γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης.
Ξεκάθαρη όσο και αποδεδειγμένη θέση της σημερινής συγκυβέρνησης ανόητων αριστερών και ψεκασμένων λαϊκοδεξιών είναι η εξάντληση και ισοπέδωση των στρωμάτων στους οποίους στηρίζεται η οικονομία σε κάθε σύγχρονη δυτική χώρα.
Οι σημερινοί τύποι στηρίζουν τον παρασιτισμό και στηρίζονται από τα παράσιτα του παλαιού ΠΑΣΟΚ των βολεμένων. Όσοι έμαθαν στην ασυδοσία επί Ανδρέα Παπανδρέου έχουν βρει… στέγη στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα. Από τον παλαιό ΣΥΡΙΖΑ του 4-5%, δεν έχει απομείνει παραπάνω από 1%, καθώς οι υπόλοιποι… μετανάστευσαν προς Λαφαζάνη, Βαρουφάκη, Κωνσταντοπούλου, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και λοιπές… δυνάμεις της ανοησίας!
Στην εκλογική πελατεία του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνονται επίσης όλοι αυτοί που έκαναν χρήση του Νόμου Παρασκευόπουλου και αποφυλακίστηκαν, καθώς και χιλιάδες κακοποιοί και παραβατικοί που βρίσκονται στη «στενή» και επιθυμούν διακαώς την ελευθερία τους. Επιπλέον, στο σημερινό μόρφωμα κρατικοδίαιτου παρασιτισμού του ΠΑΣΟΚΟΣΥΡΙΖΑ είναι ενταγμένοι όσοι κάνουν… χρυσές δουλειές με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις κυρίως με αιχμή το Προσφυγικό-(Λαθρο)μεταναστευτικό. Μια άλλη κατηγορία αποτελούν όσοι έχουν… ιδιαιτερότητες οι οποίες σχετίζονται με τον σεξουαλικό ή θρησκευτικό προσανατολισμό τους. Υπάρχει βεβαίως και εκείνη η κατηγορία που για… ρομαντικούς λόγους ψηφίζει όσους προέρχονται από τη μήτρα του κομμουνισμού και δηλώνουν αριστεροί.
Η… άλλη Ελλάδα έχει τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι υπάρχουν γιατί υπάρχουν ακόμη επιχειρήσεις. Επιπλέον, υπάρχουν οι ευσυνείδητοι δημόσιοι υπάλληλοι και όσοι ασπάζονται τη διαδικασία της κρίσης και της αξιολόγησης τους. Οι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες μαζί με τους εργαζομένους τους ιδιωτικού τομέα και το υγιές κομμάτι του δημόσιου αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της χώρας. Για να φτάσουμε να μιλάμε για συντάξεις και συνταξιούχους ή για μισθούς και δημοσίους υπαλλήλους πρέπει να ξεκινήσουμε τη βάση της όποιας συζήτησης από το παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας. Δηλαδή μιλάμε για το 30% του πληθυσμού που βρίσκεται στην παραγωγική διαδικασία και πρέπει να… θρέψει το υπόλοιπο 70% και φυσικά τους ίδιους.
Η σημερινή συγκυβέρνηση του τυχοδιωκτισμού και της κοινωνικής βαρβαρότητας έχει εισάγει τον μηχανισμό δυναμικής συμπίεσης προς τα κάτω. Δηλαδή, ο συνταξιούχος των 400-500 ευρώ πρέπει να αισθάνεται… ικανοποιημένος για τον γιατρό, τον αστυνομικό ή ακόμη και τον δημόσιο υπάλληλο των 800 ευρώ. Αυτό είναι το αφήγημα του σημερινού αριστερού βραχίονα της κυβέρνησης. Δεν τους απασχολεί η ευημερία της χώρας, αλλά η επικράτηση της χρεοκοπημένης κομμουνιστικής αντίληψης και ιδεολογίας. Δεν τους ενδιαφέρει να γίνουμε μια χώρα φιλελεύθερη και παραγωγική, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση η Αριστερά θα περιορίζεται σε ποσοστά 5%-10%. Δεν τους ενδιαφέρει η αναβάθμιση των δημοσίων πανεπιστημίων και η ίδρυση ιδιωτικών γιατί τα δικά τους παιδιά θέλουν να αποτελέσουν τη μελλοντική ελίτ της χώρας με σπουδές στην Εσπερία αλλά και γιατί οι απόψεις της Αριστεράς βρίσκουν μεγαλύτερη απήχηση σε αμόρφωτους, αγράμματους και αστοιχείωτους.
Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχουν δύο Ελλάδες. Η μία είναι η καταστροφική και η άλλη, που εν δυνάμει ανήκει στη δημιουργική. Όλοι έχουν δικαίωμα σε αυτήν τη χώρα για να πιστεύουν ό,τι θέλουν. Ωστόσο, είναι δεδομένο ότι πριν μιλήσουμε για μεταρρυθμίσεις, πρέπει να επικρατήσουν εκείνες οι πολιτικές συνθήκες που θα κάνουν το σημερινό παρασιτικό κομμάτι της οικονομίας και της κοινωνίας να ενταχθεί με ομαλό τρόπο στο πρότυπο λειτουργίας μιας χώρας του δυτικού κόσμου. Η προσπάθεια είναι σαφώς δύσκολη. Ωστόσο, μέσα από την ανθρωπογεωγραφία των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, μπορούμε όλοι να αντιληφθούμε ποιοι (πρέπει να) είναι αρωγοί σε μια προσπάθεια η οποία αποτελεί μονόδρομο και δεν μπορεί να έχει τα χαρακτηριστικά που θέλει να προσδώσει η σημερινή κυβέρνηση αχρείων και παρασιτικών αριστεροκομμουνιστών και γελοίων λαϊκοδεξιών του κρατικισμού.
Οι προσεχείς εκλογές είναι εξαιρετικά κρίσιμες. Οι δυνάμεις της παραγωγής, της εργασίας και της δημιουργίας πρέπει να επικρατήσουν ώστε να έχουμε μέλλον ως χώρα. Αν συνεχιστεί το σημερινό παρασιτικό μοντέλο των… ηθοποιών που βρίσκονται στην εξουσία, τότε θα είμαστε μια χώρα οικονομικά ρημαγμένη, κοινωνική ισοπεδωμένη και εθνικά ταπεινωμένη. Ξέρουμε για το περίφημο «ελληνικό φιλότιμο». Αν κάποιοι έχουν φιλότιμο και σκέφτονται τα παιδιά και τις επόμενες γενιές, τότε δεν πρέπει να ψηφίσουν το σημερινό θίασο σκιών. Αφήνουμε αυτήν την επιλογή σε όσους είναι παράσιτα, βολεμένοι, παρτάκηδες και λαμόγια. Ελπίζουμε η τελευταία κατηγορία να μην κυριαρχήσει στην κάλπη στις προσεχείς εκλογές μας. Για το καλό μας, αλλά και για το καλό τους…
