γράφει ο Δημήτρης Κοντογιάννης.
Είμαι σίγουρος ότι σε μεγάλο βαθμό έχετε καταλήξει σχετικά με το κόμμα που θα ψηφίσετε (και, πριν από αυτό, με το αν θα ψηφίσετε). Παρόλα αυτά είμαι απόλυτα βέβαιος ότι ένας ανησυχητικός αριθμός συμπολιτών μας δεν γνωρίζει ούτε έναν από τους υποψήφιους Βουλευτές της περιοχής του. Δεν μπορώ να βοηθήσω σε αυτήν την περίπτωση –ειλικρινά, αν δεν ενδιαφέρονται αρκετά για να κάνουν ένα πρόχειρο γκουγκλάρισμα δεν πρόκειται ένα άρθρο στο ίντερνετ να αλλάξει και πολλά. Μπορώ όμως να πω μερικά πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα και ισχύουν ανεξαρτήτως κόμματος. Το ότι αναγκάζομαι να τις γράψω ίσως λέει αρκετά και για το επίπεδο του πολιτεύματός μας…
Αν κάποιος υποψήφιος σας δίνει χρήματα με αντάλλαγμα την ψήφο σας, τότε δεν αξίζει να εκλεγεί.
Αν ένα τέτοιο κατακάθι εκλεγεί, είναι σίγουρο ότι σε εσάς ως άτομο αλλά και ως σύνολο η ζημιά θα είναι πολύ μεγαλύτερη από το ποσό που σας έδωσε. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να πάρετε τα χρήματα. Τέτοιοι άνθρωποι αξίζουν τη μέγιστη πολιτική ζημιά που μπορούν να δεχτούν, οπότε πάρτε τα χρήματα και μη τους ψηφίσετε. Ειλικρινά, καλά να πάθουν.
Αν κάποιος πλασάρει μόνο την εμπειρία του ως προτέρημα, μάλλον κάτι δεν πάει καλά μαζί του.
Το ότι κάποιος πέρασε από κάποια σημαντική θέση μπορεί να σημαίνει απλά ότι είχε γνωριμίες ή τύχη ή ακόμα και ότι δεν υπήρχε κάποιος καλύτερος. Κανένα από αυτά δεν είναι πλεονέκτημα. Πρέπει να μελετάμε το παρελθόν του και σε σχέση με τις συνθήκες, αλλά και με βάση το αποτέλεσμα. Τι έργο παρέδωσε από μια θέση ευθύνης; Έσκυψε το κεφάλι και έκανε δουλειά ή την εκμεταλλεύτηκε για βρωμοδουλειές;
Τα νιάτα από μόνα τους δεν είναι κάποιο πλεονέκτημα.
Ο ενθουσιασμός ή ο δυναμισμός που προκύπτουν από τα νιάτα και σε συνδυασμό με άλλα προτερήματα μπορεί να είναι κάτι θετικό, αλλά η μικρή ηλικία από μόνη της δεν λέει τίποτα. Αλλιώς θα κάναμε Πρωθυπουργό κάποιο τυχαίο δεκαοκτάχρονο και δεν θα παιδευόμασταν με εκλογές.
Αν κάποιος έχει κάνει κακούργημα, μάλλον καλό θα ήταν να έμενε μακριά από τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Καταλαβαίνω ότι μπορεί να υπάρχουν οικονομικοί απατεώνες ή δολοφόνοι με καλές προθέσεις, αλλά θα προτιμούσα προληπτικά να κρατήσουν τις καλές προθέσεις τους σε κάποιο χώρο που δεν αποφασίζεται άμεσα το μέλλον της κόρης μου.
Το φύλο δεν είναι πλεονέκτημα.
Ούτε κάποιος θα είναι καλύτερος επειδή είναι άντρας και έχει μπαλάκια, ούτε κάποια θα είναι καλύτερη αντιπρόσωπος επειδή έχει διαφορετικά βιώματα ως γυναίκα. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Ούτε οι μεν είναι άνθρωποι του Θεού, ούτε οι δε προοδευτικοί. Υπάρχουν τρανταχτές εξαιρέσεις σε αμφότερες τις περιπτώσεις. Για να μη παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι στην κοινωνία μας όλα τα μυαλά είναι ανοιχτά και ότι υπάρχει ισότιμη αντιμετώπιση προς όλους. Λέω ότι θα έπρεπε να υπάρχει ισότιμη αντιμετώπιση προς όλους και να μην αντιμετωπίζουμε το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό ως κριτήριο για το τι θα ψηφίσουμε.
Όποιος τάζει μαγικό ραβδί δεν είναι μάγος, απατεώνας είναι.
Δεν νομίζω ότι αυτό χρειάζεται κάποια επεξήγηση.
Και κάτι τελευταίο, εντελώς υποκειμενικό:
Προτιμήστε τα άτομα που γράφουν άρθρα ή βιβλία.
Ξέρουν ότι τα γραπτά μένουν και θα τους κυνηγάνε για μια ζωή και παρόλα αυτά έχουν το θάρρος να ξεγυμνώνουν τον εαυτό τους σε όλους όσους είναι πρόθυμοι να τους διαβάσουν. Αυτό το θάρρος θέλω να βλέπω και στη Βουλή: το θάρρος ανθρώπων που θα υπερασπιστούν τις θέσεις τους, που αποδέχονται τις συνέπειες των γραπτών και, συνεπώς, των πράξεών τους.
Λογικά δεν είναι όλα αυτά; Ξέρω ότι σε πολλούς κάποιες από τις θέσεις μου μπορεί να φαίνονται τραβηγμένες ή αυτονόητες, αλλά μη ξεχνάτε ότι είμαι ένα άτομο που ασχολείται από επάγγελμα με την πολιτική και είναι φυσιολογικό να έχω πολλά παραδείγματα για κάθε ένα από τα σημεία που προανέφερα και μάλιστα από διάφορα κόμματα.
Κάτι τελευταίο: αυτές τις απαιτήσεις που έχω από τους υποψήφιους Βουλευτές και τις οποίες πριν από λίγο συμφωνήσατε ότι μάλλον είναι αυτονόητες, γιατί να μην έχουμε ακριβώς τις ίδιες και από τα πολιτικά κόμματα; Διαβάστε μία-μία τις προηγούμενες θέσεις και είμαι σίγουρος ότι όλο και κάποιο κόμμα θα σας έρθει στον νου.
Φυσικά τα κόμματα –και ειδικά τα μεγάλα- είναι πολυσυλλεκτικοί οργανισμοί και βγάζουν ταυτόχρονα πολλά πρόσωπα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχόμαστε αυτά τα πρόσωπα επειδή δεν υπάρχει εναλλακτική και δεν υπάρχει καλύτερη ευκαιρία για πίεση προς τα κόμματα και τους υποψήφιούς τους από τώρα, που μας έχουν πραγματικά ανάγκη.
