γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.
Η γνωστή παροιμία θέλει τον χρόνο να περνάει αλλά τον κακό γείτονα να μην περνάει …ποτέ. Και στην περίπτωση της Ελλάδας ο κακός γείτονας είχε πάντα ονοματεπώνυμο. Δεν ήταν –ούτε είναι, ο Τουρκικός ιμπεριαλισμός ή επεκτατισμός ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε, ήταν πάντα ο Κεμαλικός ιμπεριαλισμός, ο Ετσεβιτικός επεκτατισμός, ο Εβρενικός επεκτατισμός και τώρα ο Ερντογανικός επεκτατισμός. Τούρκοι ηγετίσκοι ή ηγέτες, που πυροδοτούσαν τα πιο νοσηρά εθνικιστικά ένστικτα ενός λαού που στην ουσία πεινούσε και κυλιόταν καθημερινά στην ανέχεια, την αμορφωσιά και την μιζέρια. Στο φόβο λοιπόν μην αυτά τα συναισθήματα στραφούν εναντίον τους όλοι αυτοί οι ηγέτες τα έστρεφαν και τα στρέφουν ενάντιων των γειτόνων τους υπό την κάλυψη ενός μύθου, μιας κάποτε παγκόσμιας αυτοκρατορίας
Ο Τουρκικός επεκτατισμός δεν είναι έμφυτος ούτε κάτι που υπάρχει στο Τουρκικά γενετικά κύτταρα, είναι αποτέλεσμα πλύσης εγκέφαλου γύρω από μια αυτοκρατορία που υπήρξε μόνο σαν τοπική χρονική παρένθεση στην παγκόσμια πολυχιλιετή ιστορία. Είναι η ψευδή ιστορική ταυτότητα ενός νομαδικού λαού από τα βάθη της ανατολής που ακολουθούσε τον Τζένκινς Χαν στη δύση και που σφετερίστηκε μέρη της ιστορίας και του θρύλου/μύθου του μεγάλου Μογγόλου. Μια φυλή που μεγάλωσε μέσω της ενσωμάτωσης άλλων και που δεν έχει να επιδείξει ιστορικό παρελθόν πέραν των 600 ετών Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Για να μην παρεξηγηθώ, αυτή είναι μια κυνική και πολύ προσωπική θέση και ΟΧΙ ιστορική ανάλυση ή ελληνοκεντρικός παροξυσμός. Και η βυζαντινή ιστορία, που οι ελληνολάγνοι εθνικιστές υμνούνε τόσο πολύ, ιστορική παρένθεση ήταν στο σύνολο της παγκόσμιας ιστορίας και μάλιστα σκοτεινή και νοσηρή παρένθεση.
Με τους Κούρδους όμως το θέμα πάει πέρα ενός νοσηρού επεκτατισμού, είναι μίσος που οδηγεί στη γενοκτονία. Είναι σαν τους Τούτσι και τους Χούτου στη Ρουάντα, γενοκτονία ομογάλακτων, γιατί στην ουσία τους αυτά που ενώνουν Τούρκους και Κούρδους είναι πολύ πιο πολλά από αυτά που τους χωρίζουν. Είναι πέραν του Κάιν και του Άβελ και αυτό ακριβώς το κάνει σχεδόν κανιβαλιστικό, ασυγχώρητο και αδικαιολόγητο.
Εξ ίσου ασυγχώρητη και αδικαιολόγητη είναι η συμπεριφορά του Αμερικανού προέδρου που σαν να δικαιολογεί το σλόγκαν «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι», συνειδητά και αφήνοντας κάθε θεωρία συνωμοσίας να παίρνει τη θέση της λογικής, προδίδει τους μόνους πραγματικούς συμμάχους του στην περιοχή με ανεξέλεγκτα αποτελέσματα για όλους μας, συμπεριλαμβανομένων και των ίδιων των ΗΠΑ. Κανένας σύμμαχος των ΗΠΑ δεν αισθάνεται …συμμαχικός αυτή τη στιγμή και όλοι ψάχνουν λύσεις και συμμαχίες που ΔΕΝ θα συμπεριλαμβάνουν τις ΗΠΑ.
Στο μεταξύ όμως πάλι γυναικόπαιδα, γεροί και ασθενείς την πληρώνουν. Γιατί ο Ερντογάν μπορεί να επιτίθεται σε «τρομοκράτες» αλλά είναι γυναικόπαιδα αυτούς που δολοφονεί και κανένα διεθνές δικαστήριο (αν ποτέ γίνει) δεν θα τα φέρει ποτέ πίσω.
Κι έτσι για να γινόμαστε λίγο αληθινοί, ο Ερντογάν δεν κυνηγάει «τρομοκράτες» ούτε θέλει να εξασφαλίσει την ειρήνη σε μια περιοχή της Συρίας ώστε να επιστρέφουν οι Σύριοι προσφυγές, τα πετρέλαια της βόρειας Συρίας και του βορείου Ιράκ που ελέγχουν οι Κούρδοι θέλει. Εξ’ ου και η υποστήριξη του θείου Ντόναλντ που θέλει …μερίδιο.
Αλλά ενώ ο γείτονας κάνει επίδειξη δύναμης και τσαμπουκά στη βόρεια Συρία το άλλο του μάτι στο Αιγαίο και στην Κύπρο αλληθωρίζει και το βλέπουμε όλοι. Όσο για την ελληνική κυβέρνηση …βαρκούλες αρμενίζουν με πουκαμίσες Μαρέβα αποδεικνύοντας καθημερινά πόσο ανίκανη, απροετοίμαστη και γενικά άχρηστη είναι στο να υπερασπιστεί, όχι την Ελλάδα και τους Έλληνες, αλλά το ίδιο το σπίτι της.
Οι πρώτες 100 ημέρες της κυβέρνησης του Κυριακούλη Μητσοτάκη ήρθαν να αποδείξουν αυτό που πιστεύαμε και προεκλογικά: ότι τόσο ο Μητσοτάκης όσο και η Νέα Δημοκρατία ήταν και είναι καθόλα ανίκανοι και απροετοίμαστοι να αναλάβουν τη διαχείριση της Ελλάδας. Πέραν της ολοκλήρωσης των όσων άφησε ημιτελή η κυβέρνηση Τσίπρα, η παρουσία της κυβέρνησης Κυριακούλη περιορίστηκε στα …άδεια έδρανα της βουλής όταν ήρθε η ώρα να υπερασπιστεί το κύρος της.
Επιπόλαιοι, πρόχειροι, απρογραμμάτιστοι και εύκαμπτοι σε εξωτερικές και εσωτερικές Μαρινάκιες πιέσεις και πελατειακές ή οσφυοκαμπτικές σχέσεις. Με μέτρα προσκολλημένα στην δεκαετία του ’50, σπασμωδικά και κοινωνικά άδικα, η κυβέρνηση Κυριακούλη Μητσοτάκη προσπαθεί να δείξει αυτοπεποίθηση σε ένα περιβάλλον όπου η πρώτη κυρία εκτελεί (στην κυριολεξία) χρέη υπουργού εξωτερικών. Αλλά από ό,τι φάνηκε και στην ψηφοφορία για την παραπομπή Παπαγγελόπουλου, έξη βουλευτές (προς το παρόν …όπως ακούγεται) της Νέας Δημοκρατίας έχουν μάτια και …βλέπουν!
Στις πρώτες 100 ημέρες και τα ρήγματα ακόμα και μέσα στην κοινοβουλευτική της ομάδα έχουν αρχίσει να φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού κι αυτό όχι μόνο γιατί το προσκύνημα, η εξ-υπηρέτηση και η δουλικότητα σε αφεντικά εσωτερικά και εξωτερικά είναι προκλητική αλλά γιατί εξ ίσου προκλητικές είναι και όλες οι επιλογές του Κυριακούλη σε όλα τα θέματα, από την στελέχωση μέχρι τους χειρισμούς εξωτερικών συμμαχιών.
100 ημέρες στην πρωθυπουργία κι ενώ ο γείτονας –που λέγαμε προηγουμένως, έχει εισβάλει και επιχειρεί κατοχή στα κυπριακά χωρικά ύδατα ο Κυριακούλης σιωπά. Στην εντολή Πομπέο η Ελλάδα να σταματήσει κάθε σχέση με την Κίνα (κι ενώ η Κίνα κοντεύει να γίνει ο μεγαλύτερος επενδυτής στην Ελλάδα), ο Κυριακούλης συμφωνεί και σιωπά.
Σε 100 ημέρες ο Κυριακούλης Μητσοτάκης απέδειξε ότι για το μόνο που είναι ικανός είναι να συνεχίσει τις οικογενειακές παραδόσεις διαπλοκής και ανικανότητας και σε βαθμό που δε δέχεται πια αμφισβήτηση δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει την αποτυχία της βραχυπρόθεσμης διακυβέρνησης του πατέρα του σε αναμονή της κατά παράδοση …δικής του πτώσης.
Αλλά ξέρετε ποια είναι η δικιά μου ερώτηση; Έχουμε κυβέρνηση που μας αξίζει; Είναι η κυβέρνηση Κυριακούλη πέρα από την ανικανότητα και την αποτυχία της καθρέφτης αυτού που πραγματικά είμαστε; Τελικά είμαστε όλοι μας ένας …Κούλης;
Κι επειδή μόλις το έμαθα, η Forthnet περνάει στον Όμιλο Μαρινάκη, οπότε …ας είναι ελαφριά η λάσπη που θα σκεπάσει την ενημέρωση στην Ελλάδα.
ΥΓ1. Ο Άδωνις ανέλαβε την απομυθοποίηση του …FBI και την μυθοποίηση με ψεύτικες ειδήσεις του Κυριακούλη. Μια παροιμία λέει: με τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς.
ΥΓ2. Και μιας και είπα για εχθρούς, εκείνη η ψυχή ο Αντωνάκης τι κάνει; Σκάβει λάκκο Μητσοτάκη …πάλι;
ΥΓ3. Τελικά η Θεσσαλονίκη θα μείνει σαν το νεκροταφείο πρωθυπουργικών υποσχέσεων. Με την παρουσίαση του προϋπολογισμού πέφτουν και οι τελευταίες μάσκες των Κυριακουλικών …θα!
ΥΓ4. Τώρα εξηγείται γιατί ήθελε δανεικά τα μάρμαρα από το Βρετανικό Μουσείο ο Κυριακούλης, για τα εγκαίνια του καζίνο τα ήθελε και θα τα επέστρεφε την επομένη.
ΥΓ5. Η Καρυάτιδες του καζίνου επιβεβαιώνουν κάτι που λέγεται δεκαετίες τώρα, ότι ο Μητσοτάκης θα πουλήσει την Ακρόπολη.
ΥΓ6. Όχι δεν ζήτησε εκλογές ο Τσίπρας. 100 ημέρες κυβέρνηση και η συζήτηση περί εκλογών περιορίζεται ενδοΝεοΔημοκρατικά, όσο σουρεαλιστικό κι αν ακούγεται!
************************
Ο Θάνος Ραφτόπουλος σήμερα …Κουρδικά.
************************
Στη φωτογραφία: οι «τρομοκράτες» του Ερντογάν
