Στον σύγχρονο κόσμο, οι κοινωνίες προόδευσαν μέσα από την εφαρμογή σχεδίων που είχαν αρχή, μέση και τέλος, μέσα από μια διαδικασία που είχε σχέδιο, όραμα, αποτέλεσμα. Επίσης, η διαδικασία αυτή είχε ως συστατικά στοιχεία τη σωστή καθοδήγηση, την παραγωγικότητα και τη δημιουργία πλούτου. Αυτά τα αυτονόητα, δεν αποτελούν για τη χώρα της… φαιδράς πορτοκαλέας και… τόσο αυτονόητα. Κι αυτό γιατί στην Ελλάδα αποδεικνύεται ότι οι «μπαχαλάκηδες» και οι «πεζοδρομιάκηδες», χωρίς σοβαρή μόρφωση και παιδεία, μπορούν να… επενδύσουν στην αφέλεια εκατοντάδων χιλιάδων και να γίνουν εύκολα πολιτικοί ταγοί με μισθούς που ούτε καν ονιειρύεονταν. Εδώ μπαίνει στη μέση ο παράγων τυχοδιωκτισμός και όσοι καθοδηγούνται από ένα τέτοιο κίνητρο έχει αποδειχθεί ότι νομοτελειακά είναι ψεύτες, λαϊκιστές, δημαγωγοί, ιδεοληπτικοί, άσχετοι, αντιπαραγωγικοί και… άχρηστοι.
Στη μεταπολιτευτική ιστορία και κυρίως μετά το 1981, οι άνθρωποι που είχαν τα… παραπάνω χαρακτηριστικά καθοδηγούνταν από την ιδέα του κρατισμού. Το αποτυχημένο κρατικό μάνατζμεντ διαιωνιζόταν από τυχοδιώκτες και λαϊκιστές που υποδύονταν τους μάνατζερς, αλλά στην ουσία δεν ήταν τίποτα περισσότερο από καταστροφικοί τύποι. Αυτοί οι καταστροφικοί τύποι είχαν… δηλητηριαστεί από τον κομματισμό που αποτελεί το απαραίτητο εργαλείο για την άλωση του κράτους. Ένας κομματικός εγκάθετος που λειτουργεί καιροσκοπικά και τυχοδιωκτικά καθίσταται επικίνδυνος και είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν μπορεί να ασκήσει μάνατζμεντ που θα φέρει αποτελέσματα.
Σε μια κοινωνία, οι αριθμοί φτιάχνονται από τους ανθρώπους και υπό την καθοδήγηση των πολιτικών. Αν η καθοδήγηση αυτή είναι η ενδεδειγμένη, τότε οι αριθμοί… βγαίνουν. Αν δεν είναι ενδεδειγμένη, τότε δεν βγαίνουν. Επίσης, όταν η καθοδήγηση είναι πρόσκαιρη και καιροσκοπική ή τυχοδιωκτική, τότε μακροπρόθεσμα επίσης δεν βγαίνουν οι αριθμοί. Η εμπειρία της ζωής και της πολιτικής έχει δείξει ότι σε μια χώρα ή σε μια επιχείρηση όπου δεν υπάρχει επάρκεια ικανότητας στην άσκηση του μάνατζμεντ συνήθως δεν υπάρχει και καλό marketing. Όταν δεν μπορείς να διοικήσεις σωστά, δεν μπορείς να πουλήσεις και το προϊόν που παράγεις, οπότε δεν θα έχεις εισόδημα. Συνεπώς, όταν οι επιδόσεις σου δεν είναι ικανοποιητικές, τότε αυτό επηρεάζει ένας πλήθος ανθρώπων που εξαρτώνται άμεσα ή έμμεσα από εσένα.
Η χειρότερη εκδοχή που μπορεί να τύχει σε μια χώρα έχει να κάνει με ένα μαγαζί όπου ο ιδιοκτήτης είναι άσχετος από διοίκηση, οι υπάλληλοί του κάνουν ότι δουλεύουν, οι πελάτες του είναι κακομαθημένοι και εν τέλει το αποτέλεσμα είναι αρνητικό. Αν στο χώρο των επιχειρήσεων η συνέχεια είναι γνωστή, στον τομέα της πολιτικής αυτό δεν ισχύει… Ένας αδαής, καιροσκόπος, τυχοδιώκτης, ιδεοληπτικός και κομματικός τύπος που δεν γνωρίζει από μάνατζμεντ και δεν ξέρει να πουλήσει το προϊόν της χώρας κατά τον ενδεδειγμένο τρόπο, τότε είναι καταδικασμένος να οδηγήσει τη χώρα του στην απόλυτη παρακμή.
Αν νομίζετε ότι όλα τα παραπάνω αφορούν την Ελλάδα του 2010 και του 2012 που χρεοκόπησε ελεγχόμενα, τότε μάλλον πλανάσθαι πλάνην οικτρά. Ο τυχοδιωκτισμός, ο κομματισμός, το ψέμα, το αποτυχμένο μάνατζμεντ και το κακό μάρκεγινγκ έχουν και επόμενο στάδιο πέραν της χρεοκοπίας: ΤΗΝ ΠΤΩΧΕΥΣΗ!
Για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Λουκά Γεωργιάδη πατήστε εδώ!
