Δεν με τρόμαξε ούτε με ενόχλησε το χαλαρό υφάκι των δυο υπουργών της αριστερής κυβέρνησης, αυτό που με τρόμαξε και με ενόχλησε ήταν το γεγονός ότι δεν αντέδρασα. Δεν έβρισα, δεν χτύπησα το χέρι στο τραπέζι. Απλά έμεινα εκεί να κοιτάζω τη φωτογραφία και σιγά σιγά να προχωρώ στο κείμενο. Ακόμα και η ελπίδα είχε χαλαρώσει μέσα μου. Είχε γίνει αδιαφορία και λύπη. Τελικά ελπίδα ήταν και πέρασε. Τώρα αυτό που μένει είναι η Ρουμάνα.
Δεν παν να λένε ό,τι θέλουν για τον Βαρουφάκη, εκείνη τη στιγμή που έκανε τη ξινισμένη νυφίτσα, τον Ντάισελμπλουμ, να χάσει το χρώμα του σε εκείνη τη συνέντευξη, εμένα θα μου μείνει αξέχαστη. Και δεν ήταν μόνο αυτό, ήταν και οι δηλώσεις που ακολουθήσαν. Τρόικα τέλος, δεν είναι δυνατόν υπάλληλοι να έχουν υπουργούς να τρέχουν σαν σκυλάκια για χάρη τους. Αλλά πέρασε. Και να το χαμόγελο του Τσακαλώτου και του Σταθάκη στην είσοδο του Χίλτον να με μουδιάζει, γιατί εγώ έβλεπα το χαμόγελο του Ντάισελμπλουμ να επιστρέφει. Χαλαρά.
Μάλιστα έκαναν και δηλώσεις. Ο Τσαλακώτος και ο Σταθάκης. Οι θεσμοί αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των καταστάσεων και δείχνουν ευελιξία. Τι; Σας άφησαν να καθίσετε στο ίδιο τραπέζι ή σας κεράσανε λεμονάδα μετά; Είχε και παγάκια η λεμονάδα;
Για σταθείτε λίγο ρε παιδιά γιατί θα με τρελάνετε τώρα ή μήπως η αλλαγή προσώπων και η είσοδος της λιγούρας Ρουμάνας άλλαξε και τα ήθη; Κυρία είναι, μην την αφήσουμε να περιμένει στο προθάλαμο του υπουργείου με τέτοια ζέστη. Στο Χίλτον είναι δροσερά. Βρε δε πάμε καλά.
Να πω ότι θα έπρεπε να την έχουν χώσει σε κανένα ταξί με καμία αλήτρα ταρίφα να την πάει στο υπουργείο μέσω Βάρκιζας και με τριπλό φόρτωμα για να πάει και λίγο από Παπάγου, Ζωγράφου; Να πω ότι μετά θα έπρεπε να την αφήναν και στον προθάλαμο για καμία ώρα με ένα ανεμιστηράκι όπως στους προθαλάμους του ΙΚΑ και παρέα με καμιά δεκαριά ανέργους; Θα τα θεωρούσατε προσβολή; Γιατί; Μήπως αυτή δεν είναι η ζωή στην Αθήνα; Η κυριούλα εκπαιδευμένη από τον Τσαουσέσκου στη πείνα και στο αντί-ό,τι-αριστερά, μένει στο Χίλτον και βλέπει τις υπερυπουργάρες όλο-αριστερά, να τρέχουν σαν σκυλάκια από πίσω της και σου λέει, διαφθορά και δουλικότητα, έχω του υπουργούς και τους τρέχω και για ποια φτώχια μιλάμε; Εδώ θα πάρω κιλά με όλα αυτά τα παγωτά και τα παγωμένα κοκτέιλ με ούζο, το ένα φεύγει το άλλο έρχεται. Αλλά είπαμε, ο Τσακαλώτος χαλαρός.
Χαλαρός και ο Σταθάκης, χαλαρός και ο Κατρούγκαλος και με μαγιό ο Βούτσης. Και χαμογελαστοί όλοι τους. Η διαπραγμάτευση δεν τελειώνει. Τελείωσε αλλά συνεχίζεται σε άλλο ρυθμό. Με τους θεσμούς τώρα. Και οι θεσμοί έχουν αρχίσει να δείχνουν κατανόηση. Κι ο Αλέξης διακοπές χωρίς φρουρά. Αυτά να τα τονίζουμε. Ήθος αριστερό. Χαλαρά.
Να σας πω, δεν πρόκειται να ποινικοποιήσω το καλοκαίρι και τις διακοπές, δεν πρόκειται να ποινικοποιήσω ούτε το χαμόγελο, ούτε το μαγιό. Άνθρωποι είναι όλοι τους και έχουν και το δικαίωμα και στις διακοπές και στο χαμόγελο. Μόνο που να …πάλι διάβασα για αυτοκτονία και ο φίλος μου ο Γιώργος που έχει κάνει σκοπό και στόχο ζωής να βοηθήσει τους ξεχασμένους, μου μίλησε για καινούργιους αστέγους. Και ο φίλος μου ο Νικόλας μου είπε για καινούργιες απολύσεις στην εταιρεία και είναι σίγουρος ότι είναι η σειρά του. Στα πενηνταπέντε του. Η Μήτσος είναι απλήρωτος στη Θεσσαλονίκη δυο μήνες και η Βασιλική δεν ξέρει πως θα κάνει 80 ευρώ να φτάσουν μέχρι το τέλος του μήνα. Με ή χωρίς κάπιταλ κοντρόλς.
Την ίδια στιγμή η Μύκονος έχει φρακάρει, η Σαντορίνη τα έχει παίξει και η Πάρος λέει βυθίζεται. Πάλι, δεν ποινικοποιώ το δικαίωμα του άλλου και λεφτά να έχει και διακοπές να κάνει όπου και όπως γουστάρει. Αλλά για κάτσε ρε γαμώτο, δεν μιλάμε για τον Λάτση συν γυναιξί και τέκνοις, άντε και τα ξαδέρφια με τους γκόμενους και τις γκόμενες. Εδώ μιλάμε για ένα χαμό να γεμίζουν τα δεκάδες lifestyle περιοδικά που κυκλοφορούν στην Ελλάδα και όλα τα σοκάκια της χώρας. Άρα κάποιοι συνεχίζουν να ζουν την ίδια παρασιτική ζωή που ζούσαν και, δεν μπορεί, κάποιος συνεχίζει να τους την εξασφαλίζει. Την ίδια ώρα το 1,5 εκατομμύριο άνεργοι έγινε 1,49 και έχουμε βγει στους δρόμους και χορεύουμε. Το χορό του Ζαλόγγου. Χαλαρά.
Το μεγαλύτερο έγκλημα που έγινε μέσα στο 2015 – σύμφωνα με όσα κατά περιόδους έχει πει και ο ίδιος ο Τσίπρας – ήταν η περίοδος μέχρι της εκλογές που ανέδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ νικητή. Αυτή τη περίοδο ο Σαμαράς όχι απλά άφησε τα πάντα σε εκκρεμότητα γνωρίζοντας ότι θα στερούσε από κάθε ευελιξία τις διαπραγματεύσεις που θα ακολουθούσαν με τον Τσίπρα στο τιμόνι, αλλά και ουσιαστικά με την ακινησία του πρόσθεσε βάρος σε ένα κράτος καταχρεωμένο. Το πόσο κρίσιμη ήταν αυτή η περίοδος φάνηκε τη στιγμή που έκλεισαν οι τράπεζες ενώ θα μπορούσαν αν είχε ο Σαμαράς κλείσει με τις υποχρεώσεις του όπως όφειλε προς την τρόικα, να είχαν δώσει τουλάχιστον τρεις ακόμα μήνες στον Τσίπρα να διαπραγματευτεί. Δεν το έκανε ο Σαμαράς, το πλήρωσε ο Τσίπρας και όλοι οι Έλληνες κανείς δεν ξέρει για πόσο καιρό. Τώρα γιατί κάνει το ίδιο ο Τσίπρας; Μήπως ελπίζει ότι θα χάσει τις εκλογές και σου λέει άστα για τον επόμενο;
Με τον Μεϊμαράκη, την Φώφη και τον Ποταμάκη απέναντι του, μόνο επίτηδες θα χάσει τις εκλογές και αυτοκτονώντας. Άρα τι κάνει; Μποϊκοτάρει τον εαυτό του; Μήπως έχει ξεχάσει τι κάνει ένας Πρωθυπουργός και νομίζει ότι οι υποχρεώσεις του τέλειωσαν με το που τέλειωσαν και οι διαπραγματεύσεις; Αυτό ήταν τελικά; Ένας Πρωθυπουργός για τις διαπραγματεύσεις; Και τώρα που τέλειωσαν τι κάνουμε; Γυρνάμε στα γνώριμα; Και τι εστί γνώριμα; Γιατί τα γνώριμα τα τελευταία επτά χρόνια έχουν αλλάξει. Τώρα γνώριμα είναι η πείνα, τα συσσίτια και οι αυτοκτονίες. Σε αυτά τα γνώριμα γυρίζουμε;
Γιατί σε κάτι άλλα γνώριμα, έχουμε ήδη γυρίσει. Κάτι μαγειρέματα για να μας βγούνε οι αριθμοί και μη γκρινιάζει η Ρουμάνα. Το δημόσιο δεν πληρώνει κανέναν …πάλι και στην αρχή από ό,τι φάνηκε όλοι κάνανε υπομονή. Για το γενικότερο καλό. Αλλά τώρα έχει αρχίσει να τελειώνει το όποιο λίπος υπομονής μπορεί να είχε μείνει και έχουν αρχίσει οι πρώτες γκρίνιες και αντιδράσεις. Από τους φαρμακοποιούς και αυτοί δεν είναι καθόλου μα καθόλου χαλαροί.
Κάτι ξεπουλήματα που ξεκινάνε από αεροδρόμια και φτάνουν μέχρι νησάκια, κάτι διευκολύνεις – περάστε κι εμείς θα το τακτοποιήσουμε το πρόβλημα με την εφορία – κάτι από δω κάτι από κει όλο και επιστέφουμε στο μέλλον τους παρελθόντος μας. Εν τω μεταξύ, κι ενώ μετακινούνται οι Σύριοι μετανάστες στο Πεδίο του Άρεως, στη Μυτιλήνη, στη Ρόδο, στη Κω και στα άλλα τα νησιά, μακριά από την Μύκονο, όμως τι γίνεται; Πήγε να το εκμεταλλευτεί το θέμα και ο Ποταμάκης αλλά τα έκανε σκατά, γιατί παραπονέθηκε ότι δεν έχουν ίντερνετ …οι πεινασμένοι. Αλλά εκμεταλλεύτηκε τι; Την απουσία εκμεταλλεύτηκε.
Απουσία και στην παιδεία. Ούτε καν δηλώσεις δεν κάνουμε εκεί τώρα πια. Έγιναν μερικές τις πρώτες μέρες που μιλούσαν για ριζικές αλλαγές, αλλά ο Σεπτέμβρης είναι κοντινή γιορτή και που είναι οι δάσκαλοι; Που είναι τα βιβλία; Που είναι οι αίθουσες οι θερμαινόμενες και τα βοηθήματα για τα παιδιά που πεινάνε;
Και στη φωτογραφία ο Τσακαλώτος με τον Σταθάκη συνεχίζουν να χαμογελάνε. Χαλαρά. Που πάνε να συναντήσουν τη Ρουμάνα θεσμό!
Στο μεταξύ ο Βερουφάκης, η Ζωή και ο Λαφαζάνης γίνονται εξώφυλλα και υπέρτιτλους σε εφημερίδες και μεgάλα κανάλια. Αντί για να μετράμε αφαιρετικά τους ανέργους και πόσα σπίτια βρήκαμε για τους αστέγους, μετράμε πόσες φορές είπε τη λέξη δραχμή ο Λαφαζάνης, πόσες είπε «εγώ» η Ζωή κι αν έκανε τουΐτ ο Βαρουφάκης. Χαλαρά όλοι τους.
Και ο Τσίπρας; Γύρω γύρω όλοι και στη μέση ο Αλέξης. Χαλαρά και κλειστό λόγο εκλογοδιακοπών. Ένα σε δύο και ο συνδυασμός που σκοτώνει. Στο μεταξύ η Κατερίνα με τα δυο της παιδιά και τον άνεργο σύζυγο, επέστρεψε στη μάνα της γιατί δεν μπορεί να πληρώσει το ενοίκιο πιά. Ο Παναγιώτης προσπαθεί να βρει κάποιον να αξιολογήσει τη συλλογή με τα γραμματόσημα που του άφησε ο πατέρας του και η Δήμητρα ανακοίνωσε στην οικογένεια ότι το μαγαζί με 15 ευρώ την εβδομάδα έσοδα, σύντομα θα πάψει να είναι νεωτερισμοί.
Και στη φωτογραφία ο Τσακαλώτος με τον Σταθάκη συνεχίζουν να χαμογελάνε. Χαλαρά.
*******************************************************************
Κάτι πρέπει να γίνει και αυτό το κάτι πρέπει να γίνει χτες γιατί το αύριο, το άμεσο αύριο δεν είναι καθόλου αρκετό. Και επειδή δεν υπάρχει εναλλακτική τώρα πραγματικά οι δρόμοι γίνονται η μόνη λύση.
*******************************************************************
Τι κρίμα. Να σκοτώνεις την ελπίδα. Ακόμα και όταν είναι το μόνο που έχει μείνει και το ξέρεις.
*******************************************************************
Ο Θάνος Ραφτόπουλος μου κρατάει παρέα αυτή τη Παρασκευή με ένα σκίτσο που εκφράζει απόλυτα τις σκέψεις μου και τα λόγια μου.
*******************************************************************
Στη φωτογραφία Τσακαλώτος, Σταθάκης χαλαρά πριν δουν τη Ρουμάνα! Το πρόσωπο του Τσαλακώτου …τα λέει όλα!!!
