Σε έρευνά του, το γνωστό περιοδικό, αναφέρεται στις συνθήκες εργασίας και επιβίωσης των Ελλήνων διαπιστώνοντας ότι «το 1/3 των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα κερδίζει τόσο λίγα που μόλις τούς φτάνει για να ζήσει. Είναι πάνω από μισό εκατομμύριο. Για τη δουλειά τους παίρνουν κάτω από 376 ευρώ το μήνα ή 60% λιγότερα από το μέσο μισθό… Ο κίνδυνος, ακόμη και με σταθερή εργασία, να συγκαταλεχθεί κανείς στους φτωχούς στην Ελλάδα είναι τόσο μεγάλος, όσο πουθενά αλλού στην ΕΕ».
Πρόκειται για μια νέα τάξη πολιτών τους οποίους το περιοδικό αδυνατώντας να κατατάξει σε κάποια κατηγορία εφευρίσκει μια νέα, την οποία ονομάζει «Working poor”.
Είναι προφανές ότι ο συντάκτης του άρθρου αν και εφευρετικός ως προ τη δημιουργία όρων, δεν έχει γνώση της ελληνικής ιστορίας. Γιατί αν είχε, δεν χρειαζόταν να εφεύρει νέο όρο. Υπάρχει στο ελληνικό λεξιλόγιο, υπάρχει και στην Wikipedia και δεν είναι άλλος από τον όρο «Είλωτες», τους γνωστούς δούλους των Σπαρτιατών.
Όπως αναφέρει στο σχετικό λίμα: «Σήμερα στις δημώδεις ελληνικές εκφράσεις με το όνομα είλωτας χαρακτηρίζεται μεταφορικά άτομο που μοχθεί υπέρμετρα και αδιάκοπα χωρίς στοιχειώδεις απολαβές της ζωής και υπό συνθήκες απάνθρωπες, π.χ. «δουλεύει σαν είλωτας» = δουλεύει πάρα πολύ σκληρά»
Και πράγματι. Η νέα γενιά που διαμόρφωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, η γενιά των 360 ευρώ, υπογράφουν συμβάσεις για τετράωρη απασχόληση και δουλεύουν οκτάωρα, πληρώνονται όμως για τετράωρα. Κι αυτό γιατί, όπως διαπιστώνει το περιοδικό η κακοπληρωμένη εργασία είναι καλύτερη από την ανεργία. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, «προέκυψε μια γενιά εργαζομένων που έκαναν σχεδόν τα πάντα, γνωρίζοντας ότι εάν δεν το έκαναν αυτοί, θα το έκαναν άλλοι». To Spiegel σημειώνει: «Παρόλα αυτά η μεγάλη κραυγή των εργαζομένων φτωχών δεν ακούστηκε, επειδή ειδάλλως οι ευκαιρίες για μια έστω κακοπληρωμένη δουλειά θα μειώνονταν. Και μια κακοπληρωμένη δουλειά είναι πάντα καλύτερη από την ανεργία».
Στις διαπιστώσεις του Spiegel δίνει πρόσθετη διάσταση το αποτέλεσμα έρευνας του ΣΕΒ που έγινε σε συνεργασίας με τους Κοινωνικούς Εταίρους, την Κυβέρνηση και τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, σύμφωνα με την οποία η αδήλωτη εργασία στην Ελλάδα δεν έχει μόνο μεγάλη έκταση, αλλά ειδικά το τελευταίο διάστημα λαμβάνει όλο και συχνότερα τη μορφή της «ημι-δηλωμένης εργασίας» μέσω συμβάσεων μερικής απασχόλησης. Συγκεκριμένα στο 55 % των περιπτώσεων η αδήλωτη εργασία αφορά την καταβολή μέρους αποδοχών για κύρια ή και υπερωριακή εργασία ως αδήλωτο εισόδημα σε εργαζόμενους που έχουν και επίσημο εισόδημα (ημι-δηλωμένη εργασία).
«Ο παράγοντας που ενθαρρύνει την αδήλωτη εργασία στην Ελλάδα δεν είναι απλά το γεγονός ότι οι φόροι είναι ιδιαίτερα υψηλοί και προοδευτικοί, αλλά το γεγονός ότι αυτοί οι ψηλοί φόροι και εισφορές δεν είναι ανταποδοτικοί, ή τουλάχιστον δεν αξιολογούνται από το κοινωνικό σύνολο ως τέτοιοι», επισημαίνει ο ΣΕΒ.
Όλες αυτές βέβαια είναι διαπιστώσεις οι οποίες έρχονται να επιβεβαιώσουν όσα μέχρι σήμερα σε κάθε ευκαιρία επισημαίνει η ΝΔ και ο πρόεδρός της Κυριάκος Μητσοτάκης. Οι επισημάνσεις τους, για τις οποίες πολλές φορές κατηγορήθηκαν από την κυβέρνηση, δεν προέρχονταν από κάποια επιστημονική έρευνα, αλλά από την απλή λογική.
Την απλή, την κοινή λογική, επικαλείται και σήμερα η ΝΔ και ο πρόεδρός της και επισημαίνουν ότι το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα που κατατρύχει τη σημερινή Ελλάδα, αυτό της εργασίας και της ανεργίας, δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί παρά μόνο με έναν τρόπο. Τις επενδύσεις. Είναι κοινή λογική και ο βασικός νόμος της ελεύθερης οικονομίας περί προσφοράς και ζήτησης. Είναι λογικό λοιπόν όσο περισσότερες θέσεις εργασίας δημιουργούνται όχι μόνο να μειώνεται η ανεργία, αλλά να βελτιώνεται και η αμοιβή και οι συνθήκες εκείνων που εργάζονται.
Η ουσία είναι ότι η νέα γενιά από είλωτες είναι εδώ. Υπάρχει. Και είναι δημιούργημα της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου. Πραγματικότητα είναι επίσης ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν δύναται να αντιληφθεί το πρόβλημα που η ίδια δημιούργησε. Γι’ αυτό λοιπόν λογικό είναι ότι η λύση πρέπει να αναζητηθεί σε εκείνους που πρεσβεύουν μια πολιτική ανάπτυξης που είναι αντίθετη με τους παράγοντες της υπερφορολόγησης και της μη ανταποδοτικής φορολόγησης και αυτήν την πολιτική προτάσσει η ΝΔ. Είναι σαφές ότι εκείνοι που δεν κατανοούν το πρόβλημα δεν μπορούν να δώσουν και λύση στο πρόβλημα. Πόσο μάλλον όταν η πολιτική τους στηρίζεται στους παράγοντες που δημιούργησαν το πρόβλημα και τη στρατιά από τους νέους είλωτες…
