Στη Βρετανία τα πράγματα είναι λίγο πολύπλοκα μέσα στην απλότητα τους. Η Βρετανία πάντα ήθελε μια χαλαρή ΕΕ, κυρίως εμπορικά συνδεδεμένη και γι’ αυτό και κρατήθηκε μακριά από σειρά συμφωνίες, κυρίως αυτή του Μάαστριχτ που θα την υποχρέωνε εκτός από την συνοριακή σύνδεση, κάποια στιγμή να ενταχτεί στην ευρωζώνη. Αυτό ουσιαστικά ήταν το δόγμα Θάτσερ, που άλλαξε λίγο ο Μπλαιρ αλλά από ότι φαίνεται επιστέφει με ταχύτητα ο Κάμερον.
Η νέα Βρετανική κυβέρνηση, η καλύτερα, η ανανεωμένη από την θριαμβευτική λαϊκή ψήφο Βρετανική κυβέρνηση μέσα στις πρώτες της μέρες και με δηλώσεις της υπουργού εσωτερικών, Θερέσας Μέι, – που επανήλθε στη θέση της – έδειξε τις προθέσεις της όσον αφορά τη μελλοντική σχέση της Βρετανίας με την ΕΕ.
Η χάρτα ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και οι αποφάσεις του δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ΕΕ στη Χάγη δεν θα έχουν ισχύ στη Βρετανία. Αυτό για να το κάνω λιανά με ένα παράδειγμα που μας αγγίζει. Αυτή η απόφαση σημαίνει ότι όποιες αποφάσεις έχουν παρθεί υπέρ Κυπρίων για παρανομίες από Άγγλους πολίτες που αγοράσαν σπίτια και οικόπεδα στην κατεχόμενη Κύπρο από τους μη πραγματικούς ιδιοκτήτες δεν θα ισχύουν. Και αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα.
Αλλά η κυρία Μέι δεν σταμάτησε εκεί. Τέλος στην ελεύθερη διακίνηση πολιτών της ΕΕ προς την Βρετανία. Θα γίνεται αποδεκτός μόνο ορισμένος αριθμός και σύμφωνα με τις εργασιακές ανάγκες της χώρας. Και αυτό ισχύει μόνο για τις χώρες που είναι ήδη μέλη της ΕΕ. Για τις επόμενες που θα γίνουν μέλη, απλά δεν ισχύει τίποτα απολύτως. Αυτοί που θα θέλουν να μεταναστεύσουν στη Βρετανία θα πρέπει να κάνουν αίτηση μετανάστευσης πριν πάνε και αν εγκριθεί…
Παράλληλα ήδη ξεκίνησαν οι πρώτες επαφές στελεχών στις Βρυξέλες για το οικονομικό θέμα. Η Βρετανία είναι με τη Γερμανία ο μεγαλύτερος αιμοδότης της ΕΕ και μια από τις υποσχέσεις του Κάμερον στην προεκλογική του εκστρατεία ήταν ότι αυτό τέλειωσε. Θα μειωθεί η διάθεση χρημάτων προς την ΕΕ στο 20% μάξιμουμ και τα χρήματα θα πηγαίνουν στο εσωτερικό για να ανορθωθεί η Βρετανική οικονομία και να επιδοτηθούν ανεργία κλπ.
Η πρώτη αντίδραση ήρθε από τον ίδιο τον κύριο Ευρωπαϊκή οικονομία, τον Γερμανό υπουργό οικονομικών, τον Σόιμπλε. Δεν υπάρχει καμία οικονομική διαπραγμάτευση μέχρι να ισχυροποιηθεί το ευρώ και θα συνεχίσετε να πληρώνετε, είπε ο Τσάρος της ευρωπαϊκής οικονομίας. Αυτό φυσικά εξόργισε τους Βρετανούς που χεσμένο το έχουν το ευρώ, απεναντίας πιστεύουν ότι κάνει κακό στην οικονομία τους η σχέση με το ευρωπαϊκό νόμισμα. Το πιθανότερο είναι ότι ο Σόιμπλε νόμιζε ότι μιλούσε με τον Βαρουφάκη και θα το πληρώσει αυτό, όπως διαρρέει σε οικονομικούς κύκλους ο Όσμπορν, ο Βρετανός τσάρος.
Και εκεί μπαίνουμε στο μεγάλο παιχνίδι, αυτό του δημοψηφίσματος που έχει υποσχεθεί ο Κάμερον. Ο Κάμερον είχε πει ότι το δημοψήφισμα θα γίνει το 2017, σε δυο χρόνια, αλλά αν ο Σόιμπλε συμπεριφέρεται ήδη έτσι, δεν υπάρχει λόγος να μην γίνει και αύριο. Ο πρόεδρος μάλιστα της Βρετανικής Τράπεζας, ο αντίστοιχος Στουρνάρας, ήδη δήλωσε ότι η Τράπεζα της Βρετανίας είναι υπέρ ενός άμεσου δημοψηφίσματος, ορίζοντας τον Νοέμβριο σαν ένα καλό μήνα. Ένα μήνα πριν την πληρωμή της Βρετανικής εισφοράς στο ταμείο της ΕΕ.
Αν γίνει ένα τέτοιο δημοψήφισμα τώρα, η Βρετανία αποχαιρετάει την ΕΕ φιλώντας την σταυρωτά και η ΕΕ γίνεται τσίρκο. Με όλο το νότο πτωχευμένο, τον περισσότερο βορά – πλην Γερμανίας – στα όρια της πτώχευσης και την ανατολή στον κόσμο της, τέλος η ΕΕ αρέσει δεν αρέσει και θα μείνει ο Σόιμπλε να τον βρίζει όλη η Ευρώπη για γενεές ολόκληρες.
Τώρα όλα αυτά εκτός από το δημοψήφισμα – τουλάχιστον όχι ακόμα – συν μερικά ακόμα ενδιαφέροντα, είναι αυτά που φέρνει το φασιστικό κόμμα των Αληθινών/γνήσιων Φιλανδών στην νέα κυβέρνηση της Φιλανδίας. Μάλιστα στο πρώτο αυτοί το πήγαν ένα βήμα πιο μακριά. Κανένας ευρωπαϊκός νόμος δεν θα υπερισχύει Φιλανδικού νόμου χωρίς τη συμφωνία της Φιλανδικής κυβέρνησης. Ξέρετε τι θα πει αυτό; Ξεχάστε ευρωπαϊκά κεκτημένα και δικαιώματα στη Φιλανδία. Οι ευρωπαίοι πολίτες δεν θα έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους Φιλανδούς, τελεία.
Αλλά οι Φιλανδοί και μάλιστα οι Αληθινοί/γνήσιοι Φιλανδοί δεν τελειώνουν εκεί, για την ακρίβεια μόλις ξεκίνησαν. Δυστυχώς τα περισσότερα από όσα θέλουν να αλλάξουν θα τα πληρώσουν οι ίδιοι οι Φιλανδοί που ‘βαλαν το φίδι στον κόρφο τους, αλλά θα έχουμε και εξελίξεις που θα μας επηρεάσουν όλους. Η πιθανότητα του αρχηγού των Αληθινών/γνήσιων Φιλανδών, Τίμο Σόινι, να είναι ο επόμενος υπουργός οικονομίας της Φιλανδίας είναι κάθε μέρα και πιο ορατή. Φαντάζομαι ότι θυμάστε ότι την τελευταία πενταετία όλη η ρητορική των Αληθινών/γνήσιων Φιλανδών και προσωπικά του ίδιου του Τίμο Σόινι έχει στηριχτεί στον έντονο ανθελληνισμό τους. Θυμάστε ότι η άρνηση του να πάρει το δεύτερο δάνειο η Ελλάδα έφτασε μέχρι σε ψήφο μομφής κατά της κυβέρνησης και η θέση του είναι σταθερή ακόμα και αυτή τη στιγμή. Η Ελλάδα έξω από την ευρωζώνη.
Τώρα να λέει κάποια τέτοια πράγματα η Βρετανία που ούτε στην ευρωζώνη ανήκει, κερατιάτικα πληρώνει από την ίδρυση της ΕΕ και είναι και δύναμη όπως και να το κάνουμε κάτι λέει, αλλά να τα λέει η τίποτα, η φούσκα η Φιλανδία, είναι και λίγο ειρωνία. Παράλληλα όμως είναι και ένδειξη πολλών άλλων πραγμάτων. Πρώτον, ότι η Ελλάδα και ό,τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα έχει ήδη λειτουργήσει σαν ντόμινο για όλη την Ευρώπη. Η κρίση του ευρώ δεν ήταν ποτέ οικονομική, νομισματική ή χρέους, αλλά πολιτική και όσο δεν υπάρχουν πολιτικές λύσεις και μάλιστα όσον αφορά την Ελλάδα, τα πράγματα απλά θα χειροτερεύουν σε όλη την Ευρώπη. Οι λύσεις για την Ελλάδα πρέπει να είναι ένας συνδυασμός πολιτικών και δημοσιοοικονομικών αλλά με ορίζοντα ανάπτυξης αλλιώς πάμε φούντο όλοι μαζί παρέα. Οι δημοσιοοικονομικές λύσεις είναι θέμα εσωτερικό και δεν αφορούν κανέναν Σόιμπλε ή Μέρκελ και οι πολιτικές λύσεις είναι θέμα ΕΕ και αφορούν μόνο τον Σόιμπλε και την Μέρκελ.
Δεύτερο, το καρκίνωμα της Ευρώπης είναι ο Μερκελικός (πολιτικός και οικονομικός) δογματισμός, που θέλει μια Ευρώπη γεμάτη οικονομικά και ακροδεξιά στερεότυπα. Ένα αποτυχημένο και στο παρελθόν μοντέλο για έναν επιθετικό και κατακτητικό καπιταλισμό που δεν μπορεί να ισχύσει στο παρόν με τους όρους που η παγκόσμια οικονομία ορίζει και που ειρωνικά οι ίδιοι ακριβώς δημιουργήσαν, έστησαν και στηρίξαν.
Αυτόν τον επιθετικό και κατακτητικό καπιταλισμό τον ζήσαμε στην Ελλάδα περισσότερο από κάθε λαό στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια χάρις στους άμεσους αντιπροσώπους του, Σαμαρά, Βενιζέλο, Γεωργιάδη, Βορίδη και λοιπή παρέα και συνεχίζει σε πιο μουλωχτή μορφή με τον δούρειο ίππο του τον Σταύρο Θεοδωράκη.
Σε όλα αυτά τώρα που στέκεται η κυβέρνηση Τσίπρα. Πιστεύω ότι κρίνουμε υπερβολικά αυστηρά μια κυβέρνηση τριών μηνών που στη κυριολεξία και για πρώτη φορά – παρόλο που όλοι μέχρι τώρα το έχουν πει ακόμα κι όταν παραλαμβάνανε από το ίδιο κόμμα – παρέλαβε μια χώρα σε συντρίμμια σε μια πραγματικά ανθρωπιστική κρίση.
Η κυβέρνηση Τσίπρα και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, προσπαθώντας να προστατεύσουν την υστεροφημία τους – το ονόμασαν δεσμεύσεις της Θεσσαλονίκης – είδαν το δέντρο και από ένα σημείο και ύστερα έχασαν το δάσος. Ο μόνος – με γραβάτα ή χωρίς, με ένα νι η δύο – που είχε και έχει πραγματικά εικόνα για το τι συμβαίνει κατά την άποψή μου, ήταν και είναι Βαρουφάκης αλλά έχει και την ατυχία να παίζει σε ένα γήπεδο που ενώ εκείνος το ξέρει και το καταλαβαίνει, λίγοι είναι αυτοί που τον καταλαβαίνουν. Και μιλάμε για ένα γήπεδο που όλοι οι παίκτες και ο διαιτητής είναι άσχετοι με το άθλημα, ο μόνος οικονομολόγος ανάμεσα σε νομικούς και έναν γελαδάρη.
Έτσι κοιτώντας το δέντρο ο Τσίπρας έβαλε στην άκρη τα πραγματικά προβλήματα που χρειαζόντουσαν άμεση λύση. Η δικαιολογία; Προτεραιότητες. Για την ανεργία μπορεί να μη μιλάμε αλλά δεν μειώθηκε. Άστεγοι συνεχίζουν να πεθαίνουν σε παγκάκια, παιδιά συνεχίζουν να πεινάνε και απελπισμένοι να σκέφτονται την αυτοκτονία. Στην ουσία ένα ολόκληρο κράτος έχει κωλύσει και περιμένει τι θα γίνει με τις διαπραγματεύσεις. Τίποτα δεν θα γίνει. Οι λύσεις θα είναι μακροπρόθεσμες και οι περισσότερες δεν θα φθάνουν στον άνεργο, τον άστεγο και στον πεινασμένο. Αυτά όλα χρειάζονται άμεσες εσωτερικές λύσεις που περιμένουν στο όνομα της διαπραγμάτευσης. Αυτό είναι ένα από δάση που δεν βλέπει ο Τσίπρας.
Το άλλο είναι ότι ενώ θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τη γενικότερη κατάσταση στην Ευρώπη και τις αλλαγές που φαινόντουσαν αρκέστηκε στην αναμονή των εξελίξεων. Οι εξελίξεις ήρθαν αλλά τώρα η Ελλάδα βρίσκεται με την πλάτη στο τοίχο κι αν δεν εκμεταλλευτεί τις εξελίξεις ακόμα και αυτή την ύστερη στιγμή μπορεί και να γυρίσουν εναντίων μας. Και κυρίως πως θα εκμεταλλευτεί την στάση της Βρετανίας που έχει φέρει τη Γερμανία με την πλάτη στο τοίχο, ειδικά μετά τις δηλώσεις Σόιμπλε.
Γι’ αυτές τις δυο εκλογικές αναμετρήσεις και τον τρομακτικό ρόλο που μπορούν να παίξουν και στο μέλλον της Ελληνικής κρίσης και στο μέλλον της Ευρώπης, γράφω από την αρχή του χρόνου και όσοι με παρακολουθούν έχουν δει ότι, όχι μόνο πρόβλεψα την άνοδο στη κυβέρνηση των Αληθινών/γνήσιων Φιλανδών, αλλά ήμουν και από τους ελάχιστους που περίμεναν νίκη του Κάμερον στην Βρετανία. Και οι δυο αλλαγές θα μπορούσαν με σωστή στρατηγική να αποβούν θετικές για την Ελλάδα, αρκεί πάντα να τις εκμεταλλευτούμε και να σταματήσουμε να χάνουμε το δάσος περιμένοντας τι θα απαντήσουμε στις ανοησίες του Σαμαρά και του Βενιζέλου ή αν θα στεναχωρηθεί ο Θεοδωράκης.
*********************************************************************
Αυτή η ιστορία με τις κόκκινες γραμμές τώρα έχει μετατραπεί σε διαπραγματευτικό εργαλείο. Δεν περιμένω να βγει ο Τσίπρας στη Βουλή και να εξηγήσει τη στρατηγική του γιατί τότε η τρόικα εσωτερικού θα την μεταφέρει στα αφεντικά της, αλλά δεν θέλω και να με κοροϊδεύει με σημειολογικές αηδίες.
*********************************************************************
Αυτή η ιστορία με τα λείψανα μου θύμισε την γιαγιά μου. Η γιαγιά μου που λέτε είχε πάντα στο σπίτι της ένα εικονοστάσι με ένα καντήλι μόνιμα αναμμένο. Ανάμεσα σε κομποσκοίνια από την Τήνο και δεν ξέρω που αλλού, ήταν και ένα τσίγκινο κουτάκι με σκαλίσματα. Κάποια στιγμή βλέποντας την περιέργεια μου – ήμουν και πολύ μικρός – μου εξήγησε και μάλιστα μου έδειξε ότι μέσα στο κουτάκι ήταν ένα κομμάτι από το τίμιο ξύλο που της είχαν φέρει από την Ιερουσαλήμ. Όταν το άνοιξε μέσα ήταν ένα κομματάκι ξύλο – ούτε μαυρισμένο ούτε τίποτα, καθαρό ξύλο – τυλιγμένο σε ένα κίτρινο διχτάκι. Μου εξήγησε ότι το διχτάκι ήταν συμβολικό γιατί ο Χριστός ήταν ψαράς.
Τώρα εγώ ήμουν δεν ήμουν εννιά χρονών αλλά μυαλό είχα και όταν είδα το ξύλο έβαλα τα γέλια και της είπα: «Άσε βρε γιαγιά ο Παναγής ο ξυλουργός στο έδωσε». Δεν θυμάμαι πως αντέδρασε η γιαγιά μου αλλά ακόμα και σήμερα όταν το σκέφτομαι χαμογελάω με την αθωότητα της πίστης της. Και να σας πω, όλα αυτά είναι λίγο θέμα πίστης.
Αλλά εγώ δεν πιστεύω στα ούφο που πετάνε πάνω από την Πεντέλη, στους μεθελίν και δεν ξέρω πως αλλιώς τους λένε αυτούς του εξωγήινους, δεν πιστεύω στις νεράιδες, τα ξωτικά και τους καλικάντζαρους, δεν πίστεψα στο θαυματουργό νερό του Καματερού και δεν θα πιστέψω στα θαυματουργά αγνώστης ταυτότητας λείψανα. Και δεν δέχομαι από κανέναν να συνδέει τον πολύ πραγματικό ελληνισμό μου με όλα αυτά. Τόσο η εθνική μου όσο και η ιστορική μου ταυτότητα σαν Έλληνας, συμπεριλαμβάνει τόσο την ορθοδοξία όσο και ψεκασμένους ή τους λάτρεις του νερού του Καματερού, αλλά δεν είναι αυτό που με προσδιορίζει και με προσβάλει σαν νοήμων Έλληνα η ταύτιση μου με αυτά τα στοιχεία.
*********************************************************************
Η συγκέντρωση στη Βουλή των υπαλλήλων της Συγγρού, των συνήθη ανισόρροπων και του Άδωνι με τον Κυριάκο, ήταν άλλη μια απόδειξη το πόσο αυτογελοιοποιείται στην Ελλάδα η αξιωματική αντιπολίτευση. Το πόσο φτωχή έχει κάνει τη ΝΔ ο Σαμαράς και το πόσο μακριά βρίσκονται από την ελληνική κοινωνία όλα αυτά τα παράσιτα.
Εάν συνεχίσει έτσι η ΝΔ στο μέλλον πραγματικά θα συνεργαστεί με ότι αφήσει ο Βενιζέλος στο ΠΑΣΟΚ μπας και μαζί φτάσουν το απαιτούμενο 3% και βγάλουν ένα δυο βουλευτές.
*********************************************************************
Για άλλη μια Παρασκευή και πάντα επίκαιρος, στη παρέα μου ο Θάνος Ραφτόπουλος με σκίτσο του. *********************************************************************
Στη φωτογραφία ο ένας από τους δυο που θα καταστρέψουν την ΕΕ
