γράφει ο Σάκης Παπαδόπουλος, Βουλευτής Τρικάλων, ΣΥΡΙΖΑ.
Την Πέμπτη 6 – 2 – 2020 υποδεχθήκαμε στις Διαρκείς Επιτροπές Ευρωπαϊκών και Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής τον Πάολο Τζεντιλόνι, Επίτροπο της Ε.Ε. – αρμόδιο για θέματα Οικονομίας.
Ο Επίτροπος ανέλαβε να ενημερώσει τις συναρμόδιες Επιτροπές της Ελληνικής Βουλής για το θέμα : « Επίτευξη Βιώσιμης Ανάπτυξης – Στρατηγική της Ε.Ε. για Πράσινη, Δίκαιη Οικονομία». Η εισήγηση ήταν αρκετά αναλυτική.
Στο 1ο μέρος παρουσίασε τις εκτιμήσεις των Κοινοτικών Οργάνων για τη πορεία και τις θετικές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας στη μεταμνημονιακή περίοδο, για τους ρυθμούς ανάπτυξης το 2020 και 2021, για τα πρωτογενή πλεονάσματα – την εξυπηρέτηση του χρέους – το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών – την επιστροφή των καταθέσεων – την απόφαση του ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ για εκταμίευση εσόδων των Ευρωπαϊκών Τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα προς χρηματοδότηση επενδύσεων – τις δαπάνες αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης…
Στο 2ο μέρος παρουσίασε :
Α) τις σκέψεις και προτάσεις της νέας Προέδρου της Κομισιόν Ούρσουλα Φον Ντερ Λάϊεν για την « Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία», το Ευρωπαϊκό Πράσινο Επενδυτικό Σχέδιο της Κομισιόν και τον Μηχανισμό « Δίκαιης Μετάβασης».
Β) την αναθεώρηση των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ
Γ) την εμβάθυνση της ΟΝΕ
Δ) τις προτεραιότητες της ΕΕ στον τομέα της φορολογίας : ψηφιακή φορολογία, αναθεώρηση της Οδηγίας για τη φορολογία της ενέργειας, μηχανισμός προσαρμογής για τον άνθρακα
Η εισήγηση του Πάολο Τζεντιλόνι ήταν, στην ουσία της, μια ωραία έκθεση ιδεών για το πως η σημερινή κλυδωνιζόμενη Ενωμένη Ευρώπη του σκληρού νεοφιλελεύθερου Συμφώνου Δημοσιονομικής Πειθαρχίας – που ευθύνεται για τις αποσχιστικές τάσεις – , θα μπορούσε να εξελιχθεί στην Ενωμένη Ευρώπη των ιδεών με τις οποίες δημιουργήθηκε, εάν εφήρμοζε ένα σαφές σχέδιο Βιώσιμης – Πράσινης – Δίκαιης Ανάπτυξης, με τις αντίστοιχες επιλογές και χρηματοδοτήσεις που αυτή συνεπάγεται. Το ίδιο ακριβώς πρόβλημα υπάρχει και για τη χώρα μας, καθώς ο Υπουργός Οικονομικών κ.Σταϊκούρας παρουσιάζει και αυτός εκθέσεις ιδεών περί « Ανάπτυξης για όλους», « Δίκαιης αναδιανομής του πλούτου», « Ισχυρής Ελλάδας σε Αλληλέγγυα Ευρώπη», χωρίς να τεκμηριώνει τις επιλογές, τις αλλαγές, τις προωθητικές μεταρρυθμίσεις και τις χρηματοδοτήσεις που συνεπάγονται αυτοί οι στόχοι.
Το ουσιαστικό λοιπόν πρόβλημα για την Οικονομία – την Ανάπτυξη – την Απασχόληση – τη Συνοχή – τη Κοινωνική Δικαιοσύνη – το Προσφυγικό Πρόβλημα – τη Ποιότητα Ζωής… στην Ευρώπη και την Ελλάδα, είναι το πώς οι ιδέες και οι στόχοι που διακηρύσσονται θα συναντούν πολιτικές επιλογές που θα αποδεικνύουν ότι υλοποιούν τις εκφωνούμενες επιδιώξεις.
Στο Ευρωπαϊκό πεδίο, ο κ.Τζεντιλόνι παρουσίασε την πρόθεση της Κομισιόν να συνεργαστεί με τα Κράτη – Μέλη της ΕΕ, για μετασχηματισμούς – μεταρρυθμίσεις – επενδύσεις – χρηματοδοτήσεις – που θα λαμβάνουν υπόψη τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Κοινωνικών Δικαιωμάτων και θα προωθούν :
- την « Κλιματικά Ουδέτερη Ευρώπη» μέχρι το 2050
- την προσφορά καθαρής, οικονομικής και ασφαλούς ενέργειας, τη μείωση της εκπομπής άνθρακα κατά 50%, τη βελτίωση υποδομών, τη προσιτή για όλους ενέργεια, την αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών
- τη κατεύθυνση της βιομηχανίας προς μια καθαρή και κυκλική οικονομία
- έναν κατασκευαστικό κλάδο, κτίζοντας και ανακαινίζοντας αποτελεσματικά προς της εξοικονόμηση πόρων και ενέργειας
- Επιτάχυνση του μετασχηματισμού των μεταφορών σε βιώσιμες και έξυπνες τεχνολογίες
- Σχεδιασμό για την παραγωγή υγιεινών, θρεπτικών, υψηλής ποιότητας τροφίμων – φιλικών προς το περιβάλλον, με σύνθημα « από το αγρόκτημα στο πιάτο για βιώσιμα – ποιοτικά τρόφιμα»
- Διατήρηση και αποκατάσταση των οικοσυστημάτων και των βιοποικιλοτήτων
- ενα μη τοξικό περιβάλλον με μηδενική ρύπανση.
Η εκπλήρωση των προθέσεων της Κομισιόν εξαρτώνται ασφαλώς και από τον σεβασμό του Ευρωπαϊκού Χάρτη Ανθρώπινων και Κοινωνικών Δικαιωμάτων και από τον Προϋπολογισμό της ΕΕ και κυρίως από το υπο έγκριση Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2021-27 που πρέπει να συνηγορεί για την επίτευξη των στόχων.
Η εκπλήρωση των ευσεβών πόθων και διακηρύξεων της Κυβέρνησης της ΝΔ για την Ανάπτυξη, εξαρτώνται από το σύνολο των πολιτικών αποφάσεών της. Ο νέος αναπτυξιακός νόμος, η στήριξη των διαπλεκόμενων συμφερόντων των πλουσίων, οι φορολογικές – εργασιακές – ασφαλιστικές παρεμβάσεις, το πελατειακό «επιτελικό κράτος», η αδιαφορία για την ανεργία – για τις ανισότητες – για το ΕΣΥ – για την οικολογική ισορροπία…, ο κρατικός προϋπολογισμός του 2020, οι μέχρι τώρα οικονομικές – ταξικές – κοινωνικές επιλογές της Κυβέρνησης της ΝΔ, αποδεικνύουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με τη Βιώσιμη – Πράσινη – Δίκαιη Ανάπτυξη στην Ελλάδα της νέας εποχής. Αντίστροφα, είναι τα κεντρικά ζητήματα στις επεξεργασίες του Προγράμματος του Ανασυγκροτούμενου ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς, στα δεδομένα της κεφαλαιοκρατικής οικονομίας – στα πλαίσια του καπιταλισμού – είναι ανέφικτη η πλήρης βιωσιμότητα και η δικαιοσύνη της ανάπτυξης. Μπορεί όμως να γίνει και πιο βιώσιμη και πιο δίκαιη η Ανάπτυξη, εάν υπάρχουν οι επιλογές που την προωθούν.
