γρτάφει ο Νίκος Γκίκας.
Φαίνεται πως διανύουμε το τέλος της εποχής του λαϊκισμού στη μεταπολιτευτική περίοδο. Η πρόσφατη περιπέτειά μας, έδειξε πως η λατρεία του ψεύδους και του λαϊκισμού, διάχυτη δεξιά και αριστερά στα Ζάππεια ως ένα δημοκρατικό παράδοξο, προκαλεί πόλωση και καταστροφή. Και η πόλωση αυτή του πολιτικού συστήματος είναι μια προσποίηση δημοκρατίας, που περισσότερο σχετίζεται με την καρέκλα της εξουσίας παρά με την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας.
Οι βεβαιότητες είναι πλέον φανερές. Ένα χρόνο νωρίτερα οι προσδοκίες των πολιτών, μετά την αποκάλυψη του ανήθικου πλεονεκτήματος της Αριστεράς, αποτύπωναν εκκωφαντικά την αδυσώπητη πραγματικότητα. Ένα χρόνο ωστόσο μετά, δια της παρούσης κυβέρνησης, εμφιλοχωρείται με μια σειρά αποφάσεων, πολιτικά ορθολογικών και ηθικά αντικειμενικών, ακόμη και ενάντια στην Ιεραρχία, ένα διαφορετικό αύριο χωρίς λαοπρόβλητους δημαγωγούς ή αλαζόνες της μετριότητας.
Οι αποφάσεις υπακούουν στους κανόνες του ορθολογισμού και της επιστήμης. Ένα ευτύχημα για τους πολίτες, το οποίο δημιουργεί ένα άτυπο θεσμικό προηγούμενο. Κύρος, διαχείριση κρίσεων, αξιοπιστία και θεσμικό κεφάλαιο στα ύψη.
Στην εποχή μας οι ιδέες μετακινούνται αβίαστα και απρόβλεπτα χωρίς να σέβονται σύνορα, φράχτες ή φυλές και όσο κι αν οι κρίσεις δεν ευνοούν μακροπρόθεσμους συλλογισμούς, οφείλουμε να διερευνήσουμε περισσότερες επιλογές για ουσιαστικές αλλαγές. Μια επιπλέον βεβαιότητα είναι η αδυναμία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αλλάξει και να κινηθεί στη σφαίρα της ορθολογικής συναίνεσης. Στο παρελθόν ουδέποτε υπήρξαν στην ευρύτερη Αριστερά πολιτικοί ή κρατικοί λειτουργοί τόσο χαμηλής ποιότητας και αισθητικής και όχι τυχαία στις κυλιόμενες δημοσκοπήσεις αδυνατούν να εγγράψουν την παραμικρή άνοδο στα ποιοτικά στοιχεία. Όσο η εξουσία είναι αυτοσκοπός, τόσο απομακρύνονται από την πραγματικότητα καθώς δεν υπάρχει κανένα ταυτοτικό στοιχείο που να τους απελευθερώνει από το ψεύτικο παρελθόν.
Η κοινωνική επιθετικότητα και το ταξικό μίσος ενάντια στα αστικά μεσαία στρώματα δεν διαγράφεται στη συλλογική μνήμη απλά εξαιτίας αυταπατών ή χιμαιρικών ιδεοληψιών. Θα πρέπει να αλλάξουν πολλά και να απομακρυνθούν πολλά μαρξιστικά βαρίδια. Ο κόσμος μεταβάλλεται γοργά και οι όροι συντηρητικός, δημοκρατικός και προοδευτικός σχετικοποιούνται. Για πολλούς, δεξιά και αριστερά, λέγεται πως ο Κυριάκος ευτύχησε να έχει μια τέτοια άθλια αντιπολίτευση και εξαιτίας αυτού θα μακροημερεύσει. Η χώρα ωστόσο χρειάζεται ουσιαστική αντιπολίτευση, ενώ οι πολίτες διεκδικούν κυρίαρχο κράτος με κανόνες και αρχές, με διαφάνεια και αξιοπιστία. Είναι επιτακτική η ανάγκη να αναδειχτούνε νέες εκσυγχρονιστικές δυνάμεις που θα εκφράσουν την κοινωνία μακριά από νεφέλες και νεφελώματα,
