Guest, slideshow-4

Το στοίχημα της καθαρής αυτοδυναμίας και τα πολιτικά «ναυάγια» που υπονομεύουν το μέλλον της χώρας

γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης

 

          Στις 21 Μαΐου το εκλογικό σώμα έστειλε ένα σαφές μήνυμα έγκρισης των πεπραγμένων και του σχεδίου Μητσοτάκη για την επόμενη τετραετία, στέλνοντας παράλληλα τον ΣΥΡΙΖΑ και την απλή αναλογική στον κάλαθο των άχρηστων!

          Το 41% των ψηφοφόρων εμπιστεύτηκαν τον Μητσοτάκη, ορθώνοντας ένα δίχτυ προστασίας για το μέλλον της χώρας, από το ενδεχόμενο σύμπραξης των… περίεργων «προοδευτικών», οι οποίοι θέλουν να ναρκοθετήσουν με κάθε τρόπο τη συνέχεια της ομαλής διακυβέρνησης της χώρας και της παγίωσης της κανονικότητας.

          Οι πολίτες υπερψήφισαν τον Μητσοτάκη και καταψήφισαν πανηγυρικά τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα. Ταυτόχρονα, το ΠΑΣΟΚ ανέκτησε ένα μέρος των δυνάμεων του, ωστόσο, δεν έχει τη δυναμική αυτή τη στιγμή να αξιοποιήσει ούτε καν το καθοδικό momentum που έχει διαμορφωθεί για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, παραμένει καθηλωμένος γιατί δεν αποτελεί εναλλακτική και επιπλέον, θα μπορούσε να αποτελέσει εταίρο του ΣΥΡΙΖΑ, με ό,τι αυτό συνεπαγόταν… 

          Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας αναγνωρίζεται ως ο ηγέτης που έχει σηκώσει ψηλά την Ελλάδα, αντιμετωπίζοντας δύσκολες καταστάσεις και επιτυγχάνοντας στόχους που μάλλον σε άλλες περιόδους και με άλλους πρωταγωνιστές, θα αποτελούσαν… όνειρο θερινής νυκτός! Η θεαματική βελτίωση των προοπτικών της οικονομίας αναγνωρίζεται σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη και απομένει μόνο η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας για να δούμε τα πλέον ποιοτικά κεφάλαια του διεθνούς συστήματος να βάζουν σε πρώτο πλάνο τη χώρα μας. Στην εξωτερική πολιτική και στην άμυνα, το μόνο που αισθάνεται ο μέσος λογικός πολίτης είναι υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια. Η Ελλάδα έχει αλλάξει την εικόνα της σε όλα τα επίπεδα και δεν έχει καμία σχέση με την ελεεινή εικόνα ντροπής από την περίοδο διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

        

Παραδειγματική τιμωρία

          Οι εκλογές της 21ης  Μαΐουδεν ήταν μόνο μια ψήφος εμπιστοσύνης προς τον Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία, αλλά ταυτόχρονα, μια ψήφος ισχυρής καταδίκης του μορφώματος του ΣΥΡΙΖΑ.

          Τα εγκλήματα της περιόδου 2015-2019, η ανεύθυνη αντιπολίτευση, το «βουνό» ψεμάτων, η ιστορία της Ροδόπης και οι ύποπτες υπόγειες διαδρομές της Κουμουνδούρου με τον Ερντογάν, σε συνδυασμό με την απρέπεια 4-5 ανάγωγων νοματαίων μπροστά στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με φόντο το τραγικό ναυάγιο της Πύλου, υπαγορεύουν ορθά κοφτά στο εκλογικό σώμα, ότι στις 25 Ιουνίου, πρέπει να… τελειώνουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το πολιτικό «ναυάγιο» πρέπει να πάρει τη θέση που του αρμόζει στον πολιτικό χάρτη της χώρας, δηλαδή όσο πιο χαμηλά γίνεται. Δεν πρόκειται να ωριμάσουν και να γίνουν κανονικοί άνθρωποι με τίποτα. Δεν θέλουν να αλλάξουν με τίποτα και το μόνο που τους πρέπει είναι η περιφρόνηση.

          Εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ, η ετυμηγορία του εκλογικού σώματος πρέπει να είναι σαρωτική και αναμφισβήτητη. Πρέπει να ισοδυναμεί με ψήφο εμπιστοσύνης προς τη Νέα Δημοκρατία για να αλλάξει τις παθογένειες των τελευταίων 49 ετών και να βάλει στη… θέση τους, όσους «πουλάνε» Δημοκρατία, έχοντας ως κεντρική ιδεολογία τον υπέρτατο φασισμό της κομμούνας. Το… ξεθάρρεμα του ΚΚΕ λόγω της μικρής αύξησης του ποσοστού του, επιβάλλει στην επόμενη κυβέρνηση την… προσγείωση των αυτόκλητων υπερασπιστών του λαού. Οι τραμπουκισμοί και η απείθεια στους νόμους, πρέπει να αντιμετωπιστούν με τον κατάλληλο τρόπο και σύμφωνα με τους κανόνες και το πλαίσιο που έχει θεσπίσει η Πολιτεία μας. Δεν μπορεί να συνεχιστεί η ανοχή στις πρακτικές των «δημοκρατών» του κομμουνισμού και συνεπώς, το εκλογικό σώμα καλείται να στείλει ηχηρό μήνυμα σε όλη την… παρέα. Δηλαδή, σε ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΜεΡΑ 25.

Αυτά για αρχή…

 Αν δεν αλλάξει θα… βουλιάξει!

          Το δίπολο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αποτέλεσε μεταπολιτευτικά το διακεκριμένο μοτίβο της σταθερότητας και της απαραίτητης εναλλαγής στην εξουσία, που πρέπει να διακρίνει ένα δημοκρατικό πολίτευμα.

          Ωστόσο, αν το ΠΑΣΟΚ επιχειρήσει να γίνει ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα ξαναζήσει ποσοστά απαξίωσης και θα τεθεί στο περιθώριο των εξελίξεων. Η έλλειψη εμπειρίας στα πολιτικά του στελέχη, αν συνοδευτεί με μια διαρκώς κλιμακούμενη ανωριμότητα, μοιραία, θα οδηγήσουν σε… κατακρήμνιση. Αυτή τη στιγμή το ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται ικανό να απειλήσει τη δεύτερη θέση του ΣΥΡΙΖΑ και μάλλον δεν μπορεί να πείσει. Η άσκηση υπεύθυνης αντιπολίτευσης θα είναι ένα πεδίο όπου το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κερδίσει πολλούς πόντους, ώστε στις Ευρωεκλογές του 2024, να διεκδικήσει και να παγιωθεί στη δεύτερη θέση.

          Τα… μυαλά των στελεχών του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι κολλημένα σε συνθήματα και βερμπαλιστικές διακηρύξεις, οι οποίες θα θυμίζουν περισσότερο ΣΥΡΙΖΑ και πολύ λιγότερο ένα ΠΑΣΟΚ εξουσίας. Αν δεν συνειδητοποιήσει το κόμμα ότι μπορεί μελλοντικά να αποτελέσει την εναλλακτική της Νέας Δημοκρατίας, τότε θα… βουλιάξει. Η αντιμνημονιακή υστερία και η περίοδος της οργής έχουν τελειώσει. Πρέπει να οικοδομήσει ένα διαφορετικό προφίλ με ευδιάκριτους και ρεαλιστικούς στόχους, αλλά και με οικονομικές προτάσεις, οι οποίες θα είναι πλήρως κοστολογημένες και αξιολογημένες από αυτούς που ξέρουν τη δουλειά. Δηλαδή, κάτι σαν το πιστοποιητικό ISO που λαμβάνουν οι επιχειρήσεις για τα προϊόντα τους. Ο κόσμος έχει πάρει χαμπάρι πού βρίσκεται η αλήθεια και πού κυριαρχεί το ψέμα. Δύσκολα πλέον θα μπορεί να τον παρασύρει κάποιος. Ας φροντίσει το ΠΑΣΟΚ να προσαρμόσει την πολιτική του σε μια πλατφόρμα εξουσίας και όχι σε ένα… κάρο που μεταφέρει σανό! Αυτό ξέρει να το κάνει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ και γι αυτό βλέπουμε τα… χαϊρια του!

 

ΟΧΙ σε γραφικούς, παλαβούς και υπονομευτές

          Ο παλαβός ΣΥΡΙΖΑ είναι δύσκολο να απαρνηθεί τον κακό του εαυτό και να ωριμάσει, ενώ κόμματα και κομματίδια που διεκδίκησαν την ψήφο του Ελληνικού λαού, δεν μπορούν να υπηρετήσουν τα συμφέροντα της χώρας, παρά μόνο την ανάγκη μας για… ψυχαγωγία!

          Όσο αναγκαίο είναι ένα ξεκαθάρισμα των σχέσεων της Πολιτείας με κόμματα όπως το ΚΚΕ, το ΜεΡΑ 25, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όλα τα άλλα «γκρουπούσκουλα», άλλο τόσο αναγκαίο είναι το ξεκαθάρισμα προς τα δεξιά, αλλά και προς τις… ανερχόμενες «δυνάμεις» της… τρέλας! Βέβαια, πρέπει να αφήσουμε όλα τα… λουλούδια να ανθίσουν, αλλά, άλλο πράγμα είναι η ανάπτυξη της… χλωρίδας και εντελώς διαφορετικό πράγμα η ενθάρρυνση τύπων που κινούνται εκτός του πλαισίου των αρχών και στόχων που θέτει η Ελληνική Πολιτεία. Ξεκάθαρα πράγματα, χωρίς πολλές πολλές περιστροφές.

          Για παράδειγμα, η Ελληνική Λύση είναι ξεκάθαρο ότι υπηρετεί αντίθετα συμφέροντα από αυτά που έχει η χώρα. Οι εμμονές κατά της Ευρώπης και του ευρώ, η λατρεία για τον Πούτιν, η… αντίσταση στην πανδημία, το αντι-εμβολιαστικό αμόκ, οι… κηραλοιφές από καταληψίες μοναχούς που κατευθύνονται από τη Μόσχα και η… διαφήμιση της αγοράς τουρκικών πυραύλων από την Ελλάδα, κατατάσσουν το κόμμα αυτό στη ζώνη του… 2,99%! Αυτό το κόμμα δεν έχει να προσφέρει κάτι στη χώρα και υπάρχει γιατί υπάρχουν ανεγκέφαλοι που θέλουν να γκρεμιστεί το σπίτι μας. Απευθύνεται σε ανεγκέφαλους φιλορώσους, «ψεκασμένους» και παλαβούς με «γαρνιτούρα» τη θρησκεία και «αλατοπίπερο» τον ψευτοπατριωτισμό. Σ΄ αυτούς απευθύνεται ο αρχηγός Κυριάκος, ο οποίος προσπαθεί να πείσει με σποτάκια ότι είναι παιδί του λαού και πρέπει να τον… προτιμήσουμε. Και άλλοι είναι παιδιά του λαού, αλλά δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τον Μέσι, γιατί δεν παίζουν ποδόσφαιρο και δεν διαθέτουν τα προσόντα για να παίξουν! Πώς να το κάνουμε δηλαδή; Δεν κάνουν για το… άθλημα.

          Ένα άλλο πρόβλημα, το οποίο πιθανότατα δεν θα επηρεάσει την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας, αποτελούν τα… ανερχόμενα «ταλέντα» του κόμματος «Νίκη» και της Πλεύσης Ελευθερίας. Κινούνται βέβαια σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετους κόσμους, αλλά φαίνεται ότι τους ενώνει κάτι κοινό: η παλαβομάρα! Για το κόμμα Νίκη, δεν γνωρίζουμε τίποτα σε σχέση με αυτούς που μπορεί να το εκπροσωπήσουν στη Βουλή και μας το φυλάνε για… έκπληξη! Μιλάμε πάντως για ένα κράμα αντιευρωπαϊστών, «ψεκασμένων», αιρετικών, παραθρησκευτικών «φρούτων» και… ρωσοπουτινόδουλων, που, ειδικά σ΄ αυτήν τη συγκυρία, δεν μπορούν να υπηρετήσουν τα Ελληνικά συμφέροντα, αλλά τα συμφέροντα κάποιων άλλων. Γίνεται συνειδητά κάτι τέτοιο ή από βλακεία; Μπορεί να ισχύουν και τα δύο…

          Στην περίπτωση των ακροδεξιών κομματιδίων, ίσως είναι καταλυτική η παρουσία και άλλων… πατριωτικών σχηματισμών, όπου μέσα από τη… φαγωμάρα για την άντληση ψήφων, μπορεί να προκύψει κάτι που φαντάζει ως δύσκολο, αλλά αποτελεί το ιδανικό: να μην εισέλθει κανένα από τα κόμματα που βρίσκονται δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας στη Βουλή! Δεν πρέπει να μασάμε τα λόγια μας και δεν πρέπει να δίνουμε θάρρος σε τέτοια μορφώματα. Δεν μπορούν να προσφέρουν απολύτως τίποτα στην πορεία που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά των Ελλήνων ψηφοφόρων…

          Όσο για την Πλεύση Ελευθερίας, είναι ξεκάθαρο ότι αποτελεί ένα… παρεϊστικο «κλαμπ», στο οποίο μπαίνουν μόνο όσοι έχουν λάβει την «Golden Visa» από την «αυτοκράτειρα Ζωή» που δεν περίμενε να φτάσει στο κατώφλι της Βουλής και φιλοδοξεί να αντλήσει παλαβούς από την Αριστερά, οι οποίοι θα εγκαταλείψουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον υπό εξαφάνιση Βαρουφάκη. Κάποιοι πιστεύουν ότι οι… αγριοφωνάρες της Κωνσταντοπούλου θα είναι η αντιπολίτευση προς όλους, εντός της Βουλής. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν μπουν στη Βουλή, η αρχηγός, ο… σύντροφος και η λοιπή… παρέα, τότε, θα δοκιμαστούν τα νεύρα πολλών μέσα στο Κοινοβούλιο. Η μόνη συνεισφορά ενός τέτοιου μορφώματος θα είναι προς την κατεύθυνση της ψυχαγωγίας μας και τίποτα άλλο. Η Κωνσταντοπούλου δεν είναι… χθεσινή και γνωρίζουμε πώς κινήθηκε πολιτικά την περίοδο της αντιμνημονιακής υστερίας, αλλά και τους πρώτους μήνες του 2015, όταν ήταν Πρόεδρος της Βουλής. Δύσκολα αλλάζει ο άνθρωπος. Πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι…

          Αναμφίβολα, ο κυρίαρχος λαός είναι αυτός που ψηφίζει. Κατά το παρελθόν και σε εξαιρετικά κρίσιμες περιόδους, δεν έκανε και τις καλύτερες επιλογές. Εδώ που έχουμε φτάσει τώρα, δεν υπάρχουν περιθώρια για ανάλογα λάθη. Στις 21 Μαϊου έγινε μια πολύ ενθαρρυντική αρχή, αλλά τώρα οι κάλπες είναι και πάλι… άδειες. Επισημαίνουμε και αναδεικνύουμε τα σφάλματα, γιατί πολύ απλά, δεν πρέπει να τα επαναλάβουμε και πολύ περισσότερο δεν πρέπει «να ξυνόμαστε στην γκλίτσα του τσοπάνη», τρέφοντας το «αυγό του φιδιού». Αυτοί που διατυμπανίζουν ότι υπηρετούν τα συμφέροντα του λαού, αλλά κινούνται στη σφαίρα της… παλαβομάρας, πρέπει να γνωρίζουμε ότι επί της ουσίας αποτελούν μελλοντικούς καταστροφείς του μέλλοντος μας. Η εμπειρία από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι η πιο τρανή απόδειξη.

Όχι άλλα μορφώματα, όχι άλλοι παλαβοί, όχι άλλοι υπονομευτές… 

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Ο Λουκάς Γεωργιάδης είναι απόφοιτος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιώς με ειδίκευση στη Βιομηχανική Πολιτική και τις Επενδύσεις. Έχει εργαστεί ως παραγωγός πωλήσεων και σε λογιστικό γραφείο. Είναι δημοσιογράφος από το 1995 και μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών από το 2005.

Έχει διατελέσει ρεπόρτερ σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, συντάκτης σε οικονομικές εφημερίδες και περιοδικά, αρχισυντάκτης και διευθυντής εφημερίδας.

Το στοίχημα της καθαρής αυτοδυναμίας και τα πολιτικά "ναυάγια" που υπονομεύουν το μέλλον της χώρας

Το 41% των ψηφοφόρων εμπιστεύτηκαν τον Μητσοτάκη, ορθώνοντας ένα δίχτυ προστασίας για το μέλλον της χώρας

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο