γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.
Εν έτη 46 μ.χ. (μετά χούντας) και σε μια άκρη της Μεσογείου, είναι ένα μικρό χωριό υστερικών που αντιστέκεται για πάντα στην εξέλιξη των ειδών και την δημοκρατία με το σύνθημα: το Αιγαίο ανήκει στους νταβατζήδες του.
Πρώτες μέρες του μήνα Ιουλίου, μεσοκαλόκαιρο και λίγο μετά το ξημέρωμα μια πόρτα τρίζει κι ένα φωτάκι ανάβει. Είναι το σπίτι του δημάρχου και ο Κούλης Γαλοπουλάκης, δήμαρχος του χωριού και πρόεδρος του κόμματος της Νέας Αρπαχτρίας, πάει για κατούρημα. “Μα τον Αρπάχτρη, ποιος άφησε το αμπέχονο στο πάτωμα;” Νάρκισσος, εγωμανής και ιντριγαδόρος ένα πράγμα μόνο φοβάται, μη και πέσει από την καρέκλα της εξουσίας ή μην τον σπρώξει ο Τώνης Αρουραίος και πέσει από την καρέκλα της εξουσίας. Έχει παράδοση ο Τώνης να σπρώχνει από την καρέκλα.
Προσεκτικά και χαριτωμένα όπως μόνο ένας Γαλοπουλάκης ξέρει, μαθημένος στις πολλές τουαλέτες από πατρός, τραβάει ντελικάτα το καζανάκι και στέκεται μπροστά στον καθρέφτη βαθιά στοχαζόμενος, “Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου στη χέστρα από πάνω, ποιος είναι ο πιο αγαπημένος Γαλοπουλάκης σ’ αυτή την χώρα; Εγώ ή η Δώρα;” Ο καθρέφτης δεν απαντάει κι ο Κούλης αποφασίζει να πάει προς κουζίνα μεριά που τον περιμένει η αγαπημένη του εσπρεσσιέρα για φωτογράφιση.
“Το προβατίσιο ηθικό χάθηκε, ο Τσίμπλας φυλακή,” ακούγεται μέσα στο σκοτάδι και ο δήμαρχος αναπηδά τρομαγμένος αλλά την ίδια στιγμή βλέπει μια σκιά να προσγειώνεται στο πάγκο με την εσπρεσσιέρα. Ο Πίπης το παπαγαλάκι. Σύμβουλος άνευ αλήθειας του δημάρχου κι ενίοτε ξυπνητήρι. “Σκάσε ηλίθιο πουλί, θα ξυπνήσεις την Μανέστρα.” Όπου Μανέστρα Φασονούλα η σύζυγος του δημάρχου και πρώτη κυρία του χωριού. Ακόμα κοιμάται ύπνο κρυφοαρπαχτρούλας, μετά από άλλη μια κουραστική βραδιά που την πέρασε σχεδιάζοντας καλτσοδέτες για τις ταξιθέτριες του δημαρχείου.
Ο δήμαρχος Κούλης φτιάχνει εσπρεσσάκι και κάθεται στην καρέκλα σε στάση κοτόπουλο στον φούρνο με πατάτες, κάνοντας ότι διαβάζει εφημερίδα. “Άλλη μια ανφάς. Και μια προφίλ…” μουρμουρίζει ο Πίπης το παπαγαλάκι υποκρινόμενος ότι τον φωτογραφίζει.
“Πίπη, είμαι βαθιά προβληματισμένος”, λέει ψιθυριστά ο δήμαρχος Κούλης για να μην ξυπνήσει την Μανέστρα. “Τι να κάνω σήμερα; Να ανακηρύξω εκλογές; Να κάνω ανασχηματισμό; Να με θαυμάσω στον καθρέφτη, να φάω σπανακοπιττάκια, να κάνω πλάκα στο τηλέφωνο με τον γείτονα Ταγίπη ή να ρίξω μερικά εκατομμυριάκια σε κάποιο βαφτιστήρι για να μείνει σπίτι; Έχω κουραστεί Πίπη μου. Πόσα ακόμα να κάνω ο μεσσίας σε μια μέρα; Να κάνω το νερό σαμπάνια για σύζυγο περιφερειάρχη ή τα μάτια μου ψάρια; Μήπως να πάω στον Υμηττό να συμβουλευτώ τους εξωγήινους;”
“Ω, Κούλη εσύ σούπερσταρ”, έψαλε ο Πίπης το παπαγαλάκι επίσης ψιθυριστά για να μην ξυπνήσει η αρχόντισσα Μανέστρα Φασονούλα που από τότε που άκουσε ότι η Γιάννα Φαρίνα-Ψιλομύτα δεν βγαίνει από το κρεβάτι νωρίτερα από τις οκτώ το πρωί αρνείται να σηκωθεί νωρίτερα από τις εννέα για να της δείξει ποια είναι η πρώτη κυρία σε αυτό το δημαρχείο.
“ΑφεντιΚούλη, να πάρω τηλέφωνο τον ανιψιό σου τον Λουδοβίκο των Χιονοδρομικών, να φορτώσει τίποτα τραγουδιάρες σε ένα Ντάτσουν και να τις φέρει να σου φτιάξουν το κέφι;”
“Όχι σήμερα, άστο το παιδί, έχει ξεκινήσει από τα ξημερώματα να περνάει δεύτερο χέρι τους δρόμους που ξέβαψαν χτες.”
“ΑφεντιΚούλη, μήπως του προτείναμε εμείς μπογιά, μια που να μην ξεβάφει; Μήπως Siemens ή Novartis;”
“ Μα τον Αρπάχτρη Πίπη, αυτές δεν ξεβάφουν ΠΟΤΕ και αφήνουν και λεκέδες.”
“Καλά ΑφεντιΚούλη μου, να σου βάλλω στη τηλεόραση ‘Σκάϊσε’, να σε λατρέψουν;”
“Πίπη, έχουμε πρόβλημα και δεν το βλέπεις. Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Καλημερινής και του Σκάϊσε, η δημοτικότητά μου στη κρεβατοκάμαρα, το σαλόνι και τη γλάστρα με τον βασιλικό στο μπαλκόνι, έχει πέσει στο 97%.”
“ΑφεντιΚούλη μου υποψιάζεσαι τη Μανέστρα Φασονούλα; Τι να της υποσχέθηκε ο Τώνης Αρουραίος; Το αρπαχτρίο οικονομίας ή αυτό του πολιτισμού με το αμπέχονο;”
“Μα τον Αρπάχτη Πίπη με τις συνωμοσίες σου. Εδώ έχουμε εκλογές, ανασχηματισμό, την Λουκά Κεραμίδι, την λίστα φτερά και πούπουλα, κουμπάρους και ανίψια κι εσύ πάλι με τον Τώνη ασχολείσαι;”
“Τον έβλεπα στον ύπνο μου, είχα εφιάλτη.
“Καλά γιατί έβλεπες στον ύπνο σου τον πατέρα μου; Καλό είναι αυτό;”
“Εφιάλτη έβλεπα ΑφεντιΚούλη μου, όχι τον Εφιάλτη και καλό είναι μόνο όταν βλέπω τον Τσίμπλα στη φυλακή.”
“Τι θα κάνω τώρα Πίπη, τι θα κάνω;”
“Να φωνάξουμε τον Άδη τον γελωτοποιό να μας κάνει κόλπα με μπουλντόζες στο Ελληνικό να γελάσουμε;”
“Δεν θέλω.”
“Να φέρουμε τον Δέντρο από το γραφείο εξωτερικών υποχωρήσεων να μας κάνει τον τουρίστα; ΑφεντιΚούλη μου είναι τέλειος σου λέω.”
“Αμάν Πίπη και μα τον Αρπάχτρη, τον Μουτάτη κι όλους τους θεούς, αυτό είναι. Το πανέξυπνο και παμπόνηρο Γαλοπουλάκη μυαλό μου που δουλεύει πιο ιντριγκαδόρικα κι από αυτό του Τώνη Αρουραίου βρήκε τη λύση. Θα φέρουμε τουρίστες.”
“Ω, Κούλη εσύ σούπερσταρ,” έψαλε πάλι ο Πίπης το παπαγαλάκι.
“…Θα αρρωστήσουν πέντε, δέκα, εκατό δικοί τους μετά θα κολλήσουν και πέντε, δέκα, εκατό δικοί μας – ας ελπίσουμε ψηφοφόροι του Τσίμπλα – αλλά στο τέλος θα κηρύξουμε καραντίνα, θα βάλουμε και μερικές διαφημίσεις μένουμε στο σπίτι για κάτι ανίψια και κουμπάρους που ξεχάσαμε την προηγουμένη φορά και μετά …δοξάστε με τον μεσσία.”
“ΑφεντιΚούλη μου, αγριογούρουνα τρώμε τώρα που τελειώσαμε με αυτό το επεισόδιο; Να φωνάξω τον Τσεκουράτο μπας και κάνει επιτέλους και κάτι χρήσιμο για το δημαρχείο;”
Τέλος επεισοδίου
**************************************************************
Τώρα που την είδα Ουδέρζος και Κοσινός ταυτόχρονα, θα υπάρξει και συνέχεια…
