Τι ήταν η περίφημη αποστασία που έγινε το 1965; Ήταν η πτώση της κυβέρνησης της ΕΚ και ο διορισμός από τον βασιλιά διαδοχικών κυβερνήσεων μέχρι να φτάσουμε στο τραγικό 1967.
Πάμε στα τωρινά. Αυτοί οι δύο αλλόκοτοι κυβερνητικοί εταίροι μπορεί να λένε πολλοί ότι είναι διαφορετικοί, αλλά μάλλον είναι ίδιοι. Οι σχέσεις τους πέρασαν από στάδια και από πολλά κύματα.
Βασίστηκαν και ανέβηκαν στην εξουσία λέγοντας και τάζοντας παραδείσους και λαγούς με πετραχήλια. Οι πιο πολλοί έτρεξαν να πάνε να τους ψηφίσουν, γιατί έβλεπαν έναν νέο άνθρωπο απέναντι στους «χαρτογιακάδες» Ευρωπαίους και την κακή ελληνική πολιτική που όπως έλεγαν είχε χρεοκοπήσει. Δεν θέλει και πολύ ο νέος που έβλεπε όταν έβγαινε από το πανεπιστήμιο μετά το 2010 την κρίση να του χτυπάει την πόρτα, να πάει να τον ψηφίσει και να νομίζει ότι με την ψήφο του θα αλλάξει την Ευρώπη και όλοι μαζί θα φέρουμε τις θεωρίες του σοσιαλισμού.
Είπαν ακόμη πιο πολλά όπως δεν θα υπογράψουμε μνημόνια, ο Καμμένος έλεγε ότι εγώ θα ρίξω την κυβέρνηση για τα θρησκευτικά, για τα νησιά του Βόρειου Ανατολικού Αιγαίου το ίδιο είχε πει. Το καλύτερο ήταν ότι δεν θα συνεργαστώ ούτε νεκρός με αυτόν που θα υπογράψει μνημόνιο. Τα είπε όλα αυτά, αλλά δεν έκανε τίποτα, γιατί το πάθος για την εξουσία τον μετάλλαξε.
Φτάσαμε στην υπόθεση του Μακεδονικού. Ο Καμμένος είχε αυτήν την σχιζοφρενική στάση στηρίζω την κυβέρνηση, αλλά θα καταψηφίσω την συμφωνία. Δεν είχε στεγνώσει καλά καλά το μελάνι από τις Πρέσπες και μερικά στελέχη των ΑΝΕΛ έλεγαν ότι μπορεί να ρίξουμε και την κυβέρνηση.
Ήρθε και η γεύση από τις αποδοκιμασίες στην Κοζάνη, στα Γιαννιτσά και στην Πιερία, αλλά «όλοι είναι ακροδεξιοί» όπως λέει το κυβερνητικό αφήγημα. Τώρα δεν τους αρέσει, αλλά όταν κυνηγούσαν τον Πάγκαλο και στελέχη της ΝΔ οι πλατείες οι κάτω και οι πάνω τότε όλοι μαζί ήταν λαϊκή αντίδραση. Τώρα όμως είναι ακροδεξιά στοιχεία.
Τελικά δεν έφεραν ούτε τον παράδεισο, ούτε την επί γης ειρήνη όπως ευαγγελίζονταν. Είναι μία κυβέρνηση από ανεύθυνους, από λαϊκιστές. Στις εκλογές θα ηττηθούν και αυτό θα είναι το μάθημά τους.
Φωτογραφία: Ανδρέας Κοντοκάνης (https://www.flickr.com/photos/karpidis/)
