Του Μάξιμου Χαρακόπουλου
Λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου και ενόψει της προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ από την Σουηδία, το πρώτο εξάμηνο του 2023, μετέβην στη Στοκχόλμη για συναντήσεις με ομολόγους μου των αντίστοιχων κοινοβουλευτικών επιτροπών, προκειμένου να τους καταστήσω κοινωνούς των ελληνικών θέσεων στο μείζον ζήτημα του νέου Συμφώνου για το Άσυλο και την Μετανάστευση.
Στους συνομιλητές μου τόνισα τις αυτονόητες αλήθειες, που συχνά λησμονούνται στην Εσπερία, όπου δυστυχώς κυριάρχησαν για χρόνια διάφορες ιδεοληψίες αλλά και προκαταλήψεις για τη χώρα μας, όπως και συνολικά για τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Στη στρέβλωση της εικόνας της χώρας, όπως πληροφορούμαστε εσχάτως, ρόλο έπαιξαν και αρκετές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, με περίεργες διασυνδέσεις, οι οποίες λαμβάνουν αστρονομικά ποσά για την άσκηση του “ανθρωπιστικού τους έργου”.
Η Ελλάδα μπορεί να είναι θελκτικός προορισμός για τους Σκανδιναβούς τουρίστες, ταυτόχρονα, όμως, είναι και μια χώρα των ευρωπαϊκών συνόρων. Βρίσκεται στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων και αποτελεί μοιραία τη βασική πύλη εισόδου για τις μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές από την Ασία και την Αφρική. Ροές που αυξάνονται λόγω των πολέμων, των διώξεων, των διακρίσεων, αλλά και της δημογραφικής έκρηξης που συμβαίνει στον πάλαι ποτέ “τρίτο κόσμο”.
Εξήγησα στους βόρειους εταίρους μας ότι τα σύνορα της πατρίδας μας τα διασχίζουν ετησίως -υπό την καθοδήγηση διακινητών- δεκάδες χιλιάδες μετανάστες, αναζητώντας την ευρωπαϊκή Εδέμ, και καλείται η Ελλάδα με τις μικρές της δυνάμεις να διαχειριστεί το τεράστιο αυτό πρόβλημα. Ταυτόχρονα γειτνιάζουμε με μια χώρα, την Τουρκία, η οποία έχει αναγάγει το μεταναστευτικό σε εργαλείο της εξωτερικής της πολιτικής. Όχι μόνον για να δημιουργήσει προβλήματα αποσταθεροποίησης στην Ελλάδα, έναντι της οποίας ακολουθεί απροκάλυπτα αναθεωρητική πολιτική, διεκδικώντας τα νησιά της και δικαίωση για την… Τριπολιτσά του 1821, αλλά και για να εκβιάσει συνολικά την ευρωπαϊκή πολιτική. Άλλωστε, την ανατολίτικη αυτή τακτική του παζαριού την βιώνουν πια και οι Σουηδοί στο πετσί τους, με το αίτημά τους να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Η Άγκυρα για να πει το ναι, θέτει εκβιαστικά εξευτελιστικούς όρους σε ένα κράτος πρότυπο δημοκρατίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως είναι η Σουηδία.
Η αλήθεια είναι ότι οι Σκανδιναβοί μόλις προσφάτως, με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, συνειδητοποίησαν τι εστί αναθεωρητισμός στις διεθνείς σχέσεις. Ξαφνικά αισθάνθηκαν μια πραγματική απειλή. Για την Ελλάδα, όμως, η απειλή αυτή διαρκεί δεκαετίες και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ακόμη πιο επικίνδυνη. Και σε αυτήν την απειλή, το μεταναστευτικό γίνεται όπλο στα χέρια της αναθεωρητικής δύναμης. Γι΄ αυτό και χρειάζεται η αλληλεγγύη όλων των κρατών-μελών της ΕΕ για να αντιμετωπίσουμε από κοινού τα προβλήματα αυτά. Και της τουρκικής επιθετικότητας αλλά και του μεταναστευτικού-προσφυγικού. Η αλληλεγγύη αυτή μπορεί να εκφραστεί μέσω του νέου Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο στην ΕΕ. Σε αυτό πρέπει επιτέλους να προβλεφθούν μέτρα που κατανέμουν ισομερώς το βάρος της διαχείρισης του μεταναστευτικού και όχι να φορτώνεται αποκλειστικά στις χώρες της πρώτης γραμμής. Και βεβαίως να προβλέπονται συγκεκριμένες, αυστηρές κυρώσεις για όσα κράτη-μέλη δεν δέχονται να αναλάβουν ούτε καν ασυνόδευτα ανήλικα. Παράλληλα, όμως, πρέπει να υπάρχουν κυρώσεις και για όσα τρίτα κράτη εργαλειοποιούν το μεταναστευτικό, το καθιστούν εργαλείο εκβιασμού και προώθησης της πολιτικής τους απέναντι στην Ευρώπη. Και όχι, όπως γίνεται τώρα, η Τουρκία να “επιβραβεύεται” με επιπλέον δισεκατομμύρια βοήθειας από τα χρήματα των ευρωπαίων φορολογουμένων.
Σε κάθε περίπτωση, όλοι συμφωνούμε ότι το πρόβλημα μπορεί να λυθεί αν σκύψουμε στην πηγή του, στις χώρες προέλευσης των προσφύγων και μεταναστών. Να επιδράσουμε επί τόπου, με συγκεκριμένες πολιτικές που θα δώσουν κίνητρα ανάπτυξης και θα συγκρατήσουν τον κόσμο στις εστίες του. Και γι’ αυτόν τον στόχο η ΕΕ μπορεί να πράξει πολύ περισσότερα από όσα έχει κάνει ως σήμερα.
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας.
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδα »Το Παρόν»
