Guest

Το κουτσαβάκι των δαχτυλιδιών

Μετά ήρθε η Θάτσερ κι εκεί ήταν που άρχισα πια να τραγουδάω. Την καταστροφή της Βόρειας Αγγλίας και την πείνα στο Γιόρκσαϊρ τα έζησα από πολύ κοντά. Και μιλάμε για πραγματική πείνα, για παιδάκια να κτυπάνε την πόρτα για ένα κομμάτι ψωμί. Έγινε η απεργία των ανθρακωρύχων αλλά η Θάτσερ αποφάσισε να σβήσει από το χάρτη μια ολόκληρη περιοχή στη συνέχεια. Τους έκοψε τα πάντα και τους αύξησε τη φορολογία. Θα χρειαστώ ένα ολόκληρο βιβλίο για να περιγράψω αυτά που είδα με τα μάτια μου εκείνη την εποχή. Όσο για τη Θάτσερ, διεθνές δικαστήριο θα έπρεπε να τη δικάσει για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας κι όχι να την κάνουν ταινία.

Στην Ελλάδα λοιπόν τις τελευταίες μέρες και κοντά στα Χριστούγεννα, έχουν αναστηθεί δυο πολιτικές φιγούρες που θα έπρεπε να μας έχουν κάνει όλους να ανατριχιάσουμε. Αλλά δεν έγινε απολύτως τίποτα. Απεναντίας άκουσα για τον τίμιο και ακέραιο πολίτικο. Για τον ευπατρίδη – αυτόν τον ευφημισμό ποτέ δεν τον κατάλαβα – και γνήσιο δημοκράτη. Για τον παρεξηγημένο και άδικα κρινόμενο. Βρε δε σοβαρευόμαστε λιγάκι;

Ποιον Δήμα εσείς θυμάστε; Μήπως αυτόν που τον ξέχεσε και χαστούκισε δημόσια η Μαρίκα, για την ανικανότητα του και το ότι έκανε επιλεκτικά χάρες σε εκλεκτούς του βιομηχάνους και τραπεζίτες; Στον άνθρωπο που σαν υπουργός βιομηχανίας κατέβασε τα σώβρακα στους βιομηχάνους ή σαν υπουργό εξωτερικών του Παπαδήμου; Μήπως εννοείτε αυτόν τον άοσμο και τυπολάτρη γραφειοκράτη, που κατήγγειλε ακόμα και η Green Peace σαν όργανο των βιομηχάνων όταν ήταν στις Βρυξέλες; Και ξέρετε ποια εποχή ήταν στης Βρυξέλες; Την εποχή με το μεγάλο φαγοπότι. Γιατί αυτόν τον Σταύρο Δήμα θα έπρεπε να ξέρετε. Ο άλλος, ο δημοκράτης, ο ακέραιος και λοιπές αηδίες, δεν υπάρχει. Δεν υπήρξε ποτέ. Δείγμα του ποιος είναι, είναι ότι ήταν η πρόταση Σαμαρά (ακόμα στην αντιπολίτευση τότε) να γίνει Παπαδήμος στη θέση του Παπαδήμου, αλλά γι αυτόν τον κύριο θα επανέλθω αργότερα.

050 12122014b

Στην ιστορία, ο Σταύρος Δήμας θα μείνει σαν τον άνθρωπο των συμφερόντων που η Μαρίκα χαστούκισε δημόσια αποκαλώντας τον «ηλίθιο». Όσο για την επιλογή του από το Σαμαρά για τη θέση του Πρόεδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, είχα γράψει πριν από μερικές εβδομάδες ότι στην Ελλάδα υπήρξαν τριών ειδών πρόεδροι. Στεφανόπουλος, Παπούλιας και Σαρτζετάκης. Ο Σταύρος Δήμας σαν πρόεδρος θα συνδύαζε Παπούλια και Σαρτζετάκη. Ένας τυπολάτρης, υπάκουος στρατιώτης στην υπηρεσία του όποιου Σαμαρά και μακριά από τον ελληνικό λαό.

Την ιδία στιγμή που αναστηνόταν ο Δήμας, από ένα άλλο ντουλάπι εμφανιζόταν ένα άλλο ζόμπι. Ο Γιωργάκης. Ο Γιωργάκης πρέπει να είναι το πιο λαμπρό παράδειγμα του πολιτικού που είναι αλλού. Μα τελείως αλλού. Σε άλλη διάσταση, σε άλλο χωρόχρονο. Κάπου αλλού τέλος πάντων.

Ο Γιωργάκης με επίσημη δήλωση, αφού για άλλη μια φορά ευχαρίστησε τον εαυτό του που έσωσε την Ελλάδα γιατί την έστειλε στη τρόικα και στο ΔΝΤ, αποφάσισε να επανέλθει και να αναστηλώσει το ΠΑΣΟΚ και την κέντρο-αριστερά ή τέλος πάντων να εξακολουθήσει τη τελευταία μόδα στην «κέντρο-αριστερά» και να φτιάξει δικό του κόμμα. 

Τώρα η σχέση του Γιωργάκη και του ΠΑΣΟΚ με την αριστερά μου διαφεύγει, αλλά που θα πάει θα το καταλάβω. Κάτι θα ξέρει ο Γιωργάκης για να το λέει με τέτοια εμμονή. Η εμμονή του Γιωργάκη να επιστρέψει είναι δικαιολογημένη, άλλωστε το ΠΑΣΟΚ είναι το κτήμα που του άφησε ο μπαμπάς του, δικό του είναι και το θέλει πίσω. Έτσι πιστεύει. Αλλά η πλακά είναι ότι δεν είναι ο μόνος που το πιστεύει. Υπάρχει ολόκληρη κίνηση μέσα στο ΠΑΣΟΚ που το πιστεύει. Πράγμα που αποδεικνύει πόσο κακό έχει κάνει ο Βενιζέλος σε αυτό το κόμμα. Υπάρχει ένας κόσμος που θέλει τον Γιωργάκη να επιστρέφει μόνο και μόνο για να ξεφορτωθεί τον Βενιζέλο.

Τώρα λέμε πόσο κακό έκανε και φτάσαμε στον άρχοντα του σκότους. Τον Σαμαρά!!!

Το έχω γράψει πολλές φορές, ας το πούμε άλλη μια. Κανένας, μα κανένας δεν πιστεύει ότι ο Τσίπρας θα κάνει αυτά που υπόσχεται. Ίσως κάνει κάποια, αλλά θα είναι λίγα σε σχέση με αυτά που λέει. Ο λόγος που κανένας δεν το πιστεύει είναι το αμαρτωλό παρελθόν με τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο Ανδρέας ισοπέδωσε τις ελπίδες ενός ολοκλήρου λαού. Τις έβγαλε σεργιάνι και τις εκτέλεσε δημόσια με δημόσια δαπάνη. Αυτό έκανε τους έλληνες και κυνικούς και να θεωρούν δεδομένο ότι κανένας πολίτικος δεν κρατάει τις υποσχέσεις του. Επιβεβαίωση δε αυτού του γεγονότος είναι ο ίδιος ο Σαμαράς που πριν εκλεγεί υποσχόταν λαγούς και πετραχήλια και με το που εκλέγει κατέβασε τα σώβρακα στην Μέρκελ και στα συμφέροντα που τον περιβάλλουν.

Απόδειξη είναι οι ίδιες οι έρευνες που τόσο χαίρει και θριαμβολογεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν ο κόσμος τον πίστευε θα του έδινε την απόλυτη πλειοψηφία – ακόμα και σε αυτές τις έρευνες – και δεν θα τον έριχνε σε ένα παιχνίδι, ποιος είναι δικός μου και με ποιον θα συνεργαστώ αν θέλω να δω πρωθυπουργία.

Ο κόσμος έχει καταλάβει, ακόμα κι από ένστικτο, ότι ο Σαμαράς πρέπει να φύγει ακόμα κι αν αυτό σημαίνει Τσίπρας στην εξουσία. Αν ο Τσίπρας δεν έχει την εξυπνάδα να διαβάσει σωστά τις έρευνες τότε έχει πρόβλημα γιατί στο τέλος θα υποχρεωθεί να μοιραστεί αυτή την εξουσία με τον επόμενο Σαμαρά και τότε τίποτα δεν θα έχει πλακά πια.

Ο Σαμαράς, η διχαστική και αυταρχική του ιδεολογία και οι απόλυτα διεφθαρμένες πρακτικές του, κάνουν κακό όχι μόνο στο κόμμα του – αυτό έχει γίνει πια φανερό ακόμα και στους συντρόφους του που βλέπουν τη ΝΔ να γίνεται ΠΑΣΟΚ με το Βενιζέλο σε μια από τις συνισταμένες του – αλλά και στην Ελλάδα του σήμερα και του αύριο. Οι πολιτικές του, οι επιλογές του και η στάση του προς τους ευρωπαίους «εταίρους», έχουν κάνει ακόμα και τους κεντροδεξιούς να ανατριχιάζουν και να ψάχνουν τρόπους για να τον ξεφορτωθούν.

Ξέρετε τι είναι το πιο τραγικό; Όσα λέει ο Τσίπρας ότι θα κάνει, θα μπορούσε να τα έχει κάνει ο Σαμαράς εδώ και μια τριετία και μάλιστα θα είχε την πλήρη υποστήριξη όχι μόνο της ελληνικής κεντροδεξιάς αλλά και της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς. Τώρα έχει καταφέρει να διώξει την κεντροδεξιά που το μόνο που βλέπουν είναι ένα πρωθυπουργό υπάκουο στις εντολές της Μέρκελ με μόνο στόχο να διατηρηθεί στην εξουσία και να εφαρμόσει προσωπικές επιλογές και ονειρώξεις.

Παρόλα όσα λένε Σόϊμπλε και Μέρκελ τίποτα δεν έχει περάσει ακόμα, και μάλιστα κάποια πράγματα έχουν χειροτερέψει τα τελευταία χρόνια. Η κατάσταση σε Ιταλία και Γαλλία με τα δημοσιοοικονομικά είναι τραγική και η φούσκα της Φιλανδίας είναι έτοιμη να σκάσει για να αποδείξει ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο με τους νότιους. Προσπαθώντας να φτάσει σε ένα κάποιο συμβιβασμό ο Τσίπρας, ακόμα κι αν διακινδυνεύσει ένα εκβιασμό, έτσι όπως έχει καταντήσει η Ελλάδα, λίγα είναι αυτά που έχει να χάσει. Αν όμως η Ελλάδα βουλιάξει θα παρασύρει μαζί της από την Ιταλία μέχρι τη Φιλανδία και αυτό είναι ο εφιάλτης και της Μέρκελ και του Σόϊμπλε. Παράλληλα ο Τσίπρας έχει δίκιο όταν λέει ότι δεν υπάρχει σχέδιο Greek-exit. Αυτό που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι πανικός. Και με το συνηθισμένο πρακτικό τους μυαλό οι Γερμανοί σου λένε, φέρε τον Τσίπρα να δούμε τι θα δώσουμε – τι θα πάρουμε να συνεχίσουμε, μπας και σώσουμε το ευρώ.

Οι Γερμανοί έχουν δώσει δάκρυα και αίμα για το ευρώ, δεν θα το αφήσουν έτσι εύκολα να χαθεί και αυτό αποκλείει οποιοδήποτε Greek-exit. Αυτό πρέπει να το έχει καταλάβει ακόμα και ο Σαμαράς. Κι εκεί πέφτει η πρώτη μεγάλη απορία που πιθανώς να εξετάσουν στο μέλλον αν όχι δικαστικοί, τουλάχιστον ιστορικοί. Γιατί ο Σαμαράς ποτέ δεν διαπραγματεύτηκε; Γιατί οχυρώθηκε πίσω από τον Σόϊμπλε και το προηγούμενο της κυβέρνησης Παπαδήμου;

Η κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν ιστορικό και τραγικό λάθος. Μια κυβέρνηση πανικού, φτιαγμένη με συμβιβασμούς για να ικανοποιήσουμε τους δανειστές – που και σαν επιχείρημα ακούγεται τόσο εγκληματικά λάθος – που το μόνο που την ένοιαζε ήταν πώς να δανειστεί για να μην βυθιστεί η ήδη χρεοκοπημένη Ελλάδα. Γιατί αρέσει δεν αρέσει να λέγεται, η Ελλάδα πριν από τέσσερα χρόνια ήταν χρεοκοπημένη. Απλά παίζαμε και παίζουμε με τις λέξεις.

Η δε επιλογή Παπαδήμου και Παπαντωνίου ήταν καταστροφική και αυτή που οδήγησε την Ελλάδα στον πάτο του βαρελιού και στους απόλυτους συμβιβασμούς με τους τοκογλύφους εταίρους της Ευρώπης και του ΔΝΤ. Παρεμπιπτόντως άκουσα ότι ο Παπαντωνίου έχει προβλήματα με τη δικαιοσύνη, λόγο της λίστας Λαγκάρντ. Ελπίζω στο κελί δίπλα σε αυτό του Άκη να είναι ελεύθερο.

Η κυβέρνηση Παπαδήμου έκανε απίστευτα πράγματα κατά παράβαση του συντάγματος και εξευτελίζοντας κάθε μορφή αξιοπρεπείας για την ελληνική πολιτική ζωή. Θυμηθείτε τις υπογραφές που έβαλαν Παπανδρέου, Σαμαράς και Καρατζαφέρης για να έρθουν τα δανεικά , τι πιο εξευτελιστικό για οποιαδήποτε ανεξάρτητη και ελεύθερη χώρα!

Η κυβέρνηση Παπαδήμου εκτέλεσε στην ουσία το κράτος πρόνοιας, το όποιο κράτος πρόνοιας υπήρχε, την εκπαίδευση, το εργατικό δίκαιο και σταδιακά τον κοινωνικό ιστό της Ελλάδος βυθίζοντας την σε μια διχαστική και κινδυνολογική καθημερινότητα.

Ο Σαμαράς απλά συνέχισε την ιδία πολιτική συμπληρώνοντας τη με σειρά από συμφωνίες που εξυπηρετούσαν συγκεκριμένα συμφέροντα και σειρές από αυταρχικούς νομούς και διατάξεις. Εδώ είναι και η απάντηση στο ερώτημα αν ο Σαμαράς πρέπει να φύγει γιατί δεν διαπραγματεύτηκε και επέβαλε όσα τους ζήτησαν οι τροϊκανοί. Όχι, δεν είναι μόνο αυτό. Ο Σαμαράς πρέπει να φύγει γιατί απέτυχε να υπερασπιστεί τους έλληνες, παρόλο ότι θα μπορούσε να το κάνει και γιατί σαν πρωθυπουργός, σαν διεφθαρμένος πρωθυπουργός, επέβαλε μια προσωπική ατζέντα εξυπηρετώντας συμφέροντα και προσωπικές πολιτικές επιλογές με αυταρχικές ρίζες. Γιατί κατάφερε να ανοίξει κλειστές πληγές, να διχάσει τους έλληνες και να αναστήσει κυριολεκτικά από τους νεκρούς την ελληνική ακροδεξιά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ απλά θα κάνει αυτό που δεν έκανε ο Σαμαράς και θα το δει σαν θρίαμβο. Σαν νίκη. Και θα καταδικάσει τη δεξιά σε δεκαετίες στην αντιπολίτευση όπως ακριβώς έκανε ο Ανδρέας πριν από 30 χρόνια.

Τώρα αν θα υπάρξει αντιπολίτευση. Αν πετύχει αυτή τη διαπραγμάτευση ο Τσίπρας; Όσο υπήρχε και μεταξύ ‘81 και ’86. Το απόλυτο κενό. Εκτός κι αν δεν περιμένουν την ήττα το Φελβάρη οι πραγματικοί κληρονόμοι του Κωνσταντίνου Καραμανλή και πετάξουν αυτό το καρκίνωμα από τη ΝΔ πριν από τις εκλογές, δίνοντας στους κεντροδεξιούς ψηφοφόρους την επιλογή που λείπει. Αλλά αυτό χρειάζεται ούμπαλα και αυτή τη στιγμή η ΝΔ το μόνο που έχει είναι Βορίδη και Γεωργιάδη αλλά από ούμπαλα …τίποτα!

Αλλά μιας και φτάσαμε στον Βορίδη θα μου επιτρέψετε μια παρένθεση. Ο Βορίδης εναντιώθηκε στο νομοσχέδιο που πιθανώς φωτογραφίζει την περίπτωση Νίκου Ρωμανού αναφερόμενος στον 21χρονο σαν μελλοντικό τρομοκράτη που θα κυκλοφορεί στο πανεπιστήμιο με καλάσνικωφ. Αποφεύγοντας το γελοίο του επιχειρήματος θα πρέπει να υπενθυμίσω στον Μάκη, ότι σε αντίστοιχη ηλικία ήταν ενεργός τρομοκράτης της ακροδεξιάς, φερέφωνο του φυλακισμένου (όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια) για εσχάτη προδοσία εγκληματία Παπαδόπουλου και αρχηγός φασιστικής οργάνωσης με τις ευλογίες του δικτάτορα. Το τρομοκρατικό του παρελθόν έχει φωτογραφηθεί πολλάκις με τα εργαλεία της δουλειάς όπως τσεκούρια κλπ. Σήμερα αυτός ο τρομοκράτης χωρίς να έχει αποκηρύξει ποτέ του το παρελθόν του η τις ιδέες του, είναι υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά. Καλό θα ήταν λοιπόν κάποιοι Βορίδιδες να κρατάνε το στόμα τους κλειστό.

Κατά τα αλλά ξεχάστε τα περί πρόεδρων κλπ, πάμε για μια τρίμηνη προεκλογική περίοδο με πολλά ερωτηματικά, με τον Σαμαρά να μας θέλει να ξεχάσουμε το παρελθόν, τον Τσίπρα να μας θέλει να ξεχάσουμε ένα άλλο παρελθόν (λέγε με Ανδρέα) και όλους μαζί να γυρνάνε από τον εμφύλιο μέχρι τον ψυχρό πόλεμο παρέα με ευρωπαίους και άλλους συμμάχους.

Καλή διασκέδαση!

*****************************************************************

Μάκη κλείστο, θα πω περισσότερα κάποια στιγμή και δεν θα σου αρέσουν.

*****************************************************************

Το ίδιο και για σένα Άδωνι …για άλλους λόγους! Καρατζαφερικούς λόγους!

*****************************************************************

Ακόμα ακούω το χαστούκι της Μαρίκας!!!

*****************************************************************

Μα είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι θα με τρομάξεις με γελοία (και καλά απειλητικά) μέιλ; Είναι δυνατόν να είσαι τόσο βλάκας;

*****************************************************************

Νίκος Ρωμανός για πρόεδρος!

*****************************************************************

Αλήθεια τι γίνεται με την έρευνα για τον Καρατζαφέρη;

*****************************************************************

Επειδή ο Αντωνάκης δεν έχει σκοπό να παραιτηθεί, κάντε κάτι εκεί στη …Ρηγίλλης! Σπρώξτε τον!

*****************************************************************

Ο Δήμας κάτι είπε για οικολογικά αυτοκίνητα. Κι αυτός αλλού!!!

*****************************************************************

Γιωργάκη είπες κάτι; Ο Βαγγέλας τι είπε; Η μαμά τι είπε;

*****************************************************************

Ζω μέρες ’81!!!

*****************************************************************

Για άλλη μια παρασκευή πολύ επίκαιρα μου κάνει παρέα ο Θάνος Ραφτόπουλος!

*****************************************************************

Στη φωτογραφία …ποιος είμαι, που πάω, τι κάνω…  

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Το κουτσαβάκι των δαχτυλιδιών

του Θάνου Καλαμίδα,


Στο τέλος θα αρχίσω να πιστεύω ότι πραγματικά κάτι μας ψεκάζουν. Δεν είναι δυνατόν να ξεχνάμε με τόση ευκολία το παρελθόν μας και να δίνουμε την ευκαιρία σε κάποιους να το παραφράσουν και να το διαστρεβλώνουν με τέτοια ευκολία. Και αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο.

Πριν από τέσσερα χρόνια συμμετείχα σε ένα οικονομικό φόρουμ και μια σειρά από ομιλητές προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι ο Ρέιγκαν ήταν ένας από τους μεγαλύτερους αναμορφωτές της εποχής μας και ένα παράδειγμα δημοκράτη. Άντεξα τον πρώτο και τον δεύτερο. Στο τρίτο ήμουν έτοιμος να αρχίσω να ουρλιάζω. Αλλά περιορίστηκα, τελείως δημοκρατικά, σε μια παρέμβαση θυμίζοντας στον ομιλητή ότι ο δημοκράτης του κόντεψε να φέρει το τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, ότι ο δημοκράτης του ήταν μέλλος της πιο ρατσιστικής οργάνωσης στο κόσμο και ότι το ίνδαλμα του ουσιαστικά είχε καταστρέψει τα χαμηλά οικονομικά στρώματα της αμερικανικής κοινωνίας.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο