Guest

Το «φτερούγισμα» της ανάδοχης αγκαλιάς

 

Ο αριθμός των βρεφών που εγκαταλείπονται στα μαιευτήρια είναι κυμαινόμενος και συνήθως αυξάνει, όταν πλησιάζουν γιορτές, όπως τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, λένε κοινωνικοί λειτουργοί.
Σήμερα, στο Βρεφοκομείο «Άγιος Στυλιανός» στη Θεσσαλονίκη φιλοξενούνται 27 παιδιά, ενώ στο Κέντρο Βρεφών «Η Μητέρα» 85, νεογέννητα έως 5 χρόνων. Είναι παιδιά που οι γονείς τους για διάφορους λόγους αδυνατούν να τα μεγαλώσουν, είναι παιδιά που παραμένουν εκεί μέχρι οι συνθήκες στην οικογένειά τους να αλλάξουν και να μπορέσουν να επιστρέψουν και κάποια άλλα που λόγω ενός προβλήματος υγείας δεν τα θέλει κανένας…

 Σύμφωνα με το διοικητή του Κέντρου Προστασίας του Παιδιού Αττικής «Η Μητέρα», Δημήτρη Βεζυράκη, οι λόγοι που εγκαταλείπονται στα μαιευτήρια τα περισσότερα μωρά ήταν ανέκαθεν κυρίως οικονομικοί, ωστόσο, πολλές είναι και οι ανύπαντρες μητέρες που, επειδή φοβούνται την κατακραυγή της κοινωνίας, τα αφήνουν πίσω τους.

«Πολλές φορές, η φυσική μητέρα εξαφανίζεται από το μαιευτήριο, έχοντας δώσει μάλιστα και ψεύτικα στοιχεία για να μην τη βρούμε. Ο νόμος δεν επιφέρει κυρώσεις. Απλώς, τα αφήνουν και φεύγουν», εξηγεί ο ίδιος, προσθέτοντας: «Οι περισσότεροι τα εγκαταλείπουν εξαιτίας οικονομικών δυσχερειών ή σε αρκετές περιπτώσεις έρχονται σε μάς αυτεπάγγελτα, όταν ο εισαγγελέας κρίνει πως πρέπει να απομακρυνθούν από τη φυσική τους οικογένεια».

Ο κ. Βεζυράκης τονίζει ακόμη, πως τελευταία σε ζήτηση είναι τα παιδιά με μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματα υγείας. «Πάντως, όταν καταφέρνουμε να δούμε τους γονείς που τα αφήνουν, προσπαθούμε να τους πείσουμε πως δεν έχουν σημασία τα χρήματα για το μεγάλωμα ενός παιδιού. Η αγάπη είναι πάνω απ’ όλα. Μην ξεχνάμε πως δεν μεγαλώσαμε όλοι μέσα στα πλούτη», καθιστά σαφές.

 

 

«Θέλει άμυνες γιατί δεν μπορείς να δένεσαι με κάθε παιδί που περνάει από εδώ»

 

Μόλις φθάσει ένα μωρό στο θάλαμο, οι μαίες προσπαθούν να του βρουν ένα όνομα που να του ταιριάζει. Είναι μια διαδικασία που τους αρέσει πολύ, όπως λέει η μαία, Κωνσταντίνα Ράπτη, η οποία εργάζεται τα τελευταία χρόνια στο συγκεκριμένο τμήμα.

«Είναι ένα ιδιαίτερο και ευαίσθητο τμήμα. Θέλει άμυνες γιατί δε μπορείς να δένεσαι με κάθε παιδί που περνάει από mwro 2εδώ…Πρέπει να είσαι συγκρατημένη χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα δίνεις αγάπη σε αυτά τα παιδιά που την έχουν τόσο ανάγκη, απλά πρέπει να είσαι λίγο αποστασιοποιημένη. Ευτυχώς, είναι πολύ λίγα τα παιδιά που μένουν εδώ για μεγάλο χρονικό διάστημα, γιατί τότε κατά τη γνώμη μου υπάρχει πρόβλημα. Ένα παιδί που θα φύγει από εδώ 7 μηνών, ενός έτους, είναι ένα παιδί που σε γνωρίζει, που όταν μπαίνεις μέσα στο θάλαμο σου χαμογελάει. Μου κοστίζει πολύ όταν φεύγουν από εδώ παιδιά ενώ καταλαβαίνουν. Και βέβαια με στεναχωρεί το ότι δεν έχουν καμία επαφή με τον έξω κόσμο, δηλαδή μπαίνουν σε ένα αυτοκίνητο και παθαίνουν σοκ. Βλέπουν εικόνες που δεν έχουν ξαναδεί».

Η κ. Ράπτη μιλάει για ένα κοριτσάκι που τον πρώτο χρόνο της ζωής του, η μοναδική εικόνα που είχε αντικρίσει ήταν αυτή του θαλάμου. Έσβησε το πρώτο του κεράκι μέσα στο νοσοκομείο και φεύγοντας εκτός από το φάκελο με τα στοιχεία που δήλωσε η μητέρα του, πήρε και το άλμπουμ με τις φωτογραφίες που της ετοίμασαν οι μαίες.

Σε ερώτηση για το αν έμαθε τι απέγινε αυτό το κοριτσάκι, η ίδια είπε πως δε θέλησε ποτέ να ρωτήσει, όχι γιατί δεν το σκέφτεται… «Δε θα άντεχα να μάθω ότι τρία χρόνια αφού έφυγε από εδώ είναι ακόμη στο ίδρυμα. Από τη στιγμή που βγαίνουν από αυτή την πόρτα για μένα έχει τελειώσει γιατί μόνο έτσι μπορώ να κρατήσω τις ισορροπίες μου. Δε θα μπω ποτέ στη διαδικασία να κρίνω μια μάνα. Δεν ξέρεις ποτέ κάθε άνθρωπος τι προβλήματα έχει μέσα στο σπίτι του… Βλέπεις κάποιες μητέρες που πραγματικά θέλουν τα παιδιά τους, νιώθουν άσχημα, κλαίνε, αλλά είναι τέτοιες οι συνθήκες αντικειμενικά που δεν μπορείς να τους τα δώσεις. Είναι άρρωστες, παίρνουν ψυχοφάρμακα, δεν υπάρχει κανείς στο περιβάλλον τους που μπορεί να βοηθήσει… Για αυτές πραγματικά στεναχωριέσαι. Τι μπορείς να κάνεις όμως… Πάνω από όλα είναι το καλό του παιδιού».

 

Ποιοι μπορούν να γίνουν ανάδοχοι γονείς

 

Όσοι έχουν την ειλικρινή διάθεση να φροντίσουν και να βοηθήσουν ένα παιδί.

-άτομα ηλικίας από 30 έως 50 ετών

-οικογένειες με ή χωρίς δικά τους παιδιά

-μονογονεϊκές οικογένειες

-συγγενικές οικογένειες,

-μεμονομένα άτομα

 

Πόσο διάστημα μένει το παιδί στην οικογένεια


Η αναδοχή μπορεί να είναι προσωρινή ή μόνιμη. Ένα παιδί μπορεί να μείνει στην ανάδοχη οικογένεια από λίγα χρόνια έως πολλά. Τα περισσότερα παιδιά παραμένουν στις ανάδοχες οικογένειες και μετά την ενηλικίωση τους.

 

Παροχές στις ανάδοχες οικογένειες


Το ΜΗΤΕΡΑ για κάθε παιδί που είναι τοποθετημένο σε ανάδοχη οικογένεια παρέχει:

μηνιαίο επίδομα κλιμακούμενο ανάλογα με τις ειδικές ανάγκες του παιδιού

πλήρη ιατροφαρμακευτική και νοσηλευτική κάλυψη.

κάλυψη ειδικών θεραπειών

κάλυψη ένδυσης, υπόδησης, ιματισμού και ειδών πρώτης εγκατάστασης του παιδιού στην οικογένεια

κάλυψη σχολικών δαπανών.

 

 

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Απόφοιτη του Παντείου Πανεπιστημίου τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού, με κατεύθυνση τη δημοσιογραφία. Επταετής ενασχόληση με τα έντυπα μέσα και κυρίως, το ελεύθερο ρεπορτάζ.

Το «φτερούγισμα» της ανάδοχης αγκαλιάς

της Εύης Χρήστου.


Ήρθαν στον κόσμο περιμένοντας μια ζεστή αγκαλιά και την αγάπη της μητέρας τους. Αντί αυτού, βίωσαν την άρνηση και την εγκατάλειψη, ερχόμενοι από νωρίς αντιμέτωποι με την πιο σκληρή πλευρά της ζωής. Ο λόγος για τα εγκαταλελειμμένα αθώα αγγελούδια, που βρίσκονται στο Κέντρο Βρεφών «Η ΜΗΤΕΡΑ» και περιμένουν τη στοργή και την φροντίδα που στερήθηκαν από τους φυσικούς τους γονείς.

Το Κέντρο Βρεφών «Η ΜΗΤΕΡΑ» είναι ένας από τους κύριους φορείς παιδικής προστασίας με υλοποίηση προγράμματος αναδοχής από το πρώτο έτος λειτουργίας του.
Η αναδοχή δεν είναι υιοθεσία, όπως επισημαίνει η επιστημονική ομάδα του Κέντρου. «Το παιδί δεν ανήκει νομικά στους ανάδοχους γονείς, χωρίς να αποκλείεται η υιοθεσία του από αυτούς ως εξέλιξη της σχέσης τους ή η μετέπειτα ανάληψη της επιμέλειας του παιδιού από αυτούς.
Οι ανάδοχοι γονείς είναι συνεργάτες του ΜΗΤΕΡΑ και στο ρόλο τους υποστηρίζονται από ομάδα ειδικών (κοινωνικό λειτουργό, παιδίατρο, ψυχολόγο) του Κέντρου».

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο