Οι επιπτώσεις της κυβερνητικής επιλογής στην υγεία και στην πρόνοια με τις επιταγές του μνημονίου και της τρόικας είναι ραγδαίες και καταστροφικές. Αποτελειώνεται με μεθοδικότητα το ΕΣΥ και ιδιωτικοποιείται κάθε λειτουργία του με επιδεικτική αδιαφορία για τα αποτελέσματα που θα έχει αυτό στην υγεία του λαού.
Μετά τη βάρβαρη επίθεση στην κοινωνική ασφάλιση και σε όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα έφτασε και η ώρα του τομέα της Υγείας να δεχτεί γενικευμένη επίθεση .
Οι επιπτώσεις της κυβερνητικής επιλογής στην υγεία και στην πρόνοια με τις επιταγές του μνημονίου και της τρόικας είναι ραγδαίες και καταστροφικές. Αποτελειώνεται με μεθοδικότητα το ΕΣΥ και ιδιωτικοποιείται κάθε λειτουργία του με επιδεικτική αδιαφορία για τα αποτελέσματα που θα έχει αυτό στην υγεία του λαού.
Μετά τη βάρβαρη επίθεση στην κοινωνική ασφάλιση και σε όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα έφτασε και η ώρα του τομέα της Υγείας να δεχτεί γενικευμένη επίθεση .
Αφού επί σειρά ετών ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με τις επιλογές τους, απαξίωσαν το Ε.Σ.Υ., το υπερχρέωσαν και το άφησαν κουτσουρεμένο, φορτώνοντας του τις ανεπάρκειές τους, τις κομματικές εξαρτήσεις, τα φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής που οι ίδιοι εξέθρεψαν, σήμερα ανακαλύπτουν ότι το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, είναι υπεύθυνο για τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Όμως ουσιαστικά οι επιχειρούμενες «διαρθρωτικές» αλλαγές δεν είναι τίποτε άλλο παρά για άλλη μια ευθεία επίθεση στα όποια ψήγματα κοινωνικού κράτους έχουν απομείνει.
Ναι, σε πολλά σημεία το σημερινό σύστημα Υγείας εμφανίζει προβλήματα. Ποιος φταίει όμως για την χρόνια υποχρηματοδότηση του, την ανυπαρξία ελέγχου, την ανυπαρξία οργανωμένης Π.Φ.Υ., την κακοδιαχείριση; Είναι το λιγότερο γελοίο αλλά και ανήθικο να εμφανίζονται ως «σωτήρες» εκείνοι που όλα αυτά τα χρόνια με τις πολιτικές τους αποδιοργάνωσαν το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Όλα αυτά που χρόνια τώρα βιώνουν στο πετσί του ο ελληνικός λαός είναι απόρροια των νεοφιλελεύθερων επιλογών που αφορούν στο χώρο της υγείας, νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εφάρμοσαν με περίσσιο ζήλο τόσο η Ν.Δ. όσο και το ΠΑ.ΣΟ.Κ παραδίνοντας το Εθνικό Σύστημα Υγείας βορά στις ορέξεις των πολυεθνικών του φαρμάκου, των εταιρειών αναλώσιμων ειδών και του ιδιωτικού κερδοσκοπικού κεφαλαίου.
Παράλληλα, απαξιώνονται και οι επαγγελματίες υγείας στα Δημόσια Νοσοκομεία οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια εργάζονται κάτω από απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, εξαντλητικά ωράρια και εξευτελιστικούς μισθούς (από τους χαμηλότερους στον δημόσιο τομέα).
Σημαντικές δραστηριότητες των Δημόσιων Νοσοκομείων παραχωρούνται στην ιδιωτική πρωτοβουλία ενώ παράλληλα καταπατούνται στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στις ιδιωτικές αυτές εταιρείες .
Προωθούνται Συμπράξεις Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), και παρουσιάζονται ως πανάκεια και μεγάλη ευκαιρία παρόλο που όπου εφαρμόστηκαν απέτυχαν.
Οι περικοπές σε όλες τις δημόσιες δαπάνες για την υγεία, οι επισφαλείς εργασιακές σχέσεις, οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, η αύξηση της διεισδυτικότητας του ιδιωτικού κεφαλαίου σε όλους τους τομείς υγείας –πρόνοιας και η επιβάρυνση των πολιτών για τις υπηρεσίες υγείας θα οδηγήσουν σε μεγάλη πτώση το επίπεδο υγείας του λαού, σε διεύρυνση των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων στην υγεία και θα «απαλλάξουν» το Κράτος από την αυτονόητη υποχρέωση της παροχής Δημόσιας και Δωρεάν Υγείας για όλους.
Δεκάδες είναι τα νοσοκομεία σε όλη την χώρα με ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό,(στα περισσότερα νοσοκομεία της χώρας οι ελλείψεις ξεπερνάνε το 40% των οργανικών θέσεων), με ελλείψεις σε υγειονομικό υλικό και φάρμακα. Με την ισχύ του απαράδεκτου κανόνα του 5 προς 1 (ή 7:1;) παρά τις προηγούμενες διαβεβαιώσεις ότι ο ευαίσθητος χώρος της υγείας δεν θα θιγεί από τον περιορισμό των προσλήψεων, το δημόσιο σύστημα υγείας θα συνεχίσει να είναι όχι απλά υποστελεχωμένο αλλά στην ουσία πρακτικά πλέον θα είναι αδύνατο να καλύψει στοιχειώδεις ανάγκες υπηρεσιών υγείας.
Μια σειρά από μέτρα όπως, η καταβολή από τους ασφαλισμένους του εισιτηρίου στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, η μη κάλυψη βασικών εξετάσεων από τα ασφαλιστικά ταμεία και οι λογικές Καιάδα για τους ανασφάλιστους και τους άπορους που αυξάνονται δραματικά αποτυπώνουν τις αντικοινωνικές πολιτικές της κυβέρνησης του Μνημονίου. Ο κατάλογος των κυβερνητικών αντιλαϊκών μέτρων είναι μακρύς.
Με βάση το σκηνικό αυτό που διαμορφώνουν κυβέρνηση και Τρόικα, στη λογική της λογιστικοποίησης των πάντων, το κλείσιμο νοσοκομειακών μονάδων είναι πια αναπόφευκτο. Άλλωστε και οι ίδιοι κάνουν λόγο για συγχωνεύσεις μονάδων Υγείας, οι οποίες μετονομάζονται σε «αναδιάταξη» των υπηρεσιών υγείας και οι οποίες φυσικά δεν έχουν γνώμονα το συμφέρον του πολίτη αλλά μόνο την εξοικονόμηση του κόστους και τον περιορισμό των δαπανών.
Όμως ο ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει ότι σε κάθε χώρα που εφαρμόστηκαν αντίστοιχες πολιτικές με αυτές του μνημονίου, έκλεισαν νοσοκομεία και μονάδες υγείας, μειώθηκαν δραματικά οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία, περιορίστηκαν δραστικά οι παροχές προς τους πολίτες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθεί η θνησιμότητα, να μειωθεί το προσδόκιμο ζωής και να περιοριστεί η πρόσβαση των πολιτών σε δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας.
Αν προσθέσουμε στα παραπάνω και την πίεση που δέχεται το δημόσιο σύστημα υγείας από την αυξημένη προσέλευση πολιτών κατά 30% περίπου, λόγω της οικονομικής κρίσης, η κατάσταση που διαμορφώνεται είναι τραγική.
Δεδομένου και του ότι η ανεργία, η επισφαλής εργασία και η μείωση των εισοδημάτων, έχουν σημαντικά αρνητική επίδραση στην υγεία, διαμορφώνονται όλοι εκείνοι οι παράγοντες που θα έχουν τις δυσμενέστερες επιπτώσεις στο επίπεδο υγείας του ελληνικού λαού.
Μόνο φάρμακο για αυτήν τη νοσηρή κατάσταση αποτελεί η ουσιαστική στήριξη και ανασυγκρότηση του Ε.Σ.Υ. μέσα από πολιτικές που θα το στηρίζουν και δεν θα το απαξιώνουν.
Η εναλλακτική πρόταση για την αναμόρφωση του εθνικού συστήματος υγείας και τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου δημόσιου συστήματος υγείας και πρόνοιας δεν είναι ανέφικτη και ξεκινά από την αρχή ότι η υγεία δεν μπορεί να είναι αντικείμενο εμπορευματοποίησης ούτε να υπόκειται στη δικαιοδοσία του κέρδους. Οι πολιτικές αυτές που βάζουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές πρέπει να ανατραπούν.
