γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.
Η όποια πίστωση χρόνου είχε πάρει ο Κυριάκος όταν από αουτσάιντερ έγινε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, εκπνέει κι από ότι φαίνεται εντός του κόμματος του Καραμανλή μάλλον ξέρουν κάτι …περισσότερο από εμάς που προσπαθούμε να αποκρυπτογραφήσουμε στημένες δημοσκοπήσεις. Οι λόγοι που εξέπνευσε η πίστωση που είχε πάρει ο – όπως θα ήθελαν αυτοί που τον εκλέξαν – προσωρινός πρόεδρος, είναι βασικά ένας, δημιούργημα και λάθος του Αντωνάκη Σαμαρά.
Ο Αντωνάκης Σαμαράς και οι περί αυτόν που στήσανε την εκλογή Μητσοτάκη στην προεδρία, λειτούργησαν στο δόγμα ότι η κυβέρνηση Τσίπρα είναι περιστασιακή παρένθεση χωρίς καμία λαϊκή βάση πέρα του 4% που έβγαζε ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τότε. Το πνεύμα που επικράτησε εντός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν ότι οι Έλληνες ψηφίσαν Τσίπρα για κάποιο πολύ συγκεκριμένο λόγο και από την στιγμή που τον αθέτησε έχασε και την υποστήριξη του κόσμου. Οπότε όπου να ‘ναι πέφτει.
Αυτό το δόγμα το κληρονομήσαν και στον προσωρινό αρχηγό περιμένοντας τον Τσίπρα να πέσει και να επανέλθουν δριμύτεροι στην εξουσία μέσω …αντιπροσώπου. Μάλιστα προσπάθησαν να φθείρουν την κυβέρνηση Τσίπρα περαιτέρω – με πολύ βοήθεια από συγκεκριμένα ΜΜΕ – με μια σειρά υποτίθεται «σκανδάλων» και διαδόσεων, δημιουργώντας το κλίμα ότι αυτή ήταν μια κυβέρνηση από ακρίδες Τσιπροφρουρών, συνειδητοποιημένοι πόσο πρόσκαιροι είναι και έτοιμοι να φάνε τα πάντα κι από παντού στο λίγο χρόνο που έχουν. Η ειρωνεία είναι ότι σε αυτήν την επιχείρηση βρήκαν συμμάχους τους …πρασινοφρουρούς, δήθεν και πραγματικούς.
Αλλά τα χρόνια πέρασαν κι αυτό που βλέπουν πολλοί αλλά λίγοι θέλουν να παραδεχτούν, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να μείνει. Και θα μείνει γιατί το κόμμα του Τσίπρα ΔΕΝ είναι η εξέλιξη κάποιας αόριστης αριστερής παράδοσης αλλά είναι το πολύ συγκεκριμένο σήμερα του ΠΑΣΟΚ που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και αυτοκτονήσαν Βενιζέλος και Γεννηματά. Και όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η συνέχεια του ΠΑΣΟΚ αλλά και η Νέα Δημοκρατία έστησε σκηνικό που θυμίζει το ξεκίνημα του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
Πως το είχε πει ο Βρετανός Έντμουντ Μπερκ; «Αυτοί που δεν ξέρουν ιστορία είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν». Στην περίπτωση της σημερινής Νέας Δημοκρατίας ο Μαρξ όμως είπε το πιο ταιριαστό: «η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα.» Γιατί τα όσα ζει σήμερα η Νέα Δημοκρατία τα έχει ξαναζήσει κάνοντας τα ίδια ακριβώς λάθη, πιστεύοντας στα ίδια δόγματα κι ακολουθώντας έναν άλλο προσωρινό πρόεδρο της αρεσκείας Αντωνάκη. Ή για την ακρίβεια, τον πνευματικό πατέρα του Αντωνάκη, τον και γεφυροποιό Ευάγγελο Αβέρωφ-Τοσίτσα, πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας από το 1981 μέχρι το 1984.
Παρ’ όλες τις κατά περιόδους προσπάθειες κάθαρσης του Αβέρωφ, ακόμα και μυθοποίησης μέσω του τίτλου ‘ευεργέτης’, ο Αβέρωφ ήταν ένας μεγαλοαστός τσιφλικάς, απόγονος στυγνών τσιφλικάδων με όλη τη σημασία της έννοιας και της σημειολογίας της λέξης και το προσωνύμιο που του έδωσαν τα ΜΜΕ της μεταπολίτευσης, το ‘γεφυροποιός’ με τους προδότες χουντικούς, αντιπροσωπεύει το πραγματικό του είναι και τη θέση του στην σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Για να ξεκινάμε σωστά, τσιφλικάς ήταν επί τουρκοκρατίας ο ιδιοκτήτης τσιφλικιού, (Τούρκικα: Çiftlik) όπου τσιφλίκι ορίζεται μεγάλη αγροτική περιοχή, συμπεριλαμβάνοντας ακόμη και ολόκληρο χωριό, που ανήκε σε ιδιώτη κατά την περίοδο της οθωμανικής κατοχής και στο οποίο δούλευαν υποχρεωτικά οι κολίγοι, οι σκλάβοι έν ολίγοις. Οι τσιφλικάδες ήταν όργανα του Πασά στην σκλαβωμένη Ελλάδα που εκτός της υποχρέωση εισφοράς κάποιου φόρου προς την Πύλη στην ουσία κλέβανε από παντού εκμεταλλευόμενοι απάνθρωπα και κανιβαλιστικά την γη και τους ανθρώπους της.
Αυτό ήταν οι Αβέρωφ, αυτό ήταν και οι Τοσίτσα και η γη ήταν η Ήπειρος με έδρα τους το Μέτσοβο. Αποτέλεσμα παντρέματος των δυο μεγαλοτσιφλικάδων οικογενειών ο Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας. Σκλαβέμπορας και δυνάστης από γέννησης ο Βαγγελάκης. Ακροδεξιός, κομμουνιστοφάγος και στη συνέχεια χουντοφασίστας, υποστηρικτής της χούντας και μάλιστα εθελοντικά αυτοπροτάθηκε να παίξει και τον ρόλο του …γεφυροποιού μεταξύ χούντας και δεξιών πάντα πολιτικών με πολλά ερωτηματικά ακόμα και σήμερα για το ρόλο που έπαιξε στο Κυπριακό τόσο πριν όσο και μετά το πραξικόπημα και στη συνέχεια στην εισβολή.
Ο Καραμανλής τον έκανε Υπουργό Αμύνης το 1974 για ένα λόγο που πολύ ειρωνικά συμβαδίζει με τον λόγο που ο Τσίπρας έκανε τον Πάνο Καμμένο Υπουργό Αμύνης. Ο Καραμανλής ήξερε ότι ο στρατός ήταν διαβρωμένος από την χούντα και επικίνδυνος χωρίς να υπάρχει χρόνος και τρόπος για άμεση κάθαρση, έτσι έκανε Υπουργό Αμύνης κάποιον …δικό τους που πίστευε ότι μπορούσε να ελέγχει κάπως. Βλέπετε πως επαναλαμβάνεται η ιστορία;
Μετά από έναν πολύ βρώμικο εσωτερικό πόλεμο και την ήττα από το ΠΑΣΟΚ το ‘81, ο Αβέρωφ αντικαθιστά τον κεντροδεξιό και τελείως Καραμανλικό Γεώργιο Ράλλη στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας κάνοντας την απόλυτη στροφή της ΝΔ καραδεξιά με την ενσωμάτωση φιλοβασιλικών και χουντικών στοιχείων και την προώθηση ακροδεξιών όπως ο Αντωνάκης Σαμαράς.
Η περίοδος του Αβέρωφ είναι και η περίοδος των ψευδαισθήσεων περί Παπανδρεϊκού «αριστερού διαλλείματος» με την ίδια ακριβώς νοοτροπία που υιοθέτησε αργότερα ο Αντωνάκης Σαμαράς. Είναι η περίοδος που εμφανίζονται και τα πρώτα στημένα πρωτοσέλιδα με παραπλανητικές ειδήσεις και στρατευμένη προπαγάνδα και παραπληροφόρηση. Τότε το φαινόμενο λεγόταν Ελεύθερος Τύπος. Η ιστορία που λέγαμε που επαναλαμβάνεται.
Επειδή τώρα πολλοί ξεχνάτε, η πρώτη φορά που η Νέα Δημοκρατία οργάνωσε μαζικές διαδηλώσεις εναντίων κυβέρνησης δεν ήταν το μακεδονικό αλλά εποχή Αβέρωφ με τις συγκεντρώσεις της …κατσαρόλας και θέμα την οικονομία και τον πληθωρισμό. Αυτά το 1982. Και επειδή πάλι κάποιοι ξεχνάμε, οι συγκεντρώσεις είχαν ξαφνιάσει για τον παλμό τους και την μαζικότητα τους ακόμα και το ΚΚΕ.
Μόνο που αποδείχτηκαν απλά …φωνακλάδικες και μπούγιο οι συγκεντρώσεις κυρίως χάρις στη βοήθεια φιλοβασιλικών και παρεκκλησιαστικών οργανώσεων (τι λέγαμε για την ιστορία που επαναλαμβάνεται;) γιατί το 1984 ο Αβέρωφ έχασε τις …σίγουρες εκλογές (σίγουρες ακόμα και από κάποιες δημοσκοπήσεις που οργάνωνε τότε ο Ελεύθερος Τύπος, αν θυμάμαι καλά) και αντικαταστάθηκε σαν εφιάλτης που πέρασε από τον υποτίθεται κεντροδεξιό και πραγματικό εφιάλτη Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Και ήταν πολύ στοχευμένη η επιλογή Μητσοτάκη, γιατί μετά από τρία χρόνια η Νέα Δημοκρατία κατάλαβε ότι μόνο προσωρινός δεν ήταν ο Ανδρέας και χολιαζόντουσαν κάποιον που να τον «καταλαβαίνει».
Το ΄84 και αμέσως μετά την ήττα στις εκλογές που περίμενε να τις πάρει σε βηματισμό θριάμβου, ο Αβέρωφ έπεσε αλλά αδιάφορα ψευδαισθήσεων και παραισθήσεων του τσοπάνου, κάποιοι μέσα στη Νέα Δημοκρατία ήξεραν πολύ καλά τι συνέβαινε πέρα της Ρηγίλλης και είχαν αρχίσει να οργανώνονται από το ‘83 για την επομένη μέρα. Η ομάδα Παπακωνσταντίνου, ομάδα Μπούτου, ομάδα Στεφανόπουλου, ομάδα Μητσοτάκη ήταν αυτές που είχαν αρχίσει να σχηματίζονται φανερά αλλά από πίσω υπήρχαν κι άλλες, ακόμα και ομάδα βασιλικών με τον Στέφανο Στεφανόπουλο, που αργότερα έγινε και …ΠΟΛΑΝ, και φυσικά σε ρόλο τέκνου Βρούτου ο σεσημασμένος κερκοπορτάκιας, Αντωνάκης Σαμαράς.
Τώρα απλά αντικαταστήστε ονόματα με κάποια πιο σύγχρονα, Αδώνεια, Δένδια, Βορίδια, Κεφαλογιάννια κλπ. αφήστε τον Αντωνάκη ίδιο και θα δείτε γιατί το δις Αβερωφίζειν ουκ κόμματος σοφού!
ΥΓ1. Ο νταβατζής πληρώνει και το ενοίκιο; Τι ξεπεσμός ρε γαμώτο. Τουλάχιστον η Siemens έχει πληρώσει τα κλιματιστικά και τους εκτυπωτές;
ΥΓ2. Μήπως η μαζική αποχώρηση στελεχών της ΔΗΜΑΡ από το ΚΙΝΑΛ βολεύει την Γεννηματά γιατί κάπως κρύβει την μαζική αποχώρηση μελών του ΠΑΣΟΚ από το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ;
****************************
Για άλλη μια Παρασκευή στη παρέα μου ο Θάνος Ραφτόπουλος.
****************************
Πνευματικός πατέρας και τέκνο Βρούτος. Στη θέση του πατέρα βάλτε γιο Μητσοτάκη και θα δείτε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται!
