γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης.
Εδώ και έναν χρόνο και έναν μήνα που έχει αλλάξει κυριολεκτικά η ζωή μας με τον κορωνοϊό, έχουμε μάθει κάποια πράγματα όσον αφορά τον ιό, αλλά και για το πώς θα είναι η ζωή μας μετά το τέλος της πανδημίας.
Στην αρχή σχεδόν όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες εφάρμοσαν το λοκντάνουν. H Βρετανία προτίμησε να δοκιμάσει το μοντέλο ανοσίας της αγέλης αλλά ο Μπόρις Τζόνσον, μετά την εμπειρία του με τον ιό, άλλαξε στάση και γνώμη. Πολλοί κατηγόρησαν το λοκντάουν σαν μέθοδο, αλλά η Ευρώπη και η Δύση γενικότερα δεν αντιμετωπίζουν με τόσο αυστηρότητα τους πολίτες όπως αντιμετώπισε την διάδοση του ιού η Ταϊβάν, η Κίνα και άλλες χώρες.
Επίσης, ο κορωνοϊός δοκίμασε και πολλά συστήματα υγείας, αφού οι ευρωπαίοι ηγέτες τα είχαν ξεχάσει λόγω των κρίσεων που αντιμετώπιζαν κάποια κράτη. Παρά την πίεση που δέχτηκαν, τα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας άντεξαν.
Το σύστημα Σένγκεν στην ουσία μπήκε στον πάγο, αφού είχαν απαγορευθεί όλες οι εσωτερικές μετακινήσεις από κράτη σε κράτη και τα αεροπλάνα ήταν καθηλωμένα στο έδαφος.
Τα πανεπιστήμια σε όλον τον κόσμο εφάρμοσαν την μέθοδο της τηλε-εκπαίδευσης. Έτσι το όμορφο μεγάλο κοινωνικό πείραμα που ζουν οι φοιτητές και ζυμώνονται με νέες κουλτούρες και ιδέες, δεν πραγματοποιήθηκε.
Τι όμως άνθισε σε αυτήν περίοδο; Αναπτύχθηκε το ηλεκτρονικό εμπόριο, τα ηλεκτρονικά, οι φορητοί υπολογιστές και γενικότερα το εμπόριο μέσω από διάφορες πλατφόρμες. Αξιοσημείωτο είναι ότι και οι μεγάλες ηλικίες έμαθαν να κάνουν τις αγορές τους από το ίντερνετ.
Πάνω στο δεύτερο κύμα πανδημίας τον Νοέμβριο είχαμε την πρώτη ανακοίνωση για το εμβόλιο της Pfizer/Biontech και αυτό μας έδωσε μία νέα ανάσα και πνοή ότι το τέλος έρχεται.
Στις γιορτές των Χριστουγέννων μερικές ευρωπαϊκές χώρες άνοιξαν για να απορροφήσουν την πίεση των πολιτών, αλλά το πλήρωσαν και βρέθηκαν με το τρίτο κύμα στις αρχές του 2021. Η Γερμανία και η Γαλλία είναι χώρες που πλήρωσαν βαριά το άνοιγμα και τώρα ακούμε την Καγκελάριο Μέρκελ να λέει ότι ακόμα τα δύσκολα είναι μπροστά, αλλά και Παρίσι να ανακοινώνει ότι πλέον δεν έχει ελεύθερες ΜΕΘ.
Και στην χώρα μας προσπαθούμε να βρούμε μία νέα «βαλβίδα εκτόνωσης» της κοινωνίας από το πολύμηνο κλείσιμο. Οι ειδικοί είναι διχασμένοι μεταξύ τους και η κυβέρνηση πρέπει να παίρνει τις τελικές αποφάσεις.
Η αχτίδα φωτός για το τέλος της πανδημίας μπορεί να φαίνεται, αλλά ακόμη έχουμε λίγο ακόμη δρόμο.
Πώς θα λέγαμε ότι αντέδρασε η ΕΕ στην πρώτη φάση της πανδημίας; Στην αρχή άφησε τα κράτη να κάνουν ό,τι πιστεύουν αυτά, αλλά μετά πήρε και η ίδια την κατάσταση στα χέρια της. Για πρώτη φορά μιλάμε για αμοιβαιοποίηση του χρέους, το περίφημο Ταμείο Ανάκαμψης, και κατήργησε για όσο διαρκέσει η πανδημία τους όρους του Συμφώνου Σταθερότητας.
Με τα εμβόλια η ΕΕ δεν αντέδρασε σωστά. Μπορεί να πήρε πάνω της το βάρος της αναδιανομής των εμβολίων σε όλες τις χώρες, αλλά οι καθυστερήσεις που υπήρχαν έδωσαν την ευκαιρία στις χώρες του Βίζεγκραντ να προμηθευτούν εμβόλια από την Ρωσία ή την Κίνα. Η «ψύχωση» που έχει προκληθεί με το εμβόλιο της AstraZeneca είναι ενδεικτική. Δεν παύει όμως η επιχείρηση εμβολιασμού σε όλον τον κόσμο να είναι μία νέα «Δουνκέρκη».
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτόν τον έναν χρόνο ακόμα όλοι μας μαθαίνουμε για τον κορωνοϊό και από τον κορωνοϊό, ακόμα και οι γιατροί που ορκίστηκαν με τα λόγια του Ιπποκράτη, λέγοντας το περίφημο «Ωφελέειν ή μη βλάπτειν»…
