γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης.
Λίγο πριν την αυγή του 2021, το 2020 μάς είχε αφήσει ένα πολύτιμο δώρο της επιστήμης, το εμβόλιο για να μπορέσουμε να δώσουμε ένα ισχυρό χτύπημα στον κορωνοϊό. Οι περισσότεροι από εμάς εκτιμήσαμε αυτό το δώρο την χρονιά που πέρασε.
Το 2021 από πλευράς πολιτικής δεν άρχισε και με τις καλύτερες εικόνες. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού στις 6 Ιανουαρίου οι οπαδοί του Τραμπ εισβάλουν στο Καπιτώλιο για να παρεμποδίσουν την έγκριση της εκλογής του Τζο Μπάιντνεν ως προέδρου της Αμερικής. Οι οπαδοί του ήταν ένα περίεργο κράμα συνωμοσιολόγων ακροδεξιών που έθεσαν την αμερικανική δημοκρατία στο απόσπασμα, την πλήγωσαν και έδωσαν σε όλον τον κόσμο την εικόνα ότι το πολίτευμα στις ΗΠΑ βρίσκεται σε κρίση.
Μετά από δεκαπέντε μέρες ο Τζο Μπάιντεν ορκίστηκε νέος πρόεδρος της Αμερικής και δεσμεύθηκε ότι θα προσπαθήσει να επουλώσει τα τραύματα της τετραετίας του Ντόναλντ Τραμπ με το σύνθημα «η Αμερική επιστρέφει.» Ο Μπάιντεν έδωσε μία ώθησε στους εμβολιασμούς, ενώ πέρασε νομοσχέδια που ενισχύουν τον ρόλο του κράτους.
Τον Φεβρουάριο στην Ιταλία είχαμε την αλλαγή σκυτάλης στην πρωθυπουργία της χώρας, ο Τζουζέπε Κόντε έδωσε την θέση του στον άνθρωπο που έσωσε το ευρώ, σε ένα ισχυρό πρόσωπο αυτό του Μάριο Ντράγκι. Ο Ντράγκι έδειξε πυγμή στα θέματα της πανδημίας κάνοντας υποχρεωτικό τον εμβολιασμό στο δημόσιο, έσωσε μπορούμε να πούμε την τιμή την ΕΕ χαρακτηρίζοντας τον Ερντογάν «δικτάτορα», υπέγραψε τον Νοέμβριο μαζί με τον Μακρόν τη συνθήκη του Κυρηνάλιου για την περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων των δύο χωρών, αλλά και τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην ΕΕ.
Στις 25 Μαρτίου η Ελλάδα γιόρτασε -όχι έτσι όπως θα ήθελε- τα 200 χρόνια από την Παλιγγενεσία. Μεταξύ των ηγετών που επισκέφθηκαν τη χώρα μας ήταν και ο πρίγκιπας Κάρολος, που εμφανίστηκε φανερά συγκινημένος, αφού η Ελλάδα ήταν η χώρα καταγωγής του πατέρα του ο Φίλιππου (ο οποίος απεβίωσε τον Απρίλιο και η Αγγλία αποχαιρέτησε τον παππού του έθνους όπως τον αποκαλούσαν στην Γηραιά Αλβιώνα).
Τον Αύγουστο η πρωτεύουσα του Αφγανιστάν πέφτει και η Καμπούλ περνάει στα χέρια των Ταλιμπάν, των φανατικών ισλαμιστών. Ήταν η πράξη που έδειξε ότι μετά από είκοσι χρόνια πολέμου και με εκατομμύρια δολαρίων που είχαν ξοδευτεί από την Αμερική, η δημοκρατία δεν εξάγεται, όπως πίστευαν κάποιοι στις ΗΠΑ όταν ξεκίνησαν την εισβολή το 2001.
Τον Σεπτέμβριο ήταν η εικοστή επέτειος από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους. Ήταν δέκα χρόνια μετά την λήξη του Ψυχρού Πολέμου, όταν η Αμερική και ο κόσμος νόμιζαν ότι θα ζούνε σε μία Καντιανή ειρήνη για πάντα.
Τέλη Σεπτεμβρίου η Γερμανία αποχαιρέτησε την Μέρκελ, η Γερμανία είχε Παγγερμανικές εκλογές και το κόμμα που κέρδισε ήταν το SPD του Όλαφ Σολτς, που ο ίδιος ως Υπουργός Οικονομικών της Μέρκελ άφησε να φανεί ότι είναι συνεχιστής της. ΤΟ CDU έχασε μετά από 16 χρόνια και θα ψάξει τον επαναπροσδιορισμό του στη μετά Μέρκελ εποχή, μία όχι και τόσο εύκολη διαδικασία.
Ο Σολτς έχει το δύσκολο έργο να ηγηθεί μίας ισχυρής Ευρώπης και μίας Γερμανίας που θα πρέπει να πρωταγωνιστήσει στις αλλαγές που έρχονται. Γερμανία και ΕΕ περιμένουν από τον Σολτς τι θα πράξει.
Σε επίπεδο διεθνών συμφωνιών είχαμε την σύναψη συνθήκης AUKUS που υπεγράφη μεταξύ Αμερικής, Αγγλίας και Αυστραλίας που έχει ως στόχο την Κίνα. Ο Μπάιντεν με αυτή την κίνηση θέλησε να δείξει ότι το πεδίο Ασίας-Ειρηνικού τον ενδιαφέρει και ότι παρακολουθεί το τι θα πράξει η Κίνα στην Ταϊβάν, όπου για την Αμερική είναι η κόκκινη γραμμή της.
Υπεγράφη και η συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας που ενίσχυσε τον ρόλο και των δύο στην Ανατολική Μεσόγειο. Η συμφωνία περιλαμβάνει και αμυντική συνδρομή, εάν η Ελλάδα δεχθεί επίθεση.
Το 2021 ήταν και η χρονιά που ο αθλητισμός κέντρισε το ενδιαφέρον μετά από το πανδημικό λουκέτο σε Euro και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το Euro σημαδεύτηκε από το περιστατικό του Κρίστιαν Έρικσεν που κατέρρευσε σε παγκόσμια θέα, ευτυχώς ο άνθρωπος είναι μαζί μας. Στο τέλος η Ιταλία κέρδισε με τον δικό της τρόπο το Euro.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες είδαμε ότι μπορεί να έγιναν σε ένα είδος φούσκας, αλλά πάντα το πνεύμα τους θα είναι ανίκητο και θα ενώνει σε καιρούς δύσκολους, όπως πρέπει να κάνει ο αθλητισμός γενικά.
Είχαμε τον Γιάννη να φτάνει στο μπασκετικό Έβερεστ με τους Μπακς, από τα Σεπόλια στην κορυφή του NBA. Ένα παράδειγμα μίας Ελλάδας που επιμένει μέσα από την δουλειά και την προσήλωση στον στόχο. Ο Γιάννης μάς διδάσκει ήθος χωρίς πολλά μεγαλεία.
Το 2022 θα ανατέλλει με την Όμικρον να έχει κυριεύσει σε όλη την ΕΕ και να απειλεί ξανά συστήματα υγείας και κυβερνήσεις να κάνουν βήματα πίσω.
Κρίσεις όπως της Ρωσίας με την Ουκρανία, της Κίνας με την Ταϊβάν και οι προκλήσεις που θα έχει η Αμερική όχι μόνο σε αυτά στα μέτωπα, αλλά και στο εσωτερικό της θα μας απασχολήσουν το 2022.
Το «ζην επικινδύνως» είναι εδώ. Η αλλιώς, οι υβριδικές απειλές είναι εδώ σε έναν κόσμο που αλλάζει διαρκώς και τάχιστα.
Καλή χρονιά!!!
