Όταν λέει ότι το περιβόητο Plan B το είχε εκθέσει (και υπήρξε συμφωνία επ’ αυτού) από τον Νοέμβριο του 2014 (πριν τις εκλογές) σε σύναξη στο σπίτι του Αλέξη Τσίπρα, παραδέχεται ότι υπήρχε σχέδιο για να οδηγηθούμε εκτός ευρώ.
Άλλωστε επειδή το Plan B ικανοποιούσε τον κ. Τσίπρα, εκείνο το βράδυ πήρε την απόφαση ότι αυτός ο άνθρωπος θα είναι ο υπουργός των οικονομικών της κυβέρνησής του. Μάλιστα προς αποφυγή παρεξηγήσεων για το ποιος είναι ο στόχος της κυβέρνησης, όπως ο ίδιος ο κ. Βαρουφάκης αποκαλύπτει, παρουσίασε το σχέδιό του για παράλληλο νόμισμα στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο.
Και βέβαια όταν συζητάς κάτι προ των εκλογών για να το εφαρμόσεις μετά, συνήθως αυτό λέγεται «κυβερνητικό πρόγραμμα».
Και αποδεικνύεται καθώς το Plan B δεν το αποφάσισαν – ο κ. Τσίπρας και η παρέα του- εν μέσω κινδύνου από τις λάθος διαπραγματεύσεις που έκαναν το πρώτο εξάμηνο… Το είχαν προαποφασίσει!!! Το είχαν μελετήσει. Και ήταν έτοιμοι να το εφαρμόσουν.
Αν αυτό δεν αποτελεί συνωμοσία σε βάρος του εθνικού νομίσματος (γιατί αυτό είναι το ευρώ), πράξη που είναι ποινικώς κολάσιμη από τον Ποινικό Κώδικα, τότε αλήθεια, χάνουν το νόημά τους οι λέξεις. (Η υπονόμευση του εθνικού νομίσματος είναι αδίκημα που τιμωρείται από το άρθρο 134, παρ. 2, εδαφ. β ΠΚ).
Το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας φοβήθηκε και δεν εφάρμοσε το Plan B δεν σημαίνει ότι οι συνωμότες απαλλάσσονται των ευθυνών τους.
Οι ευθύνες αυτές πρέπει να διερευνηθούν. Ακόμα και αν έχουν τυπικά παραγραφεί. Γιατί πρέπει, επιτέλους, ο λαός να πληροφορηθεί την πλήρη αλήθεια. Βέβαια υπάρχουν ευθύνες, που έχουν σχέση με τα Capital Controls που δεν έχουν ακόμα παραγραφεί, αλλά αποτελεί ζήτημα της επόμενης κυβέρνησης αν θα θελήσει να προχωρήσει ή όχι στην ποινική δίωξη των υπευθύνων.
Πάντως από τα γεγονότα φαίνεται περίτρανα ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν εσμό ανευθύνων και τσαρλατάνων. Κάποιοι εκμεταλλεύθηκαν την άγνοια του πρωθυπουργού περί τα οικονομικά, κάποιοι άλλοι όμως που ήταν δίπλα του και είχαν διατελέσει και σε κυβερνητικές θέσεις με αρμοδιότητα τα οικονομικά, είναι απαράδεκτο ότι δεν σταμάτησαν εν τη γενέσει του το συγκεκριμένο σχέδιο του κ. Βαρουφάκη, ο οποίος ήθελε να εφαρμόσει οικονομικά πειράματα πάνω σε έναν λαό.
Όλα αυτά όμως δείχνουν πόσο επικίνδυνοι και αδίστακτοι είναι στην προσπάθεια εκπλήρωσης του στόχου του.
Αλλά και σήμερα, που υποτίθεται όλα αυτά είναι παρελθόν, δεν μπορεί αυτοί που θέλησαν να οδηγήσουν τη χώρα, με σχέδιο, εκτός ευρώ και Ευρώπης, να υπερασπιστούν τα συμφέροντά της εντός ευρώ και Ευρώπης.
Τώρα βέβαια βλέποντας τη γη να καταρρέει κάτω από τα πόδια τους, κάνουν συνεχώς προσπάθειες να ελέγξουν την εξουσία. Αλλά και πάλι αυτό δεν θα έπρεπε να μας παραξενεύει.
Ο επικεφαλής της χυδαιότητας, Παύλος Πολάκης, το είχε πει ξεκάθαρα από τα Χανιά, στις 8 Φεβρουαρίου 2017, σε εορταστική εκδήλωση για τα δύο χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
«Κλείσαμε δύο χρόνια αριστερής παρένθεσης, παρένθεση μιας κυβέρνησης με την Αριστερά στην εξουσία, στην κυβερνητική εξουσία και προσπαθεί να πάρει την πραγματική εξουσία».
Ο κ. Πολάκης είναι ειλικρινής. Ξέρει καλά ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ελέγξει κάθε μορφής εξουσίας, τότε δεν θα μπορέσει να εγκαθιδρύσει το καθεστώς που ο κ. Τσίπρας και οι εταίροι του ονειρεύονται. Ένα καθεστώς που δεν έχει σχέση με ιδεολογίες και κουραφέξαλα, αλλά αποκλειστικά και μόνο με τη νομή της εξουσίας.
Με το plan B που φοβήθηκαν να εφαρμόσουν, θα είχαν έναν λαό ποδηγετούμενο από τις ορέξεις της κυβέρνησης. Μέσω των κουπονιών θα μας έκαναν μια νέου τύπου Σοβιετία και θα ζούσαμε όλα εκείνα που κοροϊδεύαμε όλα αυτά τα χρόνια και που πολύ εύγλωτα περιέλαβε μέσα σε μια πρόταση ο Τακης Λαζαρίδης με τον τίτλο του βιβλίου του «Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι!».
Το σχέδιό τους όμως για «πραγματική εξουσία» δεν το έχουν εγκαταλείψει. Έτσι δικαιολογούνται και οι επιθέσεις στη Δικαιοσύνη. Θέλουν μια Δικαιοσύνη που θα δίνει πιστοποιητικό νομιμότητας στις αποφάσεις τους και όχι μια Δικαιοσύνη που θα προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών.
Αυτό όμως αποτελεί κίνδυνο για τη δημοκρατία.
Θα πει κάποιος ότι «πάλι γυρνάμε στα ίδια και στα ίδια». Και ίσως θέσει το ερώτημα γιατί; Η απάντηση είναι απλή και ρεαλιστική.
Ποτέ, καμιά προσπάθεια στην οικονομία, όσο σκληρή και να είναι, δεν πρόκειται να ευοδωθεί αν καταπατηθούν βασικές αρχές της δημοκρατίας. Γιατί αν χθες ο ΣΥΡΙΖΑ ωρυόταν ότι οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ παραβίασαν δικαιώματα εργαζομένων και συνταξιούχων, πολλοί εκ των οποίων δικαιώθηκαν στα δικαστήρια από τη Δικαιοσύνη, φαντάζεσθε τι θα γινόταν και σε ποια κατάσταση θα φτάναμε αν η Δικαιοσύνη, δεν είχε το δικαίωμα να ελέγχει τις αποφάσεις της εκτελεστικής εξουσίας;
Απαράβατος κανόνας λοιπόν για να μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση είναι ο σεβασμός των δημοκρατικών αρχών και αξιών.
Και αυτές τις δημοκρατικές αρχές και αξίες που εκπροσωπούνται από θεσμούς όπως η Δικαιοσύνη, οφείλουμε να τους σεβόμαστε και να μη τους θεωρούμε όπως ο πρωθυπουργός δήλωσε «θεσμικά εμπόδια».
Κάθε πολίτης που πιστεύει στη δημοκρατία και στους θεσμούς της οφείλει να ορθώσει το ανάστημά του σε κάθε plan B ή C. Πόσο μάλλον τα κόμματα και θεσμικοί παράγοντες, όπως ο ανώτατος πολιτειακός άρχοντας, ο οποίος κάποια στιγμή οφείλει να τοποθετηθεί και απέναντι στα αλλεπάλληλα πλήγματα και επιθέσεις που δέχεται ο θεσμός της Δικαιοσύνης. Το οφείλει και ως δάσκαλος και ως θεσμικός παράγων.
