Guest

Τι είδε ο κινέζος

 

Και ο Κινέζος πρόεδρος, ευγενικός άνθρωπος που θέλει να βοηθήσει τους έλληνες με επενδύσεις, αποφάσισε να μην κάνει καμία αναφορά στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την κυβέρνηση Σαμαρά. 1,500,000 έλληνες έχασαν τη δουλειά τους μέσα σε βδομάδες και εκατομμύρια μέσα σε μια νύχτα είδαν μισθούς, συντάξεις και καταθέσεις να εξαερώνονται.

Υπάρχουν χιλιάδες που δουλεύουν κυριολεκτικά για μαύρα ψίχουλα και κατοχυρωμένα υποτίθεται δικαιώματα χάνονται όταν τραβάει το καζανάκι ο Σαμαράς. Υπάρχουν χιλιάδες που δουλεύουν σαν σκλάβοι με αντάλλαγμα ένα πιάτο φαγητό – θα μπορούσε αν ήταν τυχεροί να είναι και ένα πιάτο ρύζι. Το μόνο που δεν φορολογείται πια στην Ελλάδα είναι ο αέρας που αναπνέουμε.

Δεν υπάρχει εκπαίδευση και υγεία. Όλα όσα λένε οι όψιμοι υπουργοί του Σαμαρά είναι ανέκδοτο. Όταν μια χώρα με πληθυσμό 11 εκατομμύρια, έχει πάνω από τρία εκατομμύρια ανασφάλιστους τότε δεν υπάρχει σύστημα πρόνοιας και υγείας. Όταν μια χώρα δεν ξέρει πόσους άστεγους και ανέργους έχει – κι ας αφήσουν αυτό παραμύθι που πουλάνε στη κάθε ψευτοστατιστική, μεταξύ μας τώρα όλοι ξέρουμε ότι αυτές οι στατιστικές είναι παραμύθι της Χαλιμάς – τότε αυτή η χώρα έχει καταστρεμμένες θεμελιώδης αρχές της.

Όταν η πληροφόρηση είναι έρμαιο μεγαλοεργολάβων οι οποίοι συμπτωματικά έχουν και νοσοκομεία και τώρα θα φτιάξουν και ιδιωτικά πανεπιστήμια τότε αυτή η χώρα είναι υποψήφια για νεκροτομείο. Όταν δυο άνθρωποι, δυο συνάνθρωποι μας, αυτοκτονούν κάθε μέρα με ευθύνη και αποφάσεις της κυβέρνησης Σαμαρά, τότε για ποια ανθρώπινα δικαιώματα να μας μιλήσει ο κατά τα άλλα ευγενέστατος Κινέζος πρωθυπουργός;

025 20062014b

Αλλά θα του δείξουμε την Ακρόπολη. Και την Κνωσσό από ότι έμαθα. Φαντάζομαι ο Άδωνις θα κάνει τον ξεναγό. Το παίζει το αρχαίο το παιδί. Μωρέ πολλά πράγματα παίζει, αλλά λέμε τώρα. Τι θα δει λοιπόν ο Κινέζος; Παλιά μεγαλεία θα δει. Και ξέρετε πως θα τα δει ο γέροντας ιστορικά, κινέζος, ελληνάρες μου; Ιστορικά εφηβικές ονειρώξεις θα τα δει. Εδώ το Σινικό Τείχος φαίνεται από το φεγγάρι κι εμείς πάμε να του πουλήσουμε κορδελάκια. Το αλεπουδάκι θα πουλήσει εξυπνάδα στην γριά αλεπού.

Αλλά τι άλλο να του δείξουμε του Κινέζου; Θα τον πάμε βόλτα στη Κρήτη για να του δείξουμε επενδύσεις. Όπως κάναμε με τους Ρώσους. Κι όταν οι Ρώσοι άρχισαν να επενδύουν, τους βγάλαμε όλους μαφιόζους που ξεπλένουν χρήμα, με πληροφορίες από τη Γερμανία, και τους στείλαμε όλους σε …Γερμανικά θέρετρα για επενδύσεις.

Ο Κινέζος δεν ήρθε στην Ελλάδα για επένδυση. Ο Κινέζος κάνει επενδύσεις στη Γερμανία και τώρα στη Βρετανία. Στην Ελλάδα ήρθε για ελεημοσύνη και να πάρει πράγμα που δεν του δίνουν οι άλλοι κοψοχρονιά. Και θα τα πάρει γιατί ο Σαμαράς, για αποδείξει αυτά που έλεγε περί ανάπτυξης, είναι σε θέση όχι μόνο να ξεπουλήσει την Ελλάδα αλλά όλη την Ευρώπη.

Τώρα αυτό δεν θα σας το κάνω πενηνταράκια, θα σας αφήσω να το σκεφτείτε λιγάκι αλλά θα σας δώσω μερικά στοιχεία. Εδώ και μια δεκαπενταετία οι Κινέζοι ψάχνουν να βρουν λιμάνι ελεύθερης ζώνης και διακίνησης στην Ευρώπη, ανάλογο με τα δυο που έχουν στις ΗΠΑ. Στην αρχή δοκίμασαν με τους Ολλανδούς. Άλλα γρήγορα ανακάλυψαν ότι το κόστος ήταν υπερβολικό. Επειδή δεν είχαν καταλάβει ακόμα πως δουλεύει η Ευρώπη, δοκίμασαν με τη Γαλλία. Αλλά εκεί ο τότε πρόεδρος, ο Νικολός ο Μεγαλοπρεπής με τη τραγουδιάρα γυναίκα, άρχισε να ψιθυρίσει κάτι για ανθρώπινα δικαιώματα, κάτι για Θιβέτ, τα μάζεψαν γρήγορα οι κινέζοι.

Η Πολωνία ψιλιπροσφέρθηκε και η αλήθεια είναι ότι το έψαξαν στην αρχή. Αλλά και πάλι, παρά ήταν κοντά σε Ρωσία και Γερμανία. Και τότε τους έκατσε το λόττο. Πτώχευσε η Ελλάδα και ο Σαμαράς έγινε πρωθυπουργός. Τα υπόλοιπα είπαμε, δεν θα τα κάνω πενηνταράκια.

Απλά αυτά δεν συμφωνηθήκαν, έχουν συμφωνηθεί, τώρα πλασάρονται. Και επειδή παίζουν και μερικά άλλα παιχνίδια, όπως το ότι οι κινέζοι θέλουν να καθιερώσουν το Ρεν Μιν Πι στις διεθνής αγορές, ότι κάποιος τραπεζίτης με προσβάσεις σε πρωθυπουργικά δείπνα, πολύ ασχολείται με το θέμα και κάποιος επιχειρηματίας-εφοπλιστής με συμφέροντα μεγάλα, μπήκε σε λιμενίσιο δήμο με τα χέρια και με τα πόδια, τότε δεν μιλάμε πια για το τι είδε ο Κινέζος αλλά για το τι θα δούμε εμείς στα επόμενα χρόνια.

 

Τώρα είπα κινέζος και θυμήθηκα τον Πάγκαλο (θυμάται άραγε κανείς εκείνα τα κινέζικα αποφθέγματα της εποχής που ο Πάγκαλος αντιπροσώπευε την Ελλάδα στο εξωτερικό;) και εκ παραδρομής και πολλαπλής ομοιότητας μου ήρθε ο Βενιζέλος. Όταν είδε το Βενιζέλο ο Κινέζος τι έπαθε; Γιατί κάτι θα έπαθε, δεν μπορεί! Όλο και κάποιο «Βούδα βοήθεια» θα είπε.

 

Ο επιφανής νομικός και συνταγματολόγος, το αγαπημένο παιδί του Ανδρέα, τα ‘χει βάλει με τη δικαιοσύνη τώρα τελευταία. Αλλά κι αυτή τον πίκρανε. Δύο υποθέσεις του με πολλές σκιές έχουν φτάσει στη Βουλή και να ‘ναι καλά ο Σαμαράς που την έκλεισε για το καλοκαίρι αλλιώς θα γινόμασταν εκεί μέσα μαλλιά υποβρύχια.

 

Λοιπόν για να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Εποχή Σημίτη (άλλος Κινέζος αυτός, τελικά έχουμε κινεζική παράδοση στην Ελλάδα), φάγανε καλά κάποιοι και ο Άκης είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Και δεν θα με πείσει ποτέ κανένας ότι όταν έτρωγε από παντού ο δεύτερος τη τάξη, οι υπόλοιποι σφύριζαν κινέζικα. Από πού να ξεκινήσω, από το κωλόσπιτο και τα πάμπερς ή τους γάμους στα Παρίσια και τους θυρωρούς. Φαγανε, φαγανε, φαγανε. Κι ο Βενιζέλος διάβαζε νομικά. Να, δεσμίδα πεντοχίλιαρα να έπεφτε διπλά του κι αυτός δεν έπαιρνε χαμπάρι.

 

Κι εγώ να δεχτώ ότι δεν πηρέ τίποτα, δεν άγγιξε ούτε ένα κοψίδι. Δεν είδε όμως; Όλη η Ελλάδα έβλεπε κι αυτός τίποτα; Να κοιταχτεί. Μάλλον χρειάζεται γυαλιά. Αλλά στο μεταξύ ας περάσει από τον εισαγγελέα να εξηγήσει πως δεν είδε τίποτα. Κι όταν τελειώσει με τον εισαγγελέα στα γρήγορα παρέα με τον Πάγκαλο και μετά οφθαλμίατρο.

 

Έχω μια απορία. Τον Βορίδη τον σύστησε ο Σαμαράς στον Κινέζο; Και πως τον σύστησε; Από δω η δεξιά μου και ο Ντινόπουλος στη γωνία η λαϊκή μου δεξιά; Είπα Ντινόπουλος τώρα και θυμήθηκα το πάνελ που είχε μαζέψει κοψοχρονιά ο Χατζηνικολάου πάλι. Ντινόπουλος, Καψής. Ο κακομοίρης και ο λαϊκός δεξιός. Ένας-ένας μη στριμώχνεστε.

 

Ο λαϊκός δεξιός είχε φορέσει το κουστουμάκι δεν-ξέρω-δεν-είδα, όλα έγιναν πριν από μένα από κακούς δεξιούς, αλλά τώρα που ήρθα εγώ, ο κάλος, ο λαϊκός δεξιός όλα θα διορθωθούν. Αυτά τα έκαναν οι άλλοι δεξιοί που δεν ήσαν και αντικομουνιστές. Αυτό το τελευταίο το τονίζουμε συνέχεια μήπως και κάποιος πιστέψει κάτι αντίθετο. Μιλάμε για αυτοκτονίες και ο Ντινόπουλος μας τονίζει ότι είναι αντικομουνιστής, μιλάμε για ανεργία και ο Ντινόπουλος μιλάει για τον αντικομουνισμό του, μιλάμε για ανασφαλίστους, εξαθλίωση και ο Ντινόπουλος μιλάει για τον αντικομουνισμό του. Γνήσιος θεωρητικός όσων εκφράζει για 40 χρόνια η Νέα Δημοκρατία.

 

Τι είπατε; Δεν εκφράζουν αυτά τα πράγματα τη Νέα Δημοκρατία; Αλήθεια; Το μέμο το στείλατε στον Σαμαρά, τον Βορίδη, τον Ντινόπουλο, τον Άδωνη και τα άλλα παιδιά η μήπως το ξεχάσατε; Και έχουν μείνει τα παιδιά χωρίς καμία ιδεολογική βάση και αυτοσχεδιάζουν. Αυτά τα είπαν στο Κινέζο η ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και ανάπτυξη να δείξουμε στα θύματα κι ας έχει κομουνιστικό χρώμα το δολάριο;

 

Αλλά εκεί που το απήλαυσα ήταν με την τηλεφωνική τάπα που έριξε ο Παυλόπουλος (συνταγματολόγος κι αυτός) στον Καψή. Που λέτε, ο Καψής την είδε πρασινοφρουρός να υπερασπιστεί τη χαμένη τιμή του ΠΑΣΟΚ και δεν ήξερε τι έλεγε. Στον αυτοσχεδιασμό κι αυτός. Κι επειδή σε αυτά που έλεγε έμπλεξε και τον Παυλόπουλο, να σου τηλέφωνο ο συνταγματολόγος και του ρίχνει μια, δυο, τρεις και του λέει και στο τέλος, «άλλωστε ο λαός είναι που μας κρίνει,» σερβίροντας μια από το πικρό ποτήρι της αποτυχίας που γεύτηκε ο καψερός. Μετά από αυτό ευτυχώς το βούλωσε και άφησε τον άλλον τον λαϊκό να καθαρίσει.

 

Φαντάζομαι αν τον είχε δει ο Κινέζος θα τον είχε πάρει αγκαλιά. Βρε εκτέλεση τόσων χιλιάδων σε ένα βράδυ; Στη Κίνα χρειάζονται χρόνο και πάνω για να τα καταφέρουν. Άσε που εκεί τους χρεώνουν και τη σφαίρα, ενώ ο Καψής το έκανε με μια υπογραφή.

 

Πάντως ήταν και τυχερός ο Κινέζος. Είχε φύγει ο Στουρνάρι και αποφύγαμε το διπλωματικό επεισόδιο. Φαντάζεστε τώρα να τον κέρναγε σούσι;

 

Τώρα να σας πω την αλήθεια ιδέα δεν έχω τι είδε ο κινέζος αλλά και πολύ αμφιβάλω αν αυτά που είδε θα τα θυμάται για πολύ. Έναν κακομοίρη πρωθυπουργό είδε που ζητούσε υστερικά ελεημοσύνη και για ένα λαό άκουσε που υποφέρει κατάφορα και καθημερινά. Και υποφέρει γιατί ένας ανίκανος καιροσκόπος πρωθυπουργός και μια κυβέρνηση με βαθμό βλακείας και εγκληματικότητας δυσθεώρητου ύψους παραβιάζει καθημερινά τα ανθρωπινά δικαιώματα έντεκα εκατομμυρίων ελλήνων.

 

Όσο για τα εκατομμύρια των ελλήνων, έχω μια κινέζικη πρόταση. Να πούμε όλοι μαζί ένα Νι Χαο σε αυτό το τερατούργημα Πολιτικής Δυνάστευσης που μας κυβερνάει.

 

****************************************************************

Τώρα θα μου επιτρέψετε μια μεγαλούτσικη παρένθεση γιατί τις τελευταίες μέρες ένιωσα λίγο παράξενα με ένα θέμα. Στις 15 Ιουνίου ήταν τα 20χρονα από το θάνατο του μεγάλου Μάνου Χατζηδάκη. Όλοι ανεξαιρέτως οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, μεgάλοι και μικροί τηλεοπτικοί σταθμοί, όλα τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα και φυσικά όλα τα κοινωνικά δίκτυα του διαδικτύου τίμησαν το μεγάλο αυτόν Έλληνα.

Τίμησαν είπα; Λάθος. Εγώ ένιωσα ότι πρόσβαλαν η καλύτερα βίαζαν την μνήμη του αλύπητα. Τριάντα χρόνια ίσως και παραπάνω σπάνια ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί μιλούσαν για το Χατζηδάκη ακόμα κι όταν ήταν εν ζωή. Μάλιστα ήταν εν ζωή όταν τον είπαν απατεώνα, φασίστα, αδελφή, ότι τα πήρε, ότι εκμεταλλεύτηκε, ότι βούτηξε από το κράτος και άλλα και άλλα και άλλα. Και τα είπαν και τα γράψανε. Η κωλοφυλάδα του Κουρή τον έκανε πρωτοσέλιδο και αν μπορούσε ο ζούγκλας τότε, είμαι σίγουρος ότι θα τον είχε πνίξει στις κρυφές κάμερες.

Για δέκα χρόνια, τη δεκαετία του ’80, κανένας δεν σεβάστηκε αυτόν τον άνθρωπο και μουσικό που έκανε ύμνους για την Ελλάδα και λάμπρυνε με την παρουσία του τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό. Δεν είμαι ούτε Χατζηδακικός ούτε Θεοδωρακικός γι αυτούς που ανόητα αρέσκονται να κολάνε ταμπέλες. Και τους δυο τους λατρεύω όπως και τον Λοΐζο ή τον Ξαρχάκο. Απλά ο Χατζηδάκης μου «μιλάει» πιο έντονα. Μου μιλούσε και σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης.

Τριάντα χρόνια τώρα μόνο στα αεροπλάνα της Ολυμπιακής μπορούσες να ακούσεις τη μουσική του Χατζηδάκη. Ήταν πολύ δεξιός βλέπετε, λες και η τέχνη έχει πολιτική ταυτότητα. Άσε που ήταν και αδελφή, αυτό το μυστικό στον Υμηττό. Όλα αυτά τα έχω ακούσει και τα έχω διαβάσει και κάθε φορά που τα σκέφτομαι φορτώνω. Αλλά οι ίδιοι ακριβώς του έκαναν αφιέρωμα μνημόσυνο. Και μίλησαν και για τις επιτυχίες που έκανε με τη Βουγιουκλάκη τραγουδίστρια απαξιώνοντας με την άγνοια τους ένα τεράστιο σύνθετη. Έναν υπέροχο άνθρωπο, έναν καταπληκτικό Έλληνα. Και παράσυραν και όλο το διαδίκτυο σε μια παρέλαση ατελείωτης βλακείας με φωτογραφίες του Χατζηδάκη και βιντεάκια με θέμα ρομαντικό ή  εικόνες της Βουγιουκλάκη.

Σε όλους αυτούς που ευτυχώς ο Χατζηδάκης δεν τους χρειαζόταν ποτέ και δεν τον ακουμπάνε πια, ένα πράγμα έχω να πω. Αει σιχτίρι ρεμάλια.

Όσους από εσάς άγγιξε έστω και λίγο ο Χατζηδάκης και η μουσική του, αφιερώνω τον «Κεμάλ» με τη φωνή του Μάνου Χατζηδάκη, όχι σαν μνημόσυνο αλλά σαν γιορτή γιατί Κουρήδες και ζούγκλες κάποια στιγμή τελειώνουν αλλά η φωνή του Χατζηδάκη δεν θα σβήσει ποτέ.

http://www.youtube.com/watch?v=T-f-vQX942I

****************************************************************

Κάποιος μου είπε ότι κάποιος τέως υπουργός – ονόματα δεν λέμε, βιβλία δεν πουλάμε – λέει ασύλληπτα πράγματα για τον Αντωνάκη και ονειρεύεται καρέκλα χλιδή.

****************************************************************

Αντωνάκη, Νι Χαο και άντε να τελειώνουμε με σένα.

****************************************************************

Πότε θα κινηθεί η Ρηγίλλης; Πόσο ακόμα θα αφήσουν το νόθο παιδί του Αβέρωφ να διασύρει τον Καραμανλή;

****************************************************************

Τα ομόλογα που θααααααααα αγοράσουν οι Κινέζοι σε Ρεν Μιν Πι θα τα πάρουν; Και από πού; Από την Πειραιώς η την Eurobank;

****************************************************************

«Εγώ τα λέω τσεκουράτα» έλεγε στον Αντωνάκη – Κωνσταντίνου ο …στρατηγός! Τι του λέει; Και τι ακούει ο Αντωνάκης;

****************************************************************

Για άλλη μια Παρασκευή παρέα μου κάνει με σκίτσο του ο Θάνος Ραφτόπουλος.

****************************************************************

Στη φωτογραφία το όνειρο του Έλληνα εργάτη. Άντε και Νι Χαο! 

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Τι είδε ο κινέζος

Του Θάνου Καλαμίδα,

«Η Ελλάδα έχει βρει την αξιοπιστία της και την θέση της στον κόσμο», είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός στον Κινέζο πρωθυπουργό και προσπαθούσε να μη φαίνεται πολύ το χέρι που ζητιάνευε. Κάτι σαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα. «Καλέ κύριε, πάρτε άλλο ένα λιμανάκι. Ένα σιδηρόδρομο; Σας παρακαλώ καλέ κύριε, ότι θέλει η ψυχή σας.» Και να ‘σου το χέρι στη ζήτουλα.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο