Ωστόσο οι κ.κ. Σαπέν και Σόιμπλε είχαν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένοι γιατί επιτέλους βρήκαν έναν άνθρωπο στην Ελλάδα να κάνει ότι του λένε, έστω κι αυτό που του λένε και ο ίδιος πειθήνια το εφαρμόζει, τελικά στρέφεται κατά της ίδιας της ελληνικής οικονομίας.
Οι δύο υπουργοί οικονομικών είπαν ότι εμπιστεύονται τον κ. Τσίπρα και το στόμα τους έσταζε μέλι. Ποτέ δεν είχαν μιλήσει έτσι για Έλληνα πρωθυπουργό.
Αυτό όμως είναι το λιγότερο. Η αλεπού Σόιμπλε, σταμάτησε τις φιλοφρονήσεις στην απλή εκδήλωση εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο και τις επιλογές του κ. Τσίπρα. Ο λαλίστατος, όμως, Γάλλος υπουργός οικονομικών θέλησε να εξηγήσει γιατί εμπιστεύεται τον κ. Τσίπρα. Η εξήγηση που έδωσε ήταν αποκαλυπτική:
«Πριν από την τωρινή κυβέρνηση υπήρξαν άλλες κυβερνήσεις που δεν έκαναν τις απαραίτητες προσπάθειες, ενώ έχουμε μια κυβέρνηση σήμερα που προσπαθεί. Θα πρέπει να προχωρήσει μέχρι τέλους και θα πρέπει να την συνοδεύσουμε και βοηθήσουμε», είπε ο κ. Σαπέν, καταγγέλλοντας έμμεσα τις προηγούμενες κυβερνήσεις για απειθαρχία στους δανειστές, στην τότε τρόικα, δηλαδή, για να μη μπερδευόμαστε με ακατάληπτες ονομασίες περί «θεσμών» κ.λ.π.
Λέγεται ότι ο Λένιν είχε πει ότι «αν οι αντίπαλοί σου σε επαινούν σημαίνει ότι κάτι έχεις κάνει λάθος». Ωστόσο ο Λένιν είχε πει «Πες μου ποιος σε παινεύει για να σου πω τι λάθη έκανες». Η ουσία βέβαια είναι η ίδια. Ο Σόιμπλε και ο Σαπέν δεν υμνούσαν την πολιτική αποφασιστικότητα του κ. Τσίπρα. Απλά εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για τον ραγιαδισμό του… Γιατί εξελίχθηκε σε έναν πειθήνιο πολιτικό που ακολουθεί με ευλάβεια τις εντολές τους… Γιατί, όπως με πρωτόγνωρη σκληρότητα είπε ο κ. Λαφαζάνης, «έγινε το κανίς της Γερμανίας»!!!
Υποταγή δείχνει ο κ. Τσίπρας προς τους δανειστές και όχι αποφασιστικότητα.
Αποφασιστικότητα θα έδειχνε αν κατέθετε προτάσεις που θα οδηγούσαν στους ίδιους δημοσιονομικούς στόχους με άλλα μέτρα. Ακολουθεί όμως την πεπατημένη. Τον εύκολο δρόμο της βαριάς φορολόγησης κάθε παραγωγικής διαδικασίας που δυστυχώς οδηγεί σε βαθύτερη κρίση την πραγματική οικονομία, καθώς σκοτώνει κάθε επενδυτική δραστηριότητα.
Αποφασιστικότητα θα έδειχνε ο κ. Τσίπρας αν ακολουθούσε όσα προτείνει ο πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου κ. Κόλιας, να προχωρήσει, δηλαδή, σε μείωση της φορολογίας ώστε να τονώσει την επιχειρηματικότητα.
Φαντάζεσθε τι θα γινόταν στην Ελλάδα αν η κυβέρνηση μείωνε τη φορολογία σε επίπεδα Βουλγαρίας ή Κύπρου; Φαντάζεσθε να υπήρχε διακομματική δέσμευση ώστε να μην υπάρξει καμία αλλαγή στο φορολογικό σύστημα για μια δεκαετία; Φαντάζεσθε μια οικονομική πολιτική που θα ευνοούσε τις επενδύσεις και μια κρατική γραφειοκρατία που θα έλυνε και δεν θα δημιουργούσε προβλήματα; Φαντάζεσθε ένα κράτος που θα ευνοούσε και θα επιβράβευε τις επιχειρήσεις που θα επανεπένδυαν τα κέρδη τους αντί να τις ωθεί να τα βγάζουν στο εξωτερικό; Φαντάζεσθε μια κυβέρνηση που θα καλούσε επενδυτές και θα έδινε κρατική γη για τουριστικές επιχειρήσεις υπό προϋποθέσεις, όπως η πρόσληψη Ελλήνων εργαζομένων και η εκπαίδευσή του όπου ήταν απαραίτητη; Φαντάζεσθε έναν τέτοιον αποφασιστικό πρωθυπουργό που θα καλούσε οικονομικά επιφανείς Έλληνες να κάνουν κοινοπραξία και να επενδύσουν εκείνοι στα 14 περιφερειακά αεροδρόμια και όχι η γερμανική fraport; Φαντάζεστε;
Δεν ξέρω αν αυτός ο πρωθυπουργός θα έπαιρνε τα εύσημα των ευρωπαίων υπουργών ή πρωθυπουργών… Εκείνο που ξέρω σίγουρα είναι ότι θα έπαιρνε τα εύσημα του ελληνικού λαού και της Ιστορίας, γιατί όχι μόνο θα κατάφερνε να βγάλει την Ελλάδα από τα μνημόνια, αλλά θα οικοδομούσε την οικονομία της νέα Ελλάδας πάνω στις πιο γερές βάσεις. Αυτόν τον πρωθυπουργό θέλουμε.
Φωτογραφία: By ireas (Own work) [CC BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)], via Wikimedia Commons
