ένα ποίημα του Μάνου Μαυρομουστακάκη.
The belly button of the world
Η γη συνέχισε να βαρά ταμπούρλο·
η καρδιά της, τα αυτιά μας, ο κόπος των κυμάτων της,
το ενδιάμεσο ρίγος που συντηρεί η ευχή μιας μάνας.
Κόντευε να φέξει.
Λάβες ανέβαιναν ως πάνω, και σεισμοί,
αναταράξεις σώματος που ζει.
Θυμωμένα παιδιά παίζανε στην αυλή της,
με φωνές μιμούνταν τη φωνή της,
στη μουσική των πλανητών που κρυφακούν
σφυρίζοντας σε ρυθμό πολέμου.
Η βίωση μιας εντελέχειας
στο πολύ της ακατάληπτη.
Πρόσληψη αποσπασματική.
Η γη συνέχιζε να βαρά το ταμπούρλο του Γκόραν Μπρέγκοβιτς.
«The belly button of the world», πριν το χειροκρότημα.
Ρήγμα μουσικής στον κόσμο που εξακολουθεί να ζει ακάθεκτος,
ως σχέδιο μικρό ενός σχεδίου μεγαλύτερου.
