Editorial, slideshow-2

Τελικά Ευρώπη θέλετε;

Χαλάλ-Ήπειρος

γράφει ο Δημήτρης Κοντογιάννης.

Στην Ελλάδα ζούμε το εξής παράδοξο: κάθε πολιτικός χώρος –ή τουλάχιστον η μεγάλη μάζα των οπαδών του- αποδέχεται κάποιες από τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κανένας όμως δεν δέχεται όλες τις αξίες της Ε.Ε.. Θυμάμαι έναν φίλο μου που πριν μερικά χρόνια έλεγε ότι «είμαι Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο και Παναθηναϊκός στο μπάσκετ», κρατώντας μόνο το καλύτερο κομμάτι από την κάθε ομάδα και νιώθοντας συνέχεια νικητής ανεξάρτητα από το άθλημα. Το πρόβλημα με την νοοτροπία μας είναι ότι, στην περίπτωση της Ευρώπης, η πλειονότητα των Ελλήνων δηλώνει «Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο και Παναθηναϊκός στο μπάσκετ».

Έτυχε να δω αναρτήσεις σχετικά με το ότι η φέτα Ήπειρος έχει πιστοποίηση χαλάλ. Για όσους δεν γνωρίζουν, οι μουσουλμάνοι απαιτούν από διάφορα προϊόντα να έχουν πιστοποίηση χαλάλ, δηλαδή ότι δεν περιέχουν κρέας ή παράγωγα χοιρινού, ότι δεν περιέχονται έντομα, ερπετά κλπ, ότι δεν περιέχεται αλκοόλ και, αν πρόκειται για κρέας, ότι το ζώο έχει θανατωθεί με συγκεκριμένο τρόπο. Ο τρόπος με τον οποίο θανατώνονται τα ζώα… ας πούμε απλά ότι δεν είναι και πολύ ωραίος.

Ο πόλεμος που ξεκίνησε αμέσως εναντίον της γνωστής φέτας ήταν το κάτι άλλο, με αναφορές για χοτσπότ, λαθροεισβολείς, μουσουλμάνους που έρχονται για να μας κατακτήσουν και άλλα όμορφα. Υπήρχαν επίσης άτομα που αντέδρασαν στην πυτιά, ένα ένζυμο που χρησιμοποιείται στην παραγωγή φέτας και μπορεί να είναι φυτικό ή εργαστηριακής προέλευσης, μπορεί όμως και να προέρχεται από εντόσθια ζώων, τα οποία αν όντως έχουν θανατωθεί με διαδικασίες χαλάλ είναι κάτι που απαιτεί προσοχή.

Όλοι οι πολίτες έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται για τις μεταναστευτικές ροές και για τα αποτελέσματα που μπορεί να έχουν. Στην πραγματικότητα, η ίδια η Ε.Ε. με κάθε επίσημο τρόπο προσπαθεί να αποτρέψει τις μεταναστευτικές ροές και να επαναπροωθηθούν άτομα σε χώρες όπως η Τουρκία. Άλλο αυτό, άλλο το να ομαδοποιούμε και να κατηγορούμε μαζικά όλους τους μουσουλμάνους. Θυμάστε μήπως κάποιον πριν από μερικές δεκαετίες που ομαδοποίησε όλους τους ανθρώπους μιας συγκεκριμένης θρησκείας και αποφάσισε να πάρει δραστικά μέτρα εναντίον τους; Δεν ήταν και πολύ σωστό ε; Όχι, ρατσιστικό ήταν, όπως και κάθε παρόμοια ομαδοποίηση, και οι συνέπειες ήταν τραγικές.

Εδώ λοιπόν είναι το «Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο». Πάμε τώρα στο «Παναθηναϊκός στο μπάσκετ».

Βλέπετε οι περισσότεροι από αυτούς που αντιδρούν στην πιστοποίηση χαλάλ δηλώνουν υπέρμαχοι της Ευρώπης και προστάτες του ανώτερου πολιτισμού μας ενάντια στις ορδές των αμόρφωτων βαρβάρων. Το ότι υπάρχουν Έλληνες μουσουλμάνοι στη Θράκη μάλλον δεν τους λέει κάτι, όπως φυσικά και το ότι υπάρχουν περίπου 19 εκατομμύρια μουσουλμάνοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι οποίοι θα ήταν ιδιαίτερα χαρούμενοι αν μπορούσαν να μας δώσουν τα λεφτά τους για να απολαύσουν το πεντανόστιμο τυρί μας που παράγεται με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης.

Δικαιολογεί αυτό τον βασανιστικό θάνατο κακόμοιρων ζώων; Για εμένα όχι, και αυτό είναι ένα θέμα στο οποίο πρέπει να αντιδράσει συντονισμένα η Ε.Ε., δίνοντας πραγματική προσοχή στα δικαιώματα των ζώων και στις συνθήκες θανάτωσής τους (EDIT: σε πολλές χώρες της Ευρώπης έχει καταργηθεί ο συγκεκριμένος τρόπος θανάτωσης, χωρίς να αποκλείεται να ισχύει το ίδιο και εδώ, απλά να μην έχει επικοινωνηθεί στα ΜΜΕ). Γνωρίζουμε αν η «Ήπειρος» χρησιμοποιεί προϊόντα που προήλθαν από βασανιστικό θάνατο κακόμοιρων ζώων; Όχι βέβαια, αφού η πυτιά για την οποία έγινε ο όλος χαμός μπορεί να είναι φυτική ή και εργαστηριακή. Ασχολήθηκε κανένας αρκετά για να μάθει την προέλευση της πυτιάς στην φέτα Ήπειρος; Προφανώς όχι, αλλά ασχολήθηκαν αρκετά για να αφήσουν οργισμένα σχόλια και κριτικές στην σελίδας της στο Facebook σχετικά με το Ισλάμ που έρχεται για να μας κατακτήσει και να αλλοιώσει τον πολιτισμό μας.

Αυτό που με βεβαιότητα γνωρίζω είναι ότι έτσι σφάζουν τα αρνάκια το Πάσχα στα χωριά μας. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, όπως αυτή της Κέρκυρας, η πραγματικότητα είναι απείρως χειρότερη (το λινκ είναι μόνο για πολύ γερά στομάχια: https://mikropragmata.lifo.gr/guest_posts/dimosies-sfages-vasanistiria-kai-loutra-aimatos-stin-kerkyra/). Αυτά όμως είναι δικά μας Ελληνικά έθιμα και δεν είναι καθόοοολου βάρβαρα γιατί δεν είναι μουσουλμανικά. Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο και Παναθηναϊκός στο μπάσκετ.

Γνωρίζω επίσης με βεβαιότητα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κάποιες αρχές και αξίες στις οποίες συμφώνησαν χώρες με δυνατή φωνή και χιλιάδες χρόνια πολιτισμού και ιστορίας. Μία από αυτές είναι και η ανεξιθρησκεία –μπορεί να γνωρίζετε τη λέξη και από τον Άγιο Κωνσταντίνο, ο οποίος την καθιέρωσε στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με το διάταγμα των Μεδιολάνων*. Δεν ξέρω εσείς τι απόψεις έχετε, αλλά θέλω να θεωρώ τον εαυτό μου πιο πολιτισμένο από τους ανθρώπους του 313 μ.Χ., αφού εγώ έχω το δικαίωμα να εισέλθω σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. χωρίς να αντιμετωπίσω οποιοδήποτε εμπόδιο, ενώ εκείνοι θα έπρεπε να περνάνε σύνορα. Α, παρεμπιπτόντως, το ίδιο δικαίωμα στην ελεύθερη μετακίνηση έχουν και οι 19 εκατομμύρια μουσουλμάνοι πολίτες της Ε.Ε., οι οποίοι θα μπορούσαν ελεύθερα να επισκεφτούν την Ελλάδα –δεν είμαστε δα και κάποια πανάκριβη χώρα!- και να θελήσουν να φάνε κάποιο από τα τοπικά προϊόντα, ας πούμε για παράδειγμα το παγκοσμίως διάσημο τυρί φέτα.

(*Κατανοώ ως ένσταση την άποψη ότι η σωστή ανεξιθρησκεία λέει ότι ή θα έπρεπε το όποιο προϊόν να ευλογείται από όλους ή από κανέναν, με έμφαση στο κανέναν. Διαφωνώ με αυτή την άποψη, αλλά την κατανοώ και θα ήταν άδικο να την βάλω μαζί με τις υπόλοιπες. Καταλαβαίνω επίσης ως λογική το «αν σου αρέσει εσένα το τυρί χαλάλ, κανένα πρόβλημα, φάτο. Εμένα δεν μου αρέσει και δεν θα με αναγκάσεις να το φάω». Δεν έχω πρόβλημα με το «τηλεκοντρόλ» στο φαγητό εφόσον η μία πλευρά ή η άλλη δεν προσπαθεί να επιβάλλει με το έτσι θέλω την προτίμησή της σε όλους μας.)

Μετακινήσεις πληθυσμών, σύμφωνα συμβίωσης και δικαιώματα ζώων είναι μερικά από τα πράγματα που κάνουν άτομα που δηλώνουν Ευρωπαίοι να βγάζουν καντήλες με την Ευρώπη. Φυσικά, αυτό δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της από δω πλευράς της πολιτικής ζωής, αφού και οι από κει παραμένουν το ίδιο Ελληνάρες.

Δεν μιλάω μόνο για περιπτώσεις όπου ως κοινωνία φτάνουμε στα άκρα για να προστατέψουμε δικαιώματα μουσουλμάνων και αντιδρούμε σε αντίστοιχα δικαιώματα χριστιανών. Αναφέρομαι κυρίως στο πώς η Ευρώπη είναι καλή και ωραία μόνο όταν πολιτικά μας βολεύει. Πώς η Ευρώπη που είναι πρωτοπόρα παγκοσμίως στην προάσπιση των ατομικών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ξαφνικά γίνεται Ευρώπη των Γερμανοτσολιάδων όταν πρόκειται για θέματα οικονομίας, γραφειοκρατίας, προστασία δεδομένων, συνόρων, τήρησης ευρωπαϊκής νομοθεσίας που δεν μας πολυαρέσει κλπ. Όπως είπε και ο πρώην Πρωθυπουργός, «Μας απειλούν ότι θα φύγουμε από την Σένγκεν; Μικρό το κακό λέω εγώ»… Όπως και η άλλη πλευρά, έτσι και εδώ: Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο και Παναθηναϊκός στο μπάσκετ. Ευρώπη μόνο τόσο όσο μας βολεύει και όχι περισσότερο.

Αυτό είναι που περισσότερο από όλα μου αρέσει στην Ευρώπη: παρά τα πολλά ελαττώματά της, έχει ως βάση τη λογική πέρα από μικροκομματικά παιχνίδια και προσωπικά κολλήματα. Αποτέλεσμα είναι να προσπαθεί να μας εκπολιτίσει με το στανιό, βρίσκοντας μονίμως αντίσταση από όσους προτιμούν να ζουν στον δικό τους κομματικό μικρόκοσμο, κρατώντας μόνο όσα κομμάτια της Ευρώπης εκείνη τη στιγμή τούς βολεύουν. Ευτυχώς, η Ευρώπη αδιαφορεί για το αν θέλουμε να παραμείνουμε απολίτιστοι και συνεχίζει την προσπάθειά της να μας ανοίξει το μυαλό με το στανιό. Έτσι λοιπόν φτάνουμε να έχουμε φέτα χαλάλ, και δε σας χάλασε.

 

 

 

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Ο Δημήτρης Κοντογιάννης είναι ο διαχειριστής του apopseis.gr.

Τελικά Ευρώπη θέλετε;

γράφει ο Δημήτρης Κοντογιάννης. Στην Ελλάδα ζούμε το εξής παράδοξο: κάθε πολιτικός χώρος –ή τουλάχιστον η μεγάλη μάζα των οπαδών

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο