Από ό,τι φαίνεται ο στόχος του κ. Τσίπρα με τον ανασχηματισμό ήταν διττός:

Από τη μια, θέλησε να δώσει μια ομοιογένεια στο οικονομικό επιτελείο στο οποίο οι εντολές για «υπακοή»* είναι σαφείς. Θα μου πείτε «οι προηγούμενοι δεν ήταν υπάκουοι;». Φυσικά και ήταν και αυτό φαίνεται από τα μέτρα που έχουν ψηφιστεί. Απλά τους έπαιρνε χρόνο για να καταλάβουν αυτό που έπρεπε να γίνει. Το νέο επιτελείο φιλοδοξεί να κλείσει τη β΄ αξιολόγηση τάχιστα, ώστε στο Eurogroup της 5^ης Δεκεμβρίου να δοθεί εντολή για εκταμίευση της δόσης. Θα προλάβουν; Μα γι’ αυτό τους έβαλε. Για να προλάβουν. Άλλωστε τι είναι 4 μέτρα την ημέρα για μια φουλ μνημονιακή κυβέρνηση, χωρίς εναλλακτικό σχέδιο αλλά με πλήρη «υπακοή»;

Από την άλλη ο κ. Τσίπρας «απέβαλε» από το Μέγαρο Μαξίμου κάθε ενοχλητικό (μη πάει ο νους σας στον Παππά, στον Κουίκ να πηγαίνει), ομογενοποιώντας στο έπακρο την ομάδα που έχει γύρω του. Αν δείτε δε την εκλογική ομάδα (εκείνους δηλαδή που πρέπει να «δουλέψουν» σε περίπτωση πρόωρων εκλογών) κι αυτοί είναι όλοι στενοί συνεργάτες του. Μη σας παραξενεύει η «κόντρα» με τον Σκουρλέτη. Ο νέος υπουργός Εσωτερικών ήταν και παραμένει άνθρωπος του κ. Τσίπρα, όπως και ο κ. Παππάς, με τον οποίο έχουν αδελφική σχέση και στον παρά την αποτυχία του με το νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες, του παρέδωσε και πάλι τις αρμοδιότητες για τα ΜΜΕ.

Όλα λοιπόν τα έχει σχεδιασμένα ο κ. Αλέξης. Αν η αξιολόγηση του βγει καλά, θα προχωρήσει, θα πιέσει για να μπει τον Ιανουάριο στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, θα επιδιώξει και μια υπόσχεση, αν όχι απόφαση μεταχρονολογημένη, για το χρέος και θα επιχειρήσει να αναστρέψει το κλίμα, μιας και τον έχουν πείσει ότι μπορεί να το πετύχει. Παράλληλα, με τη μετακίνηση του κ. Φίλη, στέλνει μήνυμα στην εκκλησία και στην κοινωνία ότι από μέρους του υπάρχει σεβασμός… και ότι στη διαμάχη με τον κ. Φίλη πήρε το μέρος του Αρχιεπισκόπου, επιχειρώντας να κρατήσει το αστικό εκλογικό σώμα που τον ακολούθησε στις εκλογικές διαδικασίες του 2015.

Αν δεν πάει τίποτα καλά στα οικονομικά, τότε θα αρχίσει να φέρνει στην επιφάνεια τους «δράκους» των κακών δανειστών που δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους για το χρέος, της ντόπιας διαπλοκής που τον υπονομεύει, αλλά και της Εκκλησίας που παρότι αναγκάστηκε να απομακρύνει από το υποπυργείο του έναν υπουργό που τον είχε βαθμολογήσει με «άριστα 20», τελικά δεν τον «προήγαγε». Παράλληλα θα αρχίσει ο ίδιος να ανεβάζει τα σενάρια για 4^ο μνημόνιο και για Grexit, που σήμερα επισημαίνει η ΝΔ υπό τη μορφή κρούσης κώδωνα κινδύνου, υποστηρίζοντας ότι «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν υποτάσσεται πλέον στους δανειστές και στις παράλογες απαιτήσεις τους και ότι ο ίδιος 4^ο μνημόνιο δεν υπογράφει. Αν θέλει η ΝΔ να τον στηρίξει σε μια εθνική προσπάθεια, διαφορετικά ας έλθει στην κυβέρνηση ο κ. Μητσοτάκης να υπογράψει 4^ο μνημόνιο ή την έξοδο της χώρας από το ευρώ».

Στην περίπτωση αυτή, βέβαια, κολλάει η ρήση «εκεί που μας χρωστάγαμε μας πήραν και το βόδι». Γιατί υπό τις συνθήκες που διαμορφώνονται μόνο μια ισχυρή φιλελεύθερη κυβέρνηση, που ξέρει τι θέλει, με πρόγραμμα ξεκάθαρο, ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο, μπορεί να βάλει φρένο στον κατήφορο που έχει μπει η χώρα. Κι αυτό υπό μια προϋπόθεση. Πως ό,τι είναι να γίνει πρέπει να γίνει γρήγορα. Γιατί αλλιώς είναι να συνεφέρεις κάποιον ασθενή, έστω και αν είναι βαριά, κι αλλιώς να επαναφέρεις στη ζωή κάποιον που έχει πεθάνει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σκοπό να πάει σύντομα σε εκλογές, λύση που θα ήταν λυτρωτική για τη χώρα, αλλά και για τον κ. Τσίπρα, αφού θα προλάβαινε την πλήρη απαξίωση του κόμματός του. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει με κάθε τρόπο να μείνει στην εξουσία. Έστω και αν τη μοιραστεί μέσα από τη μορφή μιας κυβέρνησης συνεργασίας.

Η ΝΔ με απόλυτο τρόπο πρέπει να ξεκαθαρίσει ότι για την ίδια μία και μόνη λύση υπάρχει. Οι εκλογές. Η χώρα χρειάζεται μια ισχυρή κυβέρνηση που θα ακολουθήσει μια πολιτική που θα δίνει λύσεις για να λειτουργήσει η οικονομία και η αγορά κι όχι για να γίνει περαιτέρω αφαίμαξη της αγοράς. Χρειάζεται πολιτική που θα φέρνει επενδύσεις και όχι πολιτική που θα τις κάνει να φαντάζουν «ανέκδοτο». Χρειάζεται μια κυβέρνηση που θα ακολουθήσει μια πολιτική που θα στηρίξει τον ιδιωτικό τομέα, γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας για τα παιδιά μας. Χρειάζεται μια κυβέρνηση που θα ακολουθήσει μια πολιτική δική της, που θα πιστεύει σε αυτήν, και όχι μια πολιτική που θα την υπαγορεύουν ξένοι επειδή οι «δικοί» μας δεν έχουν πολιτική.

Τη θέση της ΝΔ για εκλογές πρέπει να την πουν ξεκάθαρα όλοι. Όλα τα στελέχη της. Όλοι οι πρώην πρόεδροί της. Μόνο ενωμένοι μπορούμε να λυτρώσουμε τη χώρα. Λύσεις συμβιβασμού δεν υπάρχουν. Όποια λύση οδηγεί στην παραμονή στην εξουσία τον ΣΥΡΙΖΑ είναι λύση συνενοχής στην καταστροφή. Η Ελλάδα χρειάζεται καθαρές λύσεις. Εκλογές τώρα, για να προλάβουμε την Ελλάδα ζωντανή.

 

* Θέτω την λέξη «υπακοή» σε εισαγωγικά, γιατί με κάποιον τρόπο θέλω να παραπέμψω στην μοναστηριακή υπακοή, η οποία είναι η βαθύτερη σε έννοια και μορφή υπακοή που έχω γνωρίσει, ισχυρότερη και από τη στρατιωτική. Γιατί στο μοναστήρι οι μοναχοί κάνουν υπακοή όχι γιατί έλαβαν κάποια εντολή, αλλά γιατί το πιστεύουν. Έτσι και οι σημερινοί υπουργοί. Κάνουν «υπακοή» στις εντολές της τρόικας όχι απλώς για να εφαρμόσουν τα μέτρα, αλλά γιατί πιστεύουν σε αυτά και τα θεωρούν ως μια μορφή λυτρωτικής πολιτικής όχι τόσο για τη χώρα, αλλά κυρίως για τους εαυτούς τους που δεν έχουν να προτείνουν καμία, μα καμία, εναλλακτική λύση, πλην της εξόδου από το ευρώ.