Guest

Τα πέντε τέρμινα να συνέρθω

 

Όπως φαντάζεστε κάθε φορά που έρχομαι στην Ελλάδα – και δυστυχώς δεν είναι όσο συχνά πιθανώς να ήθελα – νιώθω λίγο σαν οδοντίατρος όπου ο ένας βγαίνει κι ο άλλος μπαίνει. Φίλοι και γνωστοί που έχουν χρόνια να με δουν παρελαύνουν έστω και λίγα λεπτά «ίσα να με δουν λιγάκι», περιορισμένοι από τις υποχρεώσεις τους και τις δουλειές τους. Έτσι κάποια στιγμή την πρώτη μου μέρα στην Αθήνα και αργά το βράδυ βρέθηκα ανάμεσα σε φίλους που αγαπώ πολύ και μου λείπουν μόνιμα, σαφώς πιο χαλαροί με την βραδινή δροσιά και των ήχο των τζιτζικιών που ακόμα τον ακούω. Αφού είχαμε ξεπεράσει τη συζήτηση για θέματα δουλειάς με κάποιους ήδη να έχουν χτυπηθεί από ενεργεία και περικοπές πέρασε η συζήτηση όπως κάποιοι ήδη έχετε υποψιαστεί σε θέματα εγκληματικότητας. Και εκεί ήταν που τριάντα χρόνια με βάρυναν πάρα πολύ. Ένιωσα ναυτία και δεν ήξερα αν έπρεπε να κλάψω η να ουρλιάξω. Και δεν ήταν απλά χαστούκια γιατί ερχόντουσαν από στόμα ανθρώπου που αγαπώ και μου λείπει συχνά.

Τριάντα χρόνια είμαι ξένος, τριάντα χρόνια έχω ακούσει απίστευτα πράγματα για την καταγωγή μου, για το χρώμα μου ακόμα και για τη μύτη μου ή για το χρώμα των ματιών μου. Γιατί είμαι Έλληνας. Οι Γάλλοι με θεωρούσαν τεμπέλη και οι Γερμανοί ψιλοκλεφτάκο και απατεώνα. Οι εγγλέζοι ζιγκολό, χαρτοκλέφτη, σίγουρα απατεώνα. Ακόμα και οι Ούγγροι έχουν μια φράση για τους έλληνες και μου την είπε συνάδελφος με όλη τη σοβαρότητα στις Βρυξέλες πριν από λίγα χρόνια, αφού χαιρετήσεις Έλληνα καλό θα ήταν μετά να μετρήσεις τα δάχτυλα σου.

Έχουν αμφισβητήσει το πτυχίο μου όχι γιατί τους έφταιγε το πανεπιστήμιο – που δεν θα τολμούσαν να αμφισβητήσουν λόγο της διεθνής του φήμης – αλλά επειδή είμαι Έλληνας. Και στις διάφορες εταιρίες που συνεργάστηκα πάντα το να είμαι Έλληνας σήμαινε ότι έπρεπε να προσπαθήσω διπλά για να κερδίσω ότι δικαιούμουν και στο τέλος ερχόμουν δεύτερος. Πριν από δυο χρόνια σε φιλανδική δημόσια υπηρεσία υπάλληλος αμφισβήτησε αν είχα δικαίωμα παραμονής στην Φιλανδία και αναρωτήθηκε μήπως είχα πλαστογραφήσει την ταυτότητα μου σημειώνοντας το μάλιστα στο φάκελο μου και δημιουργώντας μου πρόβλημα για δυο μήνες μέχρι να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Σε μια άλλη δημόσια υπηρεσία πάλι στη Φιλανδία δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι είμαι Έλληνας και δεν έχω εστιατόριο η δουλεύω σαν σερβιτόρος σε ελληνικό εστιατόριο και μάλιστα ο υπάλληλος σημείωσε στο φάκελο μου ότι είμαι …σεφ!

Έχω πάρει ένα από τα πιο γνωστά βραβεία με το μεγαλύτερο γόητρο στο χώρο μου, η κυρία που μου το έδωσε, μέλλος της κυβέρνησης και γνωστή πολιτικός της χώρας όταν καθόταν και πριν πάω στο μικρόφωνο για να ευχαριστήσω για την τιμή είπε στον σύντροφο της αρκετά δυνατά ώστε να την ακούσω, από ποτέ δίνουμε αυτό το βραβεία και σε Έλληνες;

Θέλετε κι αλλά; Σας έχω ξαναγράψει νομίζω για τον άλλον που πήγε να μου βουτήξει το eBook στο τραμ γιατί …που τα βρήκες τα λεφτά ξένε να αγοράσεις τέτοιο πράγμα. Και δεν με ρώτησε αν είμαι έλληνες, ούτε αν είμαι νόμιμος η παράνομος μετανάστης. Δεν τον ένοιαζε, αρκεί που ήμουν ξένος. Ούτε τον άλλο που μου επιτέθηκε φραστικά στο μετρό ότι του έκλεψα τη δουλειά γιατί είχα ξεχάσει στο πέτο μου την κονκάρδα γνωστής φιλανδικής εταιρίας που συνεργαζόμουν εκείνη τη περίοδο. Και τι να πω για τους …αληθινούς Φιλανδούς που μαζί με ένα φίλο από την Αγγλία μας είχαν στριμώξει μέσα στο μετρό ένα βράδυ και μας σπρώχνανε προκαλώντας μας να κάνουμε κάποια κίνηση για να μας βουτήξουν κάτι μπρατσαράδες με μαύρα μπλουζάκια και το σήμα των Αληθινών Φιλανδών και ένα ολόκληρο βαγόνι δεν έκανε τίποτα. Α, ξέχασα να σας πω, είμαστε και οι δυο ευρωπαίοι πολίτες και νόμιμοι στη Φιλανδία. Νομίζετε ότι τους ένοιαζε; Νομίζετε ότι ρώτησαν; ΟΧΙ!

006 17082012_b

Και νομίζετε ότι ο Τίμο Σόινι, ο Φιλανδός Μιχαλολιάκος και τα τσιράκια του όπως ο Χάλο Άχο νοιάζεται για το αν είμαι νόμιμος η όχι. Ακούει Έλληνας και βλέπει κόκκινο πανί σαν ταύρος. Ο Χάλα Άχο, δίδυμος αδελφός του Κασιδιαρη, μας έχει τιμήσει άπειρες φορές στη προσωπική του σελίδα και το μπλογκ του. Είχανε μάλιστα και μερικές φαεινές ιδέες. Να μας δώσουν λεφτά που χρειαζόμαστε και για αντάλλαγμα να μας στείλουν όλους τους παράνομους μετανάστες της Φιλανδίας. Τώρα τι εννοούσε με το παράνομους μετανάστες, ρωτήστε τον Μιχαλολιάκο.

Και μιας και μιλάμε για τους Αληθινούς/Γνήσιους Φιλανδούς, όσοι ξέρουν για την φιλανδική οικονομία ξέρουν ότι τα τρία Α που της δίνουν οι οίκοι αξιολόγησης και το φιλανδικό οικονομικό θαύμα στηρίζεται σε δέκα εταιρίες. Όταν λοιπόν η UPS απέλυσε 10,000 άτομα πριν από ένα χρόνο αρχίζοντας τη φθορά που σιγά-σιγά έρχεται οι Αληθινοί/Γνήσιοι Φιλανδοί κυνηγούσαν τους Σομαλούς και τα παιδάκια δεύτερης γενιάς που έπαιρναν φιλανδική υπηκοότητα μην ξέροντας άλλη πατρίδα και μη μιλώντας άλλη γλώσσα ή προσκυνώντας άλλη σημαία από τη φιλανδική. Κι όταν η Nokia απέλυσε 30,000 με αποτέλεσμα η φιλανδική οικονομία να αντιμετωπίζει τους πρώτους τριγμούς ήδη υποχρεωμένη να αλλάξει τον προϋπολογισμό της και να δανειστεί αλλά έξη δισεκατομμύρια από το εξωτερικό οι Αληθινοί/Γνήσιοι Φιλανδοί κυνηγάνε εμενα μιας και λόγο της Ελλάδας δεν υπάρχουν λεφτά για τον Φιλανδό άνεργο, έτσι λένε. Σας θυμίζει τίποτα;Μια στιγμούλα γιατί σας βλέπω ότι είσαστε έτοιμοι να αρπαχτείτε. Κανένας δεν λέει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με την μετανάστευση στην Ελλάδα και κανένας δεν είπε ότι δεν υπάρχει εγκληματικότητα στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Με ένα σύστημα από την παιδεία μέχρι την υγεία και την ασφάλεια σε αποσύνθεση υπάρχουν όλα αυτά και πολύ περισσότερα προβλήματα. Αλλά ποιος όμως έκανε το πρόβλημα θέμα εθνικότητας η χρώματος; Όταν στην τέως σύντροφο μου κάποια της είπε μέσα στο μετρό να με προσέχει γιατί όλοι οι έλληνες είναι δολοφόνοι και αυτό γιατί λίγες μέρες νωρίτερα Έλληνας είχε σκοτώσει με απίστευτη βία τη γυναίκα του ξέρετε πως ένιωσα; Όπως ακριβώς νιώθει ο κάθε πακιστανός αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Κι όταν ο άλλος μου βούτηξε το eBook ξέρετε πως ένιωσα; Όπως ο κάθε νιγηριανός στην Ελλάδα. Κι όταν οι μαυροφορεμένοι Αληθινοί Φιλανδοί πήγαν να με σπάσουν στο ξύλο στο μετρό, ξέρετε πως ένιωσα; Όπως ο κάθε ξένος αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα.

006 17082012_c

Κι αν εγώ πετάω στο κεφάλι του κάθε «ξένου» τον Αριστοτέλη ξέρετε τι μπορεί να του πετάξει ο πακιστανός; Μάλιστα, ο πακιστανός που ξεχνάτε ότι μαζί με τον ινδό έκαναν ποίηση και φιλοσοφία πολύ πριν τον Έλληνα και να μην αρχίσω για τον νιγηριανό και τον Κινέζο. Εκεί να δείτε πόσα τέρμινα θα χρειαστούμε να συνέρθουμε. Η μήπως νομίζετε ότι ο η φιλοσοφία, η ποίηση, η τέχνη και η ιστορία είναι προνόμιο των ελλήνων;

Και να μην το ξεχάσω. Τα ΜΜΕ και η ζούγκλα, αποκαλυπτικά με φίμωτρο ενικώς και γενικώς των Ελληνικών μπλόγκς. Ο Πακιστανός ήταν τέρας δολοφόνος, και να οι φωτογραφίες από τους γενναίους μαυροφορεμένους άντρακλες που πήγαν να τον λιντσάρουν, αλλά ο 24τετραχρονος που χτύπησε, έκλεψε και βίασε την 85χρονη και έγινε μονόστηλο στην τρίτη σελίδα και αγνοήθηκε από όλα ενικώς και γενικώς τα μπλόγκ τι ήταν; Ένα ακόμα καλό παιδί από καλή οικογένεια που θα ξεσηκωθεί η τοπική κοινωνία για να υπερασπιστεί την τιμή του; Δεν είδα κανέναν μαυροφορεμένο να λέει τίποτα. Αλλά ξέρετε τι είναι το χειρότερο; Όπως τότε μέσα στο βαγόνι του μετρό στο Ελσίνκι, παρόλο που όλοι βλέπανε τι συνέβαινε κανένας δεν μίλησε απλά κοίταζαν έξω από το παράθυρο προσποιούμενοι ότι δεν ακούγανε και δεν βλέπανε.

Εκείνο το βράδυ κάποια που αγαπώ με πόνεσε πάρα πολύ αλλά θα πω και σε σας όπως και σε εκείνη ή καλύτερα θα σας ικετεύσω να θυμάστε κάτι κάθε φορά που λέτε κάτι για τους πακιστανούς, τους αλβανούς, τους κινέζους, τους Αφγανούς και δεν ξέρω τι άλλο. Ότι έχουν όνομα και τους λένε Θανάση, η όπως έχουν συνηθίσει οι «ξένοι», Θάνο Καλαμίδα.

Υ.Γ. δυστυχώς η λύπη μου και η αηδία μου συνεχίστηκε και ενισχύθηκε με την επιστροφή μου. Σε ιντερνετική σελίδα μεταναστατών, μάλιστα Έλληνες μετανάστες έβριζαν μετανάστες στην Ελλάδα με τους πιο αηδιαστικούς και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς θυμίζοντας μου για μια ακόμα φορά τα λόγια του Σεφέρη, όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει!

**************************************************************

Στη πρώτη φωτογραφία ο αρχηγός των Αληθινών/Γνήσιων Φιλανδών Τίμο Σόινι. Μα κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει…

Στη δεύτερη φωτογραφία Έλληνες μετανάστες στην Αμερική στις αρχές του 20ου αιώνα στους χώρους υποδοχής μεταναστών στη Νήσο Έλλις. Έχετε αναρωτηθεί πόσοι μπήκαν παράνομα; Ψάξτε το, υπάρχουν στοιχεία. 

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Τα πέντε τέρμινα να συνέρθω

του Θάνου Καλαμίδα

Κι έτσι μετά από δεκαπέντε υπέροχες μέρες με σπανακόπιτα, τυροπιττάκια, καφεδάκι σκέτο ελληνικό και τα απαραίτητα σουβλάκια, μαυρισμένος και ανανεωμένος επέστρεψα στη βάση μου. Στο μελαγχολικό, συννεφιασμένο, βροχερό και στους δεκατέσσερις βαθμούς Ελσίνκι. Και ήταν σαν εκείνη τη διαφήμιση που λέει, αντίο παιδάκια, αντίο τζατζίκι, χταποδάκι δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Αμ δε! Γιατί δεν είναι το τζατζίκι και το χταπόδι που δεν θα ξεχάσω είναι κάτι άλλο που θα μου μείνει για πολύ καιρό αξέχαστο από αυτό το ταξίδι.

Ίσως να θυμάστε το πρώτο κομμάτι που έγραψα για τις apopseis σαν εισαγωγή γι αυτή τη στήλη, και αν δεν το θυμάστε είναι εύκολο να το βρείτε στις σελίδες του περιοδικού. Σε αυτό το άρθρο έγραφα για τους προβληματισμούς μου μιας και αυτή είναι η πρώτη φορά που απευθύνομαι σε ελληνικό κοινό και μάλιστα μιλώντας τους για θέματα που αφορούν την Ελλάδα, πράγμα που το κάνει πιο δύσκολο. Βλέπετε εγώ ζω μακριά και ζω χρόνια μακριά. Τώρα όταν μιλώ στον κεντροευρωπαίο για την Ελλάδα είναι πιο εύκολο. Με λέει τεμπέλη Έλληνα και του πετάω στο κεφάλι πέντε τόμους Αριστοτέλη και λίγο Πλάτωνα με γέμιση Σοφοκλή και κάνει πέντε τέρμινα να συνέρθει και μετά αρχίζει ο πονοκέφαλος. Στον Έλληνα τι να πετάξω; Σπανακοπιττάκια ή τυροπιττάκια; Ίσως σε αυτή τη περίπτωση πέντε τόμους Αριστοτέλη και λίγο Πλάτωνα με γέμιση Σοφοκλή. Αλλά ας ξεκινήσω λίγο διαφορετικά.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο