Μια βδομάδα έχει περάσει από τον BREXIT που πραγματικά μας ξάφνιασε όλους, όχι τόσο για το αποτέλεσμα αυτό καθ’ αυτό, αλλά για το τι ακολούθησε και τη διαπίστωση ότι κανένας δεν ήταν προετοιμασμένος γι’ αυτό το αποτέλεσμα. Ειδικά αυτοί που το αποζητούσαν και το υπερασπίστηκαν. Στην Ευρώπη πέρα από το πρώτο σοκ, οι περισσότεροι στράφηκαν στη λογική όσο στρεβλή κι αν είναι αυτή η λογική. Η Βρετανία αποχώρησε, ώρα να δούμε εμείς τι θα κάνουμε. Σε αυτό θα επανέλθω σε λίγο.
Στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα οι αναλύσεις ερχόντουσαν από παντού. Από ανταποκριτές στο Λονδίνο και στις Βρυξέλες, από Βερολίνο και Παρίσι. Από μπλόγκερ που δεν είχαν πατήσει ποτέ στη ζωή τους το πόδι τους στην Βρετανία και από φατσοβιβλίους που ζουν στη Βρετανία. Οι περισσότερες; Τρία πουλάκια κάθονται. Συμπέρασμα; Επειδή λείπω πολλά χρόνια από την Ελλάδα, την περίοδο που μοιράζανε γυαλιά μυωπίας απουσίαζα. Δεν υπάρχει άλλο συμπέρασμα.
Το τι διάβασα και το τι άκουσα απίθανο να περιγραφεί, αλλά αυτό πια που με ξεπέρασε ήταν οι συγκρίσεις BREXIT με το GREXIT. Δεν μπορεί ρε παιδιά, κάτι πίνετε. Και ο φοιτητής από την Αγγλία δικαιολογείται γιατί κι εγώ φοίτησα στα παμπ της Αγγλίας κι έχω ακούσει πολλές τέτοιες αναλύσεις, αλλά κάτι άλλοι ακόμα και υψηλά ιστάμενοι με θώκους και άλλοι με περγαμηνές, δεν δικαιολογούνται γαμώτο.
Λοιπόν για να τα πούμε για μια τελευταία φορά μιας και το BREXIT είναι γεγονός. Το BREXIT δεν είναι κάτι χθεσινό αλλά έχει ιστορία 30 χρονών. το BREXIT είναι η αποχώρηση της Βρετάνιας από ΟΛΟΥΣ τους οργανισμούς και κέντρα που αποτελούν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
Το GREXIT ήταν σκέψη απ’ έξω, των εταίρων της Ελλάδας και μάλιστα σκέψη να εφαρμοστεί ακόμα και χωρίς τη συμφωνία της Ελλάδος. Το GREXIT σήμαινε την αποχώρηση της Ελλάδος από ένα εσωτερικό κλειστό κλαμπ της Ευρωπαϊκής Ένωσης – που αξίζει να σημειωθεί, η Ελλάδα συμμετείχε έχοντας εξαπατήσει τους εταίρους της – και ΟΧΙ από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτές οι δυο προτάσεις μπορεί να είναι η κορυφή του παγόβουνου αλλά ταυτόχρονα περικλείουν και τη πιο βασική διαφορά μεταξύ BREXIT και GREXIT. Τώρα λοιπόν, για όλοι μαζί να γράψετε χίλιες φορές: «ΤΟ BREXIT ΔΕN ΕΙΝΑΙ GREXIT», μπας και το καταλάβετε. Κωνσταντοπούλου, γράφε!
Πάμε τώρα στα πιο σοβαρά, που έχω την υποψία ότι όλοι παραβλέπουμε κρίνοντας από τα θέλω μας και όχι από το νόμο. Σύμφωνα με τους νόμους και το σύνταγμα, που στο θέμα διέπουν την Ελλάδα, την Βρετανία και τις περισσότερες χώρες – συμπεριλαμβανομένης και της Ελβετίας που γίνονται δημοψηφίσματα κάθε δεύτερη βδομάδα – ο ρόλος και το αποτέλεσμα των δημοψηφισμάτων είναι καθαρά συμβουλευτικός και ΟΧΙ αποφασιστικός και τελεσίδικος. Είναι θέμα του κοινοβουλίου και της κυβερνήσεως κάθε χώρας να αποδεχτεί η όχι το αποτέλεσμα. Και μάλιστα μπορεί να το αρνηθεί με την εύκολη δικαιολογία του εθνικού συμφέροντος, τελεία.
Αυτό έκανε ο Τσίπρας. Και συνταγματικά, πέρα από όποιες παιδικές και ανόητες δικαιολογίες για να γλυκάνει το χάπι, είχε το συνταγματικό και νομικό δικαίωμα να το κάνει και το έκανε. Αυτό δεν θέλησε να κάνει ο Κάμερον. Και δεν το κάνει από λόγους ηθικής – το διάβασα κι αυτό – το κάνει για λόγους πολιτικής επιβίωσης και ίσως σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και μικροπολιτικής. Από τη μια κανένας δεν ήθελε να πιστέψει – η έμφαση στο ήθελε – ότι το BREXIT θα κέρδιζε και γι’ αυτό κανένας δεν είχε το παραμικρό πλάνο για αυτή τη περίπτωση, από την άλλη το BREXIT όπως είπα και παραπάνω είναι μια ιστορία τριών δεκαετιών τουλάχιστον, και με τις δυο πλευρές – ειδικά του BREXIT – φανατισμένη. Άρα – και όπως αποδεικνύει η σημερινή πραγματικότητα στη Βρετανία – η αντίδραση μη αποδοχής του BREXIT θα μπορούσε να είναι και επικίνδυνη.
Όπως έγραψα και την προηγουμένη βδομάδα, το BREXIT δεν το ψήφισαν μόνο οι φασίστες και οι ξενοφοβικοί – αυτή είναι η μειονότητα που δυστυχώς ακούγεται – αλλά ακόμα και μέλη του Εργατικού Κόμματος. Απλά αυτή τη στιγμή και λόγω ανικανότητας όλων των άλλων, το έχουν καπελώσει οι φασίστες και οι ξενοφοβικοί. Σε γενικές στιγμές και παρόλη την σοβαρή πολιτική κρίση, μια βδομάδα μετά το BREXIT και όσα προηγήθηκαν, ήδη η βρετανική λίρα έχει αρχίσει να σηκώνεται σιγά-σιγά και οι πρώτες φωνές εταιριών περί αποχώρησης από την Βρετανία να ηρεμούν.
Παρόλο ότι το έγραψα εκτενέστατα τη προηγουμένη βδομάδα, να το ξαναγράψω. Η Βρετανική οικονομία θα ανταπεξέλθει στο BREXIT μετά από το πρώτο σοκ. Και μάλιστα όχι μόνο θα επανέλθει αλλά ναι, θα γνωρίσει και την ανάπτυξη που είχε χαθεί τα τελευταία χρόνια κυρίως λόγο προβλημάτων του ευρώ. Και αυτό γιατί έχει τα θεμέλια και τη δόμηση να ανταπεξέλθει. Εδώ για να επανέλθουμε λίγο στην Ελλάδα, ένα GREXIT από την ευρωζώνη – το κλειστό εσωτερικό κλαμπ της ΕΕ – θα βοηθούσε πιθανώς την Ελλάδα αλλά κάτω από τις σημερινές συνθήκες μια έξοδος από όλη την ΕΕ – όπως η Βρετανία – θα ήταν καταστροφική. Αλλά αυτό το ερώτημα δεν τέθηκε ποτέ από κανέναν και σε κανέναν. Ουτε καν από το ΚΚΕ.
Η Βρετανία αυτή τη στιγμή έχει να αντιμετωπίσει άλλα πολύ πιο σημαντικά προβλήματα από το αν θα σηκωθεί η λίρα ή αν θα μείνουν τα γραφεία της Vodafone και της Easy Jet στο Λονδίνο. Έχει να αντιμετώπιση ένα άνευρο, καιροσκοπικό και δημαγωγικό πολιτικό περιβάλλον και μια πολύ σοβαρά άρρωστη κοινωνία. Εδώ μπορώ να σας βρω πολλές ομοιότητες με την Ελλάδα.
Τις τελευταίες μέρες όλοι διαβάζουμε για τις εκρήξεις ρατσισμού στην Βρετανία. Με συγκίνηση βλέπω τον πόνο των μπλογκ και των ΜΜΕ για αυτά τα κρούσματα. Τι κρίμα όμως που δεν δείχνουν τον ίδιο πόνο και ευαισθησία με τον κάθε ρατσιστή – που έχουν πια γίνει εκατοντάδες – σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Αυτά που διαβάζουμε τώρα να γίνονται στη Βρετανία, γίνονται σε όλη την Ελλάδα κάθε μέρα τα τελευταία δέκα χρόνια και όλο και αυξάνονται. Δυστυχώς για μένα, ακόμα και στις ολιγοήμερες μου επισκέψεις στην Ελλάδα έχω γίνει πολλές φορές μάρτυρας τέτοιων συμπεριφορών. Μας ενοχλήσαν λοιπόν οι Βρετανοί ρατσιστές και δεν μας ενόχλησε ο Κασιδιάρης και η Ναζού η Μιχαλολιάκου στη Βουλή και αυτά που λένε και κάνουν καθημερινά. Μας ξενίζουν οι θεατρινισμοί του Φαράζ και δεν μας ενοχλεί ο Άδωνις που είναι χειρότερος.
Όσο για την πολιτική κατάσταση της Βρετανίας, ο Κάμερον θα μείνει στην ιστορία σαν ο χειρότερος πρωθυπουργός στην νεότερη ιστορία της χώρας. Κατάφερε να κάνει ακόμα και τον Μέητζορ να φαίνεται σαν πολιτικός με ένστικτο. Το ανούσιο και άνοστο πλουσιόπαιδο, που πήρε ένα κωλόχαρτο από το πανεπιστήμιο των πλουσίων, που αναρριχήθηκε χάρις σε γνωριμίες και κυβέρνησε σαν αντιπρόσωπος συμφερόντων και της αριστοκρατίας που τον ανέδειξε. Ελληνικό αντίστοιχο; Δεν είναι ακόμα πρωθυπουργός ή καλυτέρα ονειρεύεται να γίνει πρωθυπουργός αλλά είναι το ίδιο ανούσιος και άνοστος, το ίδιο ντεμέκ και γέννημα συμφερόντων. Ο Κούλης. Αυτός κάνει ακόμα τον Τσίπρα να φαίνεται σαν σωτήρας. Ένα απόστημα της άρρωστης ελληνικής πολιτικής ζωής που θέλει να κυβερνήσει με τον Άδωνι και τον Βορίδη.
Ο Μπόρις – άλλος Άδωνις αυτός – ήδη τιμωρήθηκε για το λαϊκισμό του και σύντομα θα εξαφανιστεί από τη Βρετανική πολιτική ζωή. Ο Φαράτζ; Το έχω ξαναγράψει, ένας υστερικός κομπιναδόρος που απλά επιβιώνει χάρις στις υστερίες του. Το ποιος είναι στη πραγματικότητα ο Φαράτζ, ο υπέρμαχος του BREXIT και της «καθαρότητας» της Βρετανίας, και τι γνώμη έχουν οι Βρετανοί γι’ αυτόν αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ΠΟΤΕ δεν εκλέχτηκε στο Βρετανικό κοινοβούλιο ουτε στο ίδιο του το χωριό. Απλά τον στέλνανε στις Βρυξέλλες με λίγη κακιούλα. Κατηγόρησε ο Φαράτζ τους συνάδελφους του στην Ευρωβουλή ότι είναι τεμπέληδες και ποτέ δεν έχουν δουλέψει στη ζωή τους. Ποιος; Ο Φαράτζ. Στα 52 του χρόνια αφού τέλειωσε το γυμνάσιο δούλεψε για τρία χρόνια σε μια αμερικανική κομπίνα πυραμίδα που έκλεβε κοσμάκη και τα υπόλοιπα 27 τον τάιζε η ευρωβουλή που βρίζει. Και παρόλο ότι το BREXIT πληρώθηκε, συνεχίζει να είναι ευρωβουλευτής – που ηθική από καθίκι – για να συμπληρώσει χρόνια να πάρει σύνταξη. Σύνταξη που θα πληρώσουμε όλοι εμείς και θα πάρει το καθικι παρόλο ότι η Βρετανία δεν θα είναι στην ΕΕ.
Υπάρχουν πολλά που μπορεί να πει κάποιος για την κατάσταση στη Βρετανία αυτή τη στιγμή, και την πολιτική και την κοινωνική. Αλλά καλό θα ήταν να κοιτάξουμε τη δικιά μας καμπούρα στο καθρέφτη πριν κοιτάξουμε την Βρετανία. Και στην Ελλάδα του Αλέξη, του Κούλη, του Μιχαλολιάκου, του Βορίδη, του Άδωνι και του Λεβέντη δεν έχουμε κανένα απολύτως δικαίωμα να κοροϊδεύουμε τη καμπούρα του άλλου.
Αυτό που θα έπρεπε να μας ανησυχεί είναι το τι συμβαίνει στην ΕΕ και τι έρχεται. Το BREXIT απέδειξε ότι η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει. Αλλά με Γιούνκερ, Μέρκελ, Ολάντ, Σόιμπλε και τους υπολοίπους, η ΕΕ δεν θα αλλάξει ποτέ. Και δεν ξεκίνησε σήμερα η καταστροφή, όπως και η πολιτική κατάντια της Βρετανίας δεν ξεκίνησε με τον Κάμερον και τον Μπόρις.
Η ΕΕ πρέπει να αρχίσει να ενεργεί άμεσα όσο αφορά το BREXIT και σε αυτό έχουν ευθύνη όλες οι κυβερνήσεις ανεξαιρέτως. Κάθε μέρα που περνάει δεν είναι η Βρετανία που χάνει αλλά το κύρος της ΕΕ. Κάθε μέρα που θα περνάει από δω και πέρα, και θα σταθεροποιείται η κατάσταση στη Βρετανία, θα ανεβαίνει η λίρα και θα πέφτει το ευρώ. αυτό ισχύει και στα χρηματιστήρια και στις επενδύσεις. Σιγά μη φύγει η Virgin από τη Βρετανία ή οι γερμανικές επενδύσεις στην Βρετανική αυτοκινητοβιομηχανία.
Ο Γιούνκερ μπορεί να το παίζει εξαγριωμένος και να απαιτεί άμεση αποχώρηση αλλά η Μέρκελ έδωσε τη γραμμή. Θα περιμένουμε μέχρι οι Βρετανοί να είναι έτοιμοι. Και οι Βρετανοί όταν θα είναι έτοιμοι, δεν θα είναι έτοιμοι μόνο για να μαζέψουν τα γυαλικά και τις φωτογραφίες από τα γραφεία τους στις Βρυξέλλες αλλά όταν θα είναι έτοιμοι να διαπραγματευτούν. Και η ιστορία μας έχει μάθει ότι όταν οι βρετανοί διαπραγματεύονται, διαπραγματεύονται και μοιράζουν τις δικές σου φωτογραφίες και γυαλικά. Και ναι μεν για το καλό της Ευρώπης αυτό το κενό πρέπει να κλείσει άμεσα αλλά η Μέρκελ σκέφτεται το καλό της Γερμανίας και αυτό της υπαγορεύει να μην χάσει με τίποτα έναν από τους μεγαλύτερους οικονομικούς της εταίρους, τη Βρετανία. Άρα…
Η αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ δημιουργεί πολύ περισσότερα προβλήματα στην ΕΕ από ό,τι στην Βρετανία κι αυτό γιατί ενώ υπάρχει η λέξη Ενωμένη στην ΕΕ, λείπει η έννοια από την Ευρώπη και η δημοκρατία από τους Ευρωπαίους ηγέτες. Αν η Βρετανία αυτή τη στιγμή είναι θύμα καιροσκόπων με αν-ήθικα συμφέροντα πολιτικών, η ΕΕ είναι στην ίδια ακριβώς θέση αν όχι χειρότερη. Κι αν ο Μπόρις θα χαθεί έμμεσα ή άμεσα και ο Φαράτζ είναι ένας γελοίος που τον ξέρουν οι Βρετανοί, στην Ευρώπη έχουμε γεμίσει από φασίστες, ρατσιστές, λαϊκιστές καιροσκόπους που καλύπτουν από τον Φιλανδό Σόινι, τη Γαλλίδα Λε Πεν, τον Ούγγρο Ούρμπαν, μέχρι τους Έλληνες Βορίδη και Κασιδιάρη.
Γι’ αυτό και οι αποφάσεις που πρόκειται να ληφθούν σύντομα, με αφορμή το BREXIT, έχουν άμεση σχέση με το μέλλον ή το μη μέλλον της Ευρώπης. Όχι μόνο σαν μια συν-εταιρία κρατών αλλά και σαν μια ήπειρο εθνών. Κι εκεί θα παίξει ρόλο όχι μόνο η ηγεσία της ΕΕ αλλά και ο κάθε ηγέτης ξεχωριστά.
Σε αυτή λοιπόν την τόσο ιστορική καμπή της Ευρώπης την Ελλάδα την αντιπροσωπεύουν, ο ηθικός του δημοψηφίσματος ο Αλέξης, ο γιος του Μητσοτάκη και αδερφός της Ντορίτσας ο Κούλης, ο ρουφιάνος Ποταμάκης, η Φωφό και η μαντεία του φραπέ ο Λεβέντης. Ευτυχώς το μέλλον του παιδιού μου είναι στη Σκανδιναβία. Ψιλικατζίδικο την καταντήσανε την Ελλάδα.
Και μιας και είπαμε για ψιλικατζίδικο ας πιάσουμε λίγο και τον Μαρινόπουλο.
Πριν από …είκοσι χρόνια, είναι δεν είναι, η Ελλάδα άκουσε για τη περίπτωση της Πειραϊκής-Πατραϊκής. Η περίπτωση ήταν γνωστή στους παροικούντες της πλατείας Κολωνακίου και της 3ης Σεπτεμβρίου τότε, οι υπόλοιποι δεν την ξέραμε. Η αλήθεια είναι ότι η Πειραϊκή-Πατραϊκή είχε μια πολύ πετυχημένη παραγωγή προϊόντων για μεγάλο διάστημα με πλούσιες εξαγωγές. Μάλιστα οι ιδιοκτήτες της είχαν φροντίσει να πατεντάρουν αυτά τα προϊόντα σε παγκόσμιο επίπεδο, πάντα στο όνομα τους και φυσικά στην …Ελβετία. Στη Ελβετία επίσης, εξήγαγαν κι όλα τους τα κέρδη. Ουτε δεκάρα δεν αφήναν πίσω.
Θα μου πείτε, και πως πλήρωναν υλικά και προσωπικό; Με δάνεια σαφώς. Δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού κράτους. Ειδικά του πράσινου κράτους. Του πολύ πράσινου. Μόνο που βγάζοντας τα πάντα έξω, δεν έμενε τίποτα για να πληρώσουν τα δάνεια. Ήταν και κάτι σαλέ και κάτι γιοτ και κάτι επενδύσεις, τίποτα δεν έμενε για τις τράπεζες. Τότε λοιπόν μπροστά στις απολύσεις κλπ. ήρθε το φιλεύσπλαχνο πράσινο κράτος και αφού τους εξαγόρασε, κρατικοποίησε την Πειραϊκή-Πατραϊκή αναλαμβάνοντας να αποπληρώσει δάνεια και να την εξυγιάνει. Τα λεφτά της εξαγοράς φυσικά πήγαν στην Ελβετία. Κορόιδα ήταν οι ιδιοκτήτες να τα αφήσουν στη μπανανία της Μιμής; Έλα όμως που οι πρασινοφρουροί τράβαγαν ζόρι με τις κλωστές και τις βελόνες. Και τι κάνανε; Φέρανε πάλι τους …ιδιοκτήτες και τους χρυσοπληρώσανε – πάντα στην Ελβετία – για να εξυγιάνουν την εταιρία που οι ίδιοι είχαν καταστρέψει. Μεταξύ μας τώρα, γράφοντας αυτή τη παράγραφο, ένιωσα σαν να περιγράφω τι έκανε η κυβέρνηση Σαμαρά-Μητσοτάκη-Βενιζέλου στην Ελλάδα. Και φυσικά την οδήγησαν σε δεύτερο και τελικό κλείσιμο αλλά στο μεταξύ είχαν αυξήσει τους λογαριασμούς τους στην Ελβετία γιατί ο εργαζόμενος εργοστασιάρχης κομπιναδόρος, πρέπει και να πληρώνεται. Τίμια πράγματα οι σοσιαλιστές του Άκη.
Τους Μαρινοπουλαίους τους ήξερε όλη η αγορά πολύ καλά και η ιστορία τους μοιάζει πολύ με αυτή της Πειραϊκής-Πατραϊκής. Μάλιστα είχαν και δάχτυλο στο πράσινο μέλι οι Μαρινοπουλαίοι. Αυτά τα πουλήθηκαν, ενωθήκαν, βίζιτα κάνανε, μυστήριο όλα, μια με το Continent και μια με το Carrefour παραμύθια της Χαλιμάς. Χρήμα καθαρίζανε και εξαγωγές στην Ελβετία κάνανε. Και το κάνανε και με πολιτική κάλυψη, πράσινη του κερατά, με δάνεια απλήρωτα, σαλέ στην Ελβετία και – εκεί είναι η μεγάλη πλάκα – είχαν και στο PR τους, τον πρασινοφασίστα αλήτη τον Κωστόπουλο με το Nitro και τον Λαζόπουλο. Μάλιστα, κι ο Λάκης από το πορτοφόλι της νοικοκυράς ταϊζόταν. Από όπου και να τους πιάσεις λερώνεσαι.
Αυτά όλα η ελληνική αγορά και εξουσία τα ξέρανε από τις αρχές του ’90. Και μάλιστα ξέρανε ότι οι Μαρινοπουλαίοι την κάνουν Πειραϊκή-Πατραϊκή. Μίλησε κανένας; Όχι! Γιατί; Γιατί όλοι παίζανε. Παίζανε Nitro και ανάπτυξη οι πρασινοφρουροί, παίξανε επενδύσεις οι Σαμαράδες. Τώρα λένε όλοι ότι έκαναν λάθος μάνατζμεντ. Μα πόσο μαλάκες είμαστε και τι χόρτο τρώμε τα κατσίκια και τ΄ αρνιά; Ποιο λάθος μάνατζμεντ οι Μαρινοπουλαίοι; Οι Μαρινοπουλαίοι έχουν εξασφαλίσει στην Ελβετία και τα τρισέγγονα τους και το έκαναν με τη βοήθεια όλων. Και της αγοράς και του διεφθαρμένου Σημίτη και του πιο διεφθαρμένου Σαμαρά. Αλί από τους απολυμένους.
*****************************************
Άδωνι, η μοίρα του Μπόρις θα είναι δώρο για σένα. Ο Μπόρις, ηλίθιος μεν, λαϊκιστής και καιροσκόπος δε αλλά προδόθηκε. Εσύ, όλα τα παραπάνω και προδότης. Για περισσότερες πληροφορίες στον δάσκαλο σου.
*****************************************
Ο Κούλης θέλει εκλογές όχι εκλογικό νόμο. Δημοψήφισμα δεν θέλει; Βρε καλά σου κάνει ο Αντωνάκης και σε έχει τρελάνει στη σφαλιάρα.
*****************************************
Υποψήφια για την ηγεσία του συντηρητικού κόμματος της Βρετανίας και μάλλον πρωθυπουργός είναι η Theresa May. Ανόητη, λαϊκίστρια, φανατική, ξενοφοβική, πατριδοκάπηλη και της εκκλησίας. Θα έλεγα Άδωνις αλλά πιο πολύ για Νικολακόπουλο με φούστα μου πάει. Με ακούει η Συγγρού;
*****************************************
Είπα Συγγρού και τι θυμήθηκα τώρα, τι έγινε με το όνειρο της Ρηγίλλης; Πεζοδρόμιο στη Συγγρού κι αυτό;
*****************************************
Για άλλη μια Παρασκευή παρέα μου κρατάει ο Θάνος Ραφτόπουλος με ένα πολύ επίκαιρο σκίτσο.
*****************************************
Στη φωτογραφία, Κάμερον Κούλης. Ο χειρότερος και ο τρισχειρότερος.
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Θάνου Καλαμίδα!
