Την ώρα που η Νέα Δημοκρατία χρωστάει ούτε λίγο ούτε πολύ περί τα 214 εκατομμύρια ευρώ (κυρίως σε τραπεζικά δάνεια) η ανάγκη για μείωση δαπανών ήταν περισσότερο επιτακτική από ποτέ, ειδικά την ώρα που αυτή θα συνοδεύεται από διαφάνεια. Η πρόταση του Μητσοτάκη δε θα λύσει ως δια μαγείας τα προβλήματα, αλλά είναι μία αξιόλογη κίνηση που παράλληλα θα δημιουργήσει δεδικασμένο και για τα υπόλοιπα κόμματα.
Πράγματι το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας για μείωση των δαπανών κατά 70% στα επόμενα 3 χρόνια φαντάζει αρκετά αισιόδοξο, αλλά σε κάθε περίπτωση κάποιος έπρεπε να κάνει την αρχή. Φυσικά το μοντέλο αυτό χρηματοδότησης του κόμματος που εδώ οι Έλληνες το διακωμωδούν ως «έρανο» εφαρμόζεται εδώ και χρόνια στο εξωτερικό ακόμα και στην περίπτωση υποψηφίων για την προεδρία των Η.Π.Α., τρανό παράδειγμα η Χίλαρι Κλίντον, η οποία ούσα υποψήφια για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις Η.ΠΑ., έχει ενστερνιστεί το ίδιο ακριβώς μοντέλο χορηγίας στα πλαίσια της καμπάνιας της.
Την ώρα λοιπόν που στον υπόλοιπο κόσμο τέτοιες πρακτικές είναι κοινός τόπος στην Ελλάδα όταν τις βλέπουμε αρχίζουμε το ψυχόδραμα. Γιατί; Γιατί πολύ απλά μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων επί της ουσίας δε θέλουν αλλαγές, δε θέλουν καινοτομίες και δε θέλουν το διαφορετικό. Αυτός είναι και ο λόγος που σε τελευταία ανάλυση ο κόσμος επέλεξε τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., για να επιστρέψουν στο παρελθόν και στις πρακτικές που έφεραν τη χώρα στο αδιέξοδο.
Είναι χαρακτηριστική η στάση πολλών που σχολιάζουν ότι τα δύο μεγάλα κόμματα «κατέστρεψαν» τη χώρα και μας έφεραν στην εξαθλίωση και ως εκ τούτου δεν πρέπει να μιλάνε, δεν πρέπει να μαθαίνουν από τα λάθη του παρελθόντος και γενικά «δεν»! Κανείς όμως δε μπορεί να αρνηθεί ότι στο παρελθόν έγιναν λάθη, έγιναν εγκλήματα και παραλείψεις, όμως αυτή η παραδοχή είναι αναγκαία συνθήκη για να μηδενίζουμε κάθε νέα προσπάθεια; Με τη στάση αυτή του μηδενισμού και της απόρριψης κάθε τι καινούργιου, πρόοδος δεν έρχεται παρά διαιωνίζουμε το κακό που ήδη έχει συντελεστεί στην Ελλάδα.
Κοντολογίς ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να αρνηθεί ότι η χρηματοδότηση των κομμάτων από φίλους και μέλη του εκάστοτε κόμματος είναι μια θετική κίνηση που όχι μόνο θα προσφέρει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων στα κόμματα καθώς μειώνει τις εξαρτήσεις, αλλά θα μειώσει σταδιακά και την κρατική επιχορήγηση που λαμβάνουν; Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να κρίνει ως αρνητική κίνηση την διαδικτυακή δημοσίευση των δαπανών του κόμματος;
Σε τελευταία ανάλυση αυτοί που αποδοκιμάζουν τα 5 ευρώ τους διαφεύγει το γεγονός πως τόσα χρόνια τα μέλη τοπικών οργανώσεων ΌΛΩΝ των κομμάτων έδιναν και δίνουν ακόμα μηνιαίες εισφορές που συχνά φτάνουν και τα 20 ευρώ.
Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε!
