Ο ελληνικός λαός εθίστηκε σε λογικές του στυλ «Δεν πληρώνω», «Κούρεμα Χρεών» και είπε να παίξει και τις τελευταίες… μάρκες στη ρουλέτα της δημαγωγίας. Δυστυχώς όμως, το τίμημα των επιλογών του έγινε ακόμη βαρύτερο. Ενώ το 2014, ο Έλληνας βρισκόταν στο δέκατο σκαλοπάτι ανεβαίνοντας με 40 κιλά βάρος στην πλάτη, αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο δεύτερο κουβαλώντας 80 κιλά! Στη ζωή πρέπει να μάθουμε να… χάνουμε και κυρίως να σιωπούμε όταν κάνουμε… ανοησίες. Οι «κοκκινίλες» στις οφειλές των περισσότερων Ελλήνων αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς και η ελπίδα για… χάρες έχει σβήσει. Ακόμη και στην περίπτωση που δεν πληρωθούν πρόστιμα ή προσαυξήσεις, η αδυναμία των περισσότερων είναι δεδομένη.
Και μέσα σε όλα αυτά είχαμε και τον Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος μας συμπαραστάθηκε στο θέμα της διαγραφής του χρέους, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι από άλλον έχουμε δανειστεί, οπότε όλα αυτά αποτελούν γράμμα κενό περιεχομένου. Είχαμε δε το εκπληκτικό φαινόμενο, στέλεχος της κυβέρνησης να καλεί σε… απαγχονισμό τους… γραβατωμένους, πανηγυρίζοντας για τον αμερικανό πρόεδρο (λίγες ώρες πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου…) που… βρήκε λύση «διαγράφοντας» το χρέος. Βεβαίως, το γεγονός ότι το ελληνικό χρέος περνάει κατ΄ αρχάς από τα κοινοβούλια 16 χωρών της Ευρωζώνης αποτελεί για το στέλεχος αυτό, ήσσονος σημασίας λεπτομέρεια…
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, το ελληνικό χρέος είναι σήμερα βιώσιμο. Η μη βιωσιμότητά του θα αρχίσει μετά από μερικά χρόνια, αλλά σύμφωνα με την απόφαση του Eurogroup του Νοεμβρίου 2012 που επαναβεβαιώθηκε τον φετινό Μάιο, θα ρυθμιστεί εν ευθέτω χρόνω όταν ολοκληρώσουμε τις μεταρρυθμίσεις. Άλλωστε τα 146 δισ. ευρώ από το πακέτο των δανείων προέρχονται από τις χώρες της Ευρωζώνης και έχει δοθεί δεκαετής περίοδος χάριτος για την πληρωμή τοκοχρεολυσίων. Δηλαδή έως το 2022 δεν θα πληρώνουμε… σεντς!
Μάλιστα, ρίχνουμε το ανάθεμα στους εταίρους-δανειστές, κάνοντας λόγο για σενάρια συνωμοσίας, ενώ την ίδια στιγμή δεν έχουμε ολοκληρώσει το πλήρες πακέτο της αξιολόγησης που θα κλείσει τον οδικό χάρτη του Μνημονίου. Του τρίτου και αχρείαστου μνημονίου που υπεγράφη πέρυσι το καλοκαίρι, για να μην βρεθεί η χώρα στο… κενό. Μάλιστα, η εγχώρια προπαγάνδα κατηγορεί μερίδα των δανειστών ότι θέλει την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη! Μα θα είναι σαν να πυροβολούν τα πόδια τους. Απλά κρατούν το θέμα του Grexit στην επικαιρότητα για λόγους που έχουν να κάνουν με τη λογική του… μπαμπούλα, αλλά και τις ιδιαιτερότητες των δικών τους ακροατηρίων. Επιπλέον, η ρύθμιση του ελληνικού χρέους κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο είναι το πρώτο στοίχημα των Γερμανών έτσι ώστε να εκμηδενιστεί κάθε πιθανότητα πρόκλησης αναταραχής στην Ευρωζώνη λόγω του δικού μας προβλήματος, από τη στιγμή μάλιστα που έχουν ανακύψει άλλα (γεω)πολιτικά προβλήματα παγκοσμίου βεληνεκούς.
Ειλημμένη απόφαση των δανειστών είναι η επιμήκυνση του δημοσίου χρέους για πολλές δεκαετίες. Αυτό είναι δεδομένο. Δουλειά των ελληνικών αρχών είναι να σταματήσουν τις γενεσιουργές αιτίες τροφοδότησής του. Και αυτό θα το επιτύχουμε με την πλήρη εξάλειψη των ελλειμμάτων και τη διαμόρφωση υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων. Η δημιουργία τέτοιων πλεονασμάτων όμως, πρέπει να προέλθει κυρίως μέσα από τη διαμόρφωση συνθηκών επενδυτικού σοκ στην οικονομία, ώστε να αυξηθεί το ΑΕΠ, να τονωθούν τα έσοδα με υγιή τρόπο, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να μειωθεί ο αριθμητής (έλλειμμα ή χρέος) με ταυτόχρονη αύξηση του παρονομαστή (ΑΕΠ). Αντί να… εκλιπαρούμε και να κλαψουρίζουμε για τη ρύθμιση του χρέους, οφείλουμε να τελειώσουμε με το πακέτο των μεταρρυθμίσεων ώστε η οικονομία να σταθεί και πάλι στα πόδια της χωρίς να χρειάζονται συνεχή και εξοντωτικά μέτρα λιτότητας. Για παράδειγμα, το μεγαλύτερο πρόβλημα των δημοσίων οικονομικών, το ασφαλιστικό, περνάει μέσα από μια ορθολογική διαχείριση του χρόνου εξόδου από την αγορά εργασίας και τη δημιουργία ευνοϊκών επενδυτικών συνθηκών, ώστε να αυξηθούν οι εργαζόμενοι-χρηματοδότες του συστήματος. Τότε και μόνο τότε θα προκύψουν υγιή έσοδα για το Δημόσιο και τα Ταμεία, χωρίς να χρειαστεί να μπαίνουν φόροι που δεν πρόκειται να πληρωθούν ποτέ, διαιωνίζοντας τη λιτότητα. Εν ολίγοις, όταν οι παράγοντες του δημόσιου βίου σταματήσουν να παίρνουν αποστάσεις από τη λογική και τον ρεαλισμό, τότε η χώρα θα βρει τον δρόμο της και θα τύχει και ευνοϊκότερης ρύθμισης του χρέους από τους δανειστές της. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Υπάρχει όμως μια επιλογή που πρέπει να κάνουμε και σχετίζεται με την πλήρη εξάλειψη των νοοτροπιών που παραπέμπουν σε… διαζύγιο από την κοινή λογική!
