Σκέψεις, από τον Μάνο Μαυρομουστακάκη:
Opinion leader για όσους δεν έχουν opinion, αλλά …ψοφάνε για leader.
Με τόσους ασθενείς, …πού να χωρέσουν γιατροί και νοσοκόμες;
Στις παρουσιάσεις βιβλίων αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει άλλη χώρα με τόσους νομπελίστες.
Ο δρόμος από τη θεωρία στην πράξη, θεωρητικά είναι τόσο μακρύς όσο η απραξία.
Αν οι λογικές σκέψεις οδηγούσαν πάντα σε λογικά συμπεράσματα, …τότε και ο γεννειοφόρος που μήτε τις τρίχες του δεν επιθυμεί να εγκαταλείψει, θα έπρεπε να είχε για σπίτι το …κάστρο της σαβούρας.
Έμαθα ξένες γλώσσες, γιατί το …ξένο είναι πάντα καλύτερο.
Έχει κόλλημα τελικά ο καθρέφτης με τη φάτσα μου.
Κάποτε θα έβρισκε την κλίση του, αλλά ήταν τόσο μεγάλη που κουτρουβαλιάστηκε καταγής.
Από τέντι-μπόι έγινε τρέντι-μπόι, μη χέσω…
Ωραία η διαφήμιση. Δεν τα …βρήκαμε όμως.
Παρήγγειλα πίτσα. Ήρθε, την πλήρωσα, την έφαγα, πασχίζω τώρα να τη χωνέψω. Σαν τον γάμο ένα πράμα.
Πάντως όταν απολύθηκα από τον Στρατό δεν ένιωσα το οδυνηρό συναίσθημα της απώλειας εργασίας.
Αυτό με «βάρκα την ελπίδα», σαν να θέλει πολλή συντήρηση.
Αχρείος κερδοσκόπος ο κορωνοϊός. Όλο ανεβάζει τις τιμές του.
Η κουμπάρα τον κουμπάρο. Που το παράξενο; Ζευγάρι ήταν οι κουμπάροι μου.
Πολιτικός σχολιασμός από νεογέννητο μωρό στο απέναντι μπαλκόνι. Τώρα, ουά έλεγε, ουαί…, θα σας γελάσω.
Μέθυσος τα βαλε με το κρασί του το μαρτυριάρικο.
Απελπισμένη από το φόβο της, εξιστορούσε επενδύοντας στο …χιούμορ του «Τζακ του αντεροβγάλτη», το πρώτο της ραντεβού… «καλά ε, είχε πολύ πλάκα ο λεγάμενος. Απ’τα γέλια δεν μου έμεινε άντερο».