Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Στο κελί 33

του Θάνου Καλαμίδα.

 

Την εβδομάδα που μας πέρασε ο δημοσιογραφικός κόσμος στη βόρεια Ευρώπη πέρασε στιγμές ηδονής και οργασμού. Δεν ξέραμε από πού να αρπαχτούμε. Η παραίτηση του Πάπα και να σου και δυο τρία σκανδαλάκια δεξιά και αριστερά στην καθολική εκκλησία μας κράτησαν απασχολημένους μια δυο μέρες. Και πάνω που αρχίσαμε να χωνεύουμε την Παπική παραίτηση να σου και άλλη μια παραίτηση, καθολικού επισκόπου αυτή τη φορά σε συνοδεία κάποιες ροζ διαδόσεις από το Βατικανό και κοντέψαμε να φτάσουμε την ηδονή. Πάρε καπάκι και την εκλογή και το θρίαμβο του καβαλιέρο και να σου ο οργασμός και νιώσαμε κι εμείς επιτέλους ολοκληρωμένοι σαν δημοσιογράφοι.

Και πάνω που παίρναμε δόσεις οξυγόνου για να γράψουμε ήρθαν και τα νέα από την Ελλάδα, ο ιπτάμενος θεσσαλονικιός στο εξπρές για ισόβια. Εκεί πια έχασα ένα μπιπ από την καρδία μου. Μα τι γίνεται; Που πάμε; Ποιος είμαι; Που με ξέρω; Ζαλίστηκα. Και με το που επανήλθαν τα μπιπ στον κανονικό τους ρυθμό να σου και ο Μπέπε Γκρίλο και όλη η βόρεια Ευρώπη σε κατάσταση υστερίας να αναρωτιέται, «μα γιατί δεν μας αγαπούν αυτοί οι νότιοι, εμείς το καλό τους θέλουμε!»

Εδώ στη Φιλανδία έχουν πάθει μια μικρή ζοχάδα γιατί σου λέει χάσαμε που χάσαμε την Ακρόπολη άντε να πάρουμε από τους ιταλούς το κολοσσιαίο να Πατσίσουμε να αποκτήσουμε κι εμείς λίγη ιστορία. Την προηγούμενη εβδομάδα μάλιστα «ανώνυμη πηγή του υπουργείου οικονομιών» - καλά, το έχετε καταλάβει πόσο λατρεύω αυτές τις δημοσιογραφικές φράσεις – μου έλεγε ότι για να δεχτούν να βοηθήσουν την Ιταλία θα ζητήσουν σαν εγγύηση την ΦΙΑΤ. Εγώ του αντιπρότεινα την Φερράρι αλλά ο Φιλανδός μου τόνισε ότι οι Φιλανδοί ήταν πάντα χαμηλών τόνων! Και μάλιστα μου είπε ότι θα βάλουν σε όλα τα ΦΙΑΤ και λάστιχα Νόκια. Για όσους από σας δεν ξέρουν, η Νόκια ξεκίνησε από μια μικρή βιομηχανία που έφτιαχνε λάστιχα αυτοκινήτων στην ομώνυμη πόλη της δυτικής Φιλανδίας.

Και τώρα τι θα κάνουμε με όλα αυτά τα λάστιχα; Από τη μια ο Μπέπε Γκρίλο από την άλλη ο Μπερλουσκόνι, πάνε τα σχέδια μας. Και να σου το κλάμα οι Φιλανδοί και να σου το κλάμα οι Γερμανοί και να σου το κλάμα οι Ολλανδοί και μόνο οι Σουηδοί μου φαίνονται πιο ψύχραιμοι.

Στο μεταξύ και μιας και είμαστε στο θέμα, στο κλάμα – και αυτό λέγεται επέμβαση στην επικαιρότητα – συμφώνα με ασφαλείς πληροφορίες και ο ιπτάμενος ισόβιος, που πέρασε το πρώτο του βράδυ κλαίγοντας γιατί στο κελί 33, με τα μάτια 13, παιδιά χαρμάνια, τα κάνανε ντουμάνια!

Εγώ πάντως πιστεύω ότι επειδή η φυλακή δεν είναι τιμωρία αλλά σωφρονισμός πρέπει να κάνουμε κάτι για την κοινωνική επανένταξη των νέων κρατουμένων. Κάτι σαν το φατσο-βιβλίο αλλά ποιο φατσο-ουσιαστικό. Να τους στείλουμε κι άλλους «τίμιους και αγωνιστές πολιτικούς». Και να δείτε ποιος το είπε αυτό για τον ιπτάμενο ισοβίτη …ποιος το είπε, ποιος το είπε!

Τι λέγαμε; Α, για τον Πάπα λέγαμε. Δεκαεπτά αιώνες που λέτε όλο για το αλάθητο του Πάπα μας λένε και ξαφνικά τον δέκατο-όγδοο σου έρχεται αυτός ο Μπετεκτήνος και σου λέει «για να μην κάνω λάθος, παραιτούμαι!» Για στάσου ρε φίλε, τόσους αιώνες μας ξέσκισες τις εκκλησιές μας, μέχρι που έκανες το πατριωτάκι σου το Λούθηρο να σε τοιχοκολλήσει και τώρα γυρνάς και λες mea culpa; Ποιος νομίζεις ότι είσαι; Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Ε, ΔΝΤ! Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται;

Και μιας και μιλάμε για ταμείο, τι να κάνει αυτό το παιδί ο Άκης! Αυτός πρέπει να έχει χάσει τον ύπνο του αυτές τις μέρες. Πόσα υποβρύχιο να μετρήσει ο άμοιρος για να τον πάρει ο ύπνος; Θα πρέπει να νιώθει μισαδάκι. Γιατί σου λέει κύριε, της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες άντε και για τον Λάκη, και σου έρχεται τώρα η μπουγάτσα και σου χτυπάει ισόβια; Με ποιο δικαίωμα κύριε χτυπάς ισόβια; Κι όταν λέμε ισόβια εννοούμαι ισόβια που έλεγε και ο εθνάρχης. Σε ποιον το κάνεις αυτό κύριε! Εσένα σε ήξερε ο θυρωρός σου; Εμείς δηλαδή άδικα μετράγαμε τα υποβρύχια; Και να σου να τρώει υποβρύχιο μαστίχα ο Άκης.

Μαστίχα και τι θυμήθηκα τώρα. Που λέτε βγαίνει ο Μπερλουσκονι στην οθόνη και μασάει μαστίχα και κοντεύουν να πεταχτούν τα μάτια του Ρεν απέξω. «Μα τι κάνει αυτός ο κλόουν εκεί πέρα;» Φωνάζει ο ευρωφονιάς επίτροπος και υπαλληλάκος που στεκόταν δίπλα του σκύβει και του ψιθυρίζει «αυτός δεν είναι ο κλόουν, ο άλλος παρά δίπλα είναι ο κλόουν. Αυτός ο αναμαλλιασμένος, ο Μπέπε.» Τρελαίνεται ο Ρεν, «μα τι λες παιδί μου, λες τον Μπενεκτήνο τον παραιτημένο κλόουν;» Τρέμοντας το υπαλληλάκι ψιθυρίζει «Όχι πολυχρονεμένε μου Μουσταφά, Μπέπε είπα, Μπέπε ο ιταλός!» και ηρεμεί ο Όλλι. Γιατί άλλο να λες κλόουν κάποιον που ψήφισαν πάνω από επτά εκατομμύρια ιταλοί και άλλο να λες κλόουν κάποιον που έκλεξαν καμιά τριανταριά καρδινάλιοι μέλη κλειστού κλαμπ και διαχειριστές δισεκατομμυρίων. Όλα είναι θέμα δημοκρατίας.

Και μιας και μιλάμε για δημοκρατία κοίτα να δεις τι θυμήθηκα τώρα. Δεν είμαι σίγουρος που το διάβασα, δεν είμαι καν σίγουρος τι διάβασα αλλά κάπου είδα ότι η Χρυσή Αυγή ανοίγει βρεφοκομικούς σταθμούς. Και χωρίς να μπορώ να πω τίποτα για την εγκυρότητα αυτού που διάβασα και δεν θυμάμαι που το διάβασα, την ώρα που θα αλλάζουν πάνα θα κάνουν και εθνική διαπαιδαγώγηση; Επιτέλους βρήκαν τον ρόλο που τους ταιριάζει και τους ταυτοποιεί, θα ασχολούνται με σκατά. Άσε που υπάρχει και ένα πλους, θα βρουν και την χαμένη τους θηλυκή πλευρά!

Τι λέγαμε; Α, για τον Πάπα λέγαμε. Που λέτε οι ιταλοί μετά την παραίτηση του ποντίφικου πάθανε κάτι σαν στέρηση και ψήφισαν Μπερλουσκόνι. Παλαιοτέρα ψήφιζαν Τσιτσιολίνα, άρα πρέπει να παραδεχτούμε ότι και επιστημονικά υπήρξε πρόοδος. Κάτι σαν την εξέλιξη των ειδών που λένε. Αλλά γιατί οι ιταλοί ψήφισαν Μπερλουσκόνι και Μπέπε; Γιατί από παιδί και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Γιατί μόνο ο καβαλιέρο και ο κλόουν τους είπαν την αλήθεια, ότι η Μέρκελ δεν παλεύει για την ενωμένη Ευρώπη αλλά για την ενωμένη Γερμανία. Γιατί βλέπουν την γειτόνισσα αντί να ανασταίνεται να εκπορνεύεται και γιατί όπως το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια έτσι και η Ιταλία θα πρέπει να ανήκει στους ιταλούς και να μην ονειρεύονται οι Φιλανδοί Κολοσσιαίο και ΦΙΑΤ. Κι ότι όταν σου λένε οι συνεταίροι ότι πρέπει να ψηφίσεις Αντώνη Μόντι γιατί αλλιώς θα καταστραφείς, κάτι βρωμάει. Κι ας λέει μετά το ΔΝΤ συγγνώμη κάναμε λάθος. Μετά την απομάκρυνση από το ευρώ-ταμείο της Αγκέλας, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!

Κι έκλαιγε όλο το βράδυ το παλληκάρι. Κι έλεγε «εγώ; Ο τίμιος; Ο αγωνιστής; Ο φίλος του προέδρου;» Κι όταν λέμε ισόβια τι εννοούμαι; Ισόβια η στο εφετείο θα γίνουν τα τρία δυο; Αλήθεια τώρα που μιλάμε για Θεσσαλονίκη, για καβαλιέρο, για τρία δύο και φίλο του προέδρου, τι να κάνει εκείνο το παλληκάρι, η κορμοστασιά ο Παναγιώτης; Χάθηκε ο εκτοπισμένος. Σαν τον Πάπα κι αυτός, παραιτήθηκε!

Στο μεταξύ κι ενώ εγώ ακόμα προσπαθώ να καταλάβω ποια είναι η αλήθεια με την παραίτηση του ποντίφικου κάνει συνέδριο το ΠΑΣΟΚ. Κάποιες σκέψεις να το κάνουν σε τηλεφωνικό θάλαμο απορρίφτηκαν γιατί δεν θα χώραγε ο πρόεδρος. Κάπου διάβασα ότι συμμετέχουν χιλιάδες. Τώρα θα με συγχωρέσετε αλλά συμμετέχουν χιλιάδες και όταν έρθει η ώρα να ψηφίσουν, ψηφίζουν εκατοντάδες και κοντεύει ακόμα και η Χρυσή Αυγή να τους περάσει; Ποιος πταίει πρόεδρε;

Ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει. Μάλιστα κύριε, για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τριάντα χρόνια προσπαθεί να γίνει ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ και τώρα που τα κατάφερε τι θα μείνει σε μένα, σου λέει ο Βενιζέλος. Πως θα με θυμάται η ιστορία; Ο Βενιζέλος που για να γίνει πάρεδρος νίκησε τον Άκη τον συνεστιαζόμενο του Λάκη;

Είπα Λάκη και ΣΥΡΙΖΑ και θυμήθηκα τον Αλέξη. Τον ζεν πρεμιέ, τον θέλω να γίνω Παπανδρέου στη θέση του Παπανδρέου. Όχι τον τελευταίο αλλά τον άλλο τον καθηγητή, τον παλαιότερο, αυτόν με το ζιβάγκο. Πριν αρχίσει να πετάει με αεροπλάνα και αεροσυνοδούς. Τι θυμάμαι τώρα! Ο Αλέξης! Πίσω από τις λέξεις έρχεται ο Αλέξης και σε πιάνει μια μελαγχολία, κλείσε κοριτσάκι τα βιβλία.

Τι λέγαμε; Α, για τον Πάπα λέγαμε. Έτσι που λέτε πέρασε κι αυτή η εβδομάδα και από οργασμό σε οργασμό περνάγαμε και η εβδομάδα δεν έχει τελειώσει ακόμα. Γιατί τώρα θα μπούμε σε αναμονή για την καμινάδα και τον καπνό. Τι είπατε; Εγώ δεν είπα τίποτα για ανασχηματισμό. Ούτε για τον Μόντι είπα τίποτα. Εγώ για τον καινούργιο Πάπα μίλαγα.

*************************************************************

Τεστ. Ποιος είπε για ποιον «τίμιος και αγωνιστής και φίλος»;

*************************************************************

Αντωνάκη η παροιμία που λέει «πες μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι», τι εννοούσε; Κάντο σε ελεύθερη μετάφραση, δεν με πειράζει.

*************************************************************

Στη φωτογραφία τι θέλει να πει ο Μπέπε …άγνωστο. Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη απλά βάλτε τη Μέρκελ σε κάποια γωνιά …στη φαντασία σας!

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο