Guest

Quo Vadis Euro?

Δυστυχώς στις δύο όχθες του Ατλαντικού υπήρχε μια ελαφρώς διαφορετική άποψη για την εν λόγω ισότητα. Οι Ευρωπαίοι ονειρεύονταν ένα ισχυρό νόμισμα που θα τους καθιέρωνε στις παγκόσμιες αγορές και θα έθετε τέλος στην εξάρτησή τους από το δολάριο, το οποίο τους είχε υπό αυστηρό περιορισμό, ήδη από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Αμερικανοί με τη σειρά τους, επιθυμούσαν την ύπαρξη ενός ευρωπαϊκού δολαρίου με διαφορετική ονομασία. Να μην το λένε Γιάννη δηλαδή, αλλά Γιαννάκη. Το σχέδιο δεν είχε αποτέλεσμα για καμία από τις δύο πλευρές και ο πόλεμος της κυριαρχίας μετατράπηκε στον πόλεμο του ΔΝΤ, με τους Αμερικανούς να ψάχνουν τρόπους να διεισδύσουν στην ευρωζώνη. Υπήρχαν διάφορες εναλλακτικές για την αμερικανική αυτή εισβολή. Θα μπορούσε να είναι η Ιρλανδία, η Ισπανία, ακόμα και η Ιταλία• ήταν όμως η Ελλάδα. Άλλωστε η Ελλάδα αποτελούσε για πολύ καιρό τον αδύναμο κρίκο της ευρωζώνης. Έτσι λοιπόν, το ΔΝΤ κατασκήνωσε για τα καλά στις Βρυξέλλες. Το πρόβλημα όμως ήταν, ότι κανένας δεν υπολόγισε τον παγκόσμιο αντίκτυπο μιας οικονομικής κρίσης και ειδικά τη στιγμή που μια παγκόσμια οικονομία ήταν τόσο καλά οργανωμένη. Ως εκ τούτου, το ΔΝΤ βρίσκεται στην Ευρώπη, αλλά κανείς δεν γνωρίζει γιατί, πώς και πού, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του ΔΝΤ.
Γνωρίζετε όμως, ποιό είναι το πιο τραγικό  κομμάτι της όλης ιστορίας; Ότι οι Αμερικανοί γνώριζαν, ή τουλάχιστον είχαν μία αίσθηση του τι επρόκειτο να συμβεί. Και απέτυχαν. Νομίζετε ότι είναι η πρώτη φορά που μιλάμε για παγκόσμια οικονομία; Νομίζετε ότι είναι η πρώτη φορά που Αμερική και Ευρώπη είναι δεμένες σε μια οικονομική θηλιά που μπορεί να τις πνίξει; Τί νομίζετε ότι έγινε τη δεκαετία του 1920; Και προτού ρωτήσετε, ναι, υπήρχε παγκόσμιο νόμισμα το 1920 και αυτό ήταν ο χρυσός. Η τιμή του χρυσού όριζε την αγορά και η υπέρμετρη απληστία των τραπεζών και των βιομηχάνων έφερε την οικονομική κατάρρευση και την ύφεση. Και προτού ξαναρωτήσετε, θα σας πω ότι οι επιπτώσεις αυτής της κρίσης δεν περιορίστηκαν στις συναλλαγές της Νέας Υόρκης, αλλά ούτε και στα σύνορα της Αμερικής. Οι συνέπειες επεκτάθηκαν σε παγκόσμια κλίμακα. Απλά, η οικονομική  κατάσταση της Ευρώπης ήταν τόσο τραγική μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, που μία ακόμα οικονομική κατάρρευση δεν ήταν κάτι το σημαντικό• και για όσους ψάχνουν για ιστορικές συμπτώσεις, ναι, η Ελλάδα ήταν μία από τις χώρες που οδηγήθηκαν σε χρεωκοπία. Οι άνθρωποι όμως, που δεν μαθαίνουν από την ιστορία είναι καταδικασμένοι να επαναλαμβάνουν τα λάθη τους. Το ίδιο συνέβη και με εμάς.
Σχεδόν έναν αιώνα μετά, επιτρέψαμε στους βαρόνους του χρήματος να ελέγξουν για ακόμα μια φορά τις ζωές μας. Για ακόμα μια φορά τους επιτρέψαμε να αφήσουν πίσω τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρά σώματα, όπως έγινε τη δεκαετία του 20’ και στ δεκαετία του 30’ και τη δεκαετία του 40’. Θέλετε να ξέρετε τί άλλο έφερε η οικονομική κατάρρευση; Έφερε τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι. Απλά κοιτάξτε γύρω σας και θα δείτε τα σημάδια, τα φώτα που αναβοσβήνουν, τις κραυγές και τα πρόσωπα. Αλίμονο όμως, το ευρώ θα είναι το ισχυρότερο νόμισμα της ιστορίας σύμφωνα με τους κυρίους Μπαρόζο και Σαρκοζί. Υποθέτω πως θα τους θυμόμαστε όπως τον ιδρυτή της IBM που είχε πει ότι οι προσωπικοί υπολογιστές είναι απίθανο να υπάρξουν. Παρεμπιπτόντως, και μιας και μιλάμε για τον κύριο Νικολά, η Ευρώπη αυτήν τη στιγμή δεν αγωνιά για το εάν η Ιταλία θα  ακολουθήσει την πορεία της Ελλάδας, αλλά για το εάν η Γαλλία θα χάσει ή όχι την αξιολόγηση των τριών Α. Σε αυτήν την περίπτωση, η Γαλλία θα πάψει αυτόματα να θεωρείται εγγυήτρια χώρα και το σχέδιο Σαρκοζί-Μέρκελ θα πεταχτεί στα σκουπίδια, παίρνοντας μαζί του όλη την Ευρώπη.
Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι άλλο. Διαβάστε απλά, όλα όσα δεν έχω γράψει αλλά έχουν γραφτεί στην ιστορία. Άλλωστε η ιστορία μπορεί πάντα να βοηθήσει!

Μετάφραση Αφροδίτη Ανδρειώτη

 

 

Αρχικό κείμενο:

Did you know that Euro reached its ten years mark? I suppose between announcements that the euro-crisis is deepen, calls for unity and predictions that in the next three months the euro-zone will count one less state you might have missed the fireworks and celebrations. For its tenth birthday this euro looks very miserable to me.

We spent two decades listening the global leadership talking about globalization, about the need of a more organized global economy that will push markets and sideways democracy; yes, they actually connected democracy and plutocracy, perhaps it was the –cracy ending that made the connection because otherwise there is no other connection between those two. And euro – according the experts – was a huge step that way. With the euro you get the whole western world doing business with two and only two equally strong currencies and of course influencing – the right ward should be manipulating – the global market.

Unfortunately in the two sides of the Atlantic they had slightly different ideas about this equality. The Europeans were dreaming a strong currency that will establish them to the international market and will stop their dependency from the dollar that had them under strict control since the WWII. The American dream was that the Europeans can have their own dollar with a different name something like the song “I say potato, you say potato” with the right accent. The plan didn’t work for neither side and the dominion war became IMF wars with the Americans looking for ways to enter the euro-zone. The possibilities for the invasion were many, it could be Ireland or Spain even Italy; it was Greece. After all Greece had been for long the weak link in the euro-zone. And the IMF landed for good in Brussels. The problem is that none of them calculated the global effects of an economic crisis especially since all of them had planed so well a global economy. And the IMF is in Europe but nobody knows why, how and where including the IMF itself.

Do you know what the pathetic part of the whole thing is? That the Americans had lived the whole thing before and they knew or at least they had a sense of what was going to happen. And they failed. Do you think this is the first time we are talking about global economy? Do you think this is the first time America and Europe are tide in an economic knob that can strangle them? What do you think happened back in 1920s? And before you ask, yes there was a global currency back in 1920s and it was the gold. It was the gold rates that marked the market and it was the overgreed of the banks and the industrialists that led to the economic crash and the depression. And before you ask again the sequences didn’t limit to the N.Y. exchange or to USA boarders that expanded globally. It was just the economic situation in Europe so dramatic after the WWI that one more crash didn’t mean much and for the ones who looking for historic coincidences, yes Greece was one of the countries that was forced into bankruptcy. But people who don’t learn from history are cursed to repeat their mistakes. And we have.

Nearly a century after we left the barons of the money to control for one more time our lives and for one more time live behind them hundreds of thousands of dead bodies just like back in 1920s and 1930s and 1940s. Do you want to know what else the economic crash brought? It brought Hitler and Mussolini. Just look around you and you see the signs, the flashing lights, the screams and the faces. But hey, the euro is going to be the strongest currency in history according to Mr. Barroso and Mr. Sarkozy. I suppose they will be remembered just like the founder of IBM who said that personal computers are impossible. By the way and since we are talking about Nicolas, the latest agony in Europe is not if Italy will follow Greece but if France loses the triple A status. If France loses the triple A automatically cannot guarantee the European bailout fund and the whole plan B that Nicolas designed with Angela goes to the rubbish throwing the whole Europe under the cliff.

Do you need more? Just read the things I didn’t write but they are here and history always helps!

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Quo Vadis Euro?

Γνωρίζατε ότι το ευρώ γιόρτασε τα 10 του χρόνια; Υποθέτω, ότι στον κυκεώνα των ανακοινώσεων περί ύφεσης, στις ατέλειωτες δηλώσεις που σας βομβαρδίζουν περί ενότητας και στις προβλέψεις που θέλουν την Ευρωζώνη κατά ένα μέλος μικρότερη μέσα στους 3 επόμενους μήνες, πολλοί ίσως να χάσατε τα πυροτεχνήματα και τους πανηγυρισμούς. Μου φάνηκε, ότι το ίδιο το Ευρώ ήταν πολύ θλιμμένο κατά τη διάρκεια των εορτασμών της πρώτης δεκαετίας του.
Περάσαμε δύο δεκαετίες ακούγοντας την παγκόσμια ηγεσία να μιλά για παγκοσμιοποίηση αλλά και για την ανάγκη μιας πιο οργανωμένης παγκόσμιας οικονομίας η οποία θα ωθήσει τις αγορές και θα υποστηρίξει τη δημοκρατία. Ναι, πράγματι συνδέσανε τη δημοκρατία με την πλουτοκρατία.  Ίσως μπερδευτήκανε λόγω της κατάληξης και των δύο λέξεων σε –κρατία γιατί αλλιώς δεν υπάρχει κάποια άλλη σύνδεση μεταξύ τους. Και το ευρώ – σύμφωνα με τους ειδικούς – ήταν ένα τεράστιο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Με το ευρώ, όλος ο δυτικός κόσμος συναλλάσσεται με δύο και μόνο ισοδύναμα νομίσματα και φυσικά επηρεάζεται– η σωστή λέξη θα ήταν χειραγωγείται – ολόκληρη η παγκόσμια αγορά.