Κι έχει δίκιο ο κ. Μητσοτάκης, γιατί αν κάνει μια αναδρομή στις πιο σημαντικές υποσχέσεις του κ. Τσίπρα θα διαπιστώσει ότι έχει κοροϊδέψει τον ελληνικό λαό λέγοντάς του χονδροειδέστατα ψέματα.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τα δέκα πιο σημαντικά. Είχε πει:

1. Καταργούμε τον ΕΝΦΙΑ

2. Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη
3. Θα δώσουμε ξανά τη 13^η σύνταξη
4. Θα επαναφέρουμε τον βασικό μισθό στα 751 ευρώ
5. Καμία αύξηση στον ΦΠΑ. Δεν θα πειράξουμε την έκπτωση ΦΠΑ στα νησιά
6. Θα υπερασπιστούμε τον δημόσιο χαρακτήρα των περιφερειακών αεροδρομίων
7. Θα δώσουμε 2 δις ευρώ για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης
8. Θα διαγράψουμε περισσότερο από το 50% του χρέους
9. Θα καταργήσουμε το μνημόνιο με ένα νόμο κι ένα άρθρο
10. Με ΣΥΡΙΖΑ έρχονται καλύτερες μέρες για όλους τους Έλληνες.

Φυσικά δεν είναι αναγκαίο να εξηγήσουμε τι αντίθετο έκανε σε κάθε μια από τις περιπτώσεις που ενδεικτικά απλά αναφέρουμε. Δυστυχώς όμως το χειρότερο που έκανε είναι να απολέσει η Ελλάδα την αξιοπιστία της στο εξωτερικό. Μια αξιοπιστία για την αποκατάσταση της οποίας είχαν στην κυριολεξία ματώσει όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες και ιδιαίτερα οι χαμηλότερες εισοδηματικές τάξεις.

Και βέβαια υπάρχουν και πάμπολλες άλλες περιπτώσεις, όπως αυτή του δημοψηφίσματος, που ευτυχώς άλλο έλεγε στο λαό κι άλλο τελικά έπραξε.

Στον καταιγισμό κατηγοριών από την πλευρά του κ. Μητσοτάκη ότι ψεύδεται ο κ. Τσίπρας αμήχανα, απολογούμενος δήλωσε ότι «μπορεί να μας κατηγορήσει κανείς ότι είχαμε αυταπάτες, όχι όμως ότι δεν τιμήσαμε την εντολή και είπαμε ψέματα».

Είναι προφανές ότι ο κ. Τσίπρας δεν κατάλαβε τι είπε απολογούμενος στις κατηγορίες Μητσοτάκη. Γιατί αν είχε καταλάβει το νόημα των λόγων του δεν θα είχε εκστομίσει τη συγκεκριμένη δήλωση.

Με τη δήλωσή του ο κ. Τσίπρας παραδέχθηκε ότι είναι άσχετος και επικίνδυνος για τη χώρα και τον ελληνικό λαό.

Είναι προτιμότερο να έχεις απέναντί σου έναν ψεύτη πρωθυπουργό που εξαπάτησε τον ελληνικό λαό για να πάρει την εξουσία, παρά να έχεις κάποιον που ουσιαστικά λέει «συγνώμη αν νομίζετε ότι σας ξεγέλασα, δεν το ήθελα. Δεν γνώριζα…Κι εγώ αλλιώς νόμιζα ότι θα ήταν η πραγματικότητα».

Και φυσικά το ζήτημα δεν είναι πώς να αντιμετωπίσεις κάποιον που ζει με αυταπάτες; Το πρόβλημα είναι πώς μπορεί να διαχειριστεί τις τύχες ενός έθνους κάποιος που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα και ζει με αυταπάτες.

Κι αν οι αυταπάτες του κ. Τσίπρα στις σχέσεις της χώρας μας με τους δανειστές, πέρσι το καλοκαίρι, κινδύνευσαν να θέσουν την Ελλάδα εκτός ευρώ και Ευρωπαϊκής Ένωσης, πού μπορούν να μας οδηγήσουν τυχόν άλλες αυταπάτες γύρω από άλλα ζητήματα, όπως επί παραδείγματι τα εθνικά θέματα.

Είναι προτιμότερος λοιπόν ένας ψεύτης πρωθυπουργός που γνωρίζει ποια είναι η πραγματικότητα αλλά την αποκρύβει για το πολιτικό του όφελος, γιατί ξέρει μέχρι πού μπορεί να φτάσει, από έναν πρωθυπουργό που ζει με αυταπάτες ότι μπορεί να αλλάξει την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο, γιατί απλούστατα το γεγονός ότι δεν έχει επίγνωση της πραγματικότητας μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές τραγωδίες.