γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.
Μόλις δυο βδομάδες από την ημέρα που η Νέα Δημοκρατία απέκτησε τον απόλυτο έλεγχο του κοινοβουλίου και ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατέλαβε το Μαξίμου, τίποτα δεν έχει αλλάξει από το ένα πράγμα που όλοι ξέραμε για την ελληνική πολιτική. Οι πολιτικοί ψεύδονται ανεξέλεγκτα μέχρι να πάρουν την εξουσία και μετά παθαίνουν επιλεκτική αμνησία.
Και σε αυτό το «παιχνίδι» δεν είναι μόνο ο Κυριάκος ή ο Τσίπρας. Όλοι τους ανεξαιρέτως αποδεικνύουν καθημερινά ότι όχι μόνο δεν έχουν κανένα απολύτως όραμα ή έμπνευση γι’ αυτή τη χώρα αλλά και ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από μηχανισμοί αγελαίας αντίληψης με δημοσιοσχετίστικη παραθυρόπληκτη βιτρίνα, συρρικνωμένοι στη λογική διασφάλισης της εξουσίας, εξόφλησης γραμματίων προς ημετέρους και την ήττα έως εξαφάνισης παντός άλλου διεκδικητή στο παιχνίδι της καρέκλας.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης χαθήκαν στα μη χρειώδη, με το δημόσιο ήθος να πνίγεται στην συχνά γκεμπελική προπαγάνδα και την αλαζονεία του νικητή με τον αναμενόμενο πια ρεβιζιονισμό για τα τέσσερα χρόνια μακριά από το μεγάλο φαγοπότι.
Τα υστερικά κρεσέντα περί χαμένης Μακεδονίας και οι αλαλαγμοί επαναδιαπράγμευσης με τους Ευρωπαίους εταίρους εξαφανίστηκαν αυτονυχτί και φυσικά κανένας δεν ένιωσε έκπληξη όταν η μόνη προγραμματική δήλωση του Μητσοτάκη που είχε κάποιο νόημα εφαρμογής ήταν αυτή των φοροαλλαγών που εξυπηρετούν τους ολίγους, έχοντες και κατέχοντες νταβατζήδες της Νέας Δημοκρατίας.
Όσο για τον πρωθυπουργό, αφού όρισε τον εαυτό του Παππά στη θέση του Παππά και αρχισυντάκτη της ΕΡΤ και του ΑΠΕ, αμέσως μετά συναντήθηκε προσωπικά πρώτα με τον Σπύρο Λάτση για να «μελετήσουν» το Ελληνικό και μετά με την Αγάπη Βαρδινογιάννη σαν ένδειξη δουλικότητας προς το χρήμα που υπηρετεί. Τέλος και με σεβασμό στις πατρογονικές του παραδόσεις, ο Κυριάκος χρησιμοποιώντας την προσφιλή μέθοδο Μητσοτάκη -των χτυπημάτων κάτω από την μέση, έδωσε κι ένα προειδοποιητικό μήνυμα προς τον αντίπαλο μέσω των διατεταγμένων οργάνων του με την εμπλοκή του Πολάκη σε ατελείς δικαστικές μάχες.
Από την άλλη ο Τσίπρας προσπαθώντας να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα από τα έδρανα της αντιπολίτευσης, θέλει να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ το νέο ΠΑΣΟΚ αλλά δεν του βγαίνει. Και δεν του βγαίνει γιατί από την μια και παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες της Γεννηματά, το παλαιό ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ζωντανό ενώ από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται από τη μια μέρα στην άλλη να ξεχάσει το πεζοδρόμιο.
Όσο ειρωνικό κι αν ακούγεται, πολλοί οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ νιώθουν πολύ πιο …άνετα στην αντιπολίτευση από ότι ένιωθαν στην εξουσία. Άλλωστε η απειρία και υπολείμματα αριστερής ηθικής δεν τους άφησαν να βάλλουν βαθιά το χέρι στο μέλι (όπως οι έμπειροι σημερινοί κυβερνήτες) κι έτσι οι πολλοί δεν ξέρουν …τι έχασαν. Γι’ αυτό και ο Τσίπρας προς το παρόν περιορίζεται στην υπεράσπιση του …έργου του μέχρι και ο ίδιος να καταλάβει που φυσάει ο εσωκομματικός άνεμος.
Εδώ βέβαια καλείται να ΜΗΝ ακολουθήσει τον δρόμο που χάραξε στο θέμα το ΠΑΣΟΚ, όπου η ηγεσία του όταν βρέθηκε στην αντιπολίτευση θεώρησε ότι ξέρει καλύτερα από τα μέλη και τους οπαδούς ποια κατεύθυνση θα έπρεπε να ακολουθήσει, ακόμα και κόντρα στο κοινό ΠΑΣΟΚικό αίσθημα, με αποτέλεσμα σήμερα να ψάχνει ψηφοφόρους και όνομα.
Ο Βαρουφάκης σε ρόλο Ποταμιού εκεί που απέτυχε το Ποτάμι και στη προσπάθεια να κάνει τα δέκα λεπτά δημοσιότητας που του αναλογούσαν αιωνιότητα, βυθίζεται ασταμάτητα σε μια λογοδιάρροια χωρίς νόημα που σύντομα θα κάνει ακόμα και τους πιο πιστούς ακροατές του να τον βαρεθούν. Ο Βελόπουλος και η Ελληνική Λύση άξιοι τον μισθό των χρυσαυγητών που παίρνουν. Άλλο ένα παρασιτικό ακροδεξιό κόμμα, γέννημα της Νέας δημοκρατίας και του Καρατζαφέρη με ένα και μόνο σκοπό, σταδιακά να απορροφηθούν από την Νέα Δημοκρατία για να νιώσουν κι αυτοί λίγο …Αδώνιδες.
Εντωμεταξύ και πέρα των ανοησιών της Νίκη Κεραμέως που ακύρωσε τις προσλήψεις εκπαιδευτικών για να επαναφέρει την παιδεία στα 1950 με παπάδες και κατηχητικά, η γυναίκα του Καίσαρα στα βήματα της κόρης του Τραμπ. Μην εμφανιστεί κυρία σε εκδήλωση, τσάι και Κεραμέως σε δεξίωση χωρίς πουκαμίσα ή φόρεμα Μαρέβα. Στο τέλος δεν θα θεωρείσαι Νεοδημοκράτης αν δεν σε ντύνει η Μαρέβα. Η καλή κονόμα ξεκινάει από το σπίτι και καταλήγει πάντα στον Παναμά. Που λέει κι ένα παλιό Μητσοτακικό απόφθεγμα.
Από ό,τι φάνηκε τόσο τις δυο πρώτες εβδομάδες διακυβέρνησης όσο και κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων και πάρα τις διαβεβαιώσεις περί χαμηλών και ενωτικών τόνων, μπαίνουμε σε μια πολύ πνιγηρή και δύσοσμη πολιτική περίοδο που να ‘ναι καλά η Μητσοτακική Νέα Δημοκρατία θα υπάρξουν θέματα, δηλώσεις, συμπεριφορές, σκάνδαλα και πολιτική αγυρτεία για όλους.
ΥΓ1. Δεν υπάρχει κόλαση που να αρμόζει στους θεομπαίχτες τραγοπαππάδες που επέστρεψε στην εξουσία ο Κούλης. Εμετικά φασισταριά που με βιτρίνα τον παγανισμό και δεισιδαιμονίες προσπαθούν να κάνουν αρπαχτές σε ότι κάτσει ο κώλος τους.
ΥΓ2. Η ύστατη προσβολή για την δημοκρατία: ο Μάκης Βορίδης, το αγαπημένο τεκνό του Παπαδοπούλου και χουντικός δηλωμένος και μη μετανιωμένος, υπουργός του Μητσοτάκη και καλεσμένος στη επέτειο της ανατροπής της προδοτικής δικτατορίας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
ΥΓ3. Κούλη, γιατί πληγώνεις τον Αντωνάκη; Να το προσέξεις γιατί κρατάει πισώπλατο μαχαίρι.
ΥΓ4. Τελικά εκεί στο Χάρβαρντ όταν τους μιλάνε για οικονομία, τους μιλάνε για την πολύ συγκεκριμένη αμερικανική οικονομία άντε και λίγο βρετανική γιατί η άγνοια από ελληνική οικονομία είναι …χαρβαντική! Η πριμοδότηση της οικοδομής και των υπηρεσιών εστίασης δεν θα φέρει ανάπτυξη αλλά περισσότερα στις τσέπες αυτών που ήδη κλέβανε την εφορία. Αυτά όμως δεν τα διδάσκουν στο Χάρβαρντ ή μήπως όταν καλοπληρώνεις για το πτυχίο οι απουσίες …δικαιολογούνται;
****************************
Με πλάνα και σχέδια αυτή τη Παρασκευή ο Θάνος Ραφτόπουλος και το σκίτσο του.
****************************
Στη φωτογραφία το σκιώδες υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
