Τα κανάλια έχουν ξεσκιστεί στην κυριολεξία τρομοκρατώντας την ελληνική κοινωνία. Οι «ηγέτες»…, η ελίτ των τραπεζοτεκτόνων-σιωνιστών, μασόνων και αμοραλιστών…, της «ΕΕ» λειτουργούν σπασμωδικά. Η Ευρώπη άλλοτε φοβάται και τρέμει τους ραγισμένους κρίκους μη σπάσουν και άλλοτε το παίρνει πάνω της χάρη στους υποταχτικούς της.
Έχουμε και το ευρώ με το δικό του βάρος˙ το ιδιαίτερο˙ Πώς αλλιώς θα είχαμε υπερασπιστές γι’ αυτό το άψυχο νόμισμα των τραπεζών; Νόμισμα των πολέμων, νόμισμα των ποικίλων οικονομικών διώξεων και αφαιμάξεων ολόκληρων λαών; Νόμισμα των εμπόρων και των αγιογδυτών τοκογλύφων που σαν τα όρνεα της ερήμου έχουν πέσει στο μισοπεθαμένο πτώμα της Ελλάδας και πίνουν το αίμα της. Και όλα αυτά γιατί να έχει την κακότυχη μοίρα ο έρμος κύριος Σαμαράς και οι άμεσοι και έμμεσοι συνεργάτες του να υποστηρίζουν αυτή των ορνέων επίθεση; Κρίμα!
Και τα ΜΜΑποβλάκωσης, θεωρώντας ότι οι δραγάτες που σκιάζουν τα εναέρια αρπαχτικά και επίγεια τρωκτικά βρίσκονται σε λήθη, έχουν επιδοθεί σε μια ατέρμονη όσο και αφύσικη προβολή αυτών των ορνέων του βορρά προσκαλώντας τους (κι αυτό θα πει «σύγχρονος» ραγιάς) και επιμένοντας να ορμήσουν πάνω μας και σώνει και καλά να μας φάνε.
Ασφαλώς σε αυτό τον χορό που τον σέρνουν οι άμοιροι έλληνες ψηφοφόροι πολίτες με πηγμένα τα αφτιά από την ευτράπελη ρητορεία των «πολιτικών», συμμετέχει και ο πολύπαθος πολυταλαιπωρημένος αριστερός πολίτης και με την ελπίδα κρυμμένη στη μασχάλη οδεύει προς την κάλπη δύσπιστος, οργισμένος, πικραμένος. Η αντιπαράθεση…, μπροστά στα συστημικά μπαχαλοκανάλια…, αρχηγών, βουλευτών και στελεχών της Αριστεράς να βγάζουν τα μάτια τους μπροστά στη Δεξιά, έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Εκεί η «Αριστερή» αντιπαράθεση περιττή και επιζήμια για τα σημερινά δρώμενα, μεταβάλλεται σε πόνο που συνδιαλέγεται με την οργή και τη ντροπή που οδηγεί στην περιθωριοποίηση και στραγγαλισμό της ιδέας, παρεμπιπτόντως…
Βεβαίως στην ίδια προεκλογική αγορά βρίσκονται και αρκετά επαρχιακά δίκτυα-σάιτ. Την πρώτη θέση, με κείμενά τους και γελαστές φωτογραφίες που…, παρεμπιπτόντως εικονίζουν την ωμή πραγματικότητα αλλά δε τολμούν να την αγγίξουν…, την έχουν οι συνεργάτες, υποψήφιοι βουλευτές του κυρίου Σαμαρά.
Γιόμισε η προεκλογική αγορά! Πού να βρει μεριά ένας πολίτης να προβάλει τις απόψεις του, τ ώ ρ α που γίνεται η μάχη και στον τομέα της κονόμας των ΜΜΑποβλάκωσης ιδιαίτερα των καναλιών, δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να διαβάσει κανείς κάτι πραγματικό και ακομμάτιστο. Αγορά λοιπόν, που θυμίζει γελαδοπάζαρο με λερωμένους εμπόρους, αλαλούμ με πολλά μπαμ! και μπουμ!, μέσω των Μέσων και μεσαζόντων, εμπόρων και πραματευτάδων, αποτυχημένων και αποκεφαλισμένων στελεχών και αρχηγών κομμάτων, μια πανσπερμία διεκδικούντων το έδρανο που ετοιμάζονται να αρπάξουν.
Δυόμιση δεκάδες κόμματα, θυμίζουν μαρκαρισμένη τράπουλα, δηλαδή γνωστά και άγνωστα πού να τα αριθμήσεις όλα. Τι Τελείες, τι Κινήσεις, τι Ποτάμια, τι Κέντρα, τι Ρομά τι, τι, τι, δεν βρήκαμε την Ελιά που είχε σηκώσει πράσινο καπνό κι εδώ, προφανώς, κάπου χάλασε η σούπα τους .
Ποτάμια λοιπόν μιας και αναφερθήκαμε είναι και της εποχής, έχουμε και φυσικά, έχουμε και …τεχνητά. Με τα φυσικά λαβαίνεις τα μέτρα σου να αντιμετωπίσεις το θυμό τους. Προσέχουμε λοιπόν τα… ποτάμια, τα ζικ-ζακ τους, τις λάσπες, τις δίνες, τις διασταυρώσεις και παν απ’ όλα τις πηγές τους. Δεν μας ενδιαφέρουν οι εκβολές τους, γιατί δε πρόκειται να φτάσουν ποτέ.
Λοιπόν! Προσέξτε τα …ποτάμια. Το πέρασμά τους είναι πάντα επικίνδυνο˙ καταστροφικό. Το «νεογέννητο» «πολιτικό» «Ποτάμι» που διεκδικεί βουλευτικές έδρες για να συγκατοικήσει στο κοινοβούλιο, είναι «ποτάμι» που δημιουργεί αναχώματα αντίστασης ενάντια στο λαό, ο οποίος, λαός, είναι σχεδόν έτοιμος να ισοπεδώσει το σύστημα. Τα ποσοστά και μόνο που του δίνουν για την ολιγόμηνη πορεία του, μας δείχνουν τις δεξαμενές τροφοδοσίας του. Λίγη προσοχή, άνθρωποι, δε βλάπτει και λίγη περισσότερη προεκλογική σοφία επιβάλλεται.
Καλά τώρα, που είδε κανείς άνθρωπο και μάλιστα «αρχηγό» να περπατά με το σακίδιο στον ώμο και παράπλευρα από «ποτάμια» που μας έπνιξαν με αφύσικο πνιγμό σα να ’ναι γυρολόγος ή μαυραγορίτης, ε αυτό παρά είναι… λαϊκό. Πού να ξέρει κανείς τι να έχει μέσα. Ή και τι να θέλει να δείξει. Μήπως τον Απόστολο Παύλο; Και είναι και αρχηγός νεοσυσταθέντος κόμματος και «εργαλείο» των ΜΜΑποβλάκωσης. Τρελά πράγματα βλέπουμε στην Ελλάδα των απατεώνων, των λαμόγιων, των δοσίλογων, των «εθνικών» εργολάβων, άντε να πούμε και των …ψεκασμών, διότι η συμπεριφορά των υποψηφίων για την καρέκλα και την κουτάλα…, (Τ.Α., «ΕΕ!!», Εθνικές εκλογές…,) μόνο με γήινους ψεκασμούς μπορεί να προκληθεί. Ίσως, λέμε ίσως, οι …πολίτες-ψηφοφόροι-θαυμαστές των ποταμιών, των ελιών και άλλων νέων κομματικών μηχανισμών θα ’πρεπε να ομπρελοσυνοδεύονται, έτσι για κάθε ενδεχόμενο αντιμετώπισης …ψεκασμών σιελογόνων αδένων.
Τρελά πράγματα!! Ο λικβινταρισμός στα ύψη του. Αν σ’ αυτές τις εκλογές δε γίνουν κύριοι οι πολίτες, είναι βέβαιο πως μετά τις εκλογές δεν θα ‘χουμε τίποτα να πούμε. Βέβαια τίποτα δε θα ‘χουν να λένε ούτε τα ΜΜΑποβλάκωσης διότι η αποβλάκωση θα έχει ολοκληρωθεί… Γενικότερα, όταν βγαίνει κάτι «καινούριο» σε προεκλογικό σεργιάνι (όπως τώρα) αυτό το «καινούριο» στόχο του έχει να μαζέψει δυσαρεστημένους ψηφοφόρους και να τους ανακυκλώσει στο σύστημα. Επιβεβαίωση αποτελεί η προπαγάνδα-προβολή των Μέσων, όπως παρατηρείται στο διαδίκτυο και όχι μόνο.
Για εκείνους που ενδιαφέρονται για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τα μνημόνια και να πάρει ανάπνες ο τόπος μας, πρώτα πρέπει να φύγουν οι μνημονιακοί μηχανισμοί ή οι κομματικές εταιρίες ή νέα κόμματα και κινήσεις, όπως θέλετε πείτε τα, που αντιστέκονται στην απελευθέρωση της Χώρας μας…, περί αυτού πρόκειται άνθρωποι…, και περιφέρονται ανάμεσά μας διεκδικώντας την ψήφο μας. Και δεν είναι μόνο το «Ποτάμι» του κυρίου Θεοδωράκη, δυστυχώς… τρομάρα του, πραγματικό ποτάμι του ’πρεπε.
Εδώ πρόκειται για εκστρατεία ενάντια στο λαό που οι κομματικές εταιρίες των πασοκωνεοδημοκρατών φτάνοντας στην κυριολεκτική δύση τους απόλυσαν «ποτάμια» και «κινήσεις» να μας πνίξουν. Ό,τι πιο επιζήμιο που μπορεί να γυρίσει τη Χώρα στο μεσαίωνα…., δηλαδή στο μεσαίωνα ήδη βρισκόμαστε και μας… έφερε ο Σύριζα…, το μόνο που δεν εφαρμόζεται είναι η μεσαιωνική ή η προχριστιανική τιμωρία των ενόχων…
Προεκλογική περίοδος λοιπόν, πρωτοφανή για τα ελληνικά δρώμενα με κύριο χαρακτηριστικό την αποτυχημένη τρομοκρατία που ασκεί ο κύριος Σαμαράς και την εξέλιξή της σε πανικό τους, τα πολλαπλά ευτράπελα «πολιτικών» που πλημυρίζουν το προεκλογικό παζάρι, οι κομματικές κινήσεις δημοκρατών-σοσιαλιστών…, βρε παιδιά είμαστε με τα καλά μας; Υπάρχουν ακόμα… σοσιαλιστές που πούλησαν την Ελλάδα…και επικαλούνται τη σωτηρία της πατρίδας…, «εμείς οι σοσιαλιστές…» έλεγε, καλή του ώρα, ο Σημίτης .
Κλείνοντας θα επαναλάβουμε μια δική μας ρήση που λέει: Ανώνυμοι άνθρωποι που θέλουν να ονομάζονται- και είναι- ελεύθεροι δεν βρίσκουν ποτέ τέτοια προβολή από τα μουμουε, που αμή τι άλλο θα πρέπει να γνωρίζουν πως η άρνησή τους να δημοσιοποιούν απόψεις Πολιτών ενάντια στο σύστημα, υποβαθμίζουν ακόμα περισσότερο τη νοημοσύνη των Πολιτών. Με ελάχιστες εξαιρέσεις και είναι προς τιμήν τους, το σύνολο των μουμουε, αποτελείται από σύμπλεγμα αποπροσανατολιστικών σειρήνων και είναι λερωμένο από κάθε άποψη…
