Η Ευρώπη σταδιακά αλλάζει αρχιτεκτονική, με κοινή άμυνα, ασφάλεια και θέσεις στο μεταναστευτικό. Είναι η μεγαλύτερη δυτική ένωση ευμάρειας. Η πολυμερής εποπτεία της αποτρέπει την κρατική ασυδοσία, τους τυχοδιωκτισμούς και τη σπατάλη πόρων σε ατελέσφορους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς χάριν των ημετέρων.
Στο βάθρο του κοινού μέλλοντος δεν χωρά ο λαϊκισμός και οι λογής ολοκληρωτισμοί. Επιβλέπει δηλαδή τα μακροοικονομικά και δημοσιονομικά στοιχεία των κρατών, ορίζοντας ανεξάρτητες αρχές, προκειμένου για τη σύγκλιση και τον συντονισμό. Έτσι πέρα από τις αυταπάτες των ψευτοεπαναστατών μας, τα κράτη μέλη, εκμεταλλευόμενα τη ρευστότητα και τα χαμηλά επιτόκια προέβησαν σε επώδυνες μεταρρυθμίσεις ανώδυνα, χωρίς μνημόνια και επιτροπείες. Στην περίπτωσή μας αποτελεί την ασπίδα της χώρας και των πολιτών, έναντι των πολιτικών που επιχειρούν παιχνίδια στην πλάτη του λαού.
Αυτό δεν αρέσει στους πολιτικάντηδες του δάνειου πλούτου, καθότι η απώλεια της κουτάλας των ρουσφετιών και του πελατειασμού, μεγεθύνει την ταχύτητα της πτώσης. Oι αεριτζίδικες επιδοτήσεις που βγάζανε υπουργούς τελείωσαν. Είναι γνωστά και τα περίφημα stage, ενώ η αλάνθαστη μέθοδος συνεχίζεται εντατικά με τους σημερινούς συμβασιούχους. Είναι η δίκαιη ανάπτυξη που ευαγγελίζονται, ο πελατειασμός του πατρογονικού ελληνικού κράτους σε κάθε του μορφή, δανειζόμενοι την αλάνθαστη τακτική από τους προηγούμενους φωστήρες. Η άβολη για εμάς ευρωπαϊκή πραγματικότητα ξορκίζεται καθότι τα προβλήματά της είναι όλα εκείνα που οι κυβερνώντες για λόγους ιδεοληψίας ενστερνίζονται.
Έτσι οι ζηλωτές της αναρχοαριστεράς, περιφερόμενοι στα παλκοσένικα εν μέσω έντονης κρίσης, έδειξαν το ποιόν τους. Η δημαγωγία, η παραποίηση της πραγματικότητας, οι παλινωδίες και το σχίσιμο των μνημονίων με τις τραγικές συνέπειες και τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, οδήγησαν σε νέα μνημόνια. Η ανεπάρκειά τους οδήγησε την χώρα σε επιτροπεία για δεκαετίες, σύμφωνα με τις δηλώσεις των αξιωματούχων της Ε.Ε.
Οχυρωμένοι λοιπόν στις ιδεοληψίες πογκρόμ έναντι κάθε τι ιδιωτικού, επιδιώκουν ουσιαστικά μια νέα διαπαιδαγωγητική λειτουργία του κράτους υπό την καθοδήγηση του πατερούλη κόμματος, προσπαθώντας σταθερά να ελέγξουν τους θεσμούς και τα ΜΜΕ. Σπιλώνουν ονόματα και προσπαθούν να διαμορφώσουν το κλίμα.
Όλα καλά και όλα ωραία. Και η τρίτη αξιολόγηση θα κλείσει έγκαιρα, όπως και οι προηγούμενες και οι στόχοι θα επιτευχθούν, όπως και οι προηγούμενοι και κανένας φόρος δεν θα επιβληθεί, όπως και νωρίτερα. Τα δε μέτρα του ΄19 και ΄20 στη λήθη των μνημονίων. Είναι φανερό πως χρειάζονται άλλα σχήματα λόγου για να περιγράψουμε την παρακμή και την πραγματικότητα. Τα υφιστάμενα αδυνατούν να απαντήσουν στο μέγεθος της πολιτικής εξαπάτησης των πολιτών.
Για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Νίκου Γκίκα πατήστε εδώ!
