γράφει η Ντόρα Πάλλη.
Με συνέντευξή του, την Τετάρτη 10 Ιανουαρίου, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δήλωσε, ότι θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από την ελληνική Βουλή. Με την δήλωσή του αυτή ανατρέπει στην ουσία προηγούμενες ανακοινώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, κου Τζανακόπουλου, πως η χώρα βαδίζει προς μία κυβέρνηση ανοχής ή καλύτερα…
προς μία κυβέρνηση μειοψηφίας!
Είναι προφανές, ότι ο πρωθυπουργός «ανέκρουσε πρύμναν» ενώπιον μιας απειλούμενης θεσμικής εκτροπής.
Το επόμενο πιθανό σενάριο είναι πως, έστω και την τελευταία στιγμή, θα διαμορφωθεί μια οριακή πλειοψηφία προερχόμενη από βουλευτές, οι οποίοι θα έχουν διαφορετική συμπεριφορά στο μείζωνος σημασίας θέμα, αυτό του Σκοπιανού, με το να παίζουν κυριολεκτικά το Θέατρο του Παραλόγου… Με τους βουλευτές αρχικά να καταψηφίζουν μία κεντρική πολιτική της κυβέρνησης, ενώ στη συνέχεια να την στηρίζουν με ψήφο εμπιστοσύνης!
Όπως και να εξελιχθούν τα πράγματα, δεν θα είναι αρνητικά μόνο για τη δημοκρατία μας, αλλά αποτελούν απειλή ως προς την εξέλιξη των εθνικών μας ζητημάτων, θέτοντας εν αμφιβόλω τη δημοκρατική νομιμοποίηση αυτών, που θα πάρουν κρίσιμες αποφάσεις για τον τόπο μας. Διότι τα ερωτήματα, που εύλογα, τίθενται είναι σοβαρά.
Πώς νομιμοποιείται μια κυβέρνηση μειοψηφίας, να λαμβάνει αποφάσεις σε εθνικά ζητήματα ικανά να καθορίσουν το μέλλον του τόπου μας για πολλές δεκαετίες;
Πώς νομιμοποιείται ένας βουλευτής που καταψηφίζει μια κεντρική πρωτοβουλία της κυβέρνησης, τελικά να την στηρίζει, ενώ θα είχε την επιλογή να πάει την πρωτοβουλία αυτή στον ελληνικό λαό;
Πώς νομιμοποιείται η κυβέρνηση να λαμβάνει τέτοιες αποφάσεις λίγους μήνες πριν τις εκλογές, χωρίς να δώσει την ευκαιρία να αποφασίσει ο ίδιος ο ελληνικός λαός;
Πώς μπορεί να βασίζεται μια μικρή πλειοψηφία σε ψήφους βουλευτών, οι οποίοι εκλέχτηκαν σε κόμματα με σαφή αντίθετη θέση στο Σκοπιανό;
Αυτή δεν είναι μια σαφής διαστρέβλωση της θέλησης του ελληνικού λαού;
Είναι προφανές, ότι αυτή η κυβέρνηση έχει την τυπική νομιμοποίηση. Είναι όμως προφανέστερο, πως δεν έχει την ηθική και ουσιαστική νομιμοποίηση να περάσει μια τόσο σημαντική συμφωνία, όπως τη συμφωνία των Πρεσπών!
Γενικότερα, δεν έχει την ηθική νομιμοποίηση να λαμβάνει σοβαρές αποφάσεις, που θα προλαμβάνουν τη θέληση του κυρίαρχου ελληνικού λαού.
Η κυβέρνηση αυτή οφείλει να οδηγήσει άμεσα τον τόπο σε εθνικές εκλογές, δίνοντας τη δυνατότητα ξεχωριστά στον κάθε ένα Έλληνα πολίτη να λάβει ο ίδιος τις κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον του μέσα από μια Βουλή, που θα απεικονίζει τις θέσεις τους.
Θα πρέπει δε, να θυμηθούμε το πώς πέρασε η αντίστοιχη συμφωνία από τα Σκόπια. Αρχικά με δημοψήφισμα και σε δεύτερο επίπεδο μέσω μιας ενισχυμένης πλειοψηφίας από μια Βουλή, η οποία είχε εκλεγεί σχετικά πρόσφατα. Δηλαδή, ενώ στα Σκόπια επεδίωξαν να έχουν μία ενισχυμένη νομιμοποίηση, εδώ στην Ελλάδα, στην πατρίδα της Δημοκρατίας, οι αντίστοιχες αποφάσεις θα ληφθούν με πλειοψηφίες της μιας ή δύο ψήφων, σε μια Βουλή στη λήξη της θητείας της και από μία κυβέρνηση, είτε μειοψηφική, είτε χωρίς καθαρή πλειοψηφία.
Η Νέα Δημοκρατία δικαίως κατήγγειλε αυτές τις εξελίξεις μιλώντας ευρύτερα για Δημοκρατική Εκτροπή!
Στην ουσία δεν θα έχουμε μια κυβέρνηση ανοχής, αλλά μια κυβέρνηση ενοχής και συνενοχής απέναντι σε μια απόφαση που θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου στα βόρειά μας σύνορα.
Ο μόνος δρόμος για την δημοκρατία μας, για την πατρίδα μας, για την Ελλάδα μας είναι η άμεση προσφυγή στην κάλπη!
Διότι, πρέπει να αποφύγει ο τόπος μας μια μεγάλη εθνική και θεσμική περιπέτεια στην οποία την οδηγούν οι ανεύθυνοι κυβερνώντες!
