Τώρα ο Όλι παιδί από καλή οικογένεια ήταν, με τα γαλλικά του, τα σουηδικά του, το πιάνο του, έπαιζε και ποδόσφαιρο στα ενδιάμεσα – όχι σαν τους άλλους τους ξενέρωτους τους Φιλανδούς που παίζουν χόκεϋ. Είχε και κάτι λεφτάκια η οικογένεια του, βάλανε και τσόντα οι λοιποί οι συγγενείς και να σου ο Όλι στη μακρινή τη Μινεσότα να σπουδάζει οικονομικά και δημοσιογραφία. Τώρα όταν λέμε Φιλανδός στη Μινεσότα είναι σαν να λέμε Έλληνας στην Αστόρια, κάπως έτσι. Και αφού έζησε στο Αμέρικα την μεγάλη ζωή, του έλειψε η σάουνα. Το ‘χουν αυτό οι Φιλανδοί!
Τώρα στην επιστροφή του η οικογένεια εκτός από λεφτουδάκια είχε και κάτι άλλο να προσφέρει στον ξανθομπούμπουρα κανακάρη της, πολιτική παράδοση. Μάλιστα κύριοι και κυρίες μου, γιατί έτοιμους σας βλέπω πάλι. Εδώ, στη χώρα της απόλυτης διαφάνειας δεν έχουμε οικογενειοκρατία και άλλα τέτοια φρούτα που έχετε εσείς στην Ελλάδα, εδώ έχουμε οικογενειακές πολιτικές παραδόσεις! Μάλιστα!
Έτσι ο Όλι από μεσημέρι προς το βραδάκι βρέθηκε αρχηγός της νεολαίας του Κεντρώου κόμματος και μάλιστα εποχές που το κεντρώο κόμμα ήταν στις δόξες του. Και να σου και το μάστερ στο Ελσίνκι, δώστου κι μια Οξφόρδη και ο Όλι άρχισε να κάνει βιογραφικό αρχηγού κόμματος. Να σου τότε και οι δημοτικές εκλογές και μπαίνει και στο δημοτικό συμβούλιο του Ελσίνκι, το πρώτο βήμα πριν τη φιλανδική βουλή και που τρυπώνει τρία χρόνια μετά. Και κάπου εκεί αρχίζει τις βόλτες στις Βρυξέλες – μιλάει και καλά Γαλλικά ο ξανθομπούμπουρας – και να σου η Φιλανδία μέλλος με πρόταση της Ελλάδος – μάλιστα, με πρόταση της Ελλάδος – της ευρωπαϊκής ένωσης και ο Όλι σε όλες τις φωτογραφίες με τον πρόεδρο και τον πρωθυπουργό.
Τώρα την είδε ευρωπαϊκά και κάτι ανοησίες που ακουστήκαν για εκείνη τη περίοδο για δήθεν βόλεμα της συζύγου του και κάποιων άλλων συγγενών στο ευρωκοινοβούλιο με κάτι μισθούς που έφταναν να ταΐσουν αφρικανικά έθνη, τις διαψεύδω με αηδία και σιχασιά. Αυτά δεν συμβαίνουν στη χώρα της απόλυτης διαφάνειας.
Αφού λοιπόν πέρασε ένα διάστημα στις Βρυξέλες γευματίζοντας συχνά με τον Πρόντι – γνωστός ιταλός γλεντζές στους παροικούντες τη Βελγική πρωτεύουσα – επέστρεψε στη Φιλανδία σαν σύμβουλος σε οικονομικά θέματα του τότε Φιλανδού πρωθυπουργού Έσκο Άχο. Τώρα τι έκανε εκείνη τη περίοδο …μυστήριο. Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι η περίοδος του Άχο στη Φιλανδία θα μείνει γνωστή σαν η περίοδος του Αχού, και οι Φιλανδοί αυτή τη περίοδο την έχουν αφαιρέσει από τη μνήμη τους. Βλέπετε εκείνη τη περίοδο η Φιλανδία σχεδόν εξαφανίστηκε από το χάρτη λόγο οικονομικής καταστροφής και μην σας κουνιούνται σήμερα γιατί πριν από λιγότερο από είκοσι χρόνια ήταν σε χειρότερη κατάσταση από την Ελλάδα και τώρα έχουν αρχίσει να συνέρχεται. Δεν υπάρχει οικογένεια στη Φιλανδία που να μην μετράει και μια πτώχευση η μια αυτοκτονία για οικονομικούς λόγους από εκείνη τη περίοδο. Και ο Όλι ήταν …οικονομικός σύμβουλος!!! Κάτι σαν Γιωργάκη, τόσο ειδικός στα οικονομικά! Και μάλιστα όταν τέλειωσε αυτό το κομμάτι της σταδιοδρομίας του χάραξε το δρόμο που ακλούθησε ο Γιωργάκης, έγινε καθηγητής πανεπιστήμιου στο Ελσίνκι! Για λίγο.
Τώρα κάτι φήμες μέσα στο κόμμα ότι ο Όλι είναι άοσμος, άγευστος, τεμπελάκος και γενικά ανίκανος όπως και τις παραπάνω που συνέχισαν για τη γυναίκα του και λοιπούς συγγενείς που βρήκαν δουλειές στο κόμμα τις διαψεύδω απερίφραστα και μάλιστα όποιος είναι αυτός που τις διαδίδει να του καεί η εφαρμογή «σκουλήκια» από το Νόκια του. Όπως διαψεύδω και όλες αυτές τις αισχρές διαδόσεις ότι τα περί δήθεν υποψηφιότητας του στις προεδρικές εκλογές ήταν στημένη ιστορία από τον ίδιο και τη γυναίκα του. Α, και κάτι άλλες ιστορίες περί διαρροών στο τύπο και αυτές …ψευδείς. Γενικά τα διαψεύδω όλα, τα πάντα όλα!
Τώρα μια ανώνυμη πηγή από το κόμμα μια μέρα που έτυχε – αυτά συμβαίνουν στη Φιλανδία – να κάθεται στο ίδιο τραπέζι με εμένα – έπινε μπίρες άρα ήταν λόγια μεθυσμένου – ανάμεσα σε ένα ρέψιμο και μια ρουφηξιά του ξέφυγε «αυτός ο μ….κας (αν είναι δυνατόν να σας μάθω τώρα και φιλανδικές βρισιές) πρέπει να φύγει από εδώ πριν κάνει καμία σοβαρή ζημιά.» Και έτσι ο Όλι έγινε κομισάριος, δίπλα στον άλλο ικανότατο πολιτικό και οικονομολόγο που οι Πορτογάλοι στείλανε στις Βρυξέλες πριν κάνει καμιά σοβαρή ζημιά στη χώρα, τον Μπαρόσσο.
Τώρα σε αυτή τη δεύτερη θητεία στις Βρυξέλες ο Όλι είχε τη χρυσή ευκαιρία να δικαιώσει τον πατέρα του. Εκεί λοιπόν ανάμεσα στο ζαχαρωμένο τσάι και στο πιπεράτο κεμπάπ ο Όλι άκουσε να τον φωνάζουν Μουσταφά! Ένα δάκρυ κύλησε αργά στο μάγουλο του και κατακόκκινος γύρισε στον Ρεσέπ που μόλις τον είχε αποκαλέσει Μουσταφά και του έσκασε δυο σβουριχτά φιλιά. Από τότε ξεκίνησε ένας μεγάλος έρωτας. Μόνο που ήταν μυστικός. «Η θέση μου Ρεσέπ, δεν μου επιτρέπεται» του είπε τσαχπίνικα και αυτοί το είχαν κρυφό καμάρι και η Βρυξέλες τούμπανο. Γι ο και από υπεύθυνος του Ευρωπαϊκού εξαπλώματος ο Όλι έγινε υπεύθυνος στα οικονομικά. Ο σύμβουλος του Αχού!!! Ο και έλληνες «γκουράγκιο.»
Τώρα οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα είναι άκρως συμπτωματική και οφείλεται στην αχαλίνωτη φαντασία του συγγραφέα που μη ξεχνάμε γράφει και παιδικά βιβλία. Και είπαμε όποιος δεν με πιστεύει να του καεί η εφαρμογή «σκουλήκια» από το Νόκια του.
Τώρα τι θα μου πείτε τι σχέση είχαν όλα αυτά με το περί υδάτων. Αμ βρε Όλι μου, θάλασσα τα κάναμε!
***********************************************************************
Πάμε τώρα και στους ανέμους.
Στο 27% η ανεργία στην Ελλάδα. Όχι η ανάπτυξη Αντωνάκη, η ανεργία! Τώρα θα μου πεις με αν ξεκινάει η μια με αν και η άλλη. Πως λέμε τι Λωζάννη τι Κοζάνη; Το ίδιο ακριβώς! Αμ και οι άνεμοι με αν ξεκινάνε και πρόσεχε γιατί έχουν αρχίσει να μαζεύονται πολλά αν και τα πολλά αν κάνουν κακό στο στομάχι και στις εκλογές. Πρόσεχε μη σε πάρει ο άνεμος, Αντωνάκη.
61,7% στους νέους μέχρι 24 ετών και 36,2% στους 25-35! Αυτός δεν είναι άνεμος, είναι ανεμοστρόβιλος και τσουνάμι μαζί είναι και εδώ οι αυτοκτονίες μετράμε τους θανάτους. 61,7% στο μέλλον της χώρας; 36,2% στο πιο παραγωγικό κομμάτι της Ελλάδας και ακόμα περιμένουμε την ανάπτυξη να έρθει;
Δεν θυμάμαι που το άκουσα αλλά για να απορροφηθεί όλο αυτό το δυναμικό με τις καλύτερες συνθήκες με την ανάπτυξη να έχει ξεκινήσει χτες, ξέρεις Αντωνάκη πόσος χρόνος χρειάζεται; Δέκα με δεκαπέντε χρόνια. Και ξέρεις που θα βρίσκεται όλο αυτό το δυναμικό μέχρι τότε Αντωνάκη; Θα φτιάχνει την ανάπτυξη της Φιλανδίας Αντωνάκη. Και θα τονώνει το φιλανδικό ΙΚΑ Αντωνάκη. Θα τον έχει σπουδάσει η Ελλάδα για να καθαρίζει καράβια στη Φιλανδία Αντωνάκη και να μαγειρεύει σε ινδικό εστιατόριο στο Ελσίνκι.
Και μη μου πει κανείς ότι θα ανοίξουν θέσεις – ανάπτυξη το λέμε – γιατί καλά δεν είναι να καθαρίζεις καράβια στη Φιλανδία με πτυχίο από τη Πάντειο αλλά να καθαρίζεις σκάλες με πτυχίο από τη Πάντειο στην Ελλάδα με αμφίβολη ασφάλεια, με την εφορία να μην ξέρεις τι καινούργιο θα σου φέρει και τι θα σου πάρει και να τρέμεις για το παιδί σου ότι δεν θα έχει κανένα μέλλον τότε ακόμα και τα φιλανδικά κρουαζιερόπλοια φαίνονται παράδεισος.
***********************************************************************
Και μιας και μιλάμε περί ανέμων και υδάτων, είδα και τον Αλέξη ανεβασμένο σε τρακτέρ με τα μαλάκια του ανακατεμένα. Λίγο πιο κοντός, δεν λέω. Και στο πιο μελαχρινό. Αλλά φτου του μην τον ματιάσω, το ζιβάγκο του έλειπε και ίδιος θα ήταν. Να, όπως τότε το ’81 στην εθνική κάπου κοντά στη Πάτρα. Για να θυμούνται και οι παλαιότεροι!!!
***********************************************************************
Δεν έχει σημασία πόσο μακριά ζω και πόσος καιρός πέρασε που ζω μακριά, υπάρχει ένα χαρακτηριστικό του Έλληνα που δεν το αλλάζει ο χρόνος και η απόσταση και αυτό είναι ο εγωισμός του. Γι αυτό όταν βλέπεις ελληνικά χέρια απλωμένα για μια πλαστική σακούλα με πορτοκάλια στη φωτογραφία ξέρεις ότι δεν το κάνουν για να εξυπηρετήσουν κόμμα και αρχηγούς αλλά γιατί πραγματικά πεινάνε. Όταν λοιπόν «διαβάζουμε» μια τέτοια φωτογραφία καλό είναι να μην γινόμαστε υπερασπιστές του κόμματος πάση θυσία ειδικά όταν αυτή η θυσία είναι οι ίδιοι μας οι συμπατριώτες.
***********************************************************************
Στη φωτογραφία το χωριό του «μυθικού» …Μουσταφά!
.
