της Λίνας Κλείτου.
Οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες του Γιάννη Βαρουφάκη αναφορικά με το ναυάγιο της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους, πήραν το δρόμο της διερεύνησης. Με τις πρώτες να είναι αυταπόδεικτες και τις δεύτερες να ελέγχονται εξαιτίας ισχυρών ενδείξεων.
Όμως θα ήταν αφέλεια να πιστέψει κανείς ότι ένας υπουργός επηρμένος ή νάρκισσος κατά πολλούς, θα είχε το θράσος ή το ακαταλόγιστο να αναλάβει την ευθύνη της εκτροπής και της σκόπιμης αποτυχίας της διαπραγμάτευσης με… άδεια από τη σημαία... Ο Βαρουφακης είτε εκτελούσε εντολές του Αλέξη Τσιπρα, είτε είναι εντολοδόχος άλλων .... Ποιων;
Μένει να αποδειχθεί. Ακόμη όμως και αν αποδειχθεί το δεύτερο δεν σημαίνει ότι δεν ισχύει το πρώτο.
Δεν υφίσταται το παραμύθι του καλού αγνού και άβουλου, εντυπωσιασμένου και παρασυρμένου από τη συγκυρία και κάποιους ευφάνταστους συντρόφους του νεαρού πρωθυπουργού.
Ούτε καν το τελευταίο επιχείρημα της διαχειριστικής αδυναμίας που εφευρέθηκε προκειμένου να τον αμνηστεύσει από τις βαρύτατες προσωπικές του ευθύνες.
Το παραμύθι έχει δράκο. Κάποιοι παλεύουν να μην αποκαλυφθεί ότι ο δράκος είναι ένας πολιτικός απατεωνίσκος που θεώρησε ότι αρκεί η μίμηση των λαρυγγισμών του αείμνηστου Παπανδρέου προκειμένου να καταγραφεί ως ηγέτης. Και ότι αυτό αρκεί επίσης, για να μην υπάρξει καταλογισμός στο ψεύδος, στο σχέδιο β για έξοδο από το ευρώ και στις παλαιοκομμουνιστικές αγκυλώσεις που οδήγησαν στην σημερινή καταστροφή της χώρας.
