Πανελλαδικές συλλογική δοκιμασία, το καταλαβαίνεις πως μιλάει ο γονιός για τα μαθήματα που έγραψε το παιδί του, πάντα αναφέρει και χρησιμοποιεί το Β΄ πληθυντικό γράψαμε, ελπίζουμε, χάσαμε λίγο στα μαθηματικά από μία άσκηση, ξεχάσαμε κάτι στα αρχαία.
Το μέγιστο θέμα στην χώρα μας δεν είναι οι Πανελλαδικές όπως ο κάθε μαθητής και γονιός τις έχει στο μυαλό του. Άλλωστε αυτό σε μαθαίνουν από την στιγμή που πατήσεις στο Γυμνάσιο, πώς δηλαδή θα κάνεις καλή προετοιμασία για να φτάσεις στην Γ΄ Λυκείου. Να μην έχεις κενά στα αρχαία είναι βασική επωδός του κάθε φιλόλογου, γιατί δεν μπορείς να προχωρήσεις και θα μείνεις πίσω, εάν είσαι καλός στα μαθητικά και φυσική, θα πας οπωσδήποτε να γίνεις γιατρός.
Άλλοτε κάποιοι έδιναν εννέα μαθήματα, άλλοι έξι, άλλοι τέσσερα ανάλογα με τις ορέξεις του εκάστοτε υπουργού που ήθελε να αφήσει το στίγμα του στην παιδεία και άλλαζε τα συστήματα. Το μόνο που κατάφερνε ήταν να προκαλέσει σύγχυση στα παιδιά και τους γονείς.
Τα παιδιά κάνουν το μεγάλο άλμα προς την ανώτατη εκπαίδευση, αλλά όπως λένε και οι καθηγητές τα παιδιά έρχονται σαν στρατιωτάκια από Λύκειο που έχει μείνει στην διαδικασία των πανελλαδικών. Και για αυτό και οι καθηγητές των πανεπιστημίων αναγκάζονται να προσαρμοστούν. Τα παιδιά δεν ξέρουν να κάνουν έρευνα, έχουν μάθει στην παπαγαλία.
Από μία κυβέρνηση της Αριστεράς θα περιμέναμε την κατάργηση των Πανελλαδικών, αλλά όχι μόνο δεν το έκανε ο κ. Γαβρόγλου, αλλά έχει καταφέρει με αυτά που έχει περάσει την παιδεία να την οδηγήσει πολύ πίσω και όχι μπροστά. Αφού τόσα χρόνια δεν βρήκαμε τον τρόπο να καταργήσουμε τις πανελλαδικές, θα πρέπει να βρούμε έναν μηχανισμό που θα τις υπερβαίνει.
«Η παιδεία είναι η φθηνή άμυνα των κρατών» είχε πει ο Edmond Burke. Να ένα ωραίο θέμα για την λεγόμενη έκθεση. Μόνο έκθεση δεν είναι, είναι τυποποιημένες απόψεις που θα στις δώσει ο καθηγητής σε φωτοτυπία και εσύ θα πρέπει να τις περάσεις σε χαρτί.
Η θεωρητική θα δώσει τα γνωστά κλασικά μαθήματα Αρχαία, Λατινικά, Ιστορία. Λογοτεχνία για που θα έπρεπε να δίνουν τα παιδιά της θεωρητικής, αλλά και μία τολμηρή άποψη θα ήταν να δίνουν λογοτεχνία και οι μαθητές της Θετικής κατεύθυνσης. Ναι, ξέρω είναι δύσκολο εκεί που κάποιος θα έχει να διαβάσει πιθανότητες, φυσική, βιολογία να του προσθέσουν την Λογοτεχνία. Αλλά πώς τα παιδιά θα πιάσουν τον παλμό της χώρας στην οποία ζουν; Γιατί οι λογοτέχνες δείχνουν τον παλμό της χώρας.
Όσα παιδιά εισαχθούν θα συναντήσουν μία παρακμή στην δημόσια εικόνα των πανεπιστημίων.
Εμείς εδώ προτιμάμε να αναρωτιούνται πολλοί γιατί στο τέλος τα παιδιά μένουν αγράμματα.
Την γνώση θα την βρει ο καθένας μόνος του.
Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά και υπομονή στους γονείς. Τίποτα δεν έμεινε άλλωστε. Η τελική ευθεία έμεινε.
Η ζωή δεν τελειώνει και δεν αρχίζει με τις πανελλήνιες.
