Σίγουρα τα πράγματα δεν είναι όπως στο τέλος του 2014. Τότε που βρισκόμασταν κοντά στο κλείσιμο της αξιολόγησης, την οποία, λόγω των διαφαινόμενων εκλογών, ποτέ δεν ολοκλήρωσε η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Έτσι, μπήκε τέλος στις προσδοκίες για επιστροφή στην κανονικότητα μέσω μιας αναμφισβήτητης και διαρκούς εξόδου στις αγορές, αλλά και στη διατηρήσιμη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους, όπως όλοι οι διεθνείς οργανισμοί διέβλεπαν τότε. Το… αριστερό αφήγημα μιας παρέας τυχοδιωκτών μας κοστίζει πανάκριβα. Ο χρηματοδότης-ταμίας της Ελλάδας, πρόεδρος του EFSF Κλάους Ρέγκλινγκ επισημοποίησε προ μηνών αυτό που όλοι είχαμε μετρήσει ως κόστος και ανέρχεται άμεσα ή έμμεσα στα 100 δισ. ευρώ. Χωρίς βέβαια να προσμετρηθεί το διαφυγόν ΑΕΠ ύψους τουλάχιστον 60 δισ. ευρώ έως το 2030. Μιλάμε δηλαδή για εισόδημα που θα αποκτήσουμε πολύ αργότερα και υπό δυσμενέστερες συνθήκες. Όπως και να ΄χει, αυτό το εισόδημα δεν θα το έχουμε έως το 2030.
Τα… Τσιπροβαρουφάκεια πειράματα του 2015 είναι δεδομένο πως σε άλλες χώρες θα είχαν προκαλέσει την κινητοποίηση ομάδας εισαγγελέων, αλλά εδώ βλέπετε είναι Ελλάδα. Και όσοι σπεύσουν να μιλήσουν για τα 40 χρόνια των άλλων, πρέπει να διευκρινίσουμε ότι άλλο πράγμα η ανεύθυνη δημοσιονομική πολιτική των ελλειμμάτων μέσα από τη χορήγηση δυσανάλογων μισθών, συντάξεων και επιδομάτων και άλλο πράγμα η θέση της χώρας το 2014 και το επακόλουθο… κατάντημά της από το σημερινό συνονθύλευμα μέσα από τα αλλεπάλληλα και ανεπανάληπτα εγκληματικά λάθη τους.
Η Ελλάδα μέσα από μια κυβερνητική αλλαγή που θα φέρει στο προσκήνιο είτε αυτόνομα τη Ν.Δ., είτε σε συνεργασία με τη Δημοκρατική Συμπαράταξης, θα σηματοδοτήσει την έναρξη ενός νέου κύκλου αποκατάστασης της αξιοπιστίας και της εμπιστοσύνης των αγορών. Σήμερα, και ειδικά όταν ο ξένος διαβάζει για τα καμώματα αυτής της κυβέρνησης π.χ. στη Δικαιοσύνη, ο δείκτης αξιοπιστίας μας είναι στο ναδίρ. Απόδειξη ότι στον συγκεκριμένο τομέα, η Ελλάδα βρίσκεται στην 133η θέση σύμφωνα με την κατάταξη της Παγκόσμιας Τράπεζας!
Η νέα κυβέρνηση οφείλει μέσα σε διάστημα όχι μεγαύτερο των 3 μηνών να φέρει όλα εκείνα τα νομοσχέδια που θα αποκαθιστούν την τάξη σε πολιτικό, αξιακό, θεσμικό, οικονομικό και εκπαιδευτικό επίπεδο. Ελπίζουμε ότι όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή, τη νομοθέτηση των πραπαιτούμενων θα την έχει ολοκληρώσει η σημερινή συγκυβέρνηση βάζοντας οριστικά ταφόπλακα στο αντιμνημονιακό της αφήγημα κατά τρόπο εξευτελιστικό, αλλά και παραδειγματικό.
Έχοντας μια νέα πολιτική πραγματικότητα μέσα στους προσεχείς 6-18 μήνες, αρχής γενομένης από την αλλαγή του εκλογικού νόμου και με την προοπτική σίγουρης εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020, η Ελλάδα θα μπορέσει να βάλει τις βάσεις δυναμικής επανεκκίνησης, σηματοδοτώντας το μεγαλύτερο turn around story στον πλανήτη. Με μείωση φόρων, θεσμική θωράκιση, αποτελεσματικό δημόσιο, ανεξάρτητες αρχές, πάταξη της ανομίας και της διαφθοράς. Και αυτό πρέπει να το κάνουμε μόνοι μας, χωρίς να έχουμε ανάγκη από την επιτήρηση των εταίρων-δανειστών.
Το… παλαιό που εκπροσωπεί τη μετριότητα, την αναποτελεσματικότητα, τον τυχοδιωκτισμό, την ασχετοσύνη αλλά και τη… θρασύτητα, θα δώσει τη θέση του στο νέο και αναγκαίο! Ας ελπίσουμε ότι όλοι οι Έλληνες κατάλαβαν τι σημαίνει να εμπιστεύεσαι τις τύχες της χώρας σου σε… τσάμπα μάγκες, αμόρφωτους, αστοιχείωτους, απαίδευτους, ιδεοληπτικούς, γελοίους, θρασείς και καταστροφικούς τύπους. Η ώρα της πραγματικής απογείωσης εκτός σοβαρού απρόοπτου (στην Ελλάδα είμαστε…) θα έρθει και τότε το θλιβερό χθες θα έχει περάσει οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, αφήνοντας χώρο σε ένα ελπιδοφόρο αύριο. Το κακό είναι ότι ο λογαριασμός τους θα συνεχίσει να μας συνοδεύει για πάρα πολλά χρόνια…
Για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Λουκά Γεωργιάδη πατήστε εδώ!
