Επιπλέον η δημιουργία νέων δομών αυξάνει το κόστος σε έναν τομέα που εν πολλοίς δεν έχει ούτε υλικά, σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ. Το παλιό συγκεντρωτικό – κρατικίστικο μοντέλο τελείωσε. Η υγεία πρέπει να γίνει πολιτοκεντρική. Πρώτα ο πολίτης λοιπόν.
Σήμερα τα φαρμακεία υποδέχονται καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, αποτελώντας την άτυπη υγειονομική μονάδα φροντίδας της γειτονιάς. Η συμβολή τους στην δημόσια υγεία είναι καθοριστική, τόσο στην πρόληψη όσο και στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των ασθενών, αντιμετωπίζοντας ως γέφυρα διαμεσολάβησης τις ψυχοκοινωνικές ανάγκες των πολιτών. Η πρακτική τους εστιάζει σε μια ολιστική αντιμετώπιση των ασθενών και πολιτών, χάρη των νέων δυνατοτήτων της τεχνολογίας και της επιστήμης.
Οργανωμένες μονάδες φαρμακείων παρέχουν μια σειρά από προσιτές υπηρεσίες υγείας με προστιθέμενη αξία για τους πολίτες. Από μια απλή διαχείριση ασθενειών με μέτρηση κλινικών παραμέτρων όπως ο διαβήτης ή η υπέρταση ενισχύοντας τη συμμόρφωση, τους εμβολιασμούς γρίπης και τις εκούσιες πράξεις φροντίδας τραυμάτων, μέχρι την εξειδικευμένη συμβουλευτική για τη διακοπή του καπνίσματος, τη διατροφή, το fitness και το wellness. Αυτό που στο μέλλον θα εκπληρώνει η κοινωνική ρομποτική, στα πλαίσια της ενθάρρυνσης της αγωγής των ηλικιωμένων ή ατόμων ειδικών κατηγοριών, το εκπληρώνει σήμερα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το φαρμακείο.
Η ένταξη των εμβολιασμών στην ρουτίνα του φαρμακείου θα εξασφάλιζε μεγαλύτερη ανοσοποίηση στον πληθυσμό, ενώ η ενημέρωση και η αύξηση της διείσδυσης των γενόσημων θεραπειών περνά και από το φαρμακείο. Απασχολούνε φαρμακοποιούς, νοσηλευτές, διατροφολόγους και αισθητικούς διασφαλίζοντας την ποιότητα και το υψηλό επίπεδο των υπηρεσιών. Άοκνοι σύμμαχοι της ΠΦΥ. Για δεκαετίες, η πολιτεία και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες περιόριζαν το φαρμακείο στον εκτελεστικό ρόλο παραβλέποντας το υψηλό επιστημονικό επίπεδο. Αλλά σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον υγείας, πρέπει να αναδειχθεί η επιστημοσύνη του χώρου.
Η πολιτεία λοιπόν έχει κάθε όφελος να θεσμοθετήσει δια αυστηρών πιστοποιήσεων (π.χ ISO 9001:2008) και να συμπληρώσει στις πολιτικές της πρωτοβάθμιας φροντίδας, τις υπηρεσίες των φαρμακείων, ώστε να παρέχονται αποτελεσματικότερα και στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, συμβάλλοντας στην εξοικονόμηση και στα έσοδα του κράτους. Σε χώρες που υιοθέτησαν τέτοιες πολιτικές, η θεσμοθέτηση των υπηρεσιών αυτών ήταν προς όφελος των πολιτών. Πέρα από τις αγκυλώσεις λοιπόν ιδιωτικού και δημόσιου, αφού και τα δύο κοστίζουν, η επιλογή αυτή είναι μονόδρομος, καθότι αποφορτίζει συνολικά το σύστημα, εκτός εάν η πρόθεση είναι οι πελατειακές δεσμεύσεις, το βόλεμα και το κουκούλωμα του προβλήματος.
Για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Νίκου Γκίκα πατήστε εδώ!
