Όμως ο άνθρωπος που είπε στους πολιτικούς αρχηγούς ότι δεν θα πάει σε εκλογές, τελικώς πήγε για να δει εάν τον ξαναεμπιστεύεται ο κόσμος. Τον εμπιστεύτηκε ξανά, αλλά ο ίδιος είχε τάξει παράλληλο πρόγραμμα, και ότι δεν συμφωνεί με αυτό που υπέγραψε αλλά θα το εφαρμόσει.
Αυταπάτες παραδέχθηκε ότι είχε, αλλά είπε ότι δεν μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει ότι είπε ψέματα. Όχι λοιπόν ψέματα, αλλά αυταπάτες, συνώνυμες λέξεις αλλά για τον Τσίπρα διαφορετικές.
Στις δεύτερες εκλογές που κέρδισε υπουργός οικονομικών ορίζεται ο Τσακαλώτος, με γνωστές τις ιδέες περί των οικονομικών. Πάλι όμως την πρώτη αξιολόγηση ο κ. Τσίπρας την έφτασε μέχρι τον Μάιο. Δηλώσεις όπως εάν πέσει το αφορολόγητο παραιτούμαι από τον υπουργό οικονομικών δεν έγιναν πραγματικότητα. Ο πρωθυπουργός λέει ότι δεν την δέχτηκε την παραίτηση Τσακαλώτου.
Τον προηγούμενο Αύγουστο είχαμε τον διαγωνισμό φιάσκο για τα κανάλια, ο Παππάς κατηγορήθηκε εκ των έσω και πήγε σε άλλο υπουργείο, σε έναν ανασχηματισμό που έγινε μόνο για τις εντυπώσεις, ή όπως λένε οι αγγλοσάξονες too little too late. Τελικά ο διαγωνισμός κατέπεσε στο ΣΤΕ.
Η δεύτερη αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί και τυπικά την Πέμπτη, αλλά δεν θα έχουμε πάρει ούτε το χρέος, αλλά ούτε και την ένταξη στο QE. Θα πάρουμε μόνο την δόση για να πληρώσουμε το ομόλογο του Ιουλίου.
Οι αντιφατικές δηλώσεις και οι αναδιπλώσεις πολλές, μία τον κ. Σπίρτζη υπογράφει με πόνο, μία τον κ. Φίλη να τα βάζει με την εκκλησία, και τον ίδιο τον πρωθυπουργό να έχει βάλει πολλές φορές τον πήχυ ψηλά και να αναγκάζεται να αναδιπλωθεί.
Οι αναταράξεις των 53+ που κάνουν κριτική αλλά ψηφίζουν, με τον κ. Τσακαλώτο να είναι ο εν δυνάμει δελφίνος, το ίδιο και ο Φίλης που άνοιξε μέτωπο κατά του εταίρου Καμμένου ίσως να σκέφτεται την επόμενη μέρα στο κόμμα. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να διαχειριστεί μία ενδεχόμενη ήττα και μάλλον θα είναι και ο πρώτος που θα θέσει θέμα για το τι πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και πώς θα κινηθεί πολιτικά αλλά και ιδεολογικά.
Άλλωστε, ο κ. Φίλης δεν τα λέει τυχαία αυτά που δηλώνει, μερικοί είναι από άλλη σχολή της αριστεράς και ίσως πιστεύουν ότι ο αντιπολιτευτικός ΣΥΡΙΖΑ θα βρει πάλι την αναπνοή του μέσα από την ρητορική μίσους, άρνησης και χάους. Είναι διαφορετικές σχολές ακόμη δεν ξέρουμε ποια θα επικρατήσει. Η λογική του χάους βρίσκεται σε κάτι αρθογράφους της Αυγής.
Το εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος βράζει, οι βουλευτές και τα στελέχη αντιδρούν ότι τα αποδεχόμαστε όλα, άλλωστε υπάρχει και μία άποψη από τους 53+ ότι εάν δεν μπορούμε να τα αφήσουμε όλα, να πέσουμε ηρωικά. Η άλλη άποψη είναι σιγά μην αφήσουμε την δεξιά να έρθει να μας πάρει την εξουσία.
Στο εξωτερικό ο πρωθυπουργός μιλάει λίγο για την σοσιαλδημοκρατία, για την Ευρώπη που πρέπει να αλλάξει, αλλά όλο δεν αλλάζει. Άλλωστε το σύνθημά του ήταν «να αλλάξουμε τη Ευρώπη». Με ποιους θα την άλλαζε ήταν το θέμα, πόνταρε στο Ποδέμος δεν του βγήκε, πόνταρε στον ακροδεξιό Βίλντερς δεν του βγήκε, πόνταρε στον Μελανσόν ούτε εκεί. Αυτά μάλλον τα έκανε για να μπει σε φάση εσωστρέφειας και να μην ασχοληθεί κανείς με την Ελλάδα. Αλλά δεν του βγήκε και έφτασε να συνομιλεί μόνο με την κυρία Μέρκελ που της έλεγε τα χίλια μύρια όταν διαδήλωνε.
Ο ροκ σταρ της Ευρώπης προσπάθησε, αλλά δεν του βγήκε τίποτα. Το κτήνος τον κατάπιε, έτσι είναι το εξέθρεψε και τώρα τον θέρισε.
Ηττήθηκε σε όλα. Ακόμη και οι λέξεις και οι φράσεις που έλεγε πήραν και αυτές την εκδίκηση τους όπως λέει και ο Antonio Porchia «Αυτό που λένε οι λέξεις δεν έχει διάρκεια, οι λέξεις έχουν διάρκεια, γιατί οι λέξεις μένουν πάντοτε ίδιες, ενώ αυτό που λένε δεν είναι πάντοτε το ίδιο.»
Για περισσότερα άρθρα του Δημήτρη Τζελέπη πατήστε εδώ!
