Guest

Ο Τσίπρας στα χνάρια Σαμαρά και Αναστασιάδη

Το Μέγαρο Μαξίμου πρέπει να καταλάβει ότι ένας τρόπος για να απεγκλωβιστεί από τα αδιέξοδα που η προεκλογική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε, είναι η διαμόρφωση εθνικής θέσης με τη συμμετοχή των λοιπών κομμάτων της αντιπολίτευσης. Και ως εντολοδόχος της απόφασης των πολιτικών αρχηγών αλλά και της βούλησης του λαού που εκφράσθηκε μέσω των τελευταίων εκλογών, να διαπραγματευθεί την τελική λύση. Μια λύση που η ίδια η κυβέρνηση δεν μπορεί να αποτυπώσει στο χαρτί και για το λόγο αυτό, υποτίθεται, ζητά χρόνο. Μια κοινή εθνικά θέση προσφέρει όπλα στον πρωθυπουργό και καθιστά πιο ισχυρό το αίτημα της χώρας να της δοθεί χρόνος.

Επίσης ο κ. Τσίπρας οφείλει να καταστήσει σαφές στους υπουργούς του, τους βουλευτές του και τα στελέχη της κάθε συνιστώσας που συναποτελούν το κόμμα του, ότι πρέπει να σωπάσουν. Κάθε δήλωση οιουδήποτε που δεν μετέχει στις διαπραγματεύσεις μόνο κακό κάνει στην τελική διαπραγμάτευση. Κάθε δήλωση αναρμοδίου προβλήματα δημιουργεί και λάθος εντυπώσεις. Δεν δίνει λύσεις. Όλα αυτά βέβαια, αν η κυβέρνηση επιδιώκει με ειλικρίνεια την εξεύρεση μιας εθνικά αξιοπρεπούς λύσης.

Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει οι εταίροι μας να κατανοήσουν ότι ποτέ η ενωμένη Ευρώπη δεν λειτούργησε με τελεσίγραφα. Βασική αρχή της ήταν ο διάλογος και η αλληλεγγύη. Η σημερινή Ευρώπη, με τα έντονα εσωτερικά οικονομικά προβλήματα που έχει, είναι δύσκολο να δικαιολογήσει την αλλαγή του προγράμματος – μνημονίου προς το ευνοϊκότερο, στους λαούς της. Ωστόσο η ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι μια ιστορία συμβιβασμών και αλληλοϋποχωρήσεων, δημιουργεί τις προϋποθέσεις – εφόσον υπάρχει η διάθεση και από τις δύο πλευρές- να βρεθεί λύση.

Το ναυάγιο του eurogroup της Δευτέρας έδειξε ότι η ελληνική κυβέρνηση – και συνεπώς η Ελλάδα- παραμένει απομονωμένη στην Ευρώπη. Μπορεί με τις ευρωπαϊκές περιοδείες τους οι κ.κ. Τσίπρας και Βαρουφάκης να απέκτησαν τη συμπάθεια μέρους της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, είτε για όσα επαναστατικά εξέφρασαν είτε για το life style τους, αλλά στην πράξη δεν βρέθηκε καμία χώρα να ταχθεί την ώρα της ψηφοφορίας στο πλευρό της Ελλάδος. Και μπορεί ο κ. Μοσχοβισύ να είχε δείξει στον κ. Βαρουφάκη άλλο κείμενο και τελικά άλλο να έφερε στη συνεδρίαση ο κ. Ντάυσελμπλουμ, τελικά όμως και ο κ. Μοσχοβισύ με το κείμενο Ντάυσελμπλουμ συντάχθηκε.

Ό,τι και να έλεγε το κείμενο Μοσχοβισύ, το αποτέλεσμα είναι που μετράει. Ας μην αναζητεί, λοιπόν, άλλοθι και δικαιολογίες ο κ. Βαρουφάκης ότι άλλο κείμενο του έδειξαν αρχικώς και άλλο έφεραν στη σύσκεψη και ας προσαρμοσθεί στη σκληρή πραγματικότητα. Και η σκληρή πραγματικότητα επιβάλει την άμεση εξεύρεση λύσης. Η οριστική ρήξη δεν οφελεί κανέναν αλλά κυρίως δεν οφελεί την Ελλάδα. Καλές οι κορώνες και ο υπερπατριωτισμός αλλά η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να γίνει Κύπρος ούτε για μια εβδομάδα. Αυτό οφείλουν όμως να το συνειδητοποιήσουν πρώτα από όλους οι κυβερνώντες και να αναρωτηθούν: πότε ήταν περισσότερο πατριώτης ο Πρόεδρος της Κύπρου κ. Αναστασιάδης; Όταν έλεγε το «υπερήφανο όχι» στην τρόικα, το οποίο υποστήριξε και ο ΣΥΡΙΖΑ, που είχε όμως ως αποτέλεσμα της κατάρρευση της οικονομίας του νησιού ή όταν μια εβδομάδα μετά επιδίωξε τον έντιμο συμβιβασμό;



Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Πρώην Βουλευτής Ηλείας, πρώην Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας

Γεννήθηκε στο Βαρθολομιό Ηλείας το 1962. Έγγαμος με τη Σοφία Χίντζιου και πατέρας δύο αγοριών.

Επάγγελμα:
Δημοσιογράφος.


Κοινοβουλευτικές δραστηριότητες

Εξελέγη βουλευτής του Νομού Ηλείας με τη Ν.Δ. για πρώτη φορά το Μάρτιο του 2004 και επανεξελέγη το 2007, το 2009 και το 2012. Από τον Ιανουάριο έως το Οκτώβριο του 2009 διετέλεσε Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Από το 2004 έως το 2007 μετείχε ως Γραμματέας στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου και ως Μέλος στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος και στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Περιφερειών. Τον Οκτώβριο του 2007 εξελέγη Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της Κ.Ο. της Νέας Δημοκρατίας. Από το  2007 έως και τον Ιανουάριο του 2008 μετείχε ως Μέλος στην Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου και στην  Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος και Ειδική Επιτροπή Περιφερειών. Το 2009 και μετά μετέχει στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων.


Πολιτικές - κοινωνικές δραστηριότητες

Διετέλεσε πολιτικός συντάκτης στην ΕΡΤ και στις εφημερίδες Απογευματινή, Ελεύθερος (1998-1993) και Εστία (1984). Αρχισυντάκτης στην Απογευματινή της Κυριακής (1999-2002). Αρθρογράφος στις εφημερίδες του Πύργου Πατρίς και Πρώτη (2002). Συνεργάτης στην εφημερίδα Εξπρές, μηνιαία περιοδικά και σε επαρχιακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς καθώς και στην εκδιδόμενη από το κόμμα της Ν.Δ. εβδομαδιαία εφημερίδα Νέα Πορεία (1980-1981). Από το 1980 συνεργάτης του Γραφείου Τύπου της Ν.Δ. και εκ των επιτελικών στελεχών του από το Μάρτιο του 1997.

Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου ΗΣΑΠ (1989).

Εκ των συγγραφέων της σειράς βιβλίων «Ελλήνων Χρόνος» και «Ελληνισμός και Ορθοδοξία». Έχει γράψει επίσης το βιβλίο «Η Ηλεία στην Ελλάδα της Ευρώπης και της Aνάπτυξης».

Μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), της Ένωσης Κωνσταντινοπολιτών Ηλιούπολης και του Ομίλου «Πολιτεία Ήλιδας Ολυμπίας».

Ενεργό στέλεχος της ΟΝΝΕΔ από το 1976 και στέλεχος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ του Οικονομικού της Νομικής (1983-1988).

Ο Τσίπρας στα χνάρια Σαμαρά και Αναστασιάδη

του Γιώργου Κοντογιάννη

Άσχημα φαίνεται να ξεκινά ο Αλέξης Τσίπρας την πρωθυπουργική του θητεία, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη λειτουργία της δημοκρατίας.

Ακολουθώντας τα βήματα του προκατόχου του στην πρωθυπουργία και ερχόμενος σε πλήρη αντίθεση με όσα ο ίδιος έλεγε όταν ήταν αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, απέριψε όχι μόνο τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών για να συζητηθεί η κρίση που προέκυψε με τους εταίρους μας στην Ευρώπαϊκή Ένωση, αλλά παρέπεμψε και όσους ζητούν ενημέρωση στους κ.κ. Δραγασάκη και Βαρουφάκη. Αυτή είναι η αλλαγή στις αντιλήψεις που επαγγέλετο ο κ. Τσίπρας; Κατανοούμε ότι ο Πρωθυπουργός δεν έχει χρόνο ούτε για να ανασάνει, αλλά μήπως και ο ίδιος θα έπρεπε να επιδιώκει συναντήσεις – είτε κοινή είτε διαδοχικές- με τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης για να διαμορφωθεί μια ισχυρή εθνική θέση; Δεν γνωρίζει ότι οι εθνικές θέσεις δεν διαμορφώνωνται στους δρόμους και στα πεζοδρόμια αλλά από τα κόμματα και τους πολιτικούς αρχηγούς; Οι λαοσυνάξεις μόνο ως μοχλός πίεσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν, με τον κίνδυνο πάντα να δημιουργηθούν ελπίδες που δεν μπορούν να ικανοποιηθούν.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο