Guest

Ο Στάλιν, ο Μελιγαλάς και η αμηχανία του πολιτικού συστήματος

 

Οι Συριζαίοι που δεν ορρωδούν προ ουδενός προκειμένου να μείνουν στην εξουσία, παρά την ολέθρια διακυβέρνησή τους, χρησιμοποιούν εντέχνως αυτή την εδραιωμένη πεποίθηση προκειμένου να προσεταιριστούν όσους περισσότερους μπορούν απ’ όλον αυτό τον κόσμο. Καλλιεργώντας τον μύθο ότι αυτοί αποτελούν τους διαδόχους και αμύντορες εκείνων των αριστερών, ελπίζουν ότι εάν κάποιοι δεξιοί «τσιμπήσουν» στην δική τους προβοκάτσια με επιχειρήματα του τύπου «ζήτω ο Γράμμος και το Βίτσι, ζήτω ο εθνικός στρατός», τότε τους έχουν ήδη σύρει στο δικό τους πολιτικό γήπεδο.

yellows-peiraiwsΚαι κερδίζουν. Όχι επειδή έχουν πειστικά επιχειρήματα, αλλά επειδή η υπεράσπιση της εθνικοφροσύνης το 2017 από τους δεξιούς δεν αποτελεί πειστικό αφήγημα ούτε για το χθες ούτε για το μέλλον. Κερδίζουν επίσης κι όλους τους ενδιάμεσους, τους αποκαλούμενους κεντρώους ή κεντροαριστερούς, δηλαδή μετανοήσαντες (και μη) Πασόκους, που εποφθαλμιούν κι αυτοί ένα κομμάτι από την πίτα που αυτοί ζύμωσαν αλλά νέμονται μόνοι τους, τώρα, οι Συριζαίοι.

Έτσι αποκαλύπτεται η ένδεια του πολιτικού συστήματός μας. Ενός συστήματος το οποίο προτιμά την εσωστρέφεια, τον αναχωρητισμό ακόμη και την τυμβωρυχία, παρά τον εκσυγχρονισμό του. Που δεν εγκαταλείπει τις fake διαχωριστικές αριστερο-δεξιές τομές υπέρ μιας και μοναδικής διαιρετικής τομής: Ανάμεσα σ’ εκείνους που θα αγωνίζονται για τη συντήρηση των σκελετών (όλοι μαζί οι δεξιοαριστεροκεντρώοι λαϊκιστές και κρατιστές) και σ’ εκείνους που θα αγωνίζονται για ένα άλλο μη πελατειακό κράτος που θα αντλεί τη νομιμοποίησή του από την κοινωνία και το κράτος δικαίου. Που δεν θα χρειάζεται τις ορδές των μεταφερόμενων πιστών ένθεν κακείθεν αλλά πολιτικές ορθολογικές, τολμηρές και καινοτόμες.

Η ανάμνηση λοιπόν του Λένιν και του Στάλιν σ’ αυτή τη χώρα έχει μια και μόνη χρησιμότητα: Να λειτουργήσει ως καταλύτης για την διατύπωση μιας ξεκάθαρης εκσυγχρονιστικής φιλελεύθερης ατζέντας διακυβέρνησης. Ακόμη κι αν αυτό φαίνεται σήμερα αδύνατο, είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί οριστικά να κλείσει όσα μας δίχασαν, μας μάτωσαν και μας χρεοκόπησαν.



Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Πρ. Βουλευτής Επικρατείας με Το Ποτάμι και γραμματέας της κοινοβουλευτικής του ομάδας.

 

http://www.inerp.gr


Είμαι νομικός (Πανεπιστήμιο Αθηνών), με διδακτορική διατριβή στην Κοινωνιολογία του Δικαίου (Πανεπιστήμιο Bielefeld, Γερμανία). Η πρώτη μου επαγγελματική ενασχόληση με το διοικητικό/ρυθμιστικό φαινόμενο ήταν στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης στην οποία παραμένω έχοντας διδάξει για περισσότερα από 20 έτη Δημόσια Πολιτική και Ρυθμιστική Διακυβέρνηση. Ακολούθως εργάσθηκα, για δύο δεκαετίες, ως ειδικός επιστήμων στο Υπουργείο Προεδρίας Κυβερνήσεως. Στα χρόνια αυτά προσπάθησα ιδιαίτερα για την ανατροπή των αρνητικών στερεοτύπων για την ελληνική διοίκηση μέσα από την προώθηση των διοικητικών μεταρρυθμίσεων. Τα ΚΕΠ αποτελούν την πιο γνωστή απ’ αυτές. Από το 2007 και μετά, έχω την ευθύνη του στρατηγικού σχεδιασμού του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Διοικητική Μεταρρύθμιση». Παράλληλα με τις δραστηριότητές μου στην Ελλάδα, είχα έντονη δραστηριότητα ως σύμβουλος πολλών κυβερνήσεων και διοικήσεων (22) καθώς και διεθνών οργανισμών (5) επί θεμάτων διοικητικών μεταρρυθμίσεων. Έχω εκδώσει 5 βιβλία και έχω δημοσιεύσει περισσότερα από εκατό άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο. Μελέτες μου έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες (μεταξύ άλλων, στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ρωσικά, αραβικά, και κινεζικά). Έχω βραβευτεί δύο φορές από την Αμερικανική Εταιρία Διοικητικής Επιστήμης. Η πρώτη φορά ήταν το 2003, με το βραβείο «Peter Boorsma» από την Southeastern Conference της ΑSPA και η δεύτερη το 2012 στο Las Vegas όπου μου απονεμήθηκε το "International Public Sector Award" της ASPA.

Ο Στάλιν, ο Μελιγαλάς και η αμηχανία του πολιτικού συστήματος

γράφει ο Δρ. Παναγιώτης Καρκατσούλης.

Η ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ ν’ ανοίγει μεγάλα θέματα είναι μοναδική. Για την ακρίβεια να κάνει ότι τα ανοίγει, προβοκάροντας άλλοτε συνοδοιπόρους κι άλλοτε αντιπάλους του. Έχοντας αναγάγει σε δόγμα του λόγου και των έργων του την αμφίσημη προσέγγιση της πολιτικής, ψαρεύει σε θολά νερά. Ακόμη και για ασήμαντη αφορμή, όπως είναι η συμμετοχή ενός υπουργού του σε μια ημερίδα στην Εσθονία! Η πολιτική στρατηγική αυτή του εξασφαλίζει μακροημέρευση και ηγεμονία όσο η αντιπολίτευση στέκεται αμήχανη μπροστά της. Οι Συριζαίοι γνωρίζουν ότι, ενώ η κομμουνιστική Αριστερά στην Ελλάδα ηττήθηκε στρατιωτικά και πολιτικά, το αφήγημά της επεκράτησε σε επίπεδο λαϊκής κουλτούρας. Οι Κοντονήδες, λοιπόν, με αφορμή μια συζήτηση για τα εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων φέρνουν, από την πίσω πόρτα, στην επικαιρότητα το σκηνικό της εμφυλιοπολεμικής Ελλάδας. Το κάνουν, επειδή ξέρουν ότι ανάμεσα σ’ εκείνους που βλέπουν και κρίνουν μ’ ένα μάτι το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και τον Άρη Βελουχιώτη, αποσιωπώντας τα εγκλήματα, τα ολέθρια λάθη και τις παραλείψεις του ΚΚΕ και σ’ εκείνους που, επίσης μ’ ένα μάτι βλέπουν τα καλά που επιδαψίλευσε στην Ελλάδα ο Γράμμος, το Βίτσι, ο Πιουριφόι και ο Σκόμπυ χωρίς να βλέπουν τα Μακρονήσια και τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, υπερτερούν οι πρώτοι.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο