Πρέπει κάπως να μπει ένα τέλος σε αυτή την ιστορία παραπληροφόρησης, ή τουλάχιστον να πάρει κάποιος την ευθύνη – και δει ο ίδιος ο Τσίπρας – να βγει και να πει ορισμένα πράγματα. Να τα πει! Να τα πει, όχι προς την εσωτερική του αντιπολίτευση, ούτε προς την γελοιοποιημένη καθημερινά αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά στον κόσμο. Σε εμάς.
Όχι, τελικά οι συζητήσεις στη Βουλή προ ημερησίας διατάξεως δεν φτάνουν. Έτσι όπως έχουν καταντήσει, με ανταλλαγές ύβρεων με μια αντιπολίτευση ανέκδοτο και προκλητικά ανυπόληπτη, φαίνονται σαν προπέτασμα καπνού σε κάτι που δεν θέλουν να μας δείξουν. Οι συζητήσεις στη Βουλή έχουν γίνει εξ’ ίσου παραπλανητικές και αποτελούν συνέχεια αυτού που σιχαθήκαμε όλοι μας τα τελευταία χρόνια.
Όχι, δεν είναι θέμα εμπιστοσύνης. Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη και δεν θα υπάρξει ποτέ εμπιστοσύνη. Είναι βαριά η εμπειρία από το παρελθόν που δεν επιτρέπει να σκορπάμε την εμπιστοσύνη μας. Αλλά είναι θέμα ήθους. Γιατί ο Τσίπρας ζήτησε να τον ψηφίσουμε, όχι γιατί του είχαμε εμπιστοσύνη αλλά γιατί ήταν ανάγκη η πολιτική και οι κυβερνώντες την Ελλάδα να δείξουν επιτέλους ήθος. Για να χρησιμοποιήσω δικιές του λέξεις, είχε έρθει η ώρα να αλλάξουμε σελίδα.
Όσοι πιστέψαμε ότι ο Τσίπρας θα κούρευε το χρέος και θα ζούσαμε στιγμές εθνικής έγερσης και νίκης στα μονοπώλια και στις τράπεζες, εκφράσαμε προσωπικές επιθυμίες χωρίς να καταλάβουμε το μήνυμα των εκλογών. Το μήνυμα που ο ίδιος ο Τσίπρας – με πολύ ειλικρίνεια, οφείλουμε να του το παραδεχτούμε – δεν σταμάτησε ποτέ να μας υπενθυμίζει. Οι Έλληνες πρώτον, ήθελαν το τέλος των μνημονίων, της ανεργίας και της ανέχειας ΑΛΛΑ δεν ήθελαν και να πληρώσουν το αντίτιμο, που πιθανώς να σήμαινε ακόμα και έξοδο από την ευρωζώνη. Δεύτερο, οι Έλληνες ήθελαν να ξεφορτωθούν το Σαμαρά και τον Βενιζέλο για πολλούς λόγους που δεν είναι μόνο τα μνημόνια, αδιαφορώντας σχεδόν για το ποιος θα τον αντικαταστήσει. Μόνο και μόνο το γεγονός ότι αυτός ο ανεκδιήγητος ο Σταύρος ο Ποταμάκης μπήκε στη Βουλή, είναι απόδειξη ότι ήταν έτοιμοι να ψηφίσουν οποιοδήποτε αρκεί να έφευγε ο Σαμαράς. Ο Τσίπρας ήταν ο πιο φερέγγυος. Παρ’ όλα αυτά το 6,05% των Ελλήνων έστειλε τον Ποταμάκι στη Βουλή.
Ο λόγος που ψηφίσαμε τον Τσίπρα ήταν γιατί θέλαμε και τον σκύλο χορτάτο και την πίττα ολόκληρη. Τα υπόλοιπα είναι απλά με άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Και τώρα που φοβόμαστε ότι χάνουμε και τον σκύλο και την πίττα …γκρινιάζουμε!
Δεν είναι λοιπόν ο Τσίπρας που πρέπει να γίνει «ρεαλιστής», όπως τον εγκαλεί θρασύτατα κάθε τρεις και λίγο αυτό το μίασμα της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ο Σαμαράς, αλλά εμείς οι ίδιοι.
Ναι, πολλοί πιστεύαμε ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι μέλος μιας Ενωμένης Ευρώπης – ειδικά στις υπάρχουσες γεωπολιτικές συνθήκες – αλλά Όχι στην ευρωζώνη σφαγέα της δημοκρατίας αν δεν αλλάξει. Και από ό,τι φαίνεται τους τελευταίους μήνες όχι απλά δεν αλλάζει, αλλά πια η σφαγή γίνεται με κάθε ωμότητα.
Και για όσους είναι έτοιμοι να μιλήσουν για το τέλος του κόσμου, όχι η αποχώρηση από το κλαμπ της ευρωζώνης δεν σημαίνει και την αποχώρηση από την ΕΕ. Δεν σημαίνει την αποχώρηση από την ελεύθερη μετακίνηση πολιτών, την ελεύθερη μετακίνηση προϊόντων και όσων άλλων ορίζουν την ΕΕ αλλά θα σήμαινε το τέλος της υποτελούς οικονομίας και το τέλος της σχιζοφρενούς εξωτερικής πολιτικής. Ναι, θα υπήρχαν οικονομικές δυσκολίες, αλλά πόσο χειρότερη μπορεί να γίνει η κατάσταση σε μια χώρα που είναι ήδη πτωχευμένη και δεν θέλει να το παραδεχτεί; Δεν θα βρίσκαμε ανταλλακτικά για τη τελευταία Μερσεντές ή για το ταχύπλοο μας;
Ναι, οι πολλοί ψήφισαν τον Τσίπρα χωρίς να ασπάζονται καμία απολύτως αριστερή πολιτική, μόνο και μόνο γιατί πίστευαν ότι θα έκανε τσαμπουκά στην Ευρώπη και ταυτόχρονα θα μας κράταγε στην ευρωζώνη σαν άρχοντες. Έτσι τσαμπουκά γιατί ανακαλύψαμε τη δημοκρατία και χωρίς Ακρόπολη η ευρωζώνη δεν λειτουργεί.
Ξέρετε ποιο είναι το πιο απλό παράδειγμα; Οι Γερμανικές αποζημιώσεις. Έχει άπειρο δίκιο ο Γλέζος όταν λέει δεξιά και αριστερά ότι το θέμα είναι πρωτίστως ηθικό. Τις αποζημιώσεις θα πρέπει να τις δούμε σαν ένα συγγνώμη του Γερμανικού λαού που αναγνωρίζει λάθη του παρελθόντος, προς τους χιλιάδες σφαγέντες. Αλλά οι πολλοί στην πραγματικότητα ξέρετε πως τις είδαν; Σαν τον χρεωμένο παντού που ψάχνει απελπισμένα ποιον συγγενή έχει αφήσει χωρίς φέσι για να τον φεσώσει. Τόσο πολύ περί δικαίωσης των νεκρών. Οι πολλοί δεν ξέρουν καν τι έγινε στο Δίστομο, απλά το όνομα έχουν μάθει και το επαναλαμβάνουν όπου συναντούν Γερμανό τουρίστα. Παρενθετικά εδώ, αλλά αν ήξεραν τι έγινε πραγματικά στο Δίστομο θα ήξεραν και τι ρόλο έπαιξαν τα καθάρματα, οι πρόγονοι της Χρυσής Αυγής στη σφαγή.
Για να επιστρέφουμε όμως, έτσι και τον Τσίπρα. Οι πολλοί τον ψήφισαν για καθαρά εγωκεντρικούς και εγωιστικούς λόγους. Και γι’ αυτό σήμερα αυτοί οι πολλοί γκρινιάζουν.
Θα μου πείτε δεν υπάρχει άλλη αντοχή. Εκατό μέρες κάναμε υπομονή, περιμέναμε τουλάχιστον να κρατήσει το μίνιμουμ από αυτά που είπε, τη Θεσσαλονίκη. Συμφωνώ για άλλους λόγους. Αλλά διαφωνώ στο θέμα ανοχής.
Δείξαμε ανοχή σε ποιον και γιατί; Ανοχή, αγαπητοί γκρινιάρηδες δείξαμε στον Σαμαρά και ο Τσίπρας πληρώνει ακριβώς αυτό, την ανοχή που δείξαμε στον Σαμαρά. Σαν τον καινούργιο γκόμενο που πληρώνει το κεράτωμα του προηγούμενου. Του Νοέμβριο του 2011 και αφού είχε σκίσει τα μνημόνια δημοσίως στο Ζάππειο, ο Αντωνάκης συμφώνησε σε κυβέρνηση αχυρανθρώπου με το όνομα Λουκάς Παπαδήμος. Η κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν ουσιαστικά η κυβέρνηση Σαμαρά χωρίς τον Σαμαρά. Αφού λοιπόν βύθισε την Ελλάδα στα μνημόνια, στην ανεργία και την απόλυτη στέρηση, έχοντας για βιτρίνα το λουλού τον Παπαδήμου, είπαμε ας του δώσουμε και μια ευκαιρία να τα κάνει πιο σκατά και αυτοπροσώπως. Και τον Ιούνιο του 2012 έγινε πρωθυπουργός. Το θυμάστε;
Επ’ ευκαιρία μιας και κάθε τόσο ο τέως, και πιο διεφθαρμένος πρωθυπουργός της Ελλάδας μαζί με τον Σημίτη, αναφέρεται στη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, να του θυμίσω την στενή κυβερνητική σχέση του με τον φασίστα, φιλοναζί και σε δίκη για διαφθορά, Γιώργο τα Καρατζαπαίρνει.
Λοιπόν η εντολή στον Τσίπρα ήταν πεντακάθαρη, ακόμα κι εγώ την είδα από την Σκανδιναβία. Να τελειώσουμε με τα μνημόνια, να κόψουμε το χρέος τουλάχιστον στο 50% και να μείνουμε στην ευρωζώνη πάση θυσία. Αλλά πόσο μακριά πάει αυτή η πάση θυσία κανένας δεν ήταν ούτε είναι έτοιμος να πει. Πάση θυσία σημαίνει ακόμα κι αν χρειαστεί να σκύψουμε πάλι; Να μπουν νέα μνημόνια; Να γίνει ο Τσίπρας Σαμαράς; Τελικά ξέρετε πόσο σχιζοφρενικά ακούγονται όλα αυτά. Ξέρουμε τι ζητάμε από τον Τσίπρα; Και τι είναι τελικά αυτή η πάση θυσία;
Πώς γίνεται πάση θυσία με 1,5 εκατομμύριο ανέργους, πως γίνεται πάση θυσία με πάνω από 17,000 αστέγους μόνο στην Αθήνα και πως γίνεται πάση θυσία με 10,000 αυτοκτονίες;
Μήπως τελικά ενώ γκρινιάζουμε για τις κόκκινες γραμμές του Τσίπρα ποτέ δεν βάλαμε τις δικές μας κόκκινες γραμμές; Μήπως οι κόκκινες γραμμές που συχνά μας θυμίζει ο Λαφαζάνης και γκρινιάζουμε γιατί παρεμβαίνει στην διαπραγμάτευση αρνητικά, δεν είναι για να υπενθυμίζουν στον Τσίπρα τη Θεσσαλονίκη που κοντεύει να ξεχάσει, αλλά σε μας που ποτέ δεν είχαμε κόκκινες γραμμές στο πάση θυσία μας;
Φτάνει όμως μια ματιά στη σημερινή Βουλή για να καταλάβει και ο πιο άσχετος που είναι αυτές οι κόκκινες γραμμές. Ο Άδωνις Γεωργιάδης, ναι ο εκτελεστής του κράτους πρόνοιας και της υγείας στην Ελλάδα, είναι βουλευτής με 70,000 ψήφους (ο αριθμός αν δεν με απατάει η μνήμη μου από δικές του δηλώσεις). Και μη μου πείτε ότι η Β΄ Αθηνών έχει 70,000 μεγαλοαστούς. Οι περισσότεροι υποφέρουν με εξευτελιστικές συντάξεις και χωρίς φάρμακα αλλά ο Άδωνις, Άδωνις. Ο δε αρνητής της δημοκρατίας, πρωτοπαλίκαρο του εθνοπροδότη Παπαδοπούλου, ο Μάκης Βορίδης, είναι όχι μόνο βουλευτής αλλά και δελφίνος για το κόμμα της ΝΔ.
Ή τι κόκκινες γραμμές έχει αυτό το παράσιτο, ο Ψαριανός από το Ποταμάκι; Ένας φασίστας, ύβρη για τη δημοκρατία. Αλλά κι όλο το ποταμάκι, έχει κόκκινες γραμμές; Όταν η κόκκινη γραμμή του δεν σταματάει τον Ψαριανό να το αντιπροσωπεύει, τότε που έχει κόκκινες γραμμές; Στο να μη φορέσει ακόμα τη μαύρη στολή;
Ποιες κόκκινες γραμμές έχει αυτός ο λαός που γκρινιάζει όταν μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο υπάρχουν 17 βολευτές που αντιπροσωπεύουν τις πιο σκοτεινές στιγμές όχι μόνο της ελληνικής, όχι μόνο της ευρωπαϊκής αλλά της παγκόσμιας ιστορίας; Ποιες κόκκινες γραμμές όταν ο μακελλάρης της ελληνικής δημοκρατίας, ο πιο διεφθαρμένος πρωθυπουργός της Ελλάδος μαζί με τον Σημίτη, είναι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Και αρνούμαι να πιάσω το ντεμέκ σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ, και μόνο η πιθανότητα να μην ξαναμπεί στη Βουλή είναι η καλύτερη τιμωρία για αυτό το απόκομμα που αφήνει ο Βενιζέλος. Για ποιες κόκκινες γραμμές μιλάμε τώρα;
Όχι, δεν μιλάω για συλλογικές ευθύνες, αλλά μήπως μας αξίζουν αυτοί ακριβώς που μας κυβερνούν; Μήπως εμείς είμαστε που χαράζουμε τη πολιτική και πριν γκρινιάξουμε θα έπρεπε τουλάχιστον μέσα μας να ξεκαθαρίσουμε πια εντολή τους δώσαμε και τι θέλουμε;
Κάποιοι θα μου πείτε ότι αυτό που συμβαίνει δεν το ψηφήσατε και δεν το θέλετε. Μαζί σας και συμφωνώ απόλυτα αλλά εδώ θα πρέπει να μιλήσουμε για το τι σημαίνει αντιπροσωπευτική δημοκρατία και πόσο αντιπροσωπευτική είναι τελικά. Ίσως κάποια άλλη φορά, όχι τώρα και ίσως όχι εδώ.
Τέλος θα ήθελα να ξαναγυρίσω σε κάτι που έγραψα στην αρχή. Ναι, κι εγώ γκρινιάζω. Φυσικά και δεν είμαι εξαίρεση. Και θα σας πω γιατί γκρινιάζω.
Όλη αυτή η κατάσταση, με τις παραπλανητικές, διφορούμενες δηλώσεις και την υπονοουμένη ανάγκη τυφλής εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του Τσίπρα, γιατί ξέρει τι κάνει, έχει καταφέρει κάτι πολύ οδυνηρό. Έχει αναστήσει το χειρότερο εφιάλτη της ελληνικής ιστορίας. Το δίδυμο Σαμαρά – Χρυσή Αυγή. Δεν ξέρω γι’ σας αλλά εμένα μου φαίνεται ασύλληπτο θράσος να βγαίνει σήμερα ο Σαμαράς και να λέει ότι το μέιλ Χαρδούβελη είναι καλύτερο από τα μέτρα που θάάάάαα φέρει ο Τσίπρας. Ξέρετε γιατί μιλάμε τώρα; Για ένα μέιλ που για τέσσερεις μήνες αρνιόταν την ύπαρξη του ο Σαμαράς. Μου φαίνεται ασύλληπτο να κατηγορεί για ψεύτη τον Τσίπρα κάποιος που δεν έχει πει ποτέ του την αλήθεια. Κάποιος που πρόδωσε αυτόν που τον έκανε βουλευτή, αυτόν που τον έκανε υπουργό, αυτόν που ίδρυσε το κόμμα που υποτίθεται υπηρετεί, αυτός που πρόδωσε ένα ολόκληρο λαό. Ο Αντωνάκης λοιπόν σήμερα έχει το θράσος να μιλάει. Αυτός που θα έπρεπε να κρύβεται γιατί θα έρθει η μέρα που ο Άκης και ο Αντωνάκης θα πρέπει να κάνουν παρέα. Και δεν φτάνει αυτό, έχει και το θράσος να πιστεύει ότι η κυβέρνηση θα πέσει και θα έρθει αυτός, σωτήρας να μας σώσει.
Ναι, αυτό είναι ευθύνη του Τσίπρα και γκρινιάζω. Και γίνεται γιατί δεν βγαίνει ο Τσίπρας να μιλήσει σε εμάς, αλλά συνεχίζει να του δίνει αξία απαντώντας του. Και το ίδιο κάνει, ακόμα κι ας μην τους απαντάει άμεσα, με αυτά τα εγκληματικά κοινωνικά παράσιτα της Χρυσής Αυγής. Τους δίνει ό,τι χρειάζονται για να φτιάχνουν τις θεωρίες συνομωσίας που τους θρέφουν και ταΐζουν κουτόχορτο τους οπαδούς τους.
Γιατί άλλο γκρινιάζω; Για τους πάνω από 17,000 αστέγους που υπάρχουν μόνο στην Αθήνα, για τις πάνω από 300,000 οικογένειες που πεινάνε σε όλη την Ελλάδα και το πεινάνε είναι κυριολεκτικό. Περιμένουν να ζήσουν με κάποια βοήθεια από την εκκλησία ή από οργανώσεις. Μιλάω για τα παιδιά που συνεχίζουν να λιποθυμάνε στα σχολεία και για τις αυτοκτονίες που δεν σταμάτησαν. Γι’ αυτούς θα γκρινιάζω κάθε δευτερόλεπτο που αντέχω και μέχρι να μην υπάρχει ούτε ένας άστεγος, ούτε ένας πεινασμένος. Γιατί μέχρι τότε καμία κυβέρνηση – αριστερή ή δεξιά – δεν θα έχει πετύχει τίποτα για την Ελλάδα. Και ναι μεν η διαπραγμάτευση είναι σοβαρή για το μέλλον της Ελλάδας αλλά στο μεταξύ μην πεθάνουν οι Έλληνες.
Γιατί όσο υπάρχουν άστεγοι και πεινασμένοι στην Ελλάδα δεν θα έχει καμία απολύτως αξία ούτε ο σκύλος, ούτε η πίττα ούτε η θυσία.
******************************************************************
Άκουσα και διάβασα για τη ρητορική δεινότητα του Βενιζέλου και πόσο θα λείψει αυτή από τη Βουλή. Να τον βάλετε σε ένα τσίρκο, όσοι θα σας λείψει και να πηγαίνετε να τον βλέπετε. Από πού κι ως πού θα σας λείψει; Ξέρετε ποιος άλλος ήταν γνωστός για τη ρητορική του δεινότητα; Ο Χίτλερ. Ποια δεινή ρητορεία; Απλά ξέρει να συντάσσει σε ελληνικά σωστά τις προτάσεις και χρησιμοποιεί έξυπνα τις λέξεις. Τέλος. Θα σας λείψει λοιπόν ένας ζογκλέρ των λέξεων; Ένας λαοπλάνος; Δεινός πολιτικός ρήτορας ποιός; Ο Βενιζέλος; Σιγά τον Κικέρωνα, ο απόπατος λέξεων, συνεργάτης του Σαμαρά στη δολοφονία της Ελλάδας.
******************************************************************
Η τηλεοπτική εμφάνιση του Ψαριανού και η Κασιδιάρικη συμπεριφορά του προς τη κυρία Θεανώ Φωτίου αλλά κυρίως η άμεση κάλυψη του από το επίσημο Ποταμάκι, απλά επιβεβαιώνει κάτι που πολλοί λέμε συνέχεια και από την αρχή. Το Ποτάμι είναι μια λουστραρισμένη Χρυσή Αυγή και τίποτα άλλο.
******************************************************************
Η Σπυράκη – ξέρετε, αυτό το υποκείμενο που ντρόπιασε κάθε δημοσιογράφο σε όλη την υφήλιο και δικαιολογεί το σύνθημα αλήτες-ρουφιάνοι-δημοσιογράφοι στην Ελλάδα – εκτός από το γλύψε του Αντωνάκη αποδεικνύεται και χαφιές του φασίστα και ρατσιστή Μακ Κέϊν. Μόνο έτσι μπορούν να εξηγηθούν οι δηλώσεις της στο ευρωκοινοβούλιο περί, «εξάρτηση της Ελλάδας από τη Ρωσία υπονομεύοντας την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης»
******************************************************************
Συγκινητικό το άνοιγμα της ΕΡΤ και συγχαρητήρια σε όσους συμβάλαν στο να γίνει. Ας ελπίσουμε ότι η ΕΡΤ θα γυρίσει σελίδα και θα γίνει το κανάλι αυτών που το πληρώνουν, των Ελλήνων.
******************************************************************
Και μιας και μιλάμε για το άνοιγμα της ΕΡΤ, έκανε δηλώσεις, ποιός; Ο Αντωνάκης. Αρνούμαι να τις επαναλάβω ή να τις κρίνω, αλλά τελικά δεν έχει όρια το θράσος του.
******************************************************************
Έκανε δηλώσεις και ποιος άλλος; Ο μόνιμα καραγκιόζης προβοκάτορας. Ο Άδωνις.
******************************************************************
Ευτυχώς δηλώσεις δεν έκαναν ο Κεδίκογλου και ο νεκροθάφτης της ΕΡΤ, ο Καψής, γιατί τότε θα κλαίγανε και τα μάρμαρα της Ακρόπολης.
******************************************************************
Σήμερα δεν σας έγραψα τίποτα για τη Φιλανδία, αλλά πέθανα στα γέλια βλέποντας φωτογραφίες του Τσίπρα να μιλάει με τον Σίπιλα, τον πρωθυπουργό της Φιλανδίας. Τώρα τι του είπε ο Τσίπρας και τι κατάλαβε ο Γιούχα, είναι για πολλά γιούχα και θα ήθελα πολύ να ξέρω. Το ψάχνω.
******************************************************************
Για άλλη μια Παρασκευή, πνιγμένος στην αναμονή – άντε τι θα γίνει – μου κρατάει παρέα ο Θάνος Ραφτόπουλος με ένα καταπληκτικό σκίτσο του.
******************************************************************
Στη φωτογραφία o Τσίπρας γιουχάρει τον Γιούχα!!!
