Έχω συμπληρώσει 53 χρόνια σε αυτή την ευλογημένη χώρα και ακόμα δεν μπόρεσα να καταλάβω τη ψυχοσύνθεση του λαού της. Πως μπορεί να συνδυαστεί και να συνυπάρχει τόσο αρμονικά το ανώτατο πνευματικό επίπεδο και το δημοκρατικό τους ήθος, με το πρωτόγονο συναίσθημα αυτοσυντήρησης, όπως αυτό εκδηλώνεται με τη προσήλωσή τους στην αναγκαιότητα κατοχής όπλων. Μπορείς να τους καταργήσεις όλα τους τα δικαιώματα αλλά μη τους αγγίξεις το δικαίωμά τους να κατέχουν όπλα. Θέλουν να έχουν οι ίδιοι την ευθύνη για τη προστασία της οικογενείας τους στη περίπτωση που θα μπορούσε να παραβιαστεί το οικογενειακό τους άσυλο. Η δε πίστη τους προς τη δημοκρατία είναι τόσο ισχυρή που σε πολλές πολιτείες, υπάρχουν μιλιταριστικές οργανώσεις που κάνουν συνεχείς πολεμικές ασκήσεις προκειμένου να αμυνθούν εναντίον της…. Ομοσπονδιακής κυβέρνησης, εάν θελήσει (άκουσον-άκουσον),να επιβάλει δικτατορία.
Αυτή τη στιγμή που Αμερικανοί επιστήμονες εξερευνούν την επιφάνεια του εδάφους και του υπεδάφους του πλανήτη Άρη και με τους υπολογιστές τους, με μερικές κινήσεις των δακτύλων μας φέρνουν όλη τη γνώση του κόσμου στην επιφάνεια μιας παλάμης. Μπόρεσαν να μου δώσουν τη δυνατότητα να μπορώ να βλέπω στην οθόνη του τηλεφώνου μου το λιοστάσι μου στο χωριό μου στη Πελοπόννησο. Αυτός ο λαός με τα τεράστια επιστημονικά επιτεύγματα, την ίδια ώρα, σαν πολίτης αυτής της χώρας, μπορεί να αγοράσει όσα όπλα επιθυμεί και να σκοτώσει κάποιον, χωρίς καμία συνέπεια, αν μπορέσει να πείσει τους ενόρκους ότι τον απειλούσε. Έτσι κάθε μέρα ακούμε, βλέπουμε και διαβάζουμε σε όλα τα ΜΜΕ περιγραφές για φόνους και αυτοκτονίες με πυροβόλα όπλα, τις οποίες προσπερνάμε σαν κάτι φυσικό. Πότε μαζικές, πότε μεμονωμένες. Με νεκρούς πολλές φορές μικρά παιδιά, όπως στη περίπτωση στο Newtown, Connecticut, όπου 20 παιδάκια 6 ετών της πρώτης τάξης έπεσαν σαν στάχυα, στόχοι ενός μανιακού που έτυχε η μάννα του να έχει 5 διαφορετικού είδους όπλα στο σπίτι τους, ένα δε με γεμιστήρα 100 φυσιγγίων.
Είναι πολλά τα μέρη που μπορεί κάποιος να αγοράσει ένα ή 10 όπλα, αρκεί να έχεις χρήματα να πληρώσεις. Σε πολυκαταστήματα, όπως το μεγαλύτερο του κόσμου Wal Mart, σε καθαρώς οπλοπωλεία, ακόμα και σε ειδικές εκθέσεις όπου εκτίθενται τα νέα όπλα και τα νέα αξεσσουάρ των όπλων. Μάλιστα, το Κογκρέσσο αρνείται να ψηφίσει νόμο για τις εκθέσεις αυτές, ώστε να μη μπορείς να αγοράσεις όπλο χωρίς να γίνει έλεγχος άν πάσχεις από ψυχολογικά προβλήματα, όπως γίνεται στα καταστήματα όπλων. Οι θιασώτες της οπλοφορίας είναι τόσοι πολλοί, που θεωρείται πολιτική αυτοκτονία για όποιον πολιτικό θελήσει να προτείνει μέτρα, ακόμα και για άμβλυνση του δικαιώματος να οπλοφορείς ή άλλου μέτρου που θα μείωνε τη δυνατότητα να αποκτήσεις όπλο.
«Έχουμε το συνταγματικό διακαίωμα να οπλοφορούμε», λέει ο πολίτης. Και έχει δίκιο, αφού αναγράφεται ρητά και κατηγορηματικά στη Δεύτερη Τροπολογία του Σύντάγματος, που λέει πως ο πολίτης έχει το δικαίωμα να οπλοφορεί. Ως εκ τούτου έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι με το όπλο μπορείς να λύσεις όλα σου τα προβλήματα ασφάλειας. Μια λανθασμένη αντίληψη, γιατί έχοντας ένα όπλο σπίτι σου αυξάνεις τη πιθανότητα να συμβεί κάποιο ατύχημα ή σε μια απόγνωση ενός μέλους της οικογένειας, το όπλο μπορεί να χτησιμοποιηθεί σαν μέσο αυτοκτονίας. Από τους 35.000 περίπου που χάνουν τη ζωή τους με τη χρήση όπλων κάθε χρόνο στην Αμερική, οι μισοί και παραπάνω είναι αυτοκτονίες.
Και όλα αυτά, παρά τη δήλωση του John Adams, που κατά την υπογραφή της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας το 1776, που είπε ότι: We are a Nation of laws not of men. (Είμαστε ένα Έθνος νόμων και όχι ανθρώπων). Εκείνο δηλαδή που είπε είναι ότι η μόνη προστασία που χρειάζεται κάθε πολίτης είναι ο νόμος. Η πιστή τήρηση όλων των νόμων. Τίποτα άλλο. Αλλά, όπως φαίνεται, αυτό έχει τελείως απεμποληθεί.
Δεδομένου ότι κάθε Σύνταγμα γράφεται για να εξασφαλίσει την ελευθερία και την ευτυχία του λαού, κάθε στοιχείο του που έχει ξεπεραστεί από το χρόνο και τις εξελίξεις, ή έχει καταντήσει επικίνδυνο για τη κοινωνία, η ηγεσία του λαού, έχει την υποχρέωση να το προσαρμόσει προς τα νέα δεδομένα ή να το καταργήσει. Όταν η Δεύτερη Τροπολογία, μας λέει ότι ο λαός έχει το δικαίωμα να κρατάει όπλο, με αποτέλεσμα να έχουμε χιλιάδες νεκρούς από δολοφονίες και αυτοκτονίες με όπλα, νομίζω πως είναι καιρός να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας περί αυτής, ώστε, αν όχι να σταματήσουμε, τουλάχιστον να μετριάσουμε το ολοκαύτωμα.
Είναι απίστευτη η ευλαβική αφοσίωση του Αμερικανικού λαού προς το Σύνταγμα. Αν και έχει γραφτεί και καθιερωθεί πριν από 239 χρόνια, κανείς δεν σκέπτεται να το εκσυγχρονίσει και να το φέρει στα σημερινά δεδομένα. Έτσι, η Δεύτερη Τροπολογία, που εγγυάται το δικαίωμα του κάθε πολίτη να φέρει όπλο, αν και εχει αποδειχτεί ότι είναι η αιτία για το θάνατο τόσων ανθρώπων, λόγω της κυκλοφορίας τόσων όπλων στην αγορά, κανείς δεν τολμά να προτείνει την αναθεώρηση, γιατί κινδυνεύει να θεωρηθεί εθνοπροδότης. Αμφιβάλω αν ποτέ θα γίνει, εν τούτοις όμως ελπίζω ότι κάποτε θα βρεθεί ο Θησέας που με την αναπροσαρμογή του Συντάγματος προς τα νέα δεδομένα, θα καταργήσει τη «Δεύτερη Τροπολογία» και έτσι θα εξουδετερώσει το Μινώταυρο που τρέφεται με τα νιάτα της Αμερικής. Πράγμα, που η πιστή λειτουργία της δημοκρατίας, όπως την αντιλαμβάνονται οι σημερινοί Αμερικανοί, είναι, όχι δύσκολο, αλλά και αδύνατο να το επιτρέψει.
