γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης.
Η Τουρκία συνεχίζει να προκαλεί, την Τρίτη το Oruc Reis πέρασε το φράγμα των 12 νμ, έφτασε ως και τα 9 ναυτικά μίλια του Καστελόριζου. Αυτή μάχη των μιλίων θα συνεχιστεί μέχρι και να τελειώσει η ισχύουσα NAVTEX και το ίδιο θα συμβεί και εάν παραταθεί.
Το Σαββατοκύριακο είχαμε έναν χάρτη-πρόκληση που έδωσε στην δημοσιότητα η Τουρκία και δείχνει σε ποιες περιοχές έχει το δικαίωμα να κάνει η ίδια έρευνα και διάσωση. Αυτό μάλλον θα είναι και ένα από τα επόμενα στάδια της Τουρκίας που θα θέλει να προκαλέσει. Μην ξεχνάμε πώς στήθηκαν τα Ίμια, που ουσιαστικά ξεκίνησαν από ένα περιστατικό έρευνας και διάσωσης.
Η Τουρκία είναι μία χώρα που έχει δει αλλιώς την όλη κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή, δεν τηρεί καμία νομιμότητα, δεν τηρεί το Διεθνές Δίκαιο, γενικώς τα διεθνή συμπεφωνημένα τα έχει βάλει στην άκρη και κάνει αυτό που η ίδια θεωρεί ότι έχει δίκιο και δικαίωμα.
Όσοι πίστευαν ότι η Τουρκία δεν είναι μία χώρα ταραξίας, αλλά τα κάνει αυτά από μόνη της, είδαν την αλήθεια κατάματα από τον Ιούλιο. Αγία Σοφία τζαμί, παράνομες NAVTEX, εμπλοκή στον Νότιο Καύκασο και δοκιμές των S-400 στην Σινώπη.
Η ΕΕ μπορεί να μίλησε για σκληρή γλώσσα, αλλά για κυρώσεις έδειξε τον Δεκέμβριο, γιατί η Μέρκελ (και όχι μόνο) έχει μεγάλη εξάρτηση από την Τουρκία και, λόγω και του ιού, δεν θέλουν να βάλουν σε κίνδυνο τις οικονομίες τους. Αυτό τους κάνει να ισορροπούν πάνω σε ένα λεπτό, εύθραυστο πάγο.
Η Ελληνική πλευρά τρέχει τα μίλια της διπλωματίας και με αυτόν τον τρόπο πιέζει την Τουρκία. Έκανε αίτημα για πάγωμα της τελωνειακή ένωσης της ΕΕ προς την Τουρκία, αλλά αυτό είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί.
Παράλληλα, σε μία κίνηση με σημασία, η Ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να λύσει και την διαφορά με την Αλβανία μέσω της Χάγης όπως ανακοίνωσαν από τα Τίρανα ο Νίκος Δένδιας και ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα.
Η Τουρκία μπορεί να θέλει μία συζήτηση εφ’ όλης της ύλης χωρίς περιορισμούς, αλλά η Ελλάδα αρνείται κα παραμένει στην καθιερωμένη εδώ και δεκαετίες γραμμή της. Χαρακτηριστική στιγμή που έδειξε την απόσταση που χωρίζει τις δύο χώρες ήταν η συμφωνία του Βερολίνου τον Ιούλιο, που όπως αποκάλυψε το Βήμα την τορπίλισε ο Ερντογάν.
Η Τουρκία προσπαθεί όχι μόνο να μας σπάσει τον τσαμπουκά, αλλά μας ωθεί ίσως να αγανακτήσουμε και να ανοίξουμε πρώτοι πυρ για να είμαστε μετά εμείς οι υπαίτιοι και να φανούμε οι κακοί στην διεθνή κοινότητα.
Αποφασιστικότητα λοιπόν, αλλά και ψυχραιμία. Άλλωστε έχουμε τα υποβρύχια που κατά κάποιους έγερναν, αλλά όπως αποδεικνύεται είναι αόρατα από τους Τούρκους και ο στόλος μας είναι διαρκώς σε απόσταση αναπνοής από τον τουρκικό στόλο που έχει μαζί του το Oruc Reis.
Παρόλα αυτά, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι λένε οι εκθέσεις του ΓΕΕΘΑ που φτάνουν στο Μαξίμου και αναλύουν την περίπτωση σύρραξης.
Ο συνεχής κατευνασμός δυστυχώς δεν είναι πάντα η λύση, και η Τουρκία κάνει τα πάντα για να μας φτάσει σε εκείνο το κρίσιμο σημείο. Γιατί μην ξεχνάμε την ρήση του Τσώρτσιλ προς τον Τσάμπερλειν για την συμφωνία του Μονάχου το 1938: «ξεφτιλίστηκες για μην πολεμήσεις, αλλά και θα ξεφτιλιστείς και θα πολεμήσεις.»
