Αλλά δυστυχώς αυτός υπέγραφε, αυτός κάνει προεκλογική εκστρατεία με εξόδους από το ΔΝΤ, αλλά άλλοι την πληρώνουν. Και την έχουν πληρώσει μόνο με αίμα. Φαντάζομαι όλοι είδατε τις ανακοινώσεις της Ελληνικής στατιστικής εταιρίας. Αναφέροντας τες σε άρθρο που έγραψα για αγγλόφωνο έντυπο ανατρίχιασα ο ίδιος. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αρχισυντάκτης με πήρε τηλέφωνο συγκλονισμένος με τους αριθμούς.
Όταν τελειώσαμε την τηλεφωνική μας συζήτηση και του είχα πει μερικά ακόμα στοιχεία, ήταν χαμένος. Στο τέλος ψιθύρισε: «…και μιλάμε για μια ευρωπαϊκή χώρα. Τη χώρα, ιστορική αναφορά για όλους μας.» Δεν απάντησα. Τι να του πω; Κάτι τέτοιες στιγμές θυμάμαι τον Καραμανλή. Τον πρεσβύτερο.
Πριν από 40 σχεδόν χρόνια ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει το περίφημο «έξω πάμε καλά.» Αν το έλεγε κανένας σήμερα θα υπήρχε απάντηση, εξαρτάται πως το βλέπεις αυτό το έξω. Οι έξω τραπεζίτες, μεγαλοσυμφέροντα, μικροσυμφέροντα και ο επιφανειακός αναγνώστης των εφημερίδων, έχουν ανακουφιστεί. «Τη σώσαμε την Ελλάδα» λένε, και κτυπάνε ο ένας την πλάτη του άλλου. Κι από κάτω ανταποκρίσεις από την Αθήνα και δηλώσεις του πρωθυπουργού και της κυβερνητικής εκπροσώπου.
Τα τελευταία δυο χρόνια στην Ευρώπη μιλάνε για το Ιρλανδικό success story – τώρα έχουν αρχίσει να μέλανε και για το ισπανικό θαύμα – αλλά ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μίλησε ΠΟΤΕ για το ελληνικό success story. Αυτά υπάρχουν μόνο στο μυαλό του Σαμαρά και της Βούλτεψη. Παντού στην Ευρώπη λένε, «σώσαμε την Ελλάδα». Αυτά προς γνώση και συμμόρφωση.
Αλλά παράλληλα σου λέει κι ο ξένος. Πάνε καλά, τουλάχιστον έτσι λέει ο πρωθυπουργός τους, τα δάνεια τα πληρώνουν στην ώρα τους κι ας μην έχουν να φάνε – καλά να πάθουν οι τεμπέληδες – και μας μιλάνε και για πλεόνασμα. Τώρα μάλιστα θέλουν να διώξουν και το ΔΝΤ. Ε, τι θέλουν και φωνάζουν; Τι κουρέματα και ανοίγματα; Δώστους κι άλλα μνημόνια να καταλάβουν.
Αυτή η εικόνα ομαλοποίησης που με τόσο κόπο προσπαθεί να προβάλει ο Έλληνας πρωθυπουργός, και υιοθετούν με τόση ευκολία οι κάθε Μέρκελ και Σόϊμπλε, κάνει τόσο κακό που δεν λέγεται. Αυτή η ωραιοποίηση της πραγματικότητας είναι τουλάχιστον εγκληματική. Και την κάθε Μέρκελ και Σόϊμπλε τους συμφέρει η εικόνα που προβάλλει ο Σαμαράς γιατί τους δικαιώνει και τους δίνει το δικαίωμα να λένε ότι αυτοί σώσανε την Ελλάδα, ο Σαμαράς τι κέρδος έχει;
Όπως με τίποτα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πολώνει την ελληνική ζωή με τέτοια μανία. Εδώ δεν είναι πια ότι πολώνει την ελληνική πολιτική ζωή, αλλά πολώνει την καθημερινότητα, την ελληνική κοινωνία. Και το κάνει με μια μανία εκδικητικότητας.
Από ό,τι φαίνεται σήμερα θα αναφέρω πολλές φορές τον εθνάρχη, αλλά αρέσει δεν αρέσει είναι σημείο αναφοράς ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για τη νεότερη ελληνική ιστορία. Ίσως κάποιοι έχουν ξεχάσει ακόμα την νεότερη ελληνική ιστορία, αλλά ο Καραμανλής έφερε τον Ανδρέα από την Αμερική κι όχι ο πατέρας του. Και μάλιστα τον έφερε για να διευθύνει ομάδα μελέτης για την διόρθωση της ελληνικής οικονομίας. Ναι τον ίδιο Ανδρέα που κάποιοι, δυο δεκαετίες αργότερα, κατάγγελλαν σαν ανθέλληνα και ότι αν γινόταν πρωθυπουργός θα κατέστρεφε την Ελλάδα. Και έγινε πρωθυπουργός ο Ανδρέας και μάλιστα συγκατοίκησε με τον Καραμανλή πρόεδρο.
Δεν θα σας πω ότι ο Καραμανλής ήταν αυτός που νομιμοποίησε το ΚΚΕ μετά από δεκαετίες παρανομίας, συλλήψεων, εξορίες και εκτελέσεων. Αλλά θα σας πληροφορήσω ότι ο Καραμανλής διασκέδαζε απεριόριστα να πειράζει τον Χαρίλαο και στους δημοσιογραφικούς χώρους της εποχής ήταν γνωστά τα πειράγματα που έκαναν ο ένας στον άλλο με τις χαρακτηριστικές προφορές τους.
Ακόμα και την εποχή του Ανδρέα, παρά μερικές πατάτες που έκανε από κεκτημένη ταχύτητα, πόλωση στη κοινωνία δεν υπήρξε. Ναι υπήρχαν τα μπλε και τα πράσινα καφενεία αλλά ήταν κάτι σαν Παναθηναϊκός Ολυμπιακός. Για να πειραζόμαστε. Τώρα όπως ακριβώς και στο ποδόσφαιρο (μιας και το αναφέραμε) όλα έχουν πάρει στροφή προς μια χουλιγκανική πόλωση. Με ανθρώπινα θύματα. Δυστυχώς.
Όλο αυτό το πισωγύρισμα, όλη αυτή η ολίσθηση έχει ονοματεπώνυμο δυστυχώς. Αντώνης Σαμαράς. Και δεν αναφέρομαι στον Έλληνα πρωθυπουργό, αλλά στον Αντώνη Σαμαρά, τον αντιδημοκράτη εγωκεντρικό καιροσκόπο που βρέθηκε στη πρωθυπουργία χάρις σε συγκυρίες και την ανικανότητα των σύγχρονων του. Πριν από είκοσι χρόνια ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο Αντωνάκης θα γινόταν πρωθυπουργός, ούτε ο ίδιος.
Θα περάσω σε άλλο θέμα τώρα αλλά στο τέλος θα δείτε πως συνδέεται. Το θέμα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν είναι απλά μεγάλο, είναι τεράστιο. Μην αφήνετε να σας παραπλανεί όλη αυτή η λογική περί μη εξουσιών του Πρόεδρου. Όλα τα μνημόνια, όλοι αυτοί οι νόμοι που σήμερα κάνουν ένα λαό να έχει φτάσει στα όρια της ανοχής, ΔΕΝ πέρασαν από την Βουλή. Υπογράφτηκαν και έγιναν νόμοι από τον Έλληνα Πρόεδρο της Δημοκρατίας που δυστυχώς αποδείχτηκε ότι ήταν Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας αλλά όχι Πρόεδρος των Ελλήνων. Παράλληλα το όνομα του Κωστή Στεφανόπουλου θα μείνει για πάντα στην ιστορία όχι για το τι μπορεί να κάνει ένας πρόεδρος, αλλά για το τι μπορεί να πει ένας πρόεδρος και πως με τα λόγια του να αλλάξει την ιστορία.
Ποιος λοιπόν θα ανέλθει στο ύπατο αξίωμα της ελληνικής δημοκρατίας; Ένας Παπούλιας ή ένας Στεφανόπουλος. Ο Σαμαράς σιωπά. Απαιτεί όμως από την ελληνική Βουλή ότι εάν δεν ψηφίσουν πρόεδρο θα είναι υπεύθυνοι για την …καταστροφή της Ελλάδος. Για τη δημοκρατία όμως δεν λέει τίποτα. Αντισυνταγματική η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να μην δεχτεί την ψήφιση Πρόεδρου από αυτή τη Βουλή, αλλά είναι δημοκρατικά τα προεδρικά διατάγματα που έχουν υπογραφεί κατά συρροή, αγνοώντας τους αντιπροσώπους των ελλήνων;
Απαιτεί ο Σαμαράς να ψηφίσουν αβλεπί, οι αντιπρόσωποι των ελλήνων μια επιλογή του που θα εξυπηρετεί τους σκοπούς του και πιθανώς τους πολύ προσωπικούς του στόχους ή αυτών που υπηρετεί και έχει υπογράψει να υπηρετεί; Γιατί;
Και όχι, η αντιπολίτευση δεν λειτούργει αντισυνταγματικά. Απεναντίας η αντιπολίτευση λειτούργει με γνώμονα το συμφέρον του λαού όπως το αφουγκράζεται. Από την κυβέρνηση εγγυάται η νομιμότητα και η συνταγματικότητα των αποφάσεων και όχι από την αντιπολίτευση. Θυμάστε την εκλογή Σαρτζετάκη ΔΕΝ υπήρξε παρανομία σε ηθικό επίπεδο και αντιδημοκρατική ενέργεια, που να μην πραγματοποιήθηκε εκείνη τη περίοδο. Κι όλα αυτά για την εκλογή ενός ατόμου που οι περισσότεροι προτιμάμε να ξεχάσουμε ότι πέρασε από την σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Τι θέλει λοιπόν ο Σαμαράς να επιβάλει στους έλληνες; Ένα πρόεδρο συνδυασμού του λίγου για το αξίωμα του Παπούλια ή του αχαρακτήριστου Σαρτζετάκη; Και περιμένει όλοι να υποταγούν στην επιθυμία του; Με ποια λογική;
Α ναι. Έχω ακούσει κι εγώ ονόματα. Και μόνο η σκέψη του Μητσοτάκη, του ανθρώπου που πέταξε με τις κλωτσιές τον Σαμαρά από το γραφείο του να γίνεται πιόνι του, μου φαίνεται τραγική και γελοία την ίδια στιγμή. Το όνομα του Βορίδη και μόνο που αναφέρθηκε μου έφερε αναγούλα. Ένα σταγονίδιο, πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ο άνθρωπος που οργάνωνε την νεολαία του Παπαδοπούλου δικτατορικά και μεταπολιτευτικά, πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Πόσο θέλει ο Σαμαράς να κοντύνει το θεσμό για να επιβιώσει μερικούς μήνες;
Βλέπετε λοιπόν πως όλα συνδέονται; Γιατί ο Αντωνάκης δεν έγινε αυτό που είναι τώρα ξαφνικά. Έτσι ήταν από παλιά. Πολύ παλιά. Και τον ήξεραν όλοι. Ακόμα και ο μέντορας του, ο Αβέρωφ τον ήξερε. Για να εξυπηρετήσει τους στόχους του είναι έτοιμος να βγάλει και τον Βορίδη πρόεδρο, γνωρίζοντας ότι μια τέτοια πράξη θα πολώσει ακόμα και τους δημοκράτες δεξιούς. Αλλά τι σχέση είχε ο Αντωνάκης με την δημοκρατία για να έχει τώρα.
Όσο για τον Μητσοτάκη, περισσότερο σαν εκδίκηση το βλέπω παρά σαν τιμή και ελπίζω να το βλέπει και ο επίτιμος. Γιατί είναι και μουλωχτός ο Αντωνάκης. Και επικίνδυνος.
Τώρα θα …ξαναπεταχτώ άλλου αλλά, αυτό το επικίνδυνης κάτι μου έφερε στο μυαλό. Εκεί στο υπουργείο εξωτερικών έχετε πάρει πρέφα τι παίζεται με τον ΙΣΙΣ και την Τουρκία; Ή έχετε επαναπαυτεί στον Ομπάμα, ότι αυτός θα λύσει το πρόβλημα; Ποιος; Αυτός που του δημιούργησε; Και προσέξτε, εκεί τον κρατάει ο Ερντογκάν από τα ούμπαλα και μάλιστα του ζητάει ανταλλάγματα για να μην το κάνει βούκινο. Ελπίζω εκεί στο υπουργείο να έχετε πλάνα B, C, και D γιατί αν περιμένετε από τον υπουργό …βαρκούλες που αρμενίζουν ο αντιπρόεδρος. Κι αυτός για τη καρέκλα του βουρλίζεται και μάλιστα τη βουλευτική, ο άχρηστος. Τέλος της παρένθεσης.
Για το τέλος κράτησα το θέμα χρηματισμού βουλευτών και πολιτικών. Σίγουρα πλακά κάνετε. Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι ο Σαμαράς κρυφό καμάρι. Δεν θα πιάσω την αρχαιότητα, μια ματιά ρίξτε στην ιστορία της Ελληνικής επανάστασης του Κόκκινου (καταπληκτικό βιβλίο), και θα καταλάβετε ότι έχουμε παραδόσεις στο θέμα που κρατάνε εκατονταετίες. Τι να σας θυμίσω; Από Κόλλια μέχρι τα πάμπερς; Από το κωλόσπιτο μέχρι τον γραμματοκομιστή; Από τον Τσουκάτο μέχρι μέχρι …τι να πρωτοθυμηθώ!
Ονόματα; Ποιος θα παραδεχτεί ότι τα πήρε. Ξέρουν ότι θα πληρώσουν σπασμένα όχι 300 αλλά 30,000. Από τις αρχές της ελληνικής δημοκρατίας. Σε εποχές Σαμαρά; Πλάκα κάνετε; Άδικα κουράζεται ο εισαγγελέας. Εκεί παίζει το όλοι μαζί τα φάγανε και κανένας δεν θα το παραδεχτεί γιατί όλοι ξέρουν και όλοι μαζί θα καούνε. Κουμπαρά έχουν όλοι κι όσοι δεν έχουν μάλλον χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο και αναρωτιούνται που κάνανε λάθος. Και στη λίστα συμπεριλαμβάνονται οι πριν, οι νυν και οι επόμενοι.
Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα και στις μικρές χώρες γνωριζόμαστε μεταξύ μας όλοι, με τον ένα η με τον άλλο τρόπο. Αυτά τα δεν ξέρω, δεν άκουσα, δεν είδα, είναι γελοία. Λοιπόν ας ασχοληθούμε με κάτι άλλο.
Πως το λένε, ας κάνουμε ένα ευχάριστο διάλλειμα. Ας ασχοληθούμε και με κάτι πραγματικά γελοίο. Είδατε τον Θεοδωράκη; Αυτόν από το ποταμάκι. Έδωσε επιτέλους συνέντευξη στον Χατζηνικολάου κι έκλεισε ο eΝικός σας δημοσιογράφος. Ασύλληπτος ο άνθρωπος. Το απόλυτο ντεμέκ. Αυτός έχει όνειρο να γίνει Βενιζέλος στη θέση του Βενιζέλου. Υπάρχουν πραγματικά άνθρωποι που θέλουν να τον ψηφίσουν; Γιατί;
Αυτό όμως που είπε για του μισθούς θα μείνει στην ιστορία. Οι έλληνες δεν πρέπει να πάρουν αυξήσεις γιατί θα ξοδέψουν τα λεφτά στα σουπερμάρκετ και σε εισαγόμενα προϊόντα. Θα με συγχωρέσετε ελπίζω, αλλά τόσο μ@λ@κ@ς είναι αυτός ο άνθρωπος που θέλει να γίνει και πρωθυπουργός; Αλλά εδώ έγινε ο Σαμαράς πρωθυπουργός, γιατί να μην ονειρεύεται ο Θεοδωράκης;
*********************************************************************
Αν συνεχίσει έτσι η Βούλτεψη, 50% θα πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ
*********************************************************************
Για φαντάσου Άδωνι, να σου κλέψει το όνειρο ο τσεκουράτος!!!
*********************************************************************
Ευχαριστώ πολύ για όλα τα μηνύματα από τους παλιούς μου «γείτονες», να ‘στε όλοι καλά και μάθετε στα παιδιά σας τη γειτονιά που μεγαλώσαμε.
*********************************************************************
Ο Χαραλαμπόπουλος πέθανε, αλλά υπάρχουν πολλοί ζωντανοί από την εποχή πού θυμούνται κάποιους άλλους κουμπαράδες που άνοιξαν το ’89. Γιατί δεν ρωτάνε κι αυτούς που ξέρουν πρόσωπα και πράγματα σε μια ιστορία που επαναλαμβάνεται;
*********************************************************************
Άλλοι πάνε καφέ πλατεία, ο ευχόμενος στο παιδί μου πάει καφέ Σκωτία!
*********************************************************************
Μετά το 155 δεν είναι το 181 Αντωνάκη.
*********************************************************************
Κουμπαράς σήμερα με υπονοούμενα ο Θάνος Ραφτόπουλος που μου κρατάει συντρόφια με ένα ακόμα σκίτσο του.
*********************************************************************
Στη φωτογραφία ο Σαρτζετάκης, για να θυμούνται οι παλιοί και να ξεστραβώνονται οι νεότεροι.
