Guest

Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας δυναμιτίζει τη λύση στο Σκοπιανό, γι’ αυτό εκνευρίζει τις ΗΠΑ

 

Και, βέβαια, ο μεν κ. Τσίπρας είναι γνωστό ότι όχι μόνο δεν διαθέτει ιστορικές γνώσεις αλλά ούτε καν γεωγραφικές, κι επομένως το ερώτημα που προκύπτει είναι πώς είναι δυνατόν να επιτρέπει ο υπουργός των Εξωτερικών να ξεκινάει συζήτηση για το συγκεκριμένο ζήτημα. Επρόκειτο περί άγνοιας ή σκοπιμότητας; Κι επειδή η άγνοια δεν γίνεται αποδεκτή για ιστορικά γεγονότα όταν γίνεται διαπραγμάτευση, θεωρούμε ότι επρόκειτο για σκοπιμότητα που έχει σχέση με το άγχος των κ.κ. Τσίπρα και Κοτζιά να κλείσουν άρον – άρον το ζήτημα λόγω των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει σε ΗΠΑ και ΕΕ.

Ωστόσο οι δεσμεύσεις αυτές δεν μπορούν να αποτελέσουν τον πολιορκητικό κλοιό εναντίον των εθνικών μας συμφερόντων. Και αν ο κ. Τσίπρας επιθυμεί να κάνει το «καλό παιδί» στους συμμάχους μας, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει το ζήτημα να κλείσει με οποιοδήποτε κόστος για τη χώρα μας.

Είναι γεγονός ότι επισπεύδοντες σε αυτήν την νέα προσπάθεια για επίλυση του ονοματολογικού προβλήματος με τα Σκόπια, είναι οι ΗΠΑ και η ΕΕ για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία. Η πρώτη θέλει να ανακόψει την διείσδυση των Ρώσων στα Βαλκάνια και για το λόγο αυτό θέλει να βάλει τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και η δεύτερη να βάλει φρένο στην διείσδυση της Τουρκίας και για το λόγο αυτό θέλει να εντάξει τα Σκόπια στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Θα επισημάνετε ότι και οι δύο στόχοι εξυπηρετούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μακροπρόθεσμα και τα συμφέροντα της Ελλάδος. Σωστά, αλλά η χώρα μας κρατώντας στα χέρια της το όπλο του βέτο, όπως είχε κάνει και στο Βουκουρέστι ο Κώστας Καραμανλής, μπορεί να καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο θα λυθεί το πρόβλημα και αυτό συνάδει με την εξασφάλιση της σταθερότητας, που είναι το ζητούμενο για την περιοχή γιατί αυτό είναι το μείζον εθνικό συμφέρον για τη χώρα μας. Ωστόσο καμία σταθερότητα δεν μπορεί να διασφαλιστεί με ονόματα που παραπέμπουν στην έναρξη του προβλήματος.

Η σπουδή του κ. Τσίπρα για λύση και η αποδοχή συζήτησης για το όνομα «Ίλιντεν» εκνεύρισαν και τους επισπεύδοντες και κυρίως τους Αμερικανούς οι οποίοι, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν μπορούν να κατανοήσουν πώς είναι δυνατόν τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός των Εξωτερικών να έπεσαν σε αυτήν την «παγίδα» και μπήκαν στη συζήτηση ενός ονόματος που είναι η επιτομή του αλυτρωτισμού. Για το λόγο αυτό διεμήνυσαν στον Έλληνα πρωθυπουργό ότι «ο χρόνος τελειώνει».

Είναι γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας κατάφερε να διαρρήξει το εθνικό μέτωπο που εδώ και χρόνια είχε δημιουργηθεί στο ζήτημα αυτό από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Ο κ. Τσίπρας αντί να καλέσει τα κόμματα σε μια συνεννόηση για το ζήτημα, φθάσαμε στο σημείο οι πολιτικοί αρχηγοί να ενημερώνονται για το τι συζητάει ο Έλληνας πρωθυπουργός από τα μέσα ενημέρωσης των Σκοπίων και της Αλβανίας.

Πώς λοιπόν να γίνει πράξη η έκκληση του Προέδρου της Δημοκρατίας για πολιτική ενότητα, όταν κατ’ εξοχήν ο υπεύθυνος για την διαμόρφωση της ενότητας, ο πρωθυπουργός, έχει φροντίσει εξ αρχής να την υπονομεύσει;

Δεν είναι δυνατόν να ζητάει, εκ των υστέρων, τη συναίνεση της ΝΔ ή του ΚΙΝΑΛ σε μια διαπραγμάτευση για την οποία ουδέποτε ενημερώθηκαν για την πορεία και το περιεχόμενο της και ταυτόχρονα να εξαπολύει επιθέσεις για «Γκοτζαμάνηδες» και «φασιστοειδή» επιδιώκοντας, ξεκάθαρα, να υψώσει διχαστικά τείχη μεταξύ του κόμματός του και των συγκεκριμένων κομμάτων που η ψήφος τους ή έστω η ανοχή τους είναι αναγκαία για την επικύρωση οποιασδήποτε συμφωνίας.

Με όλα αυτά καθίσταται πασίδηλο ότι ο κ. Τσίπρας και η παρέα που μας κυβερνά βρίσκονται σε παντελή αδυναμία να υπερασπιστούν όχι μόνο τα εθνικά συμφέροντα, αλλά και το δικό τους πολιτικό συμφέρον, αφού η υπόθεση επιστρέφει στο Μαξίμου ως πολιτικό μπούμεραγκ. Και στο τέλος – τέλος, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είναι αυτός που δυναμιτίζει οποιαδήποτε προσπάθεια για εξεύρεση λύσης στο σκοπιανό.

Ο κίνδυνος η υπόθεση του Σκοπιανού να επιφέρει πολιτικές εξελίξεις αρχίζει να γίνεται χειροπιαστός για την κυβέρνηση. Καθώς η ανικανότητά της να διαχειριστεί το ζήτημα περιπλέκεται με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει και με την ανάγκη επιβίωσης των βουλευτών της – ιδιαίτερα της Μακεδονίας- στις προσεχείς εκλογές.



Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Πρώην Βουλευτής Ηλείας, πρώην Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας

Γεννήθηκε στο Βαρθολομιό Ηλείας το 1962. Έγγαμος με τη Σοφία Χίντζιου και πατέρας δύο αγοριών.

Επάγγελμα:
Δημοσιογράφος.


Κοινοβουλευτικές δραστηριότητες

Εξελέγη βουλευτής του Νομού Ηλείας με τη Ν.Δ. για πρώτη φορά το Μάρτιο του 2004 και επανεξελέγη το 2007, το 2009 και το 2012. Από τον Ιανουάριο έως το Οκτώβριο του 2009 διετέλεσε Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Από το 2004 έως το 2007 μετείχε ως Γραμματέας στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου και ως Μέλος στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος και στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Περιφερειών. Τον Οκτώβριο του 2007 εξελέγη Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της Κ.Ο. της Νέας Δημοκρατίας. Από το  2007 έως και τον Ιανουάριο του 2008 μετείχε ως Μέλος στην Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου και στην  Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος και Ειδική Επιτροπή Περιφερειών. Το 2009 και μετά μετέχει στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων.


Πολιτικές - κοινωνικές δραστηριότητες

Διετέλεσε πολιτικός συντάκτης στην ΕΡΤ και στις εφημερίδες Απογευματινή, Ελεύθερος (1998-1993) και Εστία (1984). Αρχισυντάκτης στην Απογευματινή της Κυριακής (1999-2002). Αρθρογράφος στις εφημερίδες του Πύργου Πατρίς και Πρώτη (2002). Συνεργάτης στην εφημερίδα Εξπρές, μηνιαία περιοδικά και σε επαρχιακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς καθώς και στην εκδιδόμενη από το κόμμα της Ν.Δ. εβδομαδιαία εφημερίδα Νέα Πορεία (1980-1981). Από το 1980 συνεργάτης του Γραφείου Τύπου της Ν.Δ. και εκ των επιτελικών στελεχών του από το Μάρτιο του 1997.

Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου ΗΣΑΠ (1989).

Εκ των συγγραφέων της σειράς βιβλίων «Ελλήνων Χρόνος» και «Ελληνισμός και Ορθοδοξία». Έχει γράψει επίσης το βιβλίο «Η Ηλεία στην Ελλάδα της Ευρώπης και της Aνάπτυξης».

Μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), της Ένωσης Κωνσταντινοπολιτών Ηλιούπολης και του Ομίλου «Πολιτεία Ήλιδας Ολυμπίας».

Ενεργό στέλεχος της ΟΝΝΕΔ από το 1976 και στέλεχος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ του Οικονομικού της Νομικής (1983-1988).

Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας δυναμιτίζει τη λύση στο Σκοπιανό, γι’ αυτό εκνευρίζει τις ΗΠΑ

γράφει ο Γιώργος Κοντογιάννης.

Όταν την Παρασκευή τον πρωί «έσκασε» η είδηση ότι το όνομα έκπληξη στο οποίο είχε αναφερθεί ο Αλέξης Τσίπρας για την ονομασία των Σκοπίων ήταν το «Δημοκρατία της Ίλιντεν Μακεδονίας», καταλάβαμε ότι η έκπληξη ήταν στο πώς είναι δυνατόν ένας Έλληνας πρωθυπουργός να μπαίνει σε συζήτηση για τη συγκεκριμένη ονομασία που αποτελεί τη μήτρα του αλυτρωτισμού των ψευτομακεδόνων.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο